Κώστας Αγγελάκης, πρώην διευθυντής (Γ διεύθυνση) αντικατασκοπίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών
όλα όσα δεν θα μάθετε και δεν θα γράψουν οι άλλοι… για την υπόθεση που συγκλόνισε και κλονίζει την ΕΥΠ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ 3ΩΡΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ* ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΑΓΓΕΛAΚΗ. Τι αποκάλυψε και για ποιους ;
Αθώος κηρύχθηκε την Τρίτη, 31η Μαρτίου 2015 από το Γ’ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων το στέλεχος της ΕΥΠ Κώστας Αγγελάκης – μετά μάλιστα από σχετική απαλλακτική πρόταση της Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών κας Ουρανίας Στέκα – για τη κατηγορία της κατασκοπείας και υπεξαγωγής εγγράφων. Εξέλιξη για την οποία σας ενημερώσαμε εγκαίρως και με έκτακτες αναρτήσεις καθώς η έρευνα για την κατάσταση στις ελληνικές κρατικές {{και το τονίζουμε το κρατικές ακριβώς γιατί πρώην υπάλληλοι της ΕΥΠ με το αζημίωτο φέρονται έχουν στήσει για λογαριασμό επιχειρηματιών αλλά και για λογαριασμό ενδεχομένως και άλλων τρίτων και ίσως μη φιλικών προς την Ελλάδα χωρών τις δικές τους παρακρατικές και παράνομες ομάδες παρακολούθησης με τα αντίστοιχα πέντε βαλιτσάκια συνεπικουρούμενα και από υπέρ σύγχρονα μηχανήματα με τεχνολογικό εξοπλισμό που η χώρα επίσημα δεν γνωρίζει με τις δικές τις αντίστοιχες κρατικές υπηρεσίες }} όπως έχει εξελιχθεί την τελευταία 5ετια (και όχι λόγω οικονομικής κρίσης αλλά λόγω των ραγδαίων επερχόμενων γεωπολιτικών εξελίξεων συναρτήσει πάντα και των εσωτερικών άγριων πολιτικών εξελίξεων που έρχονται) εμπνέει μεγάλη ανησυχία. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με βάση και σχετικές εισηγήσεις τοποθέτησε ως διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, αυτού του ευαίσθητου κρατικού μηχανισμού, έναν γνωστό για την μεθοδικότητα και την αποτελεσματικότητα του άνθρωπο, τον Γιάννη Ρουμπάτη. Άνθρωπο πολύ χαμηλών τόνων αλλά με εγνωσμένο το κύρος ως προς την αποτελεσματικότητα των ερευνών του και της απήχησης που αυτές είχαν σε διεθνές επίπεδο.
Η υπόθεση του Κώστα Αγγελάκη η οποία εδώ και μια 5ετια είχε απασχολήσει πολύ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και μάλιστα πριν από 5 χρόνια επί διακυβερνήσεως της χώρας από τον Γ. Α. Παπανδρέου και διοικήσεως της υπηρεσίας από τους Κ. Μπίκα και Φ. Παπαγεωργίου, δεν είναι μια απλή δικαστική υπόθεση ενός απλού υπαλλήλου έστω της ΕΥΠ. Πρόκειται για μια υπόθεση πίσω από την οποία παίχτηκαν και εξακολουθούν να παίζονται πολλά, ενίοτε και επιχειρηματικά, συμφέροντα. Διακρατικής σημασίας –μεταξύ χωρών δηλαδή που έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχέσεις καλές –ή φαινομενικά καλές με την Ελλάδα. Συμφέροντα που επηρεάζουν άμεσα η έμμεσα την πορεία της χώρας καθώς σχετίζονται και με γεωπολιτικής φύσεως ζητήματα που επηρεάζουν ή μπορούν να καθορίσουν την πορεία, πολλών μάλλον τις αποφάσεις τις χώρας και σε έκτακτες ή ειδικών συνθηκών (όπως αυτές που ζούμε τώρα…) που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το κράτος. Παρακάτω εξηγώ με περισσότερη σαφήνεια. Πάμε τώρα στο ρεπορτάζ αυτό καθ αυτό για την απόφαση αθώωσης του Κώστα Αγγελάκη.
Η κα Εισαγγελέας με μια μεστή, εμπεριστατωμένη και πλήρως νομικά τεκμηριωμένη πρόταση κατέρριψε σημείο προς σημείο το σαθρό κατηγορητήριο κατά του στελέχους της ΕΥΠ που κι εμείς μεταξύ άλλων Μέσων πολλές φορές έχουμε γράψει το γιατί υπέστη αυτούς τους διωγμούς από το τότε σύστημα του ΠΑΣΟΚ… Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν η κα Ασημίνα Υφαντή και Μέλη οι Εφέτες κ.κ. Αναστασία Καραμανίδου και Μαρία Παπακωνσταντίνου. Υπενθυμίζεται ότι πρωτόδικα αντίστοιχα αθωωτική ήταν και η πρόταση της εισαγγελέως έδρας για την ίδια υπόθεση.
Η διαδικασία κράτησε περίπου 5 ώρες και είχε και στιγμές έντασης μεταξύ του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής κ. Π. Παππά και του κατηγορούμενου αλλά και μεταξύ των μαρτύρων υπεράσπισής του Κ.Α. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο κ. Παππάς είχε και έντονους διαξιφισμούς και με την κα Εισαγγελέα… Πάντως το ακροατήριο στο άκουσμα της πρότασης της κας Εισαγγελέως αλλά και της απόφασης του δικαστηρίου ξέσπασε σε χειροκροτήματα επιδοκιμασίας!!!
Στην παρούσα φάση δεν θα σταθούμε σε πολλές λεπτομέρειες αυτής της περίεργης για τα παγκόσμια χρονικά υπόθεσης, καθώς επαλειμμένα έχουμε διατυπώσει την άποψη ότι υποθέσεις που σχετίζονται με ανώτερους κρατικούς υπαλλήλους των μυστικών υπηρεσιών της χώρας δεν πρέπει ποτέ και για κανέναν λόγω να φτάνουν στα δικαστήρια και τις αίθουσες τους σε δημόσια θέα ροής κρατικών και εμπιστευτικών πληροφοριών που αφορούν την ασφάλεια της χώρας πολλώ μάλλον ότι οι συνεδριάσεις είναι ανοιχτές στο κοινό καθιστώντας έτσι ευάλωτη από κάθε άποψη την ίδια την υπηρεσία και τις δυνατότητες της αφού ο καθείς προσποιούμενος τον οποιοδήποτε μπορεί να αντλήσει σειρά σημαντικότατων πληροφοριών για την ίδια την υπηρεσία. Χώρια που τίθενται εκ των πραγμάτων σε κίνδυνο η ίδια η ζωή των υπαλλήλων αφού δημοσιοποιούνται όχι μόνον τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τους αλλά πλέον απειλείται και η ίδια η φυσική τους υπόσταση εφόσον εκτίθενται δημοσίως. Το χειρότερο δε όλων σε αυτό τον ορυμαγδό δικαστηρίων που έχε ξεκινήσει από το 2010 και εντεύθεν διακυβεύονται ευαίσθητα και πολύ σοβαρά εθνικά κρατικά μυστικά που με τις δικαστικές διαμάχες υπαλλήλων ένθεν κακείθεν, -όλοι ΠΑΣΟΚοι – τίθενται σε μεγάλο κίνδυνο ακόμα και επιχειρήσεις, δράσεις και προγράμματα που βρίσκονται εν εξελίξει ή ακόμα και αποστολές μας στο εξωτερικό.
Θα παραθέσουμε όμως τον επίλογο από την 3ωρη περίπου απολογία του κατηγορούμενου κ. Κ. Αγγελάκη μέσα από τα οποία στοιχεία αλλά και κλίμα εντός της αιθούσης. Στοιχεία από τα οποία φαίνεται ξεκάθαρα το ζοφερό κλίμα που υπήρξε όλο αυτό το διάστημα των πέντε ετών ταλαιπωρίας του Κ.Α. αλλά και η μεθοδευμένη και προ σχεδιασμένη ηθική, επαγγελματική, χωρίς να αποκλείεται και η φυσική του εξόντωση καθώς ήταν ο άνθρωπος που είχε σχεδιάσει-ούτε μια ούτε δυο αλλά πολλές ταυτόχρονα – επιχειρησιακές δράσεις με στόχο την εθνική θωράκιση της χώρας κατά μήκος όλων των συνόρων θαλάσσιων και χερσαίων.
Δράσεις επιχειρησιακές που αφενός, προσέφεραν μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα, λόγω του απίστευτου όγκου συλλογής χρήσιμων ευαίσθητων και άκρως απόρρητων πληροφοριών υπέρ της χώρας με τα δίκτυα που φαίνεται να είχαν στηθεί σε περιοχές μείζονος εθνικής σημασίας. Πληροφορίες που προσέφεραν μεγάλα πλεονεκτήματα στην χώρα και μάλιστα εν όψει των διεθνών και παγκόσμιων εξελίξεων και ανακατατάξεων σε γεωστρατηγικό επίπεδο καθώς η Ελλάδα χρόνια πριν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ελληνικής κρατικής υπηρεσίας θα καλούνταν –όπως και συνέβη ανεξαρτήτως άλλων εξωγενών ή προσχεδιασμένα «έκτακτα» παραγόντων όπως η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 και κορυφώθηκε τα επόμενα χρόνια με τα γνωστά αποτελέσματα για την χώρα και το λαό της – να παίξει μείζονα καθοριστικής και αποφασιστικής σημασίας ρόλο στην περιοχή όχι μόνο της Μέσης Ανατολής αλλά και βορειότερα ή ακόμα και προς δυσμάς…
Ανέφερε χαρακτηριστικά: “Κυρία Πρόεδρε, κυρίες Δικαστές, κυρία Εισαγγελεύ εκτός από την πίκρα για την αντιμετώπιση αυτή από την υπηρεσία μου έπειτα από 23 χρόνια πραγματικής μάχιμης υπηρεσίας και όχι χρόνου γραφείου υπάρχει ένα τεράστιο γιατί; Γιατί επέλεξαν αυτήν την πρωτοφανή στα χρονικά της ΕΥΠ διαδικασία; Χωρίς κανένα στοιχείο, ούτε καν ένδειξη ότι διέρρευσαν απόρρητα στοιχεία εκτός υπηρεσίας όπως άλλωστε αποδείχθηκε και από την κυρία ανάκριση, “στηριζόμενοι” μόνο σε μια και μόνη μαρτυρία ενός ατόμου με χαρακτηριστική εμπάθεια σε μένα, άσχετου με την επιχειρησιακή λειτουργία και δράση της υπηρεσίας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις η υπηρεσία και μάλιστα με σημαντικά στοιχεία ακολούθησε εσωτερικές διαδικασίες; Ακόμα και σήμερα το ίδιο γίνεται… Γιατί μ΄εμένα, τον αντιπρόεδρο της ΠΟΣΕΥΠ και τους δυο προέδρους των πρωτοβάθμιων σωματείων ακολούθησαν αυτά; Αυτό που έγινε την τριετία 2009 – 2012 όπου η μισή υπηρεσία για ψύλλου πήδημα οδηγήθηκε στα δικαστήρια δεν έχει ξαναγίνει. Παγκοσμίως. Μέχρι και στα δικαστήρια του εξωτερικού.Θεωρώ απαράδεκτο έως και αφελές ότι οι διώκτες μου στηρίχθηκαν στις φαντασιώσεις, τα ψεύδη, τις ανακρίβειες, την άγνοια της επιχειρησιακής δράσης και λειτουργίας της υπηρεσίας και στις άκριτεσ ενέργειες ενός και μόνου ατόμου και προχώρησαν τόσο πρόχειρα και βεβιασμένα στην παραπομπή μου στην Δικαιοσύνη… Αλλά και στην δημόσια διαπόμπευσή μου καθιστώντας με έρμαιο κάθε ανεγκέφαλου, κάθε ημιπαράφρονα και κάθε στημένου δημοσιογραφίσκου… Ίσως όπως προανέφερα κάποιους τους πείραξε πολύ η στάση μου σε συγκεκριμένα θέματα (Το Πρακτορείο μας σε άλλο ρεπορτάζ θα επανέλθει με λεπτομέρειες στα θέματα που αναφέρθηκε το στέλεχος της ΕΥΠ και που έχουν να κάνουν με την εν γένει πολιτική κατάσταση της χώρας).
Ίσως θεώρησαν ότι επειδή με προήγαγαν θα καταντούσα υποχείριο τους και άβουλο όργανό τους… Ίσως με θεωρούσαν δεδομένο λόγω κομματικών καταβολών… Δεν επέτρεψα ποτέ στον εαυτόν μου να καταντήσει φερέφωνο ή “συνεργάτης” καμιάς διοίκησης και καμιάς κυβέρνησης. Γι αυτό έχαιρα και χαίρω της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων μου εκλεγόμενος ομόφωνα σε συνεχή συνέδρια ακόμα και όταν λειτουργούσαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις στην υπηρεσία. Υπήρξα ισότιμος συνομιλήτής των εκάστοτε διοικούντων σε ότι αφορά τα εργασιακά ζητήματα στηριζόμενος πάντα στο υπηρεσιακό μου έργο και απόδοση πρώτα απ΄ όλα αλλά και στις επαγγελματικές μου γνώσεις. Προέταξα την εργασιακή ειρήνη για να σταματήσει η υπηρεσία να σπαράσσεται από ανούσιες και αναίτιες ενδουπηρεσιακές, ενδοσυνδικαλιστικές και ενδοπαραταξιακές διαμάχες γιατί πίστευα και πιστεύω ότι αυτό ήταν και είναι προς το συμφέρον της υπηρεσίας και του προσωπικού της…
Άλλωστε ήμουν από τους εμπνευστές και πρωτεργάτες του άρθρου 27 του νόμου 2738/99 που κατάργησε τις συνδικαλιστικές παρατάξεις στην υπηρεσία. Εξ΄ άλλου αυτό εκτός από τους πρώην διοικητές μου και υποδιοικητές μου που κατέθεσαν ως μάρτυρες εδώ όπως οι κκ Ιωάννης Κοραντής, Σεραφείμ Τσιτσιμπής, Παναγιώτης Αλυφαντής και Παναγιώτης Περδικούρης, το ανέφερε και σε συνέντευξή του και ο πρώην διοικητής μου κ. Παύλος Αποστολίδης. Δούλευα ακατάπαυστα νυχθημερόν χωρίς ποτέ να γράψω ούτε μια υπερωρία εισ βάρος της προσωπικής και οικογενειακής μου ζωής γιατί αγαπούσα με πάθος τη δουλειά μου και μου άρεσε αυτό που έκανα. Πάντα με τις πράξεις μου επεδίωκα να υπάρχει γαλήνη και ηρεμία στην υπηρεσία και γι αυτό εισηγηθήκαμε στις διοικήσεις και πετύχαμε την έκδοση Πάγιων Διαταγών για τη δημιουργία μοριοποίησης των μεταθέσεων εσωτερικού και εξωτερικού. Έτσι οι συνάδελφοι μπορούν με ηρεμία να προγραμματίσουν τη ζωή τους και το μέλλον τους και το κυριώτερο να μην έχουν την ανάγκη να ¨γλύφουν” κανένα συνδικαλιστή ή πολιτικό ή τον οποιοδήποτε παράγοντα. Δεν θέλω να σας αναφέρω άλλα συνδικαλιστικά επιτεύγματα που πετύχαμε μαζί με άλλους αξιόλογους συναδέλφους συνδικαλιστές όλα αυτά τα χρόνια άλλωστε αναφέρονται πολλά από αυτά με λεπτομέρειες στα κατατεθημένα αναγνωστέα έγγραφα. οφείλω να αναφέρω όμως ότι επί προεδρίας μου το συνδικαλιστικό μας κίνημα υπήρξε αξιόπιστος συνομιλητής των κυβερνώντων τη χώρα και των διοικούντων την υπηρεσία μέχρι το 2009 που ανέλαβαν την εξουσία οι ολετήρες της πατρίδας μας και με σχέδιο αποδόμησαν μέσα σε μια μέρα όλο τον επιχειρησιακό ιστό της ΕΥΠ. Μόνο κάποιος σε διατεταγμένη υπηρεσία θα λειτουργούσε κατ΄ αυτόν τον τρόπο…
Η εδραίωσή μας αυτή φάνηκε στα τελευταία μας συνέδρια και κυρίως στην επιστημονική ημερίδα που διοργάνωσε η ΠΟΣΕΥΠ τον Ιούνη του 2008 τα πρακτικά της οποίας εκδόθηκαν από τις εκδόσεις Π. Ν. Σάκκουλας, ημερίδα που είχε τεράστια απήχηση και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Συμμετείχαν η κυβέρνηση, τα τότε κοινοβουλευτικά κόμματα η διοίκηση της υπηρεσίας, πανεπιστημιακοί, ειδικοί επιστήμονες, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ και δημοσιογράφοι.
Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα αυτής μας της πρακτικής ήταν ότι όλο αυτό το διάστημα έγιναν μόνο 4-5 υποχρεωτικές μεταθέσεις από τις τότε διοικήσεις της υπηρεσίας και αυτό για αυστηρά υπηρεσιακές ανάγκες και αυτές πραγματοποιήθηκαν με το σύστημα της μοριοποίησης και ποτέ βέβαια μεταθέσεις συνδικαλιστών όπως έγινε την περίοδο 2009-2012… Πόσες αλήθεια μεταθέσεις έγιναν την τριετία αυτή; Εδώ έκαναν σε άτομο που παρευρίσκετε εδώ στο ακροατήριο σήμερα 2 μεταθέσεις μέσα σε 1 ώρα… Από ένα ακριτικό νησί στην Αθήνα και επειδή δεν “προσκύνησε” τον έστειλαν αμέσως σε άλλο νησί… Μας γύρισαν 30-40 χρόνια πίσω… Ούτε επί χούντας…
Είναι λυπηρό πάντως το γεγονός ότι ελάχιστοι ανεγκέφαλοι μέσα σε λίγο διάστημα κατέστρεψαν ότι με κόπο και θυσίες είχαμε κατακτήσει όλα αυτά τα χρόνια με αποτέλεσμα να πάνε στράφι τα πάντα μέσα σε τόσο μικρό διάστημα, γυρνώντας μας πολλά χρόνια πίσω… Το μέλλον πλέον αβέβαιο… Το λυπηρό είναι ότι δεν μπορώ να κατανοήσω το μένος τους και το τι επιδίωκαν με τη στάση τους και τα έργα τους… Σα ς προανέφερα βέβαια πριν, στην αρχή της απολογίας μου αρκετά και πιστεύω ο καθένας να μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του… Κυρία πρόεδρε, αποκλειστικός γνώμονας των πράξεών μου καθ΄ όλη τη διάρκεια της θητείας μου στην υπηρεσία της ΕΥΠ ήταν η εξυπηρέτηση της υπηρεσίας και του κράτους και πάντοτε ο σκοπός μου ήταν να διεκπεραιώνω τις υποθέσεις που μου ανέθεταν οι προϊστάμενοι μου με περισσό ζήλο και αυταπάρνηση ακόμα και σε εμπόλεμες ζώνες και ουχί με διπλωματικά διαβατήρια και πάντα με δικά μου μέσα καθότι η υπηρεσία δεν είχε τον τρόπο να διαθέτει ιδιωτικά αυτοκίνητα για επιχειρήσεις στο εξωτερικό… Μόνο επί κ. Κοραντή έγινε μετά από εισήγησή μου κάποια σχετική κίνηση αλλά δεν πρόλαβε καθότι παραιτήθηκε και μετά από λίγο ήρθαν ήρθαν οι “φωστήρες” που διέλυσαν τα πάντα… Εξ αιτίας λοιπόν του φίλεργου του χαρακτήρα μου και των άοκνων προσπάθειών που κατέβαλα για ανάπτυξη της επιχειρησιακής δράσης του τομέα που ήμουν προϊστάμενος κατάφερα να καταξιωθώ στην ΕΥΠ τόσο υπηρεσιακά όσο και συνδικαλιστικά… Για την υπηρεσιακή μου ανέλιξη κυρία πρόεδρε εγώ δεν έβαλα να πάρει τηλέφωνο την διοίκηση κανέναν υπουργό, κανέναν βουλευτή, κανέναν παππά, κανέναν σταθμάρχη… Εδώ παρίστανται οι αρμόδιοι ακόμη και οι κατήγοροί μου να σας το επιβεβαιώσουν… Η θητεία μου χαρακτηρίσθηκε ως ιδιαίτερα επιτυχημένη και αξιολογήθηκε με άριστη βαθμολογία έως και την ημέρα των θλιβερών γεγονότων ενώ έχω λάβει και εύφημο μνεία κατόπιν προτάσεως ξένης συνεργαζόμενης υπηρεσίας που δεν θέλω να αναφέρω για ευνόητους λόγους για υπηρεσίες που προσέφερα στην εκπαίδευση του προσωπικού της… Και επειδή κάποιοι εδώ μέσα επικαλούνται την συνδικαλιστική μου ιδιότητα ερωτώ αρνήθηκα ποτέ κάποια εντολή ή διαταγή ή αποστολή επικαλούμενος την συνδικαλιστική μου ιδιότητα; Πάντα στις ομιλίες μου στα συνέδρια αλλά και στις διαλέξεις μου στις εκπαιδεύσεις των νεωτέρων συναδέλφων έλεγα πρώτα η δουλειά και μετά ο συνδικαλισμός… Εγώ επεδίωκα και εισηγούμουν τις αποστολές στο εξωτερικό και εγώ έδειχνα πρώτος το παράδειγμα στους υφισταμένους μου… Δεν ήμουν από αυτούς που τους άρεσε η ασφάλεια της αναπαυτικής πολυθρόνας του γραφείου με τη ζέστη τον χειμώνα και τη δροσιά το καλοκαίρι… Εγώ ήμουν έξω στη δράση, εκτεθειμένος στους όποιους κινδύνους της δουλειάς… Γι αυτό δεν επιτρέπω σε άκαπνους λουφαδόρους να κρίνουν το υπηρεσικό μου έργο. Δεν επιτρέπω σε κανέναν και πολλώ δε μάλλον στους διώκτες μου πολιτικούς, υπηρεσιακούς, συνδικαλιστικούς και στους κατηγόρους μου εδώ να θίγει την προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική, επαγγελματική, υπηρεσιακή και ηθική μου αξιοπρέπεια. Δεν είμαι όμοιός τους, ούτε επιθυμω΄να γίνω… Δεν είμαστε του ίδιου επιπέδου…
Αναφορικά τώρα με την άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος μου η οποία επεκτάθηκε και μάλιστα παρανόμως στη διοχέτευση πληροφοριών προς τρίτους θεωρώ ότι το γεγονός αυτό αποτελεί “μαύρη κηλίδα’ και στιγματίζει την επαγγελματική μου πορεία, την αξιοπρέπειά τη δική μου και της οικογένειάς μου καθώς επίσης έχει θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια τη δική μου και των οικείων μου.
Επειδή θεωρώ ότι και η υπόθεση αυτή αποτελεί μια ακόμη πλεκτάνη, μια ακόμη σκευωρία της τότε πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της υπηρεσίας εις βάρος μου για τους λόγους που σας ανέπτειξα προηγουμένως και η συγκεκριμένη υπόθεση είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλύσίδα αυτών των διώξεων… Το θεωρώ ως ένα ακόμα κρεσέντο ιαβερισμού της τότε ηγεσίας και των παρατρεχάμενων υπηρεσιακών και συνδικαλιστικών ιακωβίνων τους. Επειδή, όλα αυτά τα άδικα με ζημίωσαν και εξακολουθούν να με ζημιώνουν υπηρεσιακά, κοινωνικά, οικογενειακά, προσωπικά ψυχικά και ηθικά. Επειδή, θεωρώ και αυτή τη δίωξη από την κυβέρνηση ΓΑΠ και την τότε διοίκηση της ΕΥΠ απαράδεκτη, αδικαιολόγητη, αντιδεοντολογική, άδικη και παράνομη. Επειδή κατόπιν των όσων ανέφερα τόσο εγώ όσο και η πληθώρα έμπειρων και ξιόλογων ανώτατων στελεχών του κράτους που πέρασαν από τα ανώτατα ιεραρχικά αξιώματα της υπηρεσίας ως διοικητές, υποδιοικητές και διευθυντές πρέσβεις και στρατηγοί με μακρόχρονη προυπηρεσία στην υπηρεσία και όχι μεσαία στελέχη με ολιγόχρονη επιχειρησιακή προυπηρεσία όπως ο Μπίκας, ο Παπαγεωργίου και η Μπέκα καθίσταται πρόδηλο ότι ουδεμία αξιόποινη πράξη έχω τελέσει, οι δε αποδιδόμενες εναντίον μου κατηγορίες σε ουδέν πραγματικό στοιχείο θεμελιώνονται καθότι σας απέδειξα με ντοκουμέντα ότι τα έγγραφα που βρέθηκαν κλειδωμένα στους φοριαμούς μου αφορούσαν υποθέσεις και πηγές μου που εγώ χειριζόμουν και άρα νομίμως κατείχα. Οι εναντίον μου λοιπόν κατηγορίες δεν θεμελιώνονται, παρά μόνο σε ανακριβείς αναφορές και εικοτολογίες και κατά σημεία, ψευδείς καταθέσεις που απορρέουν από σκοπιμότητες που αποβλέπουν στην περαιτέρω τιμωρία μου, με ακόμα πιο δυσμενείς συνέπειες στην επαγγελματική, συνδικαλσιστική, κοινωνική και οικογενειακή τρώση και διαπόμπευσή μου με συνέπεια να μην προκύπτουν όχι μόνο επαρκείς αλλά ούτε καν απλές ενδείξεις οποιασδήποτε ποινικά ενδιαφέρουσας συμπεριφοράς μου. Επειδή, αρνούμαι αναφανδόν τις αποδιδόμενες σε βάρος μου κατηγορίες ως ανυπόστατες και αβάσιμες και τα όσα αναφέρω αποτυπώνουν τη μόνη αδιαμφισβήτητη αδιαπραγμάτευτη και ουσιαστική αλήθεια η αναζήτηση της οποίας αποτελεί τον πυρήνα της ποινικής μας δικαιοσύνης σας παρακαλώ να με απαλλάξετε από κάθε κατηγορία. Τέλος, θέλω να τονίσω ότι λυπούμαι βαθύτατα για το γεγονός ότι όσοι υπηρετήσαμε την Ελλάδα με αυτοθυσία και χωρίς να ζητήσουμε ανταλλάγματα και μάλιστα εκτός των “τοιχών” και όχι εκ του ασφαλούς καταλήξαμε να καταστραφούμε ψυχικά, σωματικά και οικονομικά, να απειλούμαστε εμείς και οι οικογένειές μας ενώ όσοι με αντάλλαγμα μικροκομματικά και μικροσυνδικαλιστικά οφέλη πρόδωσαν τη χώρα τους δεν αντιμετώπισαν καμία συνέπεια, τουναντίον απολαμβάνουν τα προνόμια που τους παραχωρήθηκαν. Και κυρία πρόεδρε κλείνοντας θέλω να ζητήσω συγγνώμη και ιδιαίτερα από εσάς για κάποιες στιγμές έντασης στη διαδικασία αλλά θέλω να καταλάβετε την ταλαιπωρία που έχω υποστεί εγώ και η οικογένειά μου επί πενταετία πό την άδικη αυτή δίωξη. Σας ευχαριστώ! (ΤΕΛΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ)*
*λογοκρίθηκαν-δεν μεταδίδονται δηλαδή- μόνον πληροφορίες και αναφορές που έγιναν απο τον Κ.Α ή ακούστηκαν εντός της δικαστικής αιθούσης από άλλους παράγοντες της δίκης – μείζονος εθνικής σημασίας για λόγους προστασίας της χώρας και μη απειλής του δημοσίου συμφέροντος.
