Το Δεύτερο Μέτωπο

Του Βασίλη Κυρατζόπουλου

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οι πάντες εστιάζονται στα οικονομικά, αγνοώντας τις σημαντικότερες εξελίξεις που διαδραματίζονται στο Τραπέζιο του Ανατολικού Ζητήματος. Οι εξελίξεις αυτές σύντομα θα επηρεάσουν τον Ελληνισμό και ίσως οι επιπτώσεις τους θα είναι σημαντικότερες αυτών των οικονομικών. Ειδικά τώρα που πλησιάζουν οι κοινοβουλευτικές εκλογές στην Τουρκική Δημοκρατία και που για πρώτη φορά αμφισβητείται η νίκη των ισλαμιστών, θα αυξηθούν οι εσωτερικές πολώσεις και οι εξωτερικές προκλήσεις.

Πόλεμος και Διπλωματία

Στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπάρχει πόλεμος που ξεκίνησε χωρίς κάποια πτέρυγα να αποβλέπει στο “κέρδος”. Όταν λήγει κάποιος πόλεμος, ο/οι νικητές προσπαθούν άμεσα να αποσβέσουν τουλάχιστον τις απώλειές τους, σε βάρος των ηττημένων. Επίσης είναι κοινά αποδεκτό, ότι κάθε πόλεμος ξεκινά με διπλωματική διένεξη και λήγει με διπλωματική συμφωνία.

Επί των ημερών μας στο Τραπέζιο του Ανατολικού Ζητήματος διεξάγονται δύο πόλεμοι. Ανατολικά ο θρησκευτικός και Δυτικά ο οικονομικός. Στο παρόν κείμενο θ’ ασχοληθούμε μόνο με αυτόν της Ανατολικής πτέρυγας.

Στην Ανατολική πτέρυγα εκτός της 70ετούς Ισραηλινής διένεξης, από την δεκαετία του 1980 προστέθηκε και ένα επιπλέον μέτωπο, αυτό του Ιράκ (ή της Μεσοποταμίας). Όσο και εάν θεωρητικά η Δύση θέλει να προβάλει ότι μετατράπηκε σ’ ένα εμφύλιο αρχικά και θρησκευτική διένεξη μετά, το γεγονός δεν ευσταθεί. Η συνέχιση του πολέμου ήταν επιλογή κάποιων κέντρων εξουσιών, που δεν εκφράζονται ως θεσμοί αλλά ως συμφέροντα. Αυτά αποδεικνύονται ατράνταχτα και από το άρθρο των Sponeck[1] και Halliday[2] στην εφημερίδα The Guardian[3]. Οι καταγγελίες των δύο Ευρωπαίων διπλωματών, που ήταν οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι για τον τερματισμό του Ιρακινού πολέμου, επιβεβαιώθηκαν πλήρως με τα γεγονότα που διαδραματίζονται στις χώρες μεταξύ Μεσογείου και Περσικού Κόλπου.

Οι μεταλλάξεις που δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν

Όταν επιβεβαιώνεται η ίδρυση του Ισραηλινού κράτους, τρεις Άραβες κοινωνιστές, ο Ορθόδοξος Χριστιανός Michel Aflaq (Μιχαήλ Αφλάκ), ο Σουνίτης Μουσουλμάνος Salah al-Din al-Bitar (Σάλαχ Ντιν αλ Μπιτάρ) και ο άθεος Zaki al-Arsuzi (Ζεκί αλ Αρσουζί), το 1947 ιδρύουν στη Δαμασκό το Ba’ath (Μπαάθ). Το νέο κίνημα με το σύνθημα “Ένωση, Ελευθερία, Σοσιαλισμός ” εδραιώνεται ταχύτατα στις Αραβικές χώρες[4].

Το κίνημα το 1952 παίρνει σάρκα και οστά, μετατρέπεται σε Σοσιαλιστικό κόμμα και αρχίζει να ενώνει τον Αραβικό κόσμο κάτω από μία κοινή σημαία και αντίστοιχη ιδέα. Παράλληλα με τον κοινό στόχο, που ήταν η απελευθέρωση των Παλαιστινίων, ιδρύεται η ομάδα κρούσης alFatah[5] (αλ Φατάχ) που αρχίζει να εκπαιδεύει αντάρτες. Εν’ όψει της ιδεολογικής βάσης τους, τα εκπαιδευτικά κέντρα δεν περιορίζονται στο να εκπαιδεύουν Παλαιστίνιους και Άραβες. Στα πρότυπα των Διεθνών Ταξιαρχιών της Ισπανίας[6] στα εκπαιδευτικά της κέντρα εκπαιδεύονται σε “αντάρτικο” Ευρωπαίοι αριστεροί και όχι μόνο, όπως: “Κάρλος το Τσακάλι”[7], Έλληνες αντιστασιακοί[8], Τούρκοι αριστεροί επαναστάτες[9], Γερμανοί[10], Ιρλανδοί, Ιταλοί κ.ά.

Οι εκπαιδευόμενες ομάδες στην δεκαετία του 1960 ξεκινούν την δράση “μάχη των πρωτοπόρων”[11] ανά την υφήλιο. Όταν εν’ όψει του ψυχρού πολέμου η αριστερή τρομοκρατία εδραιώνεται στη Δύση, τα “Δυτικά Κέντρα” αποφασίζουν να κτυπήσουν το πρόβλημα στη ρίζα του. Αναζητείται εντός των θρησκευτικών κινημάτων μία πολιτικοστρατιωτική οργάνωση στον αντίποδα των Ba’athκαι Fatah. Απορρίπτεται η εθνικιστική, διότι τα κινήματα Nuri Said (Νουρί Σαϊντ) στο Ιράκ και Gamal Abdel-Nasser (Γκαμάλ Αμπντελ Νάσερ) στην Αίγυπτο είχαν αποδείξει ότι τα αραβικά εθνικιστικά κινήματα λόγω Ισραηλινής διένεξης ήταν άκρως αντιδυτικά. Επίσης δεν διέθεταν τη σχετική λαϊκή συσπείρωση για να προωθήσουν τις φιλελεύθερες ιδέες, καθώς οι εύποροι Άραβες δεν ήταν αρεστοί στην πλατιά αραβική μάζα. Έτσι μετά το “κτύπημα” των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου, προωθήθηκε ολοταχώς μία προγενέστερη θρησκευτική οργάνωση, αυτή των Μουσουλμάνων Αδελφών.

Η οργάνωση των Μουσουλμάνων Αδελφών είχε ιδρυθεί αρχές του 20ου αιώνα στην Αίγυπτο από Αιγύπτιους και Οθωμανούς, μέλη της αίρεσης των Sufî (Σοφοί). Οι ιθύνοντες της αίρεσης ήταν καλλιεργημένοι και ανήκαν οικονομικά στις μεσαίες και ανώτερες τάξεις της χώρας. Προφανώς είχαν στενές σχέσεις με Χριστιανούς και Εβραίους της Αιγύπτου. Η οργάνωση την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων στελεχώνεται από το νεοϊδρυθέν Teşkilât-ı Mahsusa[12] (Τεσκιλάτι Μαχσουσά), με απώτερο σκοπό τις δολιοφθορές σε Αγγλικά στρατηγικά σημεία και κυρίως στα έργα της διώρυγας του Σουέζ. Έτσι στη δεκαετία του 1970 από την Δύση προωθείται η προοδευτική Ισλαμική Ιδέα κατά της Σοσιαλιστικής Αραβικής Ένωσης. Αναλυτικές πληροφορίες για την οργάνωση υπήρχαν στην σύμμαχο του ΝΑΤΟ, Τουρκική Δημοκρατία, η οποία ήδη είχε ανοικτούς λογαριασμούς με το Ba’ath λόγω των απαιτήσεών του για Αντιόχεια και λιμάνι της Αλεξανδρέττας.

Οι Μουσουλμάνοι Αδελφοί από την μία υποσκάπτουν τον Ba’athism(Μπα’αθισμό) και από την άλλη οργανώνουν ομάδες κρούσης. Μετά τον πόλεμο Γιομ Κιπούρ[13] ναι μεν το Ba’ath χάνει δυνάμεις έναντι των Μουσουλμάνων Αδελφών, αλλά στους κόλπους των Αδελφών εδραιώνονται Ισλαμικές φράξιες, εχθρικές προς Δύση και Ισραήλ.

Από την Fatah ξεπηδά η ομάδα Abu Nidal[14] (Αμπού Νιντάλ), η οποία ξεκινά σε τυφλά κτυπήματα ανά την υφήλιο. Η ομάδα ναι μεν διαλύεται την περίοδο 1987 – 1988 μετά από οργανωμένες επιθέσεις που δέχεται σε Συρία, Λίβανο, Τυνησία, Λιβύη και έχοντας απολέσει 600 μέλη της, αλλά τα απομεινάρια αυτών ανάλογα με τις αιρέσεις τους εντάσσονται σε Hamas (Χαμάς) και Hizbullah (Χισμπουλλάχ). Παράλληλα στρατολογούνται παγκοσμίως άτομα για να αντισταθούν στην Σοβιετική επίθεση στο Αφγανιστάν κάτω από την σημαία της al-Qaeda (Αλ Καϊντα).

Η al-Qaeda χρησιμοποιεί την Ισλαμική εκδοχή της στρατηγικής “μάχη των πρωτοπόρων” και στρατολογεί Μουσουλμάνους ανά την υφήλιο. Η οργάνωση χρειάζονταν πιστούς και σκληροτράχηλους πολεμιστές για cihad (τζιχάντ). Η μόρφωση και η καλλιέργεια δεν βολεύουν πλέον. Έτσι ξεθωριάζει η αίρεση των Sufî και αντ’ αυτής ενδυναμώνεται η αίρεση των Selefî (Σελεφί = Συνεχιστές). Έχοντας υπ’ όψιν ότι οι περισσότεροι Selefî κατοικούν στην Αραβική Χερσόνησο, προωθείται ο Σαουδάραβας κροίσος OsamaBinLanden (Οσάμα Μπιν Λάντεν). Επειδή οι Selefî αρκούνται μόνο στα γραφόμενα του Κορανίου και στις πράξεις του προφήτη και των τεσσάρων πρώτων αντικαταστατών του, δεν επηρεάζονται από καμία Ισλαμική αίρεση. Επίσης πιστεύουν την ένα προς ένα εφαρμογή των γραφομένων στο Κοράνι και ότι εμβαθύνεται η πίστη τους εάν εφαρμόσουν όσο το δυνατόν περισσότερες εγγεγραμμένες πράξεις του Κορανίου.

Εκτός του ότι οι μαχητές διευκολύνονται από τα “Δυτικά Κέντρα” να μεταβούν στο Αφγανιστάν, εφοδιάζονται και με ΝΑΤΟ’ϊκο εξοπλισμό. Όταν τα ΝΑΤΟ’ϊκα όπλα εμφανίζονται στα χέρια των πολεμιστών της al-Qaeda, τα “Δυτικά Κέντρα” προσπαθούν να αποποιηθούν των ευθυνών τους κατηγορώντας τους “αδύναμους κρίκους” (όπως κατηγορήθηκαν τεχνικοί της ΠΥΡΚΑΛ ότι προμήθευσαν stingerστην al-Qaeda κ.ά). Όμως το χειρότερο που έπραξαν τα “Δυτικά Κέντρα”, ήταν ότι μετά την ήττα των Σοβιετικών δεν μερίμνησαν για την επιστροφή των πολεμιστών από το Αφγανιστάν στις εστίες τους. Οι απελευθερωτές αφέθηκαν στην μοίρα τους σ’ ένα άγριο περιβάλλον. Έτσι μέσα στην οργάνωση άρχισε να γιγαντώνεται το μίσος σε κάθε τι, που δεν αναφέρεται στο Κοράνι ως καλό. Καταδικάζεται η Σαουδική Αραβία, ως συνεργάτιδα των άπιστων.

Επέρχεται η 9/11 και οι ΝΑΤΟ’ϊκές επεμβάσεις σε Αφγανιστάν και Πακιστάν. Η δυσμενής θέση των Διεθνών Ισλαμικών Ταξιαρχιών μεταβάλλεται σε στρατηγικό πλεονέκτημα. Μετά τις Σοβιετικές και οι ΝΑΤΟ’ϊκές δυνάμεις αδυνατούν να ξηλώσουν την al-Qaeda και τα μέλη της συνεχίζουν να αλωνίζουν στην ευρεία περιοχή Αφγανιστάν – Πακιστάν – Δυτική Κίνα. Ο ισλαμικός κόσμος εισπράττει την επιτυχία των “πρωτοπόρων μαχητών”. Είναι ευκαιρία να επεκταθεί το Darü’l-İslam, (Νταρ ουλ Ισλάμ)[15]. Επιβάλλεται όμως κάποια έδρα ούτως ώστε η κινητή οργάνωση να μετατραπεί σε σταθερή Ισλαμική πρωτεύουσα.

ΟιISIS (Islamic State of Iraq and Syria) & ANF (al Nusra Front)

Από το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας 1990 αρχίζουν οι επιθέσεις της al-Qaeda κατά της Σαουδικής Αραβίας. Η Δύση αμελεί τον οιωνό της Αραβικής Άνοιξης. Από την άλλη, έχει δημιουργηθεί ισχυρή δύναμη στο Ιράκ που διοικείται από τον al Zarqawi (αλ Ζαρκαουί).

Στις 20/5/2006 στο Ιράκ αναλαμβάνει την πρωθυπουργία ο al-Μaliki[16] (αλ Μαλίκι), αντιφρονών του Σαντάμ, σύμμαχος της Δύσης και επικεφαλής ισχυρής Σιίτικης δύναμης. Στις 8/6/2006 σκοτώνεται ο al-Zarqawi από τις κατοχικές δυνάμεις. Η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ κατά των Ιρακινών αλλάζει και εφαρμόζεται τακτική συνεργασίας και συνεννόησης με Σουνίτες φύλαρχους. Ο συνδυασμός των γεγονότων επιφέρει κατά 80% μείωση των επιθέσεων της al-Qaeda Ιράκ (AQI).

Το 2007 για πρώτη φορά με προτροπή της AQI, Σουνίτες του Ιράκ εμφανίζουν φυγόκεντρες τάσεις. Στις 16/5/2010 αναλαμβάνει την αρχηγεία της AQI ο Abu Bakr al-Baghdadi[17] (Αμπού Μπακρ αλ Μπαγνταντί). Μετά την γνωστοποίηση του θανάτου του BinLanden (μέσα του 2011), ξεκινούν οι συζητήσεις αυτονόμησης των Σουνιτών του Δυτικού Ιράκ. Οι θέσεις αυτές ενδυναμώνονται όταν ο al Malikiαρχές της δεύτερης θητείας του (είχε ξεκινήσει τον Δεκέμβριο του 2010), και συγκεκριμένα στις 19/12/2011 κατηγορεί τον πολιτικό του αντίπαλο και αντιπρόεδρο του Ιράκ, Γ.Γ. Σουνιτικού κόμματος Tariq al Hashimi[18] (Ταρίκ αλ Χασίμι), ως υποκινητή δολοφονιών πολιτικών ανδρών. Ο Hashimi στις 10/9/2012 καταδικάζεται ερήμην σε θανατική ποινή από τα Ιρακινά δικαστήρια, καταγγέλλει το Ιρακινό καθεστώς για “πολιτική βεντέτα” και προσφεύγει στην Τουρκία[19]. Η Τουρκία αρνείται να τον εκδώσει. Το γεγονός εκτός των Σουνιτών Αράβων δυσαρεστεί και τους Κούρδους του Ιράκ, που συνέβαλλαν τα μέγιστα στην αποκαθήλωση του καθεστώτος του Σαντάμ. Οι Κούρδοι του JalalTalabani(Τζαλάλ Ταλαμπανί) δεν ανησυχούν και τόσο πολύ, διότι ο ηγέτης τους ήταν και πρόεδρος του Ιράκ (προέδρευσε την περίοδο 7/4/2005 – 24/7/2014). Οι οπαδοί των Barzani(Μπαρζανί) όμως, είχαν κάθε λόγο να ανησυχούν, διότι οι ηγέτες τους ήταν και οι προκαθήμενοι της Σουνιτικής αίρεσης των Nakşibendi (Νακσιμπεντί).

Ένα μήνα μετά την ευθεία επίθεση του AlMalikiκατά των Σουνιτών και συγκεκριμένα στις 23/1/2012 ανακοινώνεται στην Συρία η ίδρυση του Μετώπου al-Nusra[20] (αλ Νούσρα) της Σουνιτικής αίρεσης των Selefî. Προκαθήμενος της οργάνωσης είναι ο αντιφρονών του Συριακού καθεστώτος Abu Muhammed al-Culani (Αμπού Μουχάμμεντ αλ Τζουλανί). Από τις πρώτες μέρες της δράσης του Μετώπου, καταγγέλλεται ότι ο Abu Muhammed al-Culani έχει σχέσεις με “Τουρκικά Κέντρα”[21]. Είναι η περίοδος που αρχίζουν να εισρέουν ξένοι μαχητές στην ευρεία περιοχή μέσω των αεροδρομίων της Τουρκικής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις “Δυτικών Κέντρων” η πυκνότητα εισροής ανέρχεται σε 1000 άτομα ανά μήνα[22].

 

Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Template:Syrian_and_Iraqi_insurgency_detailed_map 21/3/2015 Το Ισλαμικό Χαλιφάτο  ISIS Κουρδικές Περιοχές Περιοχές της AlNusra  ANF Πεδία μαχών

Όταν η Αραβική Άνοιξη έρχεται στη Συρία [23], τα “Δυτικά Κέντρα” αναζητούν αντικαταστάτη του συμμάχου τους al Maliki. Όμως πλέον είναι αργά… Τον Ιανουάριο του 2014 καταλαμβάνονται Farutzaκαι Ramandi από δυνάμεις της AQI. Τον Ιούνιο σημειώνονται μαζικές λιποταξίες στις συγκροτημένες και εκπαιδευμένες από τις ΗΠΑ, Ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας. Στις 29/6/2014 ανακοινώνεται η ιδρυτική δήλωση της ISIS ως χαλιφάτο[24]. Ο πρώτος χαλίφης είναι ο Abu Bakr al-Baghdadi. Τον Ιούλιο του 2014 καταλαμβάνονται οι από τον Barzaniελεγχόμενες σημαντικότερες πετρελαϊκές πόλεις Μοσούλη και Τικρίτ. Στις 14/8/2014 παραιτείται ο al Maliki, αφήνοντας πίσω του ένα Ιράκ, όπου μάχονται οι Σουνίτες τους Σιίτες και αμφότεροι αφανίζουν τους μη Μουσουλμάνους!

 

Στις 3/12/2014 η al-Qaeda με γραπτή δήλωση ενημερώνει ότι δεν έχει καμία σχέση με την ISIS.

Βάσει ιδρυτικής δήλωσης της ISIS, από Χαλέπι μέχρι Μοσούλη, έχουν καθοριστεί περιφέρειες, έχει ενημερωθεί ο πληθυσμός για τους περιφερειάρχες του, για τους φόρους που θα καταβάλλουν και για τις υποχρεώσεις τους προς το χαλιφάτο. Παράλληλα δε, όλοι οι σταυροί έχουν γκρεμιστεί!

“Αντιφάσεις και Παραβλέψεις” της Δύσης

Όταν οι ΗΠΑ πνίγονται στη γραφειοκρατία[25], η ISIS συναλλάσσεται με διεθνή κυκλώματα και εξάγει πετρέλαιο (έσοδα περίπου 1,5 εκ. $ ΗΠΑ ανά ημέρα), σιτηρά, βαμβάκι, αρχαιολογικά ευρήματα (κάλυψαν την αρχαιοκαπηλία δείχνοντας σκηνές όπου έσπαγαν μουσειακά εκθέματα με βαριοπούλες), λύτρα από ομήρους και έσοδα από σκλάβους/ες (επιτρεπτό από το Κοράνι)[26]. Έναντι αυτών προμηθεύει τους πολεμιστές της με νύφες[27], πολεμοφόδια και εδάφη των δολοφονηθέντων ή εκδιωκόμενων γηγενών πληθυσμών της περιοχής, ως λάφυρα (προβλέπεται από το Κοράνι).

Ενώ μέχρι την περίοδο της επίσημης ίδρυσης της ISIS,είχαν συγκεντρωθεί περίπου 70.000 μαχητές[28] και η εθνική κάθαρση ήταν σε εξέλιξη[29], ο ΟΗΕ τον Φεβρουάριο του 2015 συνεχίζει να αποκαλεί τις ISIS και ANF τρομοκρατικές οργανώσεις[30]. Περιέργως το Συμβούλιο Ασφαλείας (ΣΑ-ΟΗΕ) του ΟΗΕ καταβάλει προσπάθειες να βαφτίσει ένα παράνομο κράτος (όπως αυτό που εδρεύει στην κατεχόμενη Κύπρο) ως οργάνωση. Έτσι, αν και υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία ότι διενεργείται γενοκτονία κατά του μη μουσουλμανικού γηγενούς πληθυσμού στην επικράτεια της ISIS[31], δεν δίνονται περιθώρια σύστασης στρατευμάτων του ΟΗΕ (όπως στην Κορέα 1950 -1953), για να επέμβουν δυναμικά κατά των γενοκτόνων. Η πρακτική αυτή εξαναγκάζει τα κράτη μέλη να θεωρήσουν την εν λόγω διένεξη ως εμφύλιο πόλεμο.

Από την άλλη, στην έκθεση του απεσταλμένου του ΟΗΕ StaffandeMistura[32], δίδεται περισσότερη έμφαση στις πράξεις των Συριακών στρατευμάτων του BasharalAssad (Μπασαρ αλ Άσαντ), παρά στις περίπου 70.000 επιστρατευμένων της ISIS (συμπεριλαμβανομένων και των Διεθνών Ισλαμικών Ταξιαρχιών, κοίτα Πίνακα Ι).Η έκθεση υποβλήθηκε στο ΣΑ-ΟΗΕ στις 17/2/2015. Επίσης ο βοηθός Γ.Γ. υπεύθυνος για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις Kyung-whaKang, στις 26/2/2015 ενημέρωσε το Συμβούλιο, ότι στην Συρία 12.200.000 άνθρωποι χρήζουν ιατροφαρμακευτικής και διατροφικής βοήθειας, 7.600.000 έχουν εκτοπιστεί ως εσωτερικοί μετανάστες, 3.800.000 έχουν εγκαταλείψει την χώρα ως εξωτερικοί μετανάστες, 4.800.000 είναι τελείως αποκλεισμένοι και ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται στους 220.000. Οι έρευνες της επιτροπής επισημαίνουν ότι οι απώλειες των αμάχων προέρχονται από σκόπιμες στοχεύσεις. Όμως το ψήφισμα (2199/2015) του ΣΑ-ΟΗΕ επικεντρώνεται περισσότερο στα οικονομικά στοιχεία, τα οποία είχαν ήδη καταγγελθεί σε προγενέστερο ψήφισμα (2161/2014), παρά στα αδικήματα κατά της ανθρωπότητας που διενεργούνταν. Προφανώς η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση των πραγμάτων θα επιφέρει αντιδράσεις και στο Δυτικό Κόσμο. Η δε προσπάθεια να παραπεμφθεί η Συριακή Κυβέρνηση στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο λόγω του ότι χρησιμοποιεί βόμβες χλωρίου, εμποδίστηκε από την Ρωσία.

Ότι η ISIS θεωρεί την οργάνωσή της ως συνέχεια του ιστορικού Χαλιφάτου της Δαμασκού δεν αποδεικνύεται μόνο από την ιδρυτική της δήλωση, αλλά και από τις ενέργειές της. Ας αναφέρουμε μερικές πράξεις επικράτησης του Χαλιφάτου της Δαμασκού στην ευρεία περιοχή Συρίας – Παλαιστίνης. Ίσως έτσι βοηθήσουμε τους “Δυτικούς “, που θεωρούν ότι η ιστορία ξεκινά από την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, να ερμηνεύσουν τα σημερινά τεκταινόμενα:

·        Το 757 ο διοικητής της Συρίας Σαλίμ εξόρισε τον Πατριάρχη της Αντιοχείας και επέβαλε αυστηρά μέτρα κατά των Χριστιανών (όπως η απαγόρευση συναλλαγών μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, η απαγόρευση ίδρυσης νέων ναών κ. α.).

·        Το 773 από τον Χαλίφη αλ Μανσούρ, απαγορεύεται η χρήση της Ελληνικής γλώσσας για οιοδήποτε λόγο. Σε μονές του Πατριαρχείου της Αντιόχειας η λειτουργία ξεκινά να τελείται στα Αραβικά.

·        Ο Χαλίφης αλ Μαχντί (775 – 785) διέταξε την απομάκρυνση όλων των Χριστιανών γραμματέων από τα Ισλαμικά κέντρα «δι’ αποκοπής των χειρών». Έκτοτε απαγορεύεται στους χριστιανούς η θέση του γραμματέα δίπλα στους Εμίρηδες.

·        Το 786 κατόπιν προσφυγής λαϊκών στην Αραβική δικαιοσύνη για τις διενέξεις που είχαν με το Πατριαρχείο των Ιακωβιτών, το χαλιφάτο νομοθετεί την αναγκαία επικύρωση του ονόματος του Πατριάρχη από τον εκάστοτε Χαλίφη. Η απόφαση επεκτείνεται και στα Ορθόδοξα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιόχειας.

·        Το 858 σημειώνεται η πρώτη άμεση παρέμβαση του Εμίρη της Συρίας Abu Said (Άμπου Σαΐντ) στο θρόνο του Πατριαρχείου της Αντιόχειας. Διορίζει Πατριάρχη της αρεσκείας του και δίνει εντολή στον αραβικό στρατό να απωθήσει το πλήθος που αντιστέκονταν στην εκλογή-διορισμό του Νικόλαου[33], ο οποίος ταχύτατα διανύει όλες τις ιερατικές βαθμίδες. Οι Άραβες στρατιώτες που προστάτευαν τον Νικόλαο, μετά την ενθρόνισή του αμείφθηκαν με ιερά κειμήλια και περιουσία του Πατριαρχείου της Αντιόχειας. Οι χριστιανοί που αποδοκίμαζαν την κατάσταση. με την βοήθεια των Ιουδαίων συλλαμβάνονται και εξαναγκάζονται να πληρώσουν 30 δηνάρια πρόστιμο στον Abu Said. Το πρόβλημα επιλύεται το 870, μετά τον θάνατο του Νικολάου, όταν ο νέος Άραβας εμίρης της Συρίας έχοντας να αντιμετωπίσει την Τουρκομανική και Τουρκική απειλή, επιτρέπει την εκλογή του νέου Πατριάρχη όπως προστάζουν οι ιεροί κανόνες της Ορθοδοξίας. Τότε Πατριάρχης εκλέγεται ο Θεοδόσιος Α’ (870 – 890).

·        Αρχές του 10ου αιώνα στο Χαλέπι της Συρίας επικρατεί η Δυναστεία των Χαμσανιδών. Στην αυλή του διοικητή Saif al Daullah (Σαϊφ αλ Νταουλλάχ) διαμορφώνεται το Μουσουλμανικό δίκαιο «Σαρία».

·        Κατά την περίοδο των σταυροφοριών οι Μουσουλμάνοι έτρεμαν τους σκληροτράχηλους πολεμιστές των Ναϊτών. Για αυτό με προτροπή του ιερατείου τους, σπάνια έπιαναν αιχμαλώτους τους Ναΐτες. Συνήθως τους σκότωναν επί τόπου. Αν αιχμαλωτίζονταν, το Τάγμα απαγόρευε την εξαγορά των αιχμαλώτων με καταβολή λύτρων. Ο αιχμάλωτος ή θα ασπάζονταν το Ισλάμ, ή θα πέθαινε με φρικτό τρόπο. Οι Ναΐτες προτιμούσαν τον θάνατο από την αποστασία.

Μετά τις διώξεις που υπέστησαν οι τότε γηγενείς πληθυσμοί, παύουν να στηρίζουν τους Μουσουλμάνους Χαλίφηδες. Έτσι επανέρχεται η Βυζαντινή νίκη τον 10ο και 11ο αι. Το Ισλάμ επιβιώνει κατά Βυζαντινών και Σταυροφόρων και αντεπιτίθεται έχοντας μισθοφόρους τις Τουρκικές φυλές.

Από την πρώτη μέρα της επικράτησης της ISIS, οι γηγενείς χριστιανοί αποκαλέστηκαν λανθασμένα ιστορικά και ουσιαστικά ως “σταυροφόροι” (crusade). Η ISIS εφάρμοσε τις προαναφερόμενες αποφάσεις των Χαλίφηδων (Δαμασκού και Χαλεπιού) για την εξαφάνιση των σταυρών και αυτών που φέρουν σταυρό. Η Δύση, όσο και αν εθελοτυφλεί, η ISIS εφαρμόζει τις προγενέστερες αποφάσεις των Χαλίφηδων μια προς μια.

Θα επαναληφθεί η Ιστορία;

Επιχειρήματα του BasharalAssad

Στις ημέρες που ο deMisturaκατευθύνονταν προς την πρωτεύουσα της Συρίας, ο απεσταλμένος της Fox & Hedgehogαρχισυντάκτης JonathanTepperman, συναντήθηκε με τον Σύριο Πρόεδρο για μία μακροσκελή συνέντευξη[34]. Ας δούμε εν συντομία τα επιχειρήματα της Συριακής κυβέρνησης δια στόματος alAssad:

·        Σήμερα τα Συριακά στρατεύματα δεν αντιμετωπίζουν κάποια Συριακή αντιπολίτευση, αλλά ξένους πολεμιστές, μαριονέτες άλλων χωρών (σ.σ. κατονομάζει τις χώρες: Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, οποιαδήποτε δυτική χώρα). Δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος με ξένους που θέλουν να αποσπάσουν Συριακά εδάφη. Τρανταχτή απόδειξη είναι ότι σήμερα οι δυνάμεις των αντιφρονούντων Συρίων που μας αντιμάχονταν πριν δύο χρόνια, μάχονται στο πλευρό των Συριακών στρατευμάτων.

·        Η Δύση πρέπει να αφαιρέσει “την ομπρέλα” από ISIS, ANFκαι al-Qaeda ονομάζοντάς τους αντιπολίτευση.

·        Στη Μέση Ανατολή τα σύνορα δεν ορίζονται από κοινωνίες, ιδεολογίες, φυλές και παρόμοια πράγματα. Έτσι υπάρχουν πολλαπλές επιρροές μεταξύ των κρατών, που δεν περιορίζονται με σύνορα. Εμείς (σ.σ. για Ιράν και την επιρροή που ασκεί) δεν επιτρέπουμε σε κάθε χώρα να επηρεάσει την κυριαρχία μας. Το Ιράν παρέχει συνεργασία, όμως η Δύση απαιτεί επιρροή χωρίς συνεργασία.

·        Το Ισραήλ κεκαλυμμένα στηρίζει την al-Qaeda, επειδή κάθε φορά που κάνουμε προόδους σε κάποια θέση, κάνει μία επίθεση, προκειμένου να υπονομεύσει τον Συριακό στρατό. Στη Συρία κυκλοφορεί το ανέκδοτο: “Πώς λέτε ότι η al-Qaeda δεν έχει πολεμική αεροπορία; Έχει την Ισραηλινή”.

·        Για να αντισταθούμε, η Δύση μας δίνει χρήματα σε μορφή δανείων… και όταν πληρώνονται οι εξοπλισμοί ή κάθε άλλο είδος εμπορεύματος, δεν έχετε κανένα πρόβλημα.

·        Πήραμε τρεις κύριες αποφάσεις: Πρώτα απ’ όλα, είμαστε ανοικτοί σε διάλογο με όλους. Δεύτερον, αλλάξαμε το Σύνταγμα και την νομοθεσία. Πολλοί από την αντιπολίτευση ισχυρίζονταν, ότι αυτός ήταν ο αρχικός λόγος της κρίσης. Τρίτον, πήραμε την απόφαση να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας, να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, και να καταπολεμήσουμε τους τρομοκράτες.

·        Πρόκειται για το πόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να επηρεάσουν τους Τούρκους. Διότι, αν οι τρομοκράτες μπορούν και αντέχουν στις αεροπορικές επιδρομές σ’ όλη την περίοδο αυτή, αυτό σημαίνει ότι οι Τούρκοι διατηρούν την αποστολή εφοδίων και χρημάτων. Μήπως οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ασκήσουν πίεση στην Τουρκία για να σταματήσει την υποστήριξη στην al-Qaeda;

·        (σ.σ. για επέμβαση της Δύσης στη Συρία): Να προβούν σε νομική συνεργασία με τη Συρία και να ξεκινήσουν ζητώντας άδεια από την κυβέρνησή μας για να κάνουν τέτοιου είδους επιθέσεις. Δεν το έκαναν, γι αυτό είναι και παράνομοι. Αν θέλετε να κάνετε οποιαδήποτε ενέργεια σε άλλη χώρα, θα ζητήσετε την άδειά της. Τυχόν στρατεύματα που δεν συνεργάζονται με το Συριακό στρατό είναι παράνομα και πρέπει να καταπολεμηθούν. Αυτό είναι πολύ σαφές.

·        (σ.σ. για ανθρώπινα δικαιώματα): Οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδιαίτερα, και η Δύση γενικότερα δεν είναι σε θέση να μιλήσουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για τις περισσότερες δολοφονίες στην περιοχή. Κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες μετά από την κατοχή του Ιράκ, το Ηνωμένο Βασίλειο μετά την εισβολή στην Λιβύη, καθώς και η κατάσταση στην Υεμένη. Γι’ αυτά που συνέβησαν στην Αίγυπτο για να υποστηριχτεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Όλα αυτά τα προβλήματα συνέβησαν λόγω των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτοί πρώτοι ποδοπατούν το Διεθνές Δίκαιο και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, όχι εμείς.

·        (σ.σ. για τις απώλειες στον άμαχο πληθυσμό): Πρώτα απ ‘ όλα, αν θέλετε, να σας περιγράψω τη σκηνή. Δεν είναι ένας πόλεμος μεταξύ δύο χωρών ή μεταξύ δύο στρατών, όπου έχετε μια εισβολή και έχετε χάσει κάποιο έδαφος που θέλετε να ανακτήσετε. Μιλάμε για τους αντάρτες που διεισδύουν σε περιοχές που κατοικούνται από αμάχους. Οι ξένοι τρομοκράτες στηριζόμενοι από Σύριους τρομοκράτες κρύβονται ανάμεσα στους πολίτες. Στην κατάλληλη στιγμή ξεκινούν, αυτό που εσείς ονομάζετε επιθέσεις ανταρτών. Αυτή είναι η μορφή αυτού του πολέμου. Ο Συριακός στρατός δεν μπορεί να έχει παρουσία σε κάθε χιλιόμετρο του Συριακού εδάφους. Αυτό είναι αδύνατον.

·        (σ.σ. για την τελική νίκη): Αν δεν έχουν εξωτερική υποστήριξη, και εάν διακοπεί ο ανεφοδιασμός και η μετάβαση νέων τρομοκρατών εντός της Συρίας, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα για τη νίκη. Το πρόβλημα είναι ότι εξακολουθούν να έχουν αυτή τη συνεχή παροχή, κυρίως από την Τουρκία. (σ.σ. η Τουρκία φαίνεται να είναι ο γείτονας που σας ανησυχεί περισσότερο;) Ακριβώς. Από άποψη διοικητικής μέριμνας, καθώς και για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, αλλά μέσω της Τουρκίας.

·        (σ.σ. για τον Πρόεδρο της Τουρκίας Recep Tayyip Erdoğan – Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν): Επειδή ανήκει στην ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία είναι η βάση της al-Qaeda. Ήταν η πρώτη πολιτική ισλαμική οργάνωση που προώθησε βίαιες πολιτικές στο Ισλάμ στις αρχές του εικοστού αιώνα. Ανήκει και είναι ένθερμος οπαδός αυτών των θέσεων. Είναι πολύ φανατικός, και γι ‘αυτό εξακολουθεί να υποστηρίζει την ISIS. Προσωπικά ευθύνεται για ό,τι συνέβη στη Συρία.

Συρία – Τουρκία

Στις 21/2/2015 και ώρα 21.00, 39 άρματα μάχης, 57 τεθωρακισμένα διαφόρων τύπων και 527 διαφόρων ειδικοτήτων άνδρες των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκικής Δημοκρατίας, από τρία διαφορετικά σημεία εισβάλουν στη Συρία. Παράλληλα μαχητικά ελικοφόρα και αντίστοιχα μέσα τις πολεμικής αεροπορίας αλωνίζουν τα Τουρκο-Συριακά σύνορα. Η στρατιωτική επέμβαση με κωδικό “ŞahFırat” για τις ένοπλες δυνάμεις, “Süleyman Şah” για τον τύπο, στοχεύει στην προσέγγιση του εντός Συριακής επικράτειας τουρκικού εδάφους[35] και στην μεταφορά του Μαυσωλείου του Süleyman Şah[36] σε ασφαλή σημείο, πλησίον των τουρκικών συνόρων (περίπου 500 μ. από την συνοριακή γραμμή). Είναι γεγονός ότι το Μαυσωλείο που φυλάσσεται από 40 Τούρκους στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων, από το Μάρτιο του 2014 βρέθηκε στην γραμμή πυρός των εμπόλεμων ANFκαι Συριακών δυνάμεων.

Η εισβολή και τα αποτελέσματά της (εν όψει των τουρκικών εκλογών) θεωρούνται μεγάλη επιτυχία για το κυβερνών κόμμα και προδοσία για την αντιπολίτευση. Η Συρία στις 23/2/2015 διαμαρτύρεται επίσημα στον ΟΗΕ.

Τα στρατεύματα χωρίς να δεχτούν οποιαδήποτε παρέμβαση από οποιαδήποτε πλευρά, επιστρέφουν στην Τουρκική επικράτεια μετά από 48 ώρες. Όλα; Αρχές Μαρτίου διαρρέει στον τουρκικό τύπο ότι οκτώ τεθωρακισμένα/άρματα μάχης δεν επέστρεψαν ποτέ. Το τουρκικό ΓΕΕΘΑ με επίσημη ανακοίνωση αποδέχεται το γεγονός και τονίζει ότι την επόμενη μέρα στρατιωτικά φορτηγά συνέλεξαν τα τεθωρακισμένα που είχαν παρουσιάσει προβλήματα στις ερπύστριες[37] και τα μετέφεραν στην Τουρκία. Όμως δεν τονίστηκε εάν επέστρεψαν άρτια, δηλαδή μ’ όλα τα εφόδια που διέθεταν και τις ηλεκτρονικές πλακέτες που ήταν ενσωματωμένες στα χειριστήρια!

Μερικοί “αφελείς” του τουρκικού τύπου έγραφαν ότι ήταν το αντίτιμο της μεταφοράς. Όμως οι σχέσεις Τουρκικής Δημοκρατίας – ISISείναι τόσο επιδερμικές;

Το Ισλάμ στην Τουρκία και οι Σχέσεις με την ISIS

Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1960 αρχίζει να γιγαντώνεται, κυρίως στα πανεπιστήμια, η Τουρκική Αριστερά, οι ΝΑΤΟ’ϊκές δυνάμεις εφαρμόζουν την κατά Ba’athσυνταγή και στην Τουρκία. Αρχικά στηρίχτηκαν τα εθνικιστικά κόμματα, όμως λόγω του το ότι:

·        Ο Πρόεδρος Alparslan Türkeş[38](Αλπαρσλάν Τουρκές), είχε άμεση σχέση με ΝΑΤΟ’ϊκά προγράμματα,

·        Οπαδοί εθνικιστικών κομμάτων – φραξιών αρχίζουν να εφαρμόζουν ωμή βία κατά των αριστερών,

·        Οι πρώτοι αριστεροί μαχητές επιστρέφουν από τα εκπαιδευτήρια της Fatahτέλη της δεκαετίας 1960,

εδραιώνονται στην Τουρκική επικράτεια οι αιματηρές συγκρούσεις, ακριβώς την περίοδο που τα “Δυτικά Κέντρα” κατέβαλλαν υπερπροσπάθειες να συγκρατηθεί η Κύπρος στην ΝΑΤΟ’ϊκή σφαίρα επιρροής. Αναζητείται εναλλακτική λύση. Έτσι για να εξασφαλιστεί η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, εφαρμόζεται η συνταγή “Μουσουλμάνων Αδελφών” και στην Τουρκία. Στρατολογούνται, ο θεωρητικός Σουνίτης Ιμάμης Muhammed Fethullah Gülen[39] (Μουχάμμεντ Φετχουλλάχ Γκουλέν) και ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κωνσταντινουπόλεως Necmettin Erbakan[40] (Νετζμεντίν Έρμπακαν). Παρότι αμφότεροι δέχονται το κυνήγι του Κεμαλικού κράτους[41] και έχουν καταδικαστεί σε πολλά έτη φυλάκισης, με την κεκαλυμμένη στήριξη του Halil Turgut Özal[42] (Χαλίλ Τουργκούτ Οζάλ) κατορθώνουν να διατρήσουν την κοσμική μορφή της Τουρκικής Δημοκρατίας και στις 28/11/2002 ένα Ισλαμικό κόμμα καταλαμβάνει την εξουσία.

Όταν αρχές Μαρτίου του 2014 αντάρτες της ISISαρχίζουν να απειλούν το Μαυσωλείο του Süleyman Şah, στις 28/3/2014 συσκέπτεται η Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας (Milli Güvenlik Kurulu) για να αποφανθεί για τον τρόπο και τα μέτρα που θα λάβει η Τουρκία κατά των τρομοκρατών. Όμως την επομένη αρχίζουν να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και στις τηλεοράσεις ηχητικά αποσπάσματα της σύσκεψης του ανώτερου οργάνου της Εθνικής Ασφάλειας της χώρας. Αμέσως ξεκινούν πάνω από 250 έρευνες περί “εθνικής προδοσίας”. Το γεγονός αυτό έχει άμεσες επιπτώσεις. Στη διάρκεια των επιθέσεων κατά της Μοσούλης, στις 11/6/2014 περίπου 900 αντάρτες της ISIS επιτέθηκαν κατά του Τουρκικού προξενείου και πήραν 49 ομήρους από την τουρκική διπλωματική αντιπροσωπεία. Υπενθυμίζουμε ότι στις 29/6/2014 ανακοινώνεται η ίδρυση του Χαλιφάτου και στις 20/9/2014 όλοι οι Τούρκοι όμηροι με τις οικογένειές τους επιστρέφουν στην Τουρκία. Η ΜΙΤ ανακοινώνει ότι απελευθερώθηκαν με χειρουργικές επεμβάσεις και από τα οκτώ σημεία που κρατούνταν οι όμηροι χωρίς να καταβληθούν λίτρα ή κάποιο άλλο αντίτιμο… !

Μετά την ιδρυτική της διακήρυξη η ταχεία εξάπλωση της ISISσε Συρία και Ιράκ, κινεί το ενδιαφέρον των ακαδημαϊκών κύκλων. Στις 11/9/2014 το Πανεπιστήμιο Columbiaτης Νέας Υόρκης δημοσιεύει την ακαδημαϊκή μελέτη (paper) σχέσεις Τουρκίας με ISIS[43]. Όπως αναφέρεται στην μελέτη:

·        Στις 14/10/2014 ο πρόεδρος του CHP[44], Kemal Kılıçdaroğlu (Κεμάλ Κιλιτζντάρογλου) κατήγγειλε ότι, ενώ ξεκίνησαν φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια προς Τουρκομάνους της Συρίας, τα φορτηγά ουδέποτε κατέληξαν στις Τουρκομανικές περιοχές και κατά πάσα πιθανότητα και το φορτίο τους δεν αποτελούνταν από ανθρωπιστική βοήθεια.

·        Ο αντιπρόεδρος του CHPBülent Tezcan(Μπουλέντ Τέζτζαν) καταγγέλλει, ότι φορτηγά που φόρτωσαν από το αεροδρόμιο της Άγκυρας (Esenboğa), με προορισμό τη Συρία, όταν στις 19/1/2014 επιχειρήθηκε να επιθεωρηθούν στο ύψος των Αδάνων, οι επιθεωρητές παρεμποδίστηκαν από πράκτορες της ΜΙΤ. Από όσα μπόρεσαν να σημειώσουν στην εν λόγω επιθεώρηση, καταγράφηκαν ως φορτίο ρουκέτες, όπλα και πολεμοφόδια.

·        Όπως αναφέρει έμπιστος χρήστης στο twitter σ’ ένα ηχητικό πειστήριο που έχει διαρρεύσει, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Erdoğan στις 12/10/2014 πιέζει τους ανώτερους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων να ετοιμαστούν για πόλεμο με την Συρία και ζητά από τον αρχηγό της ΜΙΤ να του βρει αίτια πολέμου κατά της Συρίας. Ο αρχηγός των Μυστικών Υπηρεσιών Hakan Fidan(Χακάν Φιντάν) του προτείνει, ή επίθεση στο Μαυσωλείου του Süleyman Şah, ή επιθέσεις με ρουκέτες κατά της Τουρκίας από τη Συρία.

·        Σύμφωνα με έγγραφο που διέρρευσε από Μυστικές Υπηρεσίες στις 19/9/2014, ο Σαουδάραβας Εμίρης Bender Bin Sultan (Μπεντέρ Μπιν Σουλτάν), χρηματοδοτεί οπλισμό που αγοράζεται από την Γερμανία και μέσω του αεροδρομίου Etimesgut (Ετιμεσγκούτ) μεταφέρθηκαν, δύο φορτηγά στην ISIS και ένα φορτηγό στη λωρίδα της Γάζας.

·        Στις 13/6/2014 όπως αναφέρεται στην εφημερίδα Radikal, ο Υπ. Εσωτερικών της Τουρκίας Muammer Güler (Μουαμέρ Γκουλέρ), συμφωνεί να συνεργαστεί με την ANFκατά των Κουρδικών ομάδων PKK και PYD (Partiya Yekîtiya Demokrat, Κουρδική Οργάνωση της Συρίας).

·        Στις 25/8/2014 η Daily Mail αναφέρει ότι οι τουρκικές αρχές διευκολύνουν το πέρασμα των οπαδών της ISIS στη Συρία. Οι συνοριοφύλακες κάνουν τα “στραβά μάτια” εισπράττοντας τουλάχιστον 10 $ΗΠΑ ανά κεφαλή. Η Sky News διατηρεί στοιχεία, ότι οι τουρκικές αρχές θεωρούν τα διαβατήρια ξένων μαχητών της ISIS. Επίσης το BBCέχει καταγράψει μαρτυρίες Τούρκων χωρικών, που ισχυρίζονται ότι τα βράδια μεταφέρονται με λεωφορεία πολεμιστές που επιχειρούν κατά των Κούρδων.

·        Υψηλόβαθμος Αιγύπτιος στρατιωτικός στις 9/10/2014 καταγγέλλει, ότι οι Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες μεταφέρουν πληροφορίες στην ISIS, που συλλέγονται από δορυφόρους. Επίσης οι Μυστικές Υπηρεσίες της Ιορδανίας καταγγέλλουν ότι μέλη της ISIS, που προορίζονται για ειδικές αποστολές εκπαιδεύονται στην Τουρκία.

·        Το CNN Türkστις 29/7/2004 καταγγέλλει ότι η Τουρκική ISIS, μέσω της ιστοσελίδας της (http://www.takvahaber.net) συλλέγει τρόφιμα και ρουχισμό για τους πολεμιστές της ISIS.

·        Αξιωματούχος της ISIS στις 12/8/2014 στην Washington Post ομολογεί, ότι υψηλόβαθμοι της ISIS εκπαιδεύονται στα Τουρκικά Νοσοκομεία. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει και η τουρκική εφημερίδα Tarafαποκαλύπτοντας εμπλεκόμενους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος.

·        κ.ά.

Οι μάχες στο Kobanê, που διεξάγονται στα Συρο-Τουρκικά σύνορακαι η γενοκτονία κατά των Yezidî[45], φέρουν πολλά γεγονότα στην επιφάνεια. Η κωλυσιεργία του ΟΗΕ, ως προς τον χαρακτηρισμό των τεκταινομένων, δίνει στην Τουρκία την δυνατότητα να εφαρμόζει τα άρθρα των Συμβάσεων της Γενεύης κατά το δοκούν. Αν και είναι η χώρα που αντιμετώπισε το πρόβλημα περίθαλψης εκατομμυρίων αμάχων, κράτησε μεροληπτική στάση για τους τραυματίες πολεμιστές. Αναλυτικά:

·        Μαχητές της ISIS νοσηλεύτηκαν στα νοσοκομεία της Şanlıurfa(Έδεσσα)[Κοίτα σημ. 43].

·        Βαθμοφόρος πολεμιστής της ISIS (Emrah Cakan- Εμράχ Τζακάν) νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο στο Denizli[46].

·        Αυστριακός δεκαεξάχρονος που ασπάστηκε το Ισλάμ και πολέμησε στο πλευρό της ISIS, όταν βαριά τραυματισμένος επιστρέφει στη χώρα του, συλλαμβάνεται και ανακρίνεται. Ομολογεί ότι νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο στο Gaziantep[47].

·        Νοσηλεύτρια σε ιδιωτικό νοσοκομείο στην Μερσίνη με αίτησή της προς την διεύθυνση και τον νομάρχη ζητά να εξαιρεθεί από την νοσηλεία των ανδρών της ISIS, λόγω του ότι μετά που υγιαίνονται επιστρέφουν στις μάχες για να διαπράξουν εγκλήματα[48].

·        Κατόπιν εντολής του νομάρχη του Hatay (Αντιόχειας), διαπιστώνεται ότι στα νοσοκομεία του νομού νοσηλεύονται τραυματίες που έρχονται από τη Συρία και μερικοί εξ’ αυτών αν και δέχονται όλες τις νοσοκομειακές υπηρεσίες δεν εμφανίζονται καν οι εισαγωγές τους στα νοσοκομεία[49].

·        Στις 28/1/2015 οι κρατικές αρχές της Λιβύης καταγγέλλουν ότι πολεμιστές της ISIS, που τραυματίστηκαν στη Λιβύη πολεμώντας το επίσημο κράτος, νοσηλεύτηκαν σε ιδιωτικά νοσοκομεία της Κωνσταντινούπολης.

Οι εν λόγω πράξεις, θα ήταν αξιέπαινες και όχι κατακριτέες, εάν δεν θα καταγγέλλονταν επίσης τα:

·        Υπήρξε άρνηση μεταφοράς τραυματισμένων Κούρδων μαχητών, που υπερασπίζονταν το Kobanê.

·        Η σύλληψη και προφυλάκιση της φοιτήτριας στο 5ο έτος Ιατρικής Esra Yakar(Εσρά Γιακάρ), επειδή μετέβη στο Kobanêγια να περιθάλψει βαριά τραυματισμένο Κούρδο πολεμιστή[50].

Στις 10/2/2015, σε πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από έκθεση της ΜΙΤ που φέρει ημερομηνία 3/2/2015, καταγγέλλεται ότι περίπου 3.000 μαχητές της ISIS έχουν περάσει στην Τουρκία και κρύβονται σ’ ασφαλή σημεία ανά την επικράτεια[51] και 17-25 εξ αυτών προσπαθούν να περάσουν στη Βουλγαρία[52]. Λέτε να φοβούνται το Αιγαίο ή τον Έβρο ποταμό; Εάν όχι, προφανώς μετά τον οικονομικό πόλεμο έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάτι πιο θερμό!

Πολεμικές Προετοιμασίες της Τουρκικής Δημοκρατίας

Η Τουρκία στον τελευταίο πόλεμο του 1974 είχε βγει νικήτρια εδαφικά αλλά ηττημένη οικονομικά[53]. Κατόπιν μελέτης των γεγονότων εδώ και 30 χρόνια στα πλαίσια του ΝΑΤΟ έχει προετοιμαστεί κατάλληλα σ’ ότι αφορά την αμυντική της βιομηχανία[κοίτα σημ. 53, κεφ. Β’]. Οι πρώτες ενδείξεις απεγκλωβισμού της από το ΝΑΤΟ σημειώνονται με την ίδρυση της 4ης Στρατιάς, η οποία δεν εντάσσεται στο ΝΑΤΟ (επιχειρησιακά, σε κονδύλια και έλεγχο). Εκτός από τις δυνάμεις των κατεχομένων, στην 4η Στρατιά ανήκουν:

6 τάγματα (4 μηχανοκίνητα πεζικού, 1 πυροβολικού, 1 εκπαιδευτικό)

1 Σύνταγμα Μηχανικού και εκπαιδεύσεως

2 Συντάγματα εκπαίδευσης καταδρομέων και ειδικών δυνάμεων.

2 τάγματα εκπαίδευσης πεζικού.

Οι μονάδες αυτές είναι διάσπαρτες στους δυτικούς και νότιους νομούς της Τουρκίας. Ένα μέρος των κονδυλίων συντήρησης της εν λόγω στρατιάς προέρχεται από την εξαγορά θητείας των Τούρκων πολιτών, που επιστρατεύονται για 3 – 4 εβδομάδες πληρώνοντας περίπου 5.100 Ευρώ ανά άτομο ή 6.100 Ε χωρίς θητεία.

Τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της Στρατιάς, οι μονάδες ήταν αποδιοργανωμένες με ανεπαρκή εξοπλισμό (εκτός αυτών που έδρευαν στην κατεχόμενη Κύπρο). Όμως μετά το 2003 οι βιομηχανίες του OYAK[κοίτα σημ. 53] αρχίζουν να συνεργάζονται με βιομηχανίες χωρών εκτός ΝΑΤΟ. Γίνονται οι πρώτες επαφές με την Κινέζικη CPMIEC και ASELSAN- KCHOLσ’ ότι αφορά την συμπαραγωγή πυραύλων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς. Ως δεύτερο βήμα πραγματοποιείται η ίδρυση και λειτουργία βιομηχανιών στις αδελφές δημοκρατίες της Κασπίας, όπως KAZAKISTAN ENGINEERING – ASELSAN ηλεκτροοπτικό εργοστάσιο που λειτουργεί από το 2011[54]. Όταν η Merrill Lynch, προσπάθησε να κλείσει την “κάνουλα χρηματοδότησης” των βιομηχανιών του OYAK, προβλήθηκε η ανεξάρτητη στρατιά, προς αναζήτηση κεφαλαίων από άλλους φορείς.

Έτσι αρχές του 2015 με την Κινέζικη CPMIEC υπογράφεται νέα επένδυση ύψους 3,4 δις. $ ΗΠΑ, γεγονός που εκλαμβάνεται ως βήμα αποστασιοποίησης του αντιαεροπορικού/αντιβαλλιστικού συστήματος της Τουρκικής Δημοκρατίας από το ΝΑΤΟ. Τα αποτελέσματα προφανώς θα μετρηθούν στο Αιγαίο πέλαγος[55].

Κλείνοντας

Όταν η Ε.Ε, με εξαίρεση τη Γερμανία, σημειώνει σχεδόν αρνητικό πρόσημο ανάπτυξης, το ΑΕΠ της Τουρκίας τέλη του 2013 ανέρχεται στα 823 δις $ ΗΠΑ (786 δις $ ΗΠΑ το 2012) και το κατά κεφαλήν εισόδημα στα 10.818 $ ΗΠΑ (10.497 $ ΗΠΑ το 2012). Επίσης έχει μηδενίσει κάθε οφειλή προς το ΔΝΤ[56].

Όταν αρχές της δεκαετίας του 2000, οι Barzaniδημοσίευαν βιβλία στα οποία προβάλλονταν οι Εκκλησίες και τα χωριά των Ασσυρίων, σήμερα που έχει απελευθερωθεί το Kobanê(κοίτα χάρτη) και οι Κούρδοι πρόσφυγες έχουν πάρει το δρόμο της επιστροφής προς τις κατοικίες τους, οι Ασσύριοι εκδηλώνουν έντονο φόβο για την επιστροφή, λόγω των Κούρδων πολεμιστών … Και τι κάνουν οι δυτικές δυνάμεις του Ιράκ; Ποιες αρχές εξυπηρετούν;

Όταν οι Μαρωνίτες σε πλήρη συνεργασία με Ισλαμικές δυνάμεις κατακερματίζουν και δολοφονούν ότι είναι ορθόδοξο και καθολικό, σε τι αρκούνται οι Εκκλησίες και οι Εκκλησιαστικές Οργανώσεις;

‘Όταν οι νεοφιλελεύθεροι Ευρωπαίοι κροίσοι κερδίζουν αφορολόγητα από τις μάχες, τι κάνουν οι Ευρωπαϊκοί λαοί;

βκ

 

 

Ισλαμικές “Ξένες Ταξιαρχίες” (Ιάν. 2015)   Χώρα Πολεμιστές Εκτίμηση ΜΟ εκτίμησης Ε.Ε Austria 100-150 125 Belgium 440 440 Denmark 100-150 125 Finland 50-70 60 France 1200 1.200 Germany 500-600 550 Ireland 30 30 Italy 80 80 Netherlands 200-250 225 Spain 50-100 75 Sweden 150-180 165 United Kingdom 500-600 550   Σύνολο Ε.Ε   3.625 ΒΑΛΚΑΝΙΑ Albania 90 90 Bosnia 330 330 Kosovo 100-150 125 FYROM 12 12 Serbia 50-70 60 Turkey 600 600   Σύνολο Βαλκανίων   1.217 Λοιπά “Δυτικά” Κράτη Australia 100-250 175 Canada 100 100 New Zealand 6 6 Norway 60 60 Russia 800-1,500 1.150 Switzerland 40 40 United States of America 100 100   Σύνολο Λ.”Δ”Κ   1.631 Λοιπά Κράτη Afghanistan 50 50 Algeria 200 200 Bahrain 12 12 China 300 300 Egypt 360 360 Israel/Palest. Territories 120 120 Jordan 1500 1.500 Kazakhstan 250 250 Kuwait 70 70 Kyrgyzstan 100 100 Lebanon 900 900 Libya 600 600 Morocco 1500 1.500 Pakistan 500 500 Qatar 15 15 Saudi-Arabia 1,500-2,500 2.000 Somalia 70 70 Sudan 100 100 Tajikistan 190 190 United Arab Emirates 15 15 Uzbekistan 500 500 Yemen 110 110   Σύνολο Λ.Κ.   9.462   Γενικό Σύνολο   15.935 ΠίνακαςΙ, ΠηγήICSR Department of War Studies King’s College London http://icsr.info/2015/01/foreign-fighter-total-syriairaq-now-exceeds-20000-surpasses-afghanistan-conflict-1980s/ Μορφοποίηση: Β. Κυρατζόπουλος

 

Σημειώσεις