Η εταιρική υπευθυνότητα υπερβαίνει τη φιλανθρωπία
Τον περασμένο Δεκέμβριο, κατά την τακτική ετήσια εκδήλωση του “Money Show” για την ασφαλιστική αγορά και τις βραβεύσεις των κορυφαίων ασφαλιστών από τις εκδόσεις MORAX MEDIA, η επιτροπή βραβείων προτίμησε να επιλέξει μία εταιρεία για το ειδικό βραβείο Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης με ένα ολιστικό κριτήριο. Θεωρήσαμε ότι έπρεπε να προβάλουμε ένα ισχυρό πρότυπο αναφοράς, μία εταιρεία που έχει κάνει πολλά βήματα στην ΕΚΕ αλλάζοντας “πίστες” και γι’ αυτό, επιλέξαμε να βραβεύσουμε την INTERAMERICAN.
Ο Διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων και “καθ’ ύλην” αρμόδιος για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη στην INTERAMERICAN, Γιάννης Ρούντος, με αφορμή αυτήν τη διάκριση ανταποκρίθηκε σε μια σειρά ερωτήσεων. Οι απαντήσεις του δίνουν ένα διαφορετικό, ιδιαίτερα διεισδυτικό περιεχόμενο στην έννοια της ΕΚΕ, κυρίως για τις ασφαλιστικές εταιρείες, μολονότι περιορίσαμε επιλεκτικά τα πολλά θέματα που έθιξε, χάριν οικονομίας. Ως σύνοψη της ενδιαφέρουσας συνέντευξης, που σίγουρα θα συζητηθεί, εμείς κρατήσαμε το ότι “Η εταιρική υπευθυνότητα υπερβαίνει τη φιλανθρωπία, δηλώνει επιχειρηματικό πολιτισμό”, όπως τονίζει το πρόσωπο που φιλοξενούμε.
1. Κοινωνική – οικονομική κρίση και Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, κύριε Ρούντο, είναι σημεία των καιρών μας που συμπίπτουν και γιατί;
Η κρίση είναι σύμπτωμα. Η ανίχνευση των αιτίων της -φαίνεται σε κάθε ανάγνωση, πλέον, των πρακτικών συνεπειών της κρίσης- οδηγεί στη διαπίστωση μιας μεγάλης σύγχυσης η/και έλλειψης αξιακού συστήματος, στη βάση του οποίου δομείται ισορροπημένα η ζωή κάθε κοινωνίας που επιζητεί την ευημερία. Η κρίση χαρακτηρίζεται από μια ιστορικότητα, είναι προϊούσα, ενώ η επιχειρησιακή κοινωνική υπευθυνότητα -η ΕΚΕ, όπως έχει καθιερωθεί- δεν είναι σύμπτωμα, είναι άυλο κεφάλαιο ηθικής και συνεπώς διαχρονικής αξίας, στα θεμέλια του κοινωνικού εποικοδομήματος. Η υπευθυνότητα, όταν υπάρχει, παράγει πλούτο -όχι μόνο στην οικονομία αλλά σε κάθε κοινωνική έκφανση- σηματοδοτώντας την πρόοδο. Όταν δεν υπάρχει, δίνει χώρο στην παρακμή. Επειδή συμπτώματα και αιτίες ερμηνεύονται και φωτίζονται πάντοτε σε συνάρτηση μεταξύ τους, δεν είναι τυχαίο που στους σημερινούς καιρούς της πολυσύνθετης κρίσης συζητούμε για την υπευθυνότητα.
2. Στην Ελλάδα συζητείται, επιτέλους, ένα Εθνικό Σχέδιο Στρατηγικής για την ΕΚΕ, έχει πραγματοποιηθεί ήδη σχετική διαβούλευση. Πώς βλέπετε αυτή την κίνηση;
Οι εθνικές στρατηγικές και πολιτικές στη χώρα μας αποτελούν “όνειρο θερινής νύχτας”. Η αδυναμία να συναντιληφθούμε, να συνεννοηθούμε, να συγκλίνουμε, να συνεργαστούμε, να συναινέσουμε –δηλαδή, αδυναμία σε όλα τα “συν”– και να ευθυγραμμιστούμε στα βασικά είναι η εθνική μας παθογένεια και αντανακλάται σε όλους τους τομείς της ζωής του τόπου μας. Συνεπώς, η πρωτοβουλία για το Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής στην κοινωνική υπευθυνότητα προβάλλει ανατρεπτικά φιλόδοξο σε ένα περιβάλλον αρνητικών συνηθειών, με τη συλλογικότητά μας κοντά στο μηδέν και με “παράλληλους μονολόγους”, όπως έλεγε ο Σεφέρης. Ελπίζω η φιλοδοξία για το Σχέδιο να ικανοποιηθεί τουλάχιστον στο πεδίο των βασικών παραδοχών για μια κοινή αφετηρία και έμπρακτη έκφραση της ευθύνης στο επιχειρείν, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα – για τον οποίο, ευτυχώς, γίνεται λόγος στο σχέδιο.
3. Ακούγεται ως υπογράμμιση η αναζήτηση της υπευθυνότητας στο δημόσιο τομέα…
Ναι, ως υπογράμμιση, επισήμανση και εμφαντικός τονισμός, γιατί μολονότι η ανευθυνότητα στον δημόσιο τομέα έχει βεβαιωμένο και θλιβερό παρελθόν, η υψηλή ευθύνη που του αναλογεί, όταν αναλαμβάνει ελεγκτικό ρόλο, καθιστά περισσότερο επιτακτική τη μεγάλη αλλαγή για να μην υπάρχει περιθώριο αντιφάσεων. Θα ήταν τραγελαφικό να ελέγχει κάποιος ανεύθυνος έναν υπεύθυνο. Σε μια κλίμακα ευθύνης, οι δημόσιοι οργανισμοί οφείλουν τη μέγιστη υπευθυνότητα στις συμπεριφορές τους, πολύ περισσότερο γιατί ασκούν λειτουργίες και διαχείριση με δημόσιους πόρους. Κατόπιν τούτου βέβαια, καλώς να ελέγχονται αυστηρά και οι ασφαλιστικές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα.
4. Πιστεύετε ότι είναι υλοποιήσιμο το Εθνικό Σχέδιο για την ΕΚΕ;
Θα ήθελα, κατ’ αρχάς, να εξάρω τη μέχρις εδώ προσπάθεια της διοικητικής ομάδας του Ελληνικού Δικτύου για την ΕΚΕ. Χρειάστηκε πολύς χρόνος εργασίας, επαφών, μελέτης, επιχειρηματολογίας και επιμονής, καθώς και δημιουργικής συνεργασίας με φορείς και κυρίως, με το Συμβούλιο Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΣΕΒ, ώστε να διαμορφωθεί η πρόταση. Όλοι όσοι συνέβαλαν σε αυτή την εξέλιξη είναι άξιοι επαίνων. Καταδεικνύεται ένα υγιές “σπέρμα” υπευθυνότητας στον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας, που εν πολλοίς εκφράζεται από τις εταιρείες μέλη του Δικτύου. Η INTERAMERICAN αποτελεί κύριο μέλος του, από τα πρώτα. Πρέπει να επισημάνω ότι φθάσαμε στο σχέδιο και στη διαβούλευση επειδή ορισμένες εταιρείες έχουν αναπτύξει στρατηγική υπευθυνότητας και προχωρημένη ωριμότητα σε εφαρμοσμένες πρακτικές. Η INTERAMERICAN είναι μια από αυτές τις εταιρείες που έχουν σχέδιο, ενεργούν παράγοντας και συνεισφέροντας αξία στην κοινωνία και απολογούνται τακτικά γι’ αυτό, με εκθέσεις που ακολουθούν διεθνή πρότυπα αναφοράς. Κάποιος που ξέρει να διαβάζει απολογισμούς ΕΚΕ, μπορεί να αναγνωρίσει στα στοιχεία που παρατίθενται σε έναν απολογισμό τον βαθμό προοπτικής αντίληψης (perspective) και ενσωμάτωσης της υπευθυνότητας στην εταιρική στρατηγική. Η εταιρεία μας, με αυτά τα χαρακτηριστικά, πιστεύω ότι συμβάλλει στον εθνικό χαρακτήρα υπευθυνότητας που ζητείται και προστατεύει στην πράξη τη σοβαρότητα της ιδέας.
5. Υπάρχουν απειλές για την ΕΚΕ; Έχετε διαπιστώσει συμπεριφορές “δήθεν” κοινωνικής υπευθυνότητας;
Οι ευκαιριακές συμπεριφορές δεν λείπουν στην Ελλάδα και στο όνομα της “κοινωνικής ευθύνης” γίνονται πράγματα που την ακυρώνουν, την καπηλεύονται και τη στρεβλώνουν. Οι εταιρικές στρατηγικές που ενέχουν δεσμεύσεις έναντι διεθνών συμφώνων και αρχών, κωδίκων δεοντολογίας και οδηγιών, οι πρακτικές που αξιολογούνται, οι συμπεριφορές που κρίνονται, οι απολογισμοί που επαληθεύονται στη βάση μοντέλων σύνταξης και αναφοράς και είναι διακριτοί από τις φιλολογικές εκθέσεις, καθιστούν αντιληπτή την αυθεντική, συνεκτική και συνεχή, νομοτελειακή υπευθυνότητα. Έχουμε διαβάσει όλοι δελτία Τύπου που για λίγα ψίχουλα δημοσιότητας ισοπεδώνουν με σχολική ελαφρότητα την έννοια της ΕΚΕ. Ίσως, οι εταιρείες που τα εκδίδουν ούτε που συλλαβίζουν τη λέξη “υπευθυνότητα”, ενδεχομένως παρασύρονται από παρόχους σχετικών υπηρεσιών, που έχουν ανακαλύψει ένα πειστικό άλλοθι προβολής και διαβλέπουν μια υποσχόμενη γι’ αυτούς αγορά. Υπάρχει, δυστυχώς, και σε αυτή την περιοχή άγνοια της άγνοιας σε σημαντικό βαθμό που, όμως, δεν αθωώνει το προϊόν και το αποτέλεσμα.
6. H INTERAMERICAN βρίσκεται στον δρόμο της οργανωμένης κοινωνικής υπευθυνότητας, με σχέδιο και στόχους, για περισσότερα από δέκα χρόνια. Θυμόμαστε από το 2003 μια πλήρη ιδέα, τις “Πράξεις Ζωής”, με κατευθυντήριους άξονες πρωτοβουλιών που ήταν από τότε πολλές, σε αναζήτηση συνάφειας με τις ασφάλειες. Τι σημαίνουν σήμερα αυτά για την Εταιρεία και τους ανθρώπους της;
Έχω τη βεβαιότητα ότι δηλώνουν μια μεγάλη εξέλιξη στην εταιρική κουλτούρα. Ξεκινήσαμε, τότε, σχεδόν διαισθητικά για την αναγκαιότητα μιας διαφορετικής ερμηνείας του επιχειρείν. Είχαμε ως δεδομένα την Πράσινη Βίβλο, την εισδοχή της χώρας στην οικονομική-νομισματική Ένωση της Ευρώπης και ταυτόχρονα, τη μεταβολή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της εταιρείας. Συγκυριακά, μόλις είχε αλλάξει ο αιώνας, η τεχνολογική επανάσταση έδινε μια πρωτοφανή επιτάχυνση στους ρυθμούς των εξελίξεων, είχε σκάσει στα καθ’ ημάς και η φούσκα του Χρηματιστηρίου. Ο νέος μέτοχος, η ολλανδική ACHMEA, ήλθε να επενδύσει φέροντας την κοινωνική ταυτότητα που της προσέδιδε ο συνεταιριστικός της χαρακτήρας δύο περίπου αιώνων. Αντιληφθήκαμε ότι ήταν επιβεβλημένο να αναζητήσουμε μια νέα, κοινωνικοκεντρική αφήγηση στην πράξη για την εταιρεία, που να ανταποκρίνεται στην ιστορική συγκυρία.
Κοιτάξτε, είμαστε επιχείρηση του χρηματο-οικονομικού τομέα που υπό το φως των ραγδαίων μεταβολών, όφειλε να διεκδικήσει την κοινωνική αποδοχή με όρους που θα ξεπερνούσαν το οικονομικό κέρδος, κερδίζοντας την έξωθεν καλή μαρτυρία. Η οικονομία μετεξελισσόταν σε εικονική και απίστευτα κινητική, μέσα από την παγκοσμιοποίηση και τα συγκοινωνούντα δοχεία των χρηματαγορών του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα οι τράπεζες ήταν από τους πρώτους οργανισμούς που ενδιαφέρθηκαν για την ΕΚΕ – το έναυσμα, ωστόσο, το είχε δώσει η τσιμεντοβιομηχανία.
Εμείς, είχαμε το προνόμιο να πρεσβεύουμε υπηρεσίες εξ ορισμού κοινωνικές που απευθύνονται στο συναίσθημα και στην πρόνοια που εξασφαλίζει ατομική και οικογενειακή ηρεμία, ποιότητα ζωής με άλλα λόγια. Στην INTERAMERICAN πιστεύαμε από τότε πως η υπευθυνότητα είναι ο μοχλός για να ανανεώσουμε το συμβόλαιο τιμής με τους πελάτες μας και την κοινωνία, επαναπροσδιορίζοντας την επιχειρηματική αξία μέσα από το κοινωνικό της αντίκρισμα. Έως σήμερα, πιστεύω ότι έχουμε πραγματοποιήσει πολλά περνώντας από διάφορες φάσεις και μπορούμε να ισχυριζόμαστε πλέον, ότι η επιχειρηματική αξία της εταιρείας συνδέεται άρρηκτα με την αειφορία της, δηλαδή με την αξία που η INTERAMERICAN αποδίδει στους συμμετόχους της: τους ασφαλισμένους, τους εργαζομένους, τους συνεργάτες των Δικτύων, τους μετόχους και την ευρύτερη κοινωνία. Απαντώντας στην ερώτησή σας για το τί σημαίνει αυτό για τους ανθρώπους της εταιρείας, θα έλεγα ότι η ΕΚΕ συμφιλιώνει και συνδέει, κατά πολλούς τρόπους, την επαγγελματική με την προσωπική ζωή, την εταιρική σύμπνοια με την κοινωνική συνοχή, τον ενεργό πολίτη με την ενεργό επιχείρηση. Έχουμε στην INTERAMERICAN δεδηλωμένους περίπου 400 ενεργούς πολίτες – εθελοντές, που έχουν ενστερνιστεί τις αρχές της εθελοντικής συνεισφοράς. Παράλληλα, έχουμε εκπαιδευμένα και πιστοποιημένα κατά τις γνώσεις του GlobalReportingInitiative στελέχη, ενώ στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα εργαζομένων και συνεργατών εντάξαμε από φέτος σεμιναριακό κύκλο με πιστοποίηση γνώσεων για την ΕΚΕ. Αυτά, αποτελούν αποδεδειγμένη κατάκτηση, ορίζουν συνειδητή υπευθυνότητα στη βάση της εταιρείας.
7. Γενικότερα, στην ασφαλιστική αγορά βλέπετε ανάλογη εικόνα ενδιαφέροντος για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη;
Σταδιακά -κυρίως μέσα στην περίοδο της κρίσης, από το 2010 και εντεύθεν- ορισμένες εταιρείες έχουν εισαχθεί στον προθάλαμο, δύο τρεις έχουν κάνει βήματα. Στα ουσιαστικά, δηλαδή στην πιο βαθιά προσέγγιση, οι εταιρείες ξένων συμφερόντων που αντλούν από την κουλτούρα των μητρικών πολυεθνικών, παρουσιάζονται πιο έτοιμες. Άλλες, βρίσκονται στη φάση της αναγνώρισης και κατανόησης της έννοιας, απέχουν δηλαδή στο ζήτημα της στρατηγικής ενσωμάτωσης. Οι εταιρείες που έχουν και μια απολογιστική παρουσία για την ΕΚΕ είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, ενώ αυτές που ο απολογισμός τους αντέχει σε μια αξιολογητική θεώρηση είναι οι δύο τρεις που προανέφερα. Είναι βέβαιο ότι η νέα εξαγγελία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εταιρική υπευθυνότητα θα συμβάλει στη σχετική εκπαίδευση διοικητικών στελεχών και σε οργανωμένη εφαρμογή πρακτικών, βοηθώντας στην ανάπτυξη της ΕΚΕ – αν και προβλέπεται συγκέντρωση της ασφαλιστικής αγοράς. Δεν πρέπει, όμως, να παραλείψουμε την επισήμανση ότι η υπευθυνότητα δεν αφορά μόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις, το στοίχημα είναι να περάσει στο DNA των πολλών μικρών εταιρειών, που μπορεί να είναι και πρακτορειακές ή μεσιτικές. Οι μικρές επιχειρήσεις, που αποτελούν και τον κορμό της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, υστερούν απελπιστικά στην αντίληψη και εφαρμογή της ΕΚΕ και αυτή η πραγματικότητα αποτελεί την κορυφαία πρόκληση για το Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής.
8. Δράσεις, ωστόσο, αναλαμβάνει και η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών. Είναι θετικές, κατά τη γνώμη σας, τέτοιες ενέργειες του θεσμικού φορέα της ασφαλιστικής αγοράς;
Σε κάθε περίπτωση, καλό κάνουν. Δημιουργούν εθισμό, παραδειγματίζουν, παράγουν επικοινωνιακό όφελος για την αγορά, στον βαθμό που επιδρούν στην κοινή γνώμη. Όμως, για ένα θεσμικό φορέα δεν μπορούν να είναι άξονας οι καλές πρακτικές για πολλούς λόγους – δεν μπορούν να “κτίσουν” αποτέλεσμα με συνέχεια και πυκνότητα διαρκείας. Είναι σημαντικότερο η Ένωση να ενθαρρύνει και να τροφοδοτεί την ενημέρωση και τη γνώση των ανθρώπων του κλάδου για την υπευθυνότητα, να τη συνδέει με τις στρατηγικές προτεραιότητες των εταιρειών υπαγορεύοντας δεσμεύσεις στα μέλη της, να αναδεικνύει και να επιβραβεύει τον εθελοντισμό μέσα στην ασφαλιστική κοινότητα. Ας διαβαστούν ως προτάσεις, που θα μπορούσαν να ενδυναμώσουν τον ρόλο της ΕΑΕΕ για την προαγωγή της αξιοπιστίας της ασφαλιστικής αγοράς και τη βελτίωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών, πεδίο στο οποίο η Ένωση έχει εύλογα εστιάσει και αναπτύξει με επιμονή τις προσπάθειές της.
Πάντως, θα ήθελα να επισημάνω το ενδιαφέρον για την ΕΚΕ και άλλων θεσμικών της αγοράς μας. Ο ΣΕΜΑ, π.χ., έχει οργανώσει θεματικές εκδηλώσεις για την υπευθυνότητα. Αναμένουμε το ενδιαφέρον και των συλλογικών οργάνων των Συντονιστών και Ασφαλιστικών Συμβούλων. Η επαγγελματική αποστολή τους είναι κοινωνικά ευλογημένη και μπορούν με την ΕΚΕ να προσδώσουν σημαντική αξία στις δραστηριότητές τους.
9. Βλέπετε κοινά σημεία στην οδηγία Solvency II και στην Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη;
Βέβαια, με την παραδοχή ότι η κοινωνική υπευθυνότητα είναι αλληλένδετη με την υπεύθυνη επιχειρηματικότητα. Επειδή στον τόπο μας ανάλογες παραδοχές δεν είναι αυτονόητες, το Solvency II έρχεται να εισαγάγει, ως οδηγία υποχρεωτικών λειτουργιών και συμπεριφορών, ό,τι ο ασφαλιστικός κόσμος δεν έχει καταφέρει να κωδικοποιήσει ως “αναγκαίο και ικανό” με τις έως σήμερα πρακτικές του, στο πλαίσιο ενός απαιτητικού επαγγελματισμού ή -αν συμφωνείτε- ασφαλιστικού πολιτισμού. Επί της ουσίας, εν προκειμένω μιλούμε για μια ετερορρύθμιση ως τρόπο έμπρακτης υπευθυνότητας.
[pull_quote_center]Η υπευθυνότητα, όταν υπάρχει, παράγει πλούτο -όχι μόνο στην οικονομία αλλά σε κάθε κοινωνική έκφανση- σηματοδοτώντας την πρόοδο.[/pull_quote_center]
Τώρα, τι σημαίνει το Solvency II για την έμπρακτη ασφαλιστική υπευθυνότητα; Δείτε τους τρεις πυλώνες της οδηγίας: υπαγορεύονται νέες τεχνικές διακυβέρνησης, που θα υποστηρίζουν την ορθή λειτουργία της αγοράς και την προστασία των ασφαλισμένων. Μία σχετικά πρόσφατη έρευνα -του 2013- στην Ελλάδα, που διενήργησε η εταιρεία συμβούλων “Better Future” σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, κατέληξε στη μελέτη “Board rooms in Greece: What are the Practices?”, όπου, για παράδειγμα, μόλις το ένα τρίτο των εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα πιστεύουν πως το Διοικητικό Συμβούλιό τους διαθέτει τη σωστή σύνθεση για το επιχειρηματικό περιβάλλον και τους στόχους που καλείται να υπηρετήσει. Προφανώς, το Solvency II θα επισπεύσει τη διαδικασία ωρίμασης της διακυβέρνησης στις ασφαλιστικές εταιρείες, ως μια “νέα εντολή”.
Ακόμη, ο υπολογισμός του περιθωρίου φερεγγυότητας που θέτει η οδηγία, προσαρμοσμένος μεθοδολογικά στους πραγματικούς αναλαμβανόμενους κινδύνους, συνιστά στοιχείο υπεύθυνης στάσης έναντι της κοινωνίας και των ασφαλισμένων. Ομοίως και ο εσωτερικός έλεγχος, ο σχεδιασμός προϊόντων και η τιμολόγηση, τα συστήματα και η διαχείριση δεδομένων, οι αναφορές στην εποπτική αρχή και ό,τι άλλο προβλέπει η οδηγία. Με λίγα λόγια η κανονιστική συμμόρφωση, τουλάχιστον για τις ιδιαιτερότητες της Ελλάδος και στον ασφαλιστικό κλάδο, συνιστά επιχειρησιακή κοινωνική υπευθυνότητα και για να υλοποιηθεί στην πράξη, το Solvency II θα αποτελέσει τη λυδία λίθο.
10. Ας γυρίσουμε στην INTERAMERICAN: πρόσφατα η Εταιρεία αναδείχθηκε και πάλι πρώτη σε φήμη στον ασφαλιστικό κλάδο, στο πλαίσιο της ετήσιας έρευνας κοινής γνώμης “Famous Brands”. Ποια είναι η επίδραση της κοινωνικής υπευθυνότητας στη φήμη μιας επιχείρησης;
Η φήμη είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων διεργασιών, που συνθέτουν μια κοινή εντύπωση σε έναν πληθυσμό ως απόρροια βιωμάτων, πληροφοριών, διαπιστώσεων. Στον επιχειρηματικό κόσμο, η φήμη κτίζεται -σύμφωνα με τα ερευνητικά συμπεράσματα του διεθνούς οργανισμού ReputationInstitute- πάνω σε επτά θεμελιώδη σημεία αναφοράς, που διαφοροποιούνται από κλάδο σε κλάδο και από χώρα σε χώρα. Πρόκειται για τα προϊόντα – τις υπηρεσίες, την καινοτομία, το εργασιακό περιβάλλον, την κοινωνική ευαισθησία, τη διακυβέρνηση – τη διαφάνεια, την ηγεσία και την οικονομική ευρωστία. Για τη δική μας αγορά, την ασφαλιστική, με δεδομένη την κρίση αξιοπιστίας και σε αντιδιαστολή με την υψηλή κοινωνική σημασία της ασφάλισης, η βέλτιστη και ισορροπημένη σχέση της ποιότητας των προϊόντων με το κόστος, η διαφάνεια και η συνέπεια ανταπόκρισης στις υποχρεώσεις προς τους πελάτες αποτελούν τους ισχυρότερους παράγοντες επίδρασης στη φήμη. Αν μελετήσετε τον απολογισμό της κοινωνικής υπευθυνότητας της INTERAMERICAN, από τη δομή των κεφαλαίων του και μόνο θα αντιληφθείτε πως η στρατηγική εστίαση της εταιρείας για υπευθυνότητα στις περιοχές που προανέφερα, ανάγουν την καλή φήμη σε υπόθεση αναγνωρίσιμης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Με αυτά τα μέτρα και τα σταθμά, η INTERAMERICAN είναι “famous brand” στην ελληνική ασφαλιστική αγορά επτά φορές στο σύνολο των εννέα ερευνών φήμης που έχουν διενεργηθεί έως σήμερα από το 2005.
11. Ποιο είναι το επίπεδο του τελευταίου απολογισμού ΕΚΕ της Εταιρείας; Ποιους στόχους έχετε βάλει για τη συνέχεια, τι προσδοκάτε στο “ευγενές άθλημα”της υπευθυνότητας;
Η έκτη έκθεσή μας, με ετήσια περιοδικότητα έκδοσης από το 2008, κατέληξε στην επαληθευμένη από εξωτερικό ελεγκτή κατάκτηση του ανώτατου επιπέδου Α+ και εδώ έκλεισε ένας κύκλος αναφοράς του απολογισμού με το καλύτερο αποτέλεσμα, αφού καλύφθηκαν σχεδόν όλοι οι δείκτες, πάνω στο πρότυπο σύνταξης G3.1 του Global Reporting Initiative. Ο επόμενος απολογισμός θα συνταχθεί στη βάση αναφοράς του προτύπου G4. Θα έχουμε, ασφαλώς, επικαιροποίηση του materiality analysis – της προσέγγισης των ουσιαστικών θεμάτων για την εταιρεία, ενώ στις πρακτικές μας μια περαιτέρω προσπάθεια επίτευξης στόχων που θα ενισχύσουν την ενσωμάτωση της ΕΚΕ στην εταιρική στρατηγική.
Η Διοίκηση της Εταιρείας είναι δεσμευμένη ως προς αυτή την πρόκληση, ώστε να έχουμε επίκαιρες πρωτοβουλίες και απαντήσεις στα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητούμενα της εποχής, να είμαστε αποτελεσματικότεροι στο αντικείμενό μας υπέρ των ασφαλισμένων μας ως διαχειριστές κινδύνων και να δημιουργούμε περισσότερη αξία για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, εξασφαλίζοντας την αειφορία της INTERAMERICAN σε βάθος χρόνου. Αυτή είναι και η ανειλημμένη υποχρέωσή μας ως ιδρυτικού μέλους των Αρχών της Αειφόρου Ασφάλισης – της διακήρυξης του UNEPFI του ΟΗΕ που έχουμε συνδιαμορφώσει και συνυπογράψει, καθώς και των αρχών του Οικουμενικού Συμφώνου του ΟΗΕ, στα οποία αναφερόμαστε τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και μέσω του Ελληνικού Δικτύου για την ΕΚΕ και σε τοπικό επίπεδο.
