του system failure
Συνεχίζεται η προσπάθεια αποδόμησης του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την σκληρή ανακωχή με την ευρω-δικτατορία και την ψήφιση του ταπεινωτικού νομοσχεδίου κατά απαίτηση των Ευρωπαίων γραφειοφασιστών.
Οι εκπρόσωποι της εσωτερικής τρόικας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, καλωσορίζουν τον Τσίπρα στον “ρεαλισμό” με περισσή χαιρεκακία. Ένας “ρεαλισμός” που στην ουσία αποτελεί τον απόλυτο παραλογισμό στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου φρενοκομείου, αφού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα χειρότερη ύφεση και ένα βήμα πριν από την απόλυτη καταστροφή. Άλλη μια απόδειξη ότι δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το μέλλον της χώρας παρά μόνο για την πολιτική τους διάσωση.
Το βασικό επιχείρημα της εσωτερικής τρόικας και κυρίως της γαλαζοπράσινης λαίλαπας που ευθύνεται απόλυτα για την κατάντια της χώρας, προκειμένου να διασωθεί πολιτικά, κινείται γύρω από το απόλυτο παραμύθι που σέρβιρε ο Σαμαράς, ότι δηλαδή η χώρα ήταν έτοιμη να βγει από τα μνημόνια και να επιστρέψει στις αγορές, όταν ξαφνικά ήρθε ο “Αριστερός εφιάλτης” του ΣΥΡΙΖΑ και τα χάλασε όλα, με αποτέλεσμα να έρθουν χειρότερα μέτρα.
Πρόκειται ασφαλώς για άλλο ένα μεγάλο ψέμα, αφού η κυβέρνηση Σαμαρά, βάσει χρονοδιαγράμματος που είχε ήδη επιβληθεί από τους γραφειοφασίστες της Ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής δικτατορίας (ΕΧΔ), θα έπαιρνε όλα αυτά τα μέτρα και ακόμα περισσότερα, ώσπου να ολοκληρωθεί και η τελευταία λεπτομέρεια του νεοφιλελεύθερου πειράματος στην Ελλάδα, το οποίο διακόπηκε με τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Επομένως καταρρέει αυτόματα και το άλλο μεγάλο επιχείρημα-παραμύθι που σερβίρουν παίρνοντας γραμμή από τα φερέφωνα της ΕΧΔ, ότι δηλαδή όσο καθυστερούν τα μέτρα, η κατάσταση χειροτερεύει και θα αναγκάζεται η κυβέρνηση να παίρνει σκληρότερα. Δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας ακόμη τρόπος ασφυκτικής πίεσης, προκειμένου να ωθήσουν την Ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει όλα όσα έχουν σχεδιάσει από την αρχή του πειράματος.
Αξίζει να θυμηθούμε ποιοι καταδίκασαν τη χώρα σε ξεπούλημα, εντάσσοντας το χρέος στο Αγγλικό δίκαιο, ποια στελέχη της πρώην κυβέρνησης αποδείχτηκαν προσηλωμένα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της καταστροφής περισσότερο και από την ίδια την τρόικα και ποιο πρώην κυβερνητικό στέλεχος παραδέχθηκε δημόσια ότι η τρόικα είχε γίνει “μαγαζάκι συμφερόντων“. Και αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα.
Τώρα που έχει κοπάσει ο θόρυβος από την ένταση των διαπραγματεύσεων (προς το παρόν), φαίνεται ότι από την αρχή η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είχε πολλά περιθώρια ελιγμών, καθώς δέχονταν ανελέητο σφυροκόπημα από τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της καταστροφής εντός και εκτός Ελλάδας. Η εσωτερική τρόικα έκανε τα πάντα για να ναρκοθετήσει το δρόμο και να συνδράμει στις επιδιώξεις του άξονα Βρυξελλών-Βερολίνου.
Ο Τσίπρας φαίνεται ότι είχε πλήρη επίγνωση του συσχετισμού δυνάμεων μέσα στην ΕΧΔ, άσχετα με αυτά που λέει στις συνεντεύξεις. Έτσι επέλεξε να τραβήξει τη διαπραγμάτευση όσο μακρύτερα μπορούσε, προκειμένου αφενός να μετριάσει τις καταστροφικές επιδιώξεις των δανειστών, αφετέρου, να ξεσκεπάσει σε όλο του το μεγαλείο, το πραγματικό πρόσωπο της δήθεν δημοκρατικής Ευρώπης. Με τον τρόπο αυτό και εν όψει των Ισπανικών και Πορτογαλικών εκλογών, ελπίζει να μπορέσει να συμβάλει στην έναρξη αλλαγής των συσχετισμών, μακριά από την καταστροφική λιτότητα.
Έχει ήδη σημειωθεί μια σημαντική νίκη με την φανερή μεταστροφή της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης υπέρ της Ελλάδας, καθώς βλέπει με τρόμο το πιο αποκρουστικό πρόσωπο της Ευρώπης, αλλά και με την ανάδειξη των αντιθέσεων εντός της ευρωζώνης, που ήταν καλά κρυμμένες κάτω από το τον μύθο του “συμπαγούς” Γαλλο-Γερμανικού άξονα.
Μέσα σ’όλα αυτά όμως, υπάρχει και ο κίνδυνος μετάλλαξης της Αριστεράς. Ήδη, επιχειρείται απομάκρυνση της Αριστερής πλατφόρμας μέσα από την ψήφιση της συμφωνίας και οι δυνάμεις του καταστροφικού νεοφιλελευθερισμού θα επιχειρήσουν να κατασκευάσουν ένα πολιτικό υποκατάστατο, προκειμένου να ολοκληρώσουν το πείραμά τους και να το μεταφέρουν σε όλη την Ευρώπη.
