Δεν ζούμε ημέρες καπιταλισμού. Ζούμε ημέρες φασισμού!

της Όλγας και Τάνυας Γεριτσίδου

Τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα τα οποία αναπτύχθηκαν σε κάθε φάση της Ανθρώπινης Ιστορίας, από τα πιό ολοκληρωτικά και ασφυκτικά μέχρι τα πιό ελαστικά και ελεύθερα, όλα είχαν ένα κοινό γνώρισμα μεταξύ τους: με την έλλειψη του φασισμού (βλέπε ακραίος νεποτισμός και διαφθορά με βία) ήταν όλα τους βιώσιμα. Δηλαδή, όσο κακοί και αν ήταν οι κανόνες, όταν ίσχυαν μόνιμα και για όλους το ίδιο υπήρχε η δυνατότητα να ελιχθεί ο άνθρωπος και να αναπτυχθεί εντός αυτών, ακριβώς όπως ένας κορμός δέντρου αγκαλιάζει ένα σύρμα πολύ σφικτό που είναι γύρω του, το εγκολπώνεται και αναπτύσσεται πέρα από αυτό.

Κάθε σύστημα που αναπτύχθηκε Ιστορικά έπεσε λόγω του φασισμού (ασχέτως εαν υπήρχε η ορολογία τότε ή ονομαζόταν έτσι τότε), και το επόμενο που αναδύθηκε είχε επιπλέον δικλείδες ασφαλείας για να μην επιτρέψει να ξαναπαρουσιαστεί φασισμός στους κόλπους του. Για αυτό και όσο πιό δημοκρατικό το σύστημα (δηλαδή όσο πιό δύσκολο να αναπτυχθεί διαφθορά και συνεπώς φασισμός σε αυτό) τόσο και μεγαλύτερη η δυνατότητα του να μην πέσει και να εγγυηθεί την σταθερότητα.

Επειδή οι φασίστες το γνωρίζουν αυτό καλά, πολύ καλύτερα από τους Λαούς, και επειδή πιστεύουν ότι εαν δεν μολύνουν το όποιο υπάρχον σύστημα με τον φασισμό τους δεν θα μπορέσουν οι ίδιοι να επιβιώσουν πόσο μάλλον να άρχουν όπως θέλουν (και ορθώς το πιστεύουν), χρησιμοποιούν το πιό δυνατό τους όπλο, την προπαγάνδα, για να ξορκίσουν τα συστήματα όπου πραγματικά δεν μπορούν να υπάρξουν : συστήματα Άμεσης Δημοκρατίας, συστήματα αποκεντρωμένης διακυβέρνησης, συστήματα με την δικλείδα ασφαλείας της ανακλητότητας /ελέγχου ανά πάσα στιγμή από τον Λαό ακόμα και ενός 'άρχοντα' (δηλαδή ηγέτη με λευκή επιταγή από τον Λαό).

Και επειδή μετά από τις αιματηρές συγκρούσεις του 19ου και του 20ου αιώνα των Λαών ενάντια στον φασισμό σε κάθε πτυχή και πλαίσιο της Ιστορίας (εθνικό, κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό, διεθνικό/ διακρατικό και εντός των κρατών) δεν μπορούσαν να αποφύγουν την δίωξη και τιμωρία ως φασίστες, μεταμφιέστηκαν ως δημοκράτες και σοσιαλιστές ή ακόμα και κομμουνιστές. Αναρριχούμενοι στα πόστα και τις κυβερνητικές θέσεις της κάθε κοινωνίας και κάθε συστήματος φασιστοποίησαν τα πολιτεύματα, μην όμως πειράζοντας τις ταμπέλες, όπως τα σκουλήκια ή το σαράκι που περιορίζονται κάτω από την επιφάνεια του δέρματος ή το σχήμα του επίπλου κατατρώγοντας όμως όλο το περιεχόμενο μέχρι που το σώμα ή το έπιπλο καταρρέει. Και αφού το κάνουν αυτό ισχυρίζονται ότι κατέρρευσε το σύστημα και όχι ότι το κατέφαγαν αυτοί ακυρώνοντας το, έχοντας το αντικαταστήσει κρυφά με τον φασισμό τους ο οποίος πάντα καταρρέει γιατί δεν είναι βιώσιμος ως ένα παρά φύση και αυτοκαταστροφικό /καρκινικό μόρφωμα (γιατί δεν είναι σε καμμία περίπτωση σύστημα).

Είναι δηλαδή οι φασίστες και ο φασισμός ο θανάσιμος ιός ή ο έμπολα των κοινωνικών συστημάτων που θερίζει σαν τον μαύρο θάνατο και μετά ισχυρίζεται ότι φταίει το ίδιο το πληγέν από αυτόν σύστημα ενώ ο φασισμός έχει ήδη μετοικήσει ή σχεδιάζει να μετοικήσει στο επόμενο που το αντικαθιστά.

Αυτό βιώνουμε στην Ελλάδα τώρα : μετά από μια περίοδο επώασης τριάντα ετών και αφού βιαίως για δεκαπέντε περίπου χρόνια εξαλείφθηκε η πρώτη γραμμή αντίστασης στον φασισμό που τον είχε απειλήσει προ-χουντικά, έχουμε τους φασίστες που αυτο-αποκαλούνται 'δημοκράτες', 'δημοκρατικό /συνταγματικό τόξο' να κατηγορούν τον Λαό και την Δημοκρατία για την γενοκτονία που οι ίδιοι έχουν επιβάλει στην Ελλάδα, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τον φασισμό τους.

Και πώς φαίνεται όπως λέει και ο τίτλος μας ότι δεν είναι καπιταλιστές αλλά απλά φασίστες ;

Ο καπιταλισμός στην φιλελεύθερη μορφή του (δηλαδή με τα περί έλλειψης κρατικής επέμβασης στην αγορά, κλπ) έχει αυτόν ακριβώς τον κανόνα : σε μια ζουγκλοποιημένη αγορά το κράτος δεν υπεισέρχεται, δεν βοηθάει αλλά ούτε υπονομεύει κανέναν, με την λογική ότι θα επιβιώσουν οι καλύτεροι και ότι η αγορά θα αυτο-ρυθμιστεί.

Αυτό είναι εξαιρετικά άδικο σαν σύστημα και κυρίως εξαιρετικά σπάταλο σαν σύστημα σε όλους τους τομείς του. Όμως όπως είπαμε και στην αρχή εαν πραγματικά το ακολουθούσαν, θα βρισκόταν από όλους η δίοδος και η διέξοδος επιβίωσης, ανάπτυξης και άνθισης.

Αντιθέτως, στο όνομα του 'φιλελευθερισμού' που στην πραγματικότητα ξορκίζει τον κρατισμό, οι φασίστες έχουν επιβάλει έναν οριακά έμμεσο αλλά άκρατο κρατισμό υπέρ των οικογενειοκρατειών των και μόνο. Για του λόγου το αληθές θα αναφέρουμε γενικά και σύντομα ορισμένους από αυτούς τους μηχανισμούς του φασιστικού κρατισμού καθ' ότι θα αναλύσσουμε σε βάθος κάθε έναν από αυτούς σε εκπομπές και σε άρθρα μας που έρχονται.

Φορολογικά: μέσω της φορολογίας πάντα διαμορφώνεται κρατική πολιτική. Εαν είχαμε πραγματικά Καπιταλιστικό Φιλελευθερισμό η φορολογία θα ήταν ελάχιστη και η ίδια για όλους χωρίς απαλλαγές, διευκολύνσεις φωτογραφικές και παντός είδους διαφορικότητα στην απαίτηση /παραγραφή των φόρων. Αντιθέτως, στο φασιστικό καθεστώς που διαβιούμε απαλλάσσονται της φορολογίας και κάθε φορολογικού κανόνα αυτοί που προσωποπαγώς ευνοούνται από τους φασίστες : και επειδή ο φασισμός πάντα συνδέεται και με δεσμούς αίματος (κληρονομικότητα και συμμετοχικότητα και εύνοια/ παροχές πάντα ex sanguis) τα πρόσωπα αυτά έχουν κάποιου είδους σύνδεση αίματος και /ή συγγένεια με τους φάσιστες. Για αυτό τώρα πρόσφατα ακόμα και η εξαιρετικά ευνοϊκή (γεμάτη διακρίσεις) φορολογία στους εφοπλιστές έγινε προαιρετική και επίσημα ενώ η υποχρεωτική φορολογία στους απλούς Πολίτες αυξήθηκε κατακόρυφα και με πολύ υψηλά φόβητρα (κυριολεκτικά έχει φτάσει στο : "τα λεφτά σου ή την ζωή σου").

Εισφορολογικά: Εαν είχαμε πραγματικό Καπιταλιστικό Φιλελευθερισμό οι εισφορές για ασφάλιση θα ήταν στα πλαίσια και τις προδιαγραφές της ιδιωτικής ασφάλισης, είτε κρατικά είτε με ανάθεση στον ιδιωτικό τομέα με όλους τους κανόνες του ανταγωνισμού σε ισχύ (δηλαδή, περισσότερες παροχές με λιγότερο ασφάλιστρο και δυνατότητα ελεύθερης επιλογής του ασφαλισμένου), ακόμα και αν η ασφάλιση ήταν υποχρεωτική. Αντιθέτως, οι φασίστες επιβάλλουν ενάντια στους κανόνες της αγοράς απαγορευτικώς υψηλά ασφάλιστρα για μηδαμινές ή ανύπαρκτες προσφορές ενώ στους Ελεύθερους Επαγγελματίες επιβάλλουν χωρίς επιλογή ή συνδρομή κεφαλικό φόρο που περιορίζει τεχνητά και όχι φυσικά με τους κανόνες της αγοράς την επαγγελματική δραστηριότητα και τον ανταγωνισμό αφού τα ίδια ασφάλιστρα δεν τα απαιτεί ή τα επιχορηγεί ή τα παραγράφει στους δικούς τους Ελεύθερους Επαγγελματίες οι οποίοι επί της ουσίας δεν ανταγωνίζονται στην αγορά αλλά απλά ζουν ως εξαρτώμενα μέλη του δημοσίου /κρατικοδίαιτοι που χωρίς ανταγωνισμό αναλαμβάνουν υπηρεσίες του δημοσίου μέσω φωτογραφικών κανονισμών και προκηρύξεων.

Κρατισμός στην αγορά: Αν είχαμε πραγματικό Καπιταλιστικό Φιλελευθερισμό, κάθε πτυχή και δυνατότητα ανάπτυξης από οποιονδήποτε θα ήταν ανοιχτή και δυνατή χωρίς καμμία παρέμβαση από το κράτος. Αντιθέτως, οι φασίστες μέσω του κράτους μπλοκάρουν και ρυθμίζουν τα πάντα. Θα παραθέσουμε μία απλή λίστα πραγμάτων που έχουν απαγορευθεί ή ανατεθεί αποκλειστικά στους δικούς τους, εντελώς ενδεικτικά και δειγματικά. Είναι σαφές ότι κάθε αναγνώστης θα μπορεί να προσθέσει επίπλεον τομείς, περιστατικά και καταστάσεις από την δική του προσωπική εμπειρία :

* απαγόρευση μεταφοράς σε εμπορική παραγωγή κάθε ευρεσιτεχνίας ή πατέντας στην Ελλάδα από υβριδικά αυτοκίνητα μέχρι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από ανακυκλούμενα υλικά ή νέες πηγές.

* απαγόρευση ελευθερίας επιλογής προϊόντων προς καλλιέργεια.

* επιβολή καταστροφής σοδειών και επιβολή πλαφόν άνω ή κάτω ή και τα δύο σε τιμές.

* απαγόρευση αποφυγής μεσαζόντων /διακινητών ή συνεταιρισμών με αυτό τον σκοπό.

* προστασία των καρτέλ με ευνοϊκές νομοθεσίες.

* απαγόρευση δραστηριοποίησης σε τραπεζικούς ή εφοπλιστικούς τομείς εαν δεν είναι ήδη ο ενδιαφερόμενος εντός αυτών των κύκλων.

* απαγόρευση δραστηριοποίησης σε μεταπρατικούς /ελεγκτικούς τομείς που μονοπωλούνται είτε από έναν είτε από όμιλο υμετέρων (π.χ. ανελκυστήρες, γάλα, λάδι, κλπ).

* μη ομοιόμορφη κρατική στήριξη για ανάπτυξη πανελλαδικής μεγάλης κλάσεως επαγγελματικής δραστηριότητας τύπου μονοπωλείου, η οποία γίνεται αποκλειστικά και μόνο προσωποπαγώς στους δικούς /ημετέρους των φασιστών (π.χ. ανάπτυξη Κόκκαλη, Λάτση, Αγγελόπουλου, Τσάτσου, Ράλλη, Βαρδινογιάννη, Βγενόπουλου, κλπ)

* άνοιγμα επαγγελμάτων δήθεν, με εν τέλει φωτογραφική ανάθεση μονοπωλειακού τύπου στους δικούς /ημετέρους των φασιστών της εν λόγω επαγγελματικής δραστηριότητος (π.χ. ταξί, σούπερ μάρκετ, φαρμακεία, κλπ)

* ανάθεση και χαριστική παραχώρηση εθνικού πλούτου με επιχορήγηση και επιβαρυντικές για το δημόσιο ρήτρες που τους εξασφαλίζουν κερδοφορία ασχέτως επιτυχίας τους στην αγορά, αποκλειστικά για τους δικούς /ημετέρους των φασιστών μέσω φωτογραφικών δήθεν διαγωνισμών ή απ' ευθείας αναθέσεων ή παραχωρήσεων (π.χ. δρόμοι-διόδια, γαίες προς καλλιέργεια, αερολιμένες – λιμένες, υπέδαφος – ορυχεία, φυσικοί ενεργειακοί πόροι και υποδομές όπως πετρέλαια /λιγνιτορυχεία/τηλεπικοινωνίες /συχνότητες /κλπ, φιλέτα εκτάσεων όπως το Ελληνικό, κλπ)

* επιχορήγηση 'ιδρυμάτων' ΜΚΟ στο όνομα των δικών τους ημετέρων φασιστών που λειτουργούν απλά ως δεξαμενές απορρόφησης δημοσίου χρήματος και παρασιστισμού χωρίς καμμία δυνατότητα ύπαρξης σε μια πραγματικά ανταγωνιστική αγορά η οποία υπάρχει και στις πτυχές της έρευνας, της επιμόρφωσης, της μάθησης, της ιστορίας και του πολιτισμού.

Από αυτά τα λίγα και ενδεικτικά που είπαμε βλέπουμε ότι σε καμμία περίπτωση δεν ισχύει δήθεν Καπιταλιστικός Φιλελευθερισμός διότι εαν αυτό ίσχυε, θα επιτρεπόταν η αγορά της ΕΥΑΘ από μη φασίστες μη υμέτερους συνεταιριζόμενους Θεσσαλονικείς Πολίτες που το προσπάθησαν και απλά /φασιστικά τους απαγορεύθηκε, θα επιτρεπόταν να συνεταιρίζονται πολλοί Πολίτες (όπως το επιθυμούν) για να ανταγωνισθούν σε κάθε λογείς δημόσιους και κρατικούς διαγωνισμούς τους φασίστες που νέμονται αποκλειστικά τα πάντα, όταν οι επιχειρήσεις του δημοσίου έμπαιναν μέσα από την κακή διοίκηση των φασιστών υμετέρων ή οι επιχειρήσεις τους που ανέλαβαν τα έργα δεν παρέδιδαν το σωστό ή καν έργο θα υπήρχε ρήτρα αποζημίωσης που θα έπρεπε οι φασίστες υμέτεροι να πληρώσουν (χώρια τις όποιες ποινικές ευθύνες και τον φυσιολογικό λόγω κακής επίδοσης και κακής φήμης αποκλεισμό τους από την αγορά), κ.ο.κ.

Δεν μπορεί να επιβιώσει ο φασίστας στην πραγματικά Ελεύθερη Αγορά. Ο Έλληνας όμως μπορεί και το έχει αποδείξει.

Τί κάνουν λοιπόν οι φασίστες όπως εξηγήσαμε στην εισαγωγή ;

Επικαλούνται την Ελεύθερη Αγορά για να ακυρώσουν τις προστασίες ενός κράτους που εγκολπώνεται τον συντηρητικό ή πλήρη κρατισμό (δηλαδή, την ρύθμιση από το κράτος της αγοράς για Δικαιοσύνη και Ίσες ευκαιρίες) ενώ ταυτόχρονα επιβάλλει έναν άκρατο κρατισμό στα μέρη/τμήματα του κρατισμού που έχει κρατήσει και που αφορούν τον περιορισμό /ρύθμιση της αγοράς.

Δηλαδή, επικαλούνται την Ελεύθερη Αγορά ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΑΝΑΡΧΟ – ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΡΑΤΙΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΕΣ ΤΑ ΒΑΦΤΙΖΟΥΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΩΣ 'ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ' Ή 'ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ' ΚΡΥΒΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΕΥΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΕΘΝΩΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.

Δεν είναι καπιταλιστές. Είναι φασίστες. Και πάντα θα είναι φασίστες, γιατί είναι γεννήματα και κυρίως θρέμματα φασιστών, και ως τέτοια πάντα θα προσπαθούν να επιβάλλουν τον φασισμό που οδηγεί στην βία, την καταπίεση, την γενοκτονία, την οργή και τον πόλεμο, είτε λένε ότι είναι 'σύντροφοι του κόμματος' είτε λένε ότι είναι 'κύριοι επιχειρηματίες'.