Του Σάββα Ιακωβίδη  

Για ακόμα μια φορά επιβεβαίωσε στην Τουρκία και σε ξένους την απίστευτη αναξιοπιστία του

Τι σημαίνει η νέα ολέθρια υπαναχώρησή του από δεσμευτικές διακηρύξεις του. – Γιατί οι Τούρκοι εξευτελίζουν τον Πρόεδρο και την Κύπρο, και ποια τακτική ακολουθούν. – Η φλυαρία της αντιπολίτευσης και η υπονομευτική στάση ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ

ΧΩΡΙΣ να προβούν σε καμία παραχώρηση, χωρίς να αποσύρουν ούτε έναν Αττίλα και χωρίς να παραδώσουν έστω και μία ίντσα εδάφους, οι Τούρκοι κερδίζουν μάχες έναντι αφελών και ανεπαρκών Προέδρων μιας Κυπριακής Δημοκρατίας υπό δραματική έκλειψη

Ο Μακάριος υπέκυψε στους Εγγλέζους και δέχτηκε τον τραγέλαφο της Ζυρίχης και του Λονδίνου επειδή εκβιάστηκε. Ο Κυπριανού συνομολόγησε τη δεύτερη Συμφωνία Κορυφής με τον κατοχικό Ντενκτάς επειδή προηγήθηκε ο «μεγάλος» Μακάριος. Ο Βασιλείου ήθελε να λύσει… χτες το Κυπριακό και γι’ αυτό επιδίωκε να γίνει «ο καλύτερος φίλος της Τουρκίας». Ο Κληρίδης μπλόφαρε επιπόλαια και ανεύθυνα με τους ρωσικούς S-300, αλλά στο τέλος υπέκυψε στον εκβιασμό Σημίτη.

Μας οδήγησε στο ανοσιούργημα Ανάν και ορκίστηκε ένδακρυς στο ιερό Ευαγγέλιο να πεθάνει παρά να δει την Κύπρο να καταστρέφεται, αν απορρίπταμε το Αναν-ικό δημιούργημά του. Ο Τάσσος εξαπατήθηκε στη Ν. Υόρκη από τον άθλιο ντε Σότο, διά της εφαρμογής του θεωρήματος του φυλακισμένου. Μας οδήγησε στην επιδιαιτησία Ανάν αλλ’ ευτυχώς, στο τέλος, κατόπιν σκληρών υποδείξεων ανένηψε και κάλεσε τον λαό να πει ένα βροντερό «όχι» στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Δ. Χριστόφιας έκανε παραχωρήσεις για να βοηθήσει τον σύντροφό του Ταλάτ, για να… αντισταθεί στην στρατογραφειοκρατία του Αττίλα. Συνομολόγησε τη συμφωνία της 23/7/2008 με τα δύο συνιστώντα κρατίδια. Σήμερα, ο Ν. Αναστασιάδης, άλλος πρωτοπόρος και λάτρης του σχεδίου Ανάν, με… «γενναιότητα», όπως επισήμανε ο έτερος ορκισμένος Αναν-ιστής Ι. Κασουλίδης, και υπακούοντας σε παραινέσεις του Νορβηγού… Ντάουνερ, των ΗΠΑ και της Βρετανίας, συγκατατέθηκε όπως το θέμα των υδρογονανθράκων διασυνδεθεί με το εδαφικό, όταν και εφόσον κατατεθούν χάρτες εδαφικών αναπροσαρμογών.

Και πότε; Όταν ανέστειλε τη συμμετοχή του στις συνομιλίες μετά την εισβολή του τουρκικού ερευνητικού σκάφους «Βάρβαρος» στην κυπριακή -και ευρωπαϊκή- ΑΟΖ και ταυτόχρονα ορθά διακήρυξε, πρώτον: Ο «Βάρβαρος» να τερματίσει την παρανομία του και η Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που νομιμοποιείται να διεξάγει έρευνες για εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της.

Η πανίσχυρη αντιδήλωση

Γιατί ο Αναστασιάδης υπέκυψε στον τουρκικό εκβιασμό και προσχώρησε στην τουρκική αξίωση -με τη συνεπικουρία του Ειδικού Συμβούλου του ΟΗΕ, των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του ΔΗΣΥ- για να τεθεί το θέμα των υδρογονανθράκων στο τραπέζι;

Πρώτον, όταν αποφάσιζε να αναστείλει τη συμμετοχή του στις συνομιλίες δεν είχε σχέδιο Β’. Δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί την κατάσταση, αν και γνώριζε πως οι ξένοι, ισχυροί παρεμβαλλόμενοι και φίλοι του, μετά τη μαγκιά του, κάποια στιγμή θα τον καλούσαν επιτακτικά να επιστρέψει πίσω.

Δεύτερον, ο Αναστασιάδης είχε πανίσχυρα όπλα στη φαρέτρα του, αλλά δεν θέλησε να τα χρησιμοποιήσει: Την αντιδήλωση της ΕΕ της 21/9/2005, καθώς και το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που απαιτούσαν από την Τουρκία να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να ανταποκριθεί στις κυπρογενείς υποχρεώσεις της. Γιατί δεν τα επικαλέστηκε, όταν ζητούσε από την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Το απαγόρευσαν οι φίλοι του!

Τρίτον, γιατί ο Αναστασιάδης δεν απαίτησε αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, στηριγμένος ακριβώς στην αντιδήλωση της ΕΕ και στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου; Ουδεμία εξήγηση δίνεται. Η ουσία: Το απαγορεύουν οι υψηλοί προστάτες της Τουρκίας, ΗΠΑ και Βρετανία. Και ο ΔΗΣΥ που δεν ήθελε εντάσεις.

Ο ευάλωτος «βράχος»

Τέταρτον, η Κυπριακή Δημοκρατία υπέστη τρίτη εισβολή και κατοχή, τη φορά αυτή στη θαλάσσια επικράτειά της, στην ΑΟΖ. Η Κύπρος, διά του Κασουλίδη, συναίνεσε στην επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, μετά την εισβολή της στην Ουκρανία και μάλιστα ήταν… «βράχος», σύμφωνα με ανώτατο Αμερικανό αξιωματούχο. Γιατί, για την υφιστάμενη νέα εισβολή και κατοχή, η Κύπρος αδιαφόρησε να απαιτήσει τα αυτονόητα κατά της Τουρκίας; Το απαγόρευσαν Αμερικανοί και Εγγλέζοι, που ήθελαν επανάληψη συνομιλιών και λύση, και το υπέβαλε ο ΔΗΣΥ.

Πέμπτον, γιατί ο Αναστασιάδης διά του Κασουλίδη αδιαφόρησε να εμποδίσει εκταμίευση δύο δισεκατομμυρίων κοινοτικών κονδυλίων προς την κατοχική Τουρκία; Διότι δεν ήθελαν οι φίλοι του Εγγλεζοαμερικανοί.

Έκτον, γιατί ο Αναστασιάδης έκανε τον ανένδοτο, αλλά ξαφνικά υπέκυψε στον τουρκικό εκβιασμό και προσχώρησε στην τουρκική αξίωση χωρίς κανένα αντάλλαγμα; Διότι επιμένει να παίζει τη μοίρα και την επιβίωση του τόπου στα επικοινωνιακά παιγνίδια του. Επιβεβαίωσε ξανά πόσο αναξιόπιστος, ανερμάτιστος και πολιτικά αβαθής είναι στον χειρισμό του Κυπριακού.

Έβδομον, σε αυτό το θλιβερό επικοινωνιακό παιγνίδι Αναστασιάδη εντάσσονται η αναστολή της συμμετοχής του στις συνομιλίες και η πρότασή του για κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής. Παρά την αρχική θετική αποδοχή εκ μέρους της κοινής γνώμης, για το πρώτο όφειλε να γνωρίζει τι θα κάνει πάρα κάτω, ενώ για το δεύτερο γνώριζε εξ υπαρχής ότι θα αντιμετώπιζε ερωτηματικά ή την απόρριψη των κομμάτων, αφού μια τέτοια κυβέρνηση προϋπέθετε δραματική ανατροπή της πολιτικής του.

Όγδοον, παρά τον… διπλωματικό ελιγμό, που του συνέστησε ο Νορβηγός… Ντάουνερ με εγγλεζοαμερικανική υπόκρουση, ο Ν. Αναστασιάδης δεν κέρδισε τίποτε και του έμεινε η τάτσα του «Βάρβαρου», συν το κεκτημένο για την Τουρκία της διασύνδεσης των υδρογονανθράκων με το εδαφικό.

Μη σοβαρός, ανερμάτιστος

Συμπέρασμα: Κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται έναν Αναστασιάδη που κατήντησε ο πιο αναξιόπιστος, ο πιο μη σοβαρός και ο πιο ανερμάτιστος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τότε γιατί τον εμπιστεύονται οι ξένοι και ειδικά οι Εγγλεζοαμερικανοί;

Πρώτον, διότι εμφανώς είχε δεσμευτεί παλαιόθεν, όχι μόνο σήμερα, ότι θα λύσει το Κυπριακό και μάλιστα με προδιαγραφές Ανάν. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν ο διαπρύσιος υποστηρικτής του και ότι ουδέποτε απέρριψε το σχέδιο αυτό. Εξάλλου η Κοινή Δήλωση, που συνομολόγησε με τον κατοχικό Έρογλου στις 11/2/2014, ως συνέχεια της συμφωνίας Χριστόφια-Ταλάτ, άνοιξε τον δρόμο για λύση βάσει ενός νέου Ανάν.

Δεύτερον, ως εκ της αλλοπρόσαλλης και ανερμάτιστης συμπεριφοράς του, κατέστη άκρως πολιτικά ευάλωτος. Άρα, υποκείμενος εύκολα σε πιέσεις και εκβιασμούς.

Τρίτον, αυτή η καταστροφική αδυναμία του φάνηκε από το πόσο θλιβερά ευκολόπιστος είναι, για ακόμα μια φορά, σε παραινέσεις και παροτρύνσεις των φίλων του Αμερικανών, Εγγλέζων και του Νορβηγού… Ντάουνερ να προβεί στην τελευταία ολέθρια δήλωση, δήθεν για να μάθει ο κόσμος ποιος δεν θέλει συνομιλίες και λύση, δηλ. η Τουρκία. Τόση απύθμενη αφέλεια, τόση απίστευτη επιπολαιότητα, τόση πρωτοφανής νηπιώδης αντιμετώπιση του πιο σοβαρού προβλήματος του τόπου.

Οι παροτρύνσεις… Ντάουνερ

Τέταρτον, τον… εμπιστεύονται και οι Τούρκοι, διότι κάθε φορά που τον εκβιάζουν, ή απειλούν ότι θα τον εκβιάσουν, υπαναχωρεί. Τον ξέρουν πάρα πολύ καλά! Έστειλαν πέρυσι, μετά την Κοινή Δήλωση που άνοιξε την πόρτα στην αναβάθμιση του ψευδοκράτους και στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον «Βάρβαρο» στην κυπριακή ΑΟΖ και δεν αντέδρασε. Απλώς απείλησε, χωρίς να το εννοεί (συνέντευξη στην «Καθημερινή», 23/2/2014) ότι, αν οι Τούρκοι συνεχίσουν να προκαλούν, θα… αποχωρούσε από τις συνομιλίες.

Ως καλόπαιδο, συνέχισε να συνομιλεί σε έναν διάλογο κωφών, παρά τις περί του αντιθέτου φανφαρόνικες διακηρύξεις του. Τον περ. Ιούνιο, οι Τούρκοι χαρακτήρισαν την Κυπριακή Δημοκρατία, στην καρδιά της ΕΕ, ως «εκλιπούσα» και ο Αναστασιάδης ακόμα… σφυρίζει.

Ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου έκαναν τον περ. Σεπτέμβρη εισβολή στα κατεχόμενα, αλλ’ ο Αναστασιάδης περίμενε μήνυμα από τον Ερντογάν. Έτσι τον διαβεβαίωναν οι κοινοί τους φίλοι. Αντ’ αυτού, οι Τούρκοι του ξανάστειλαν τον «Βάρβαρο» μέχρι το τέλος του 2014. Ο Πρόεδρος ανέστειλε τη συμμετοχή του στις συνομιλίες, θέτοντας τους γνωστούς όρους. Καιγόταν, όμως, και πιεζόταν από τους φίλους του και τον ΔΗΣΥ να επιστρέψει στις συνομιλίες.

Τακτική Σουν Τζου

Ως καλό παιδί, υπάκουσε στην παράκληση του Νορβηγού… Ντάουνερ και παροτρύνσεις των φίλων του και… την έπαθε σαν χάννος. Όταν έπρεπε να πάρει μέτρα κατά της Τουρκίας, φλυαρούσε και ασκείτο σε επικοινωνιακά παιγνιδάκια. Τώρα, ποιος θα λάβει σοβαρά υπ’ όψιν έναν αναξιόπιστο, ανερμάτιστο και ευάλωτο Πρόεδρο; Επειδή οι Τούρκοι μελετούν και ξέρουν τους ηγέτες μας όπως τον παρά τον κάλπικο, γι’ αυτό εφαρμόζουν και έναντι του Ν. Αναστασιάδη τακτική Σουν Τζου.

Ο μεγάλος εκείνος Κινέζος στρατηγός του 5ου π.Χ. αιώνα είχε υπογραμμίσει, μεταξύ άλλων σοφών, πως η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να νικάς τον εχθρό σου χωρίς μάχη. Χωρίς να προβούν σε καμία παραχώρηση, χωρίς να αποσύρουν ούτε έναν Αττίλα και χωρίς να παραδώσουν έστω και μία ίντσα εδάφους, οι Τούρκοι κερδίζουν μάχες έναντι αφελών και ανεπαρκών Προέδρων μιας Κυπριακής Δημοκρατίας υπό δραματική έκλειψη.

Φλύαρη αντιπολίτευση

Και αν μεν ο Ν. Αναστασιάδης είναι τραγικά αναξιόπιστος, δραματικά απελπισμένος και ολέθρια ταπεινωμένος και εξευτελισμένος, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν προσφέρουν εναλλακτική διέξοδο από το βάραθρο όπου ο Πρόεδρος έριξε τον τόπο. Απλώς φλυαρούν μηρυκάζοντας τη θέση για αλλαγή στρατηγικής, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να κωδικοποιήσουν με συγκεκριμένο τρόπο τι ακριβώς εννοούν και πώς επιτυγχάνεται.

Σε αυτό το άκρως ανησυχητικό σκηνικό πρέπει να επισημανθεί ο υπονομευτικός ρόλος του ΔΗΣΥ, από την πρώτη στιγμή που ο Ν. Αναστασιάδης ανέστειλε τη συμμετοχή του στις συνομιλίες. Ο πρόεδρος του κόμματος Αβ. Νεοφύτου καλούσε σε επίδειξη… σύνεσης επειδή, έλεγε, το μέλλον του τόπου εξαρτάται από την επίλυση του Κυπριακού και αυτή δεν θα έρθει μέσω… εντάσεων.

Ο ΔΗΣΥ επαίνεσε την… αξιοπιστία Αναστασιάδη, ενώ ο Ι. Κασουλίδης χαρακτήρισε ως «γενναιότητα» τη δήλωση του Προέδρου, διά της οποίας υπέκυπτε στον τουρκικό εκβιασμό και αποδεχόταν την τουρκική θέση για το φυσικό αέριο. Από την άλλη, το ΑΚΕΛ διαφώνησε μεν, είπε ο Άντρος Κυπριανού, με τη δήλωση Αναστασιάδη που, αυτοεξευτελιζόμενος ξανά, κατά τρόπον πρωτοφανή διασυνέδεε τους υδρογονάνθρακες με το εδαφικό, αλλά απαιτούσε περισσότερες λεπτομέρειες όσον αφορά τα οφέλη των Τ/κ από το φυσικό αέριο.

Επίσης, επιμένει στις συγκλίσεις Χριστόφια με Ταλάτ και Έρογλου, στην οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Τουρκία και την προμήθειά της με αέριο μετά τη λύση. Μετά από τη νέα υποχώρηση Αναστασιάδη και τη νέα «οδηγία προς ναυτιλλομένους», που η Τουρκία εξέδωσε μέχρι τον Απρίλιο, εκείνα τα δεκάδες μέτρα, που τάχα ο Ι. Κασουλίδης και το Υπουργείο του σχεδίαζαν και ήταν έτοιμοι να εφαρμόσουν, θα τα εξαγγείλουν προσεχώς.

Κατόπιν εορτής και αφού οι Τούρκοι ενθυλάκωσαν τη νέα υποχώρηση Αναστασιάδη. Να αναμένεται, λοιπόν, πως με τον «Βάρβαρο» να σεργιανίζει στην κυπριακή -και ευρωπαϊκή- ΑΟΖ, οι Τούρκοι θα προβούν σύντομα και σε νέο εκβιασμό στον αδύνατο, αναξιόπιστο, μη σοβαρό και ευάλωτο Αναστασιάδη, για να εισπράξουν την επόμενη παραχώρηση, από έναν «γενναίο», κατά τον Κασουλίδη, Πρόεδρο.