Της Κύρας Αδάμ
Πέντε μόλις ώρες μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους SU-24, η τουρκική κυβέρνηση απέστειλε στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν σχετική επιστολή – έγγραφο και χάρτη απεικόνισης των αεροπορικών ιχνών των τουρκικών F-16 και του ρωσικού SU-24.
Εξασφαλίσαμε και παρουσιάζουμε την σχετική τουρκική επιστολή και τον χάρτη. Παραλλήλως έθεσε τα στοιχεία αυτά υπόψη ελλήνων επιτελικών αξιωματικών και εμπειρογνωμόνων.
Σύμφωνα με αυτούς, η κατάρριψη του ρωσικού SU-24 ήταν προσχεδιασμένη και προαποφασισμένη, καθώς η τουρκική κυβέρνηση είχε δώσει την σχετική διαταγή σε τέσσερεις τούρκους πιλότους F-16 για να καταρρίψουν άνευ εταίρας και όχι κατόπιν εντολής. Για τον λόγο αυτό και προκειμένου να μην υπάρξει αστοχία στην κατάρριψη, λόγω τεχνικής βλάβης ή άλλων παραγόντων, η Άγκυρα είχε στείλει στην περιοχή δύο ζεύγη F-16.
Αυτά τα F- 16 έφεραν βλήματα ABRAM για την σίγουρη επιτυχία της βολής και για την προστασία των F-16, διότι με τα βλήματα αυτά η πυροδότηση γίνεται από μεγάλη απόσταση χωρίς τα F-16 να προσεγγίσουν τα σύνορα Τουρκίας- Συρίας και να τεθούν στην εμβέλεια της συριακής αντιαεροπορικής άμυνας.
Σύμφωνα με το τουρκικό έγγραφο στον ΟΗΕ η Άγκυρα είχε ενημερώσει τον οργανισμό όταν άρχισε ο εμφύλιος στη Συρία, δηλαδή από τις 24 Ιουλίου 2012, ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να προασπίσει τους τούρκους πολίτες στα σύνορα της με τη Συρία και να διασφαλίσει την τουρκική κυριαρχία στην περιοχή από αεροπορικές κι εδαφικές συριακές παραβιάσεις στα τουρκο-συριακά σύνορα.
Για το λόγο αυτό στις 26 Ιουνίου 2012 καθόρισε νέους στρατιωτικούς κανόνες εμπλοκής αποκλειστικά και μόνον για τη Συρία. Στη συνέχεια απέστειλε αντίστοιχες επιστολές στον ΟΗΕ στις 12 Νοεμβρίου 2012, 16 Σεπτεμβρίου 2013, 23 Μαρτίου 2014, 18 Μάιου 2015 και 16 Οκτωβρίου 2015.
‘Όπως προκύπτει από τη συνέχεια του τουρκικού εγγράφου και του χάρτη απεικόνισης αεροπορικών ιχνών, η κατάρριψη του ρωσικού SU-24 ήταν δεδομένη, ανεξάρτητα αν αυτό παραβίαζε ή όχι τον τουρκικό εναέριο χώρο:
– «…Το πρωί 24 Νοεμβρίου 2015, δύο SU-24 αγνώστου εθνικότητας αεροσκάφη προσέγγιζαν τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή HATAY(..ήταν 40νμ μακριά από τον τουρκικό εναέριο χώρο). Το δύο SU-24 προειδοποιήθηκαν 10 φορές μέσω της ασύρματης συχνότητας κινδύνου να αλλάξουν αμέσως πορεία προς Νότο..»)
Στο σημείο αυτό οι ειδικοί επισημαίνουν ότι όλη η οικουμένη γνώριζε ότι τα αεροσκάφη SU-24 που επιχειρούν στη Συρία είναι αποκλειστικώς και μόνον ρωσικά , δεδομένου ότι η συριακή αεροπορία είχε καθηλωθεί στο έδαφος από τον Μάρτιο του 2015. Μόνον η Τουρκία δεν το γνώριζε και τα χαρακτηρίζει άγνωστα.
Η Τουρκία φάσκει και αντιφάσκει. Διότι πως γνώριζε ότι είναι αεροσκάφη SU-24 χωρίς να τους κάνει οπτική αναγνώριση;
Αφού λοιπόν για την Τουρκία το αεροσκάφος ήταν « άγνωστο» όφειλε να εφαρμόσει τους διεθνείς κανόνες ICAO.
Όφειλε δηλαδή η Τουρκία , τα δύο F-16 να προσεγγιζόσουν το κατά τα άλλα άγνωστο ίχνος που θα εισέρχονταν στον τουρκικό εναέριο χώρο και να το αναγνωρίσουν και στη συνέχεια να ληφθεί η απόφαση για την κατάρριψη.
Ωστόσο η Τουρκία δεν εφάρμοσε την διεθνή νομιμότητα για άγνωστο αεροπορικό ίχνος, αλλά εκ του ασφαλούς και σε απόσταση πέραν των 6νμ (σύμφωνα με τον χάρτη) τα τουρκικά F-16 πυροδότησαν το βλήμα κατάρριψης του ρωσικού SU-24.
Επιπροσθέτως, αφού τα δύο SU-24 ήταν 40νμ μακριά από τον τουρκικό εναέριο χώρο, πως ήξεραν οι τούρκοι ότι θα κάνουν παραβίαση και τα προειδοποιούσαν;
– Αναφέρει το τουρκικό έγγραφο:
« …Παρά τις προειδοποιήσεις, τα SU-24 στα 19.000 πόδια ύψος παραβίασαν τον τουρκικό εναέριο χώρο, σε βάθος 1,36νμ και μήκος 1,15νμ για 17 δευτερόλεπτα στις 09:24:05 όπως φαίνεται στον χάρτη»
Ο χάρτης της Τουρκίας που δείχνει με κόκκινο το ίχνος των SU-24 και με πορτοκαλι βέλος το σημείο παραβίασης καθώς επίσης και με άσπρες τελείες το ίχνος των F-16 φαίνεται να είναι από τουρκικό ραντάρ. Αν όμως τα στοιχεία του εγγράφου και του ραντάρ είναι πράγματι τουρκικά, τότε υπάρχει η μεγάλη πιθανότητα να είναι ψευδή. Και τούτο γιατί όλα τα ραντάρ της Τουρκίας , ακόμα και τα πλέον εξελιγμένα έχουν RESOLUTION ERROR (σφάλμα) τουλάχιστον 2νμ. Έτσι το SU-24 που καταρρίφθηκε μπορεί να ήταν 0,64νμ και 0,85νμ εντός του συριακού εναερίου χώρου. (Για παράδειγμα στις τουρκικές παραβιάσεις των ελληνικών νήσων στο Αιγαίο που στέλνει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία ισχυρίζεται ότι δεν προέβη σε παραβίαση των νήσων αλλά πρόκειται για σφάλμα του ελληνικού ραντάρ- για τη συγκριμένη περίπτωση τα ελληνικά και τουρκικά ραντάρ είναι τα ίδια.)
Μια μόνον περίπτωση υπάρχει ώστε αυτά τα στοιχεία να μην είναι ψευδή. Να έχουν δοθεί στην Τουρκία από αμερικανικό στρατιωτικό δορυφόρο ακριβείας 30 εκατοστών.
Σύμφωνα με τα τουρκικά στοιχεία, η απόσταση των δύο τουρκικών F-16 και του SU-24, κατά την πυροδότηση του βλήματος κατάρριψης υπολογίζεται σε περίπου 8νμ. Αυτό υποδεικνύει ότι η πυροδότηση του τουρκικού βλήματος έγινε ενώ το ρωσικό SU-24 ήταν τουλάχιστον 10νμ έξω από τον τουρκικό εναέριο χώρο πριν από την είσοδο του σ αυτόν, ή 8νμ περίπου μετά την έξοδο του . Και τούτο διότι από τα 8νμ απόσταση πυροδότησης, το βλήμα ΑΒΡΑΜ θέλει 21 δευτερόλεπτα για να χτυπήσει τον στόχο SU-24. Αν στα 21 δευτερόλεπτα προστεθεί και η ταχύτητα πτήσης του ρωσικού αεροσκάφους ( 8νμ ανά λεπτό), και μάλιστα με πορεία απομάκρυνσης, τότε ούτε ο Αλλάχ δεν μπορεί να πείσει ότι η κατάρριψη δεν ήταν εγκληματική προσχεδιασμένη ενέργεια.
– Ακόμα στον χάρτη με το πράσινη στίγμα απεικονίζονται 2 ακόμα τουρκικά F-16, βόρεια των τουρκοσιυριακών συνόρων σε απόσταση περιπολίας, ως εφεδρικά, στην περίπτωση αστοχίας των δύο άλλων F-16 που κατέρριψαν το SU-24. Αυτό δείχνει ότι η Άγκυρα είχε δώσει εντολή στα 4 F-16 να πάνε να καταρρίψουν τα ρωσικά SU-25.
– Το τουρκικό έγγραφο αναφέρει ακόμα: «…Το ένα SU-24 εγκατέλειψε τον τουρκικό εναέριο χώρο. Το δεύτερο SU-24 πυροδοτήθηκε από τα τουρκικά F-16 ενώ βρισκόταν στον τουρκικό εναέριο χώρο, σύμφωνα με τους κανόνες εμπλοκής και κατέπεσε στο συριακό έδαφος..»
Κάτι τέτοιο όμως ανατρέπεται από το γεγονός ότι είναι αδύνατον, θεωρητικά, επιχειρησιακά και πρακτικά , μέσα σε 17 δευτερόλεπτα να γίνουν τόσες ενέργειες, ( διακόπτες Ον- πτήση βλήματος- κατάρριψη). Το απλούστερο είναι ότι είχαν εγκλωβίσει το αδύναμο Νο 2 SU-24, 40νμ πριν από τν είσοδο του στον τουρκικό εναέριο χώρο και πυροδότησαν το τουρκικό βλήμα.
Τέλος, η επιβεβαίωση ότι υπήρξε προμελετημένη και προαποφασισμένη τουρκική ενέργεια είναι το γεγονός ότι το τουρκικό βλήμα ABRAM χτύπησε μόνον τον κινητήρα του ρωσικού αεροσκάφους, δηλαδή το πίσω μέρος του, (όπως φαίνεται και από το Video της τηλεοπτικής φιέστας της Τουρκίας). Αυτό δηλώνει ότι το ρωσικό αεροσκάφος – που δεν είχε εκδηλώσει εχθρική επιθετική ενέργεια- βρισκόταν ήδη στον συριακό εναέριο χώρο. Διαφορετικά η σύγκρουση βλήματος – αεροσκάφους θα ήταν στο μπροστινό μέρος , δηλαδή μούρη με μούρη και όχι στο πίσω μέρος.
Πηγή Liberal
