Από τους Αφροδίτη Α. Καλομάρη – Γ. Τούντα
Πολύ σπάνια μπορείς να απομονώσεις ένα εστιατόριο ή μία ταβέρνα σε έναν τόπο. Ακόμη πιο σπάνια δε, βρίσκεις συγκεντρωμένη όλη την τοπική γαστρονομία σ’ ένα σύντομο και περιεκτικό μενού, με πιάτα που φαίνονται για πολλούς απλοϊκά, αλλά επί της ουσίας προσφέρουν ατελείωτη τέρψη στους γευστικούς κάλυκες, φέρνοντας στο μυαλό εικόνες και συναισθήματα από το παρελθόν.
Ο λόγος για το εστιατόριο του «Μήλα» στον Άγ. Δημήτριο. Έναν μικρό ορμίσκο, ο οποίος πριν από μια δεκαετία περίπου δεν είχε ούτε δρόμο για τον επισκεφτείς.
Εκεί, πλάι στα αλμυρίκια και στην ακροθαλασσιά ο Νίκος και η οικογένειά του, διατηρούν ίσως μία από τις πιο αυθεντικές ταβέρνες σε όλες τις Κυκλάδες.
Η λίστα μικρή, αλλά περιλαμβάνει όλη την γαστρονομική ιστορία της Κύθνου. Παράλληλα, η οικογένεια διαθέτει το δικό της μποστανάκι, το δικό της κοτέτσι, τα δικά της ζώα, παράγει το δικό της τυρί. Ό,τι λοιπόν σερβίρεται εκεί, φέρει την βαριά υπογραφή της Κυθναϊκής γης.
Η στραπατσάδα με τα κολοκύθια και τις πατάτες – ένα απλό κατ΄άλλα πιάτο – αρκεί για να καταλάβει κανείς από την πρώτη μπουκιά περί τίνος πρόκειται. Ένα από τα πλέον παραδοσιακά πιάτα που η Κυθνιοί συνήθιζαν να ετοιμάζουν στα «κελιά», τα μικρά σπιτάκια στα χωράφια για κολατσιό, στον «Μήλα» απογειώνεται. Και αυτό επειδή αυτή η γεύση σε γυρίζει πίσω, στην αυθεντικότητα. Τα φρέσκα αυγά, τα λαχανικά, ακόμη και το κόψιμο τους, το επιβεβαιώνουν.
Όσο για τα σφουγγάτα (ένα είδος τυροκροκέτας), βραβευμένα μάλιστα το 2008 από την Λέσχη Αρχιμαγείρων, δε χωρούν περιγραφές, παρά μόνον επιφωνήματα! Και πράγματι, το τυράκι κάνει την διαφορά. Δικό τους, «Θερμιώτικο», όπως το λένε, με κατσικίσιο και πρόβειο γάλα.
Για κυρίως πιάτο, θα προτείνουμε αρνίσια παιδάκια. Και αυτό επειδή τα συγκεκριμένα αρνάκια είναι «από καλό σπίτι». Ο πατέρας Μήλας, τα φροντίζει και τα περιποιείται σαν άριστος «γονιός».
Για το τέλος, σπιτικός χαλβάς με καβουρδισμένα αμυγδαλάκια.
Απλά, λιτά και απέριττα. Μα τόσο γευστικά, νόστιμα και σπουδαία…
