Στις ομιλίες της ως υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών, η Χίλαρι Κλίντον αναφέρεται συχνά στην πάμπτωχη παιδική ηλικία της μητέρας της και στο γεγονός ότι η ίδια υποχρεώθηκε να δανειστεί προκειμένου να σπουδάσει.
Δεν πρόκειται για τυχαίες φράσεις, αλλά για την αναγνώριση ότι το πεδίο του προεκλογικού αγώνα έχει μετατοπιστεί σε «πεζά» ζητήματα όπως η δυσκολία πολλών Αμερικανών να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.
Οι δημοσκοπήσεις σύμφωνα με τις οποίες η Χίλαρι Κλίντον, που διαθέτει περιουσία εκατοντάδων εκατ. δολαρίων (μόνο από τον Ιανουάριο του 2014 το ζεύγος Κλίντον έχει αυξήσει την περιουσία του κατά 30 εκατ. δολάρια), γίνεται αντιληπτή ως όλο και πιο απόμακρη είναι μόνο μία από τις ανησυχίες της επικρατέστερης υποψήφιας. Προκειμένου να μην της γλιστρήσει το χρίσμα του κόμματος μέσα από τα χέρια, όπως έγινε το 2008 όταν ένας άγνωστος μαύρος γερουσιαστής από το Σικάγο συγκίνησε τα πλήθη εξασφαλίζοντας δύο προεδρικές θητείες, η Κλίντον πρέπει πρώτα απ’ όλα να επιβληθεί στις εσωτερικές φωνές αμφισβήτησης, οι οποίες προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από τα αριστερά.
Ο δεύτερος πιο δημοφιλής υποψήφιος μετά την Κλίντον, με έντονη δυναμική ανόδου και μεγάλη απόσταση από όλους τους υπόλοιπους, είναι ο 73χρονος γερουσιαστής από το Βερμόντ, Μπέρνι Σάντερς. Τα πλήθη που έλκει ο Σάντερς στις ομιλίες του έχουν θορυβήσει το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος, ενώ η προεκλογική του ατζέντα περιλαμβάνει προτάσεις που κλονίζουν την κεντρώα συναίνεση του κόμματος: μεγάλες αυξήσεις δημοσίων δαπανών, δημόσιο σύστημα υγείας, κατάργηση των πατεντών στα φάρμακα και αντικατάστασή τους από ένα σύστημα που θα ανταμείβει την καινοτομία αλλά θα αφήνει ελεύθερα τα γενόσημα, ριζικές μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα προκειμένου να καμφθεί η επιρροή των μεγαλοσυμφερόντων, συρρίκνωση της υπερτροφικής Γουόλ Στριτ, πολιτικές αναδιανομής προκειμένου να καμφθεί η ανισότητα.
Στο πρώιμο αυτό στάδιο της εκστρατείας, οκτώ μήνες πριν από τις πρώτες προκριματικές εκλογές και ενάμιση χρόνο πριν από τις προεδρικές του 2016, ο Σάντερς δεν διαθέτει ούτε κατά διάνοια την αναγνωρισιμότητα της Χίλαρι Κλίντον σε πανεθνικό επίπεδο. Ομως η πίεση που της ασκεί σε όσες πολιτείες έχει ξεκινήσει την εκστρατεία του είναι εμφανής και βασίζεται σε μια σειρά πολιτικών διεργασιών όπως είναι η κληρονομιά του κινήματος Occupy Wall Street, η πρόσφατη μεγάλη απεργία για καλύτερες συνθήκες εργασίας στα εστιατόρια φαστ φουντ, το κίνημα εναντίον των εμπορικών συμφωνιών και οι εκτεταμένες διαμαρτυρίες εναντίον της αστυνομικής βίας. Η εκλογή-έκπληξη, στα τέλη του 2013, του πλέον αριστερού από τους υποψηφίους, του Μπιλ ντε Μπλάζιο, στη δημαρχία της Νέας Υόρκης με ποσοστό 73% ίσως ήταν μια προειδοποίηση.
Σε μια χώρα με το κλειστό πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ φαίνεται αδύνατο να αποσπάσει το χρίσμα των Δημοκρατικών ένας υποψήφιος σαν τον Σάντερς. Ομως η δυναμική της εκστρατείας του αλλάζει τα δεδομένα, προσθέτοντας ενδιαφέρον σε μια αναμέτρηση ανάμεσα στους εκπροσώπους όχι απλώς της ίδιας πολιτικής ελίτ, αλλά και των ίδιων οικογενειών. Αν η Χίλαρι Κλίντον φιλοδοξεί να γίνει «η νεότερη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ» (χιούμορ προς όσους μιλούν για την ηλικία της), ο αστέρας του ρεπουμπλικανικού στρατοπέδου δεν είναι άλλος από τον Τζεμπ Μπους, τον γιο του 41ου προέδρου των ΗΠΑ και αδελφό του 43ου.
Πηγή: Η Καθημερινή
