Εγκρίθηκε η σύμβαση
«Ξεπαγώνει» με απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου η αποκρατικοποίηση του Ελληνικού. Το 6ο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποφάσισε υπέρ της νομιμότητας του διαγωνισμού για την αξιοποίηση της έκτασης του πρώην διεθνούς αερολιμένα Αθηνών στο Ελληνικό, με πλειοδότη την εταιρεία Lamda Development. Το 6ο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, πρακτικά έκανε δεκτή την αίτηση ανάκλησης του ΤΑΙΠΕΔ και ανακάλεσε απόφαση του Ζ΄ Κλιμακίου, με την οποία είχε «παγώσει» η διαδικασία πώλησης του 100% της εταιρείας Ελληνικόν Α.Ε. στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Το 6ο Τμήμα του Δικαστηρίου συνεδρίασε υπό τον προεδρία του Σωτήρη Ντούνη και αποφάσισε πως η επένδυση θα προχωρήσει, κρίνοντας νόμιμο το σχέδιο σύμβασης για την πώληση της εταιρείας Ελληνικόν Α.Ε. από το ΤΑΙΠΕΔ στη Lamda Development. Η συζήτηση της υπόθεσης είχε γίνει στο Τμήμα στις αρχές Οκτωβρίου. Tότε ο αντεπίτροπος του 6ου Τμήματος του Δικαστηρίου είχε προτείνει να γίνει δεκτό το επιχείρημα περί αποκλεισμού από τη διαγωνιστική διαδικασία φυσικών προσώπων, αντίθετα με ό,τι είχε αποφασίσει αρχικά το Ζ΄ Κλιμάκιο του Δικαστηρίου. Ωστόσο ο αντεπίτροπος χαρακτήρισε βάσιμο το επιχείρημα των δικαστών του Ζ΄ Κλιμακίου περί παραβίασης της νομοθεσίας ως προς το σκέλος τροποποίησης των όρων της διαγωνιστικής διαδικασίας. Τελικά το δικαστήριο έκρινε πως πληρούνται όλοι οι κανόνες νομιμότητας και «ξεπάγωσε» οριστικά τη διαδικασία πώλησης της εταιρείας Ελληνικόν Α.Ε. στη Lamda Development.
Στο ΤΑΙΠΕΔ υποδέχτηκαν με μεγάλη ανακούφιση τη γνωστοποίηση της απόφασης του δικαστηρίου. Ειδικά μετά την αρνητική εξέλιξη σχετικά με την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην πώληση του ΔΕΣΦΑ, η διοίκηση του Ταμείου, το τελευταίο πράγμα που ήθελε να ακούσει θα ήταν ένα οριστικό ναυάγιο στη μεγαλύτερη αποκρατικοποίηση που επιχείρησε ποτέ. Στελέχη της αγοράς ανέφεραν πριν από λίγες ημέρες, ότι το πιθανό «ναυάγιο» της αποκρατικοποίησης του Ελληνικού θα γινόταν μόνον με πολιτικά κριτήρια και όχι νομικά. Χαρακτήριζαν δε τις αιτιάσεις απόρριψης της σχετικής σύμβασης τουλάχιστον «πολιτικές» αν όχι κάτι άλλο. Και αυτό γιατί, σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος της απόφασης, δεν υπάρχει φυσικό πρόσωπο που θα μπορούσε να εγγυηθεί μια επένδυση διάρκειας 99 ετών και ύψους μερικών δισ. ευρώ. Ακόμη δε και αν υπήρχε, θα συνιστούσε μια αδόκιμη επιχειρηματική απόφαση, τόσο από την πλευρά εκείνου που θα το αποφάσιζε, όσο και από την πλευρά εκείνου που θα το αποδεχόταν.
Για το δεύτερο σκέλος της αρχικής αρνητικής απόφασης, ότι δηλαδή το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων άλλαξε ουσιώδη όρο της διακήρυξης, σχετικά με τη μειοψηφική συμμετοχή (του 30%) του Δημοσίου, αυτό –όπως σημείωναν άνθρωποι της αγοράς– ήταν κάτι που παρατήρησε μόνον το Ζ΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Πέρασε δε απαρατήρητο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και από όλους όσοι συμμετείχαν (ή και δεν συμμετείχαν) στη διαδικασία και έτσι δεν υπήρξε καμία ένσταση. Επιπλέον το ΤΑΙΠΕΔ φέρεται να είχε προνοήσει, αφού ξεκίνησε τον διαγωνισμό πώλησης της Ελληνικόν Α.Ε. βάσει πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος στην οποία οριζόταν η πώληση πλειοψηφικής συμμετοχής της εταιρείας Ελληνικόν Α.Ε. Δεν προσδιόριζε το ποσοστό που θα διατηρούσε το ελληνικό Δημόσιο.
Αρχικά σχεδιάζονταν να διατηρήσει το 30%. Στη συνέχεια αυτό άλλαξε κι έγινε 0% και μπήκε ο όρος της επιστροφής του 30% (earn-out) των κερδών του προτιμητέου επενδυτή, εφόσον αυτά ξεπερνούσαν κάποια όρια. Το ΤΑΙΠΕΔ επομένως, δημοσιοποιώντας την πρόθεση πώλησης του πλειοψηφικού μεριδίου, παρόλο που αυτό δεν συνέβαινε, τυπικά ήταν σύννομο με τους όρους της αρχικής διακήρυξης, αφού στο πλειοψηφικό μερίδιο περιλαμβάνεται και το 100%.
Εγκρίθηκε η σύμβαση για το «Ελληνικό»
