Υπόθεση “ΝΤΡΕΫΦΟΥΣ” στην ΕΥΠ

Ρεπορτάζ Καλλιόπη Σουφλή

 “Πόσες φορές μπορεί να δικασθεί κάποιος για την ίδια πράξη, ή… πώς μπορεί ένας αθωωθείς δημόσιος υπάλληλος, να μένει μόνιμα σε δυνητική αργία”;

Αυτό το ερώτημα, με βασανίζει μήνες τώρα, ως αποτέλεσμα ενός ανθρωποκυνηγητού εις βάρος ενός ΑΘΩΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, που έκανε το… τραγικό λάθος, να υπερασπιστεί το συμφέρον της Πατρίδας του και όχι τα συμφέροντα των πολιτικών και του περιβάλλοντός τους…

Ειλικρινά, δεν έχω πάρει ακόμα απάντηση… ίσως γιατί η έννοια του ΔΙΚΑΙΟΥ, καταπατείται κατάφορα και βαναυσα στην περίπτωση ενός ΕΛΛΗΝΑ πολίτη σε μια  σειρά πολύκροτων δικών που εκθέτουν την Ελλάδα και θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο την ασφάλεια της χώρας, καθώς διενεργούνται με… ανοιχτά ακροατήρια…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, προσπαθώντας να αποδώσουμε την πλήρη εικόνα, των διώξεων ενός ΑΘΩΟΥ, του οποίου η περίπτωση, θυμίζει έντονα την περίπτωση του αριστουργήματος του ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ, “ΚΑΤΗΓΟΡΩ”, της υπόθεσης ΝΤΡΕΫΦΟΥΣ..

Πολύς ο λόγος τελευταία για το Νόμο «Κατρούγκαλου» και για την επάνοδο στην Υπηρεσία υπαλλήλων που διώκονται μεν ποινικά πλην όμως οι υποθέσεις τους δεν έχουν εκδικασθεί ακόμα.
 
Και ασφαλώς κανείς δεν επιθυμεί οι πραγματικά επίορκοι (με τελεσίδικη δικαστική απόφαση) υπάλληλοι να υπηρετούν στο δημόσιο, από την άλλη όμως τι γίνεται όταν οι υποθέσεις αυτές χρονίζουν και τελικά οι  υπάλληλοι αυτοί αθωώνονται;   
 
Και τι γίνεται όταν η εκάστοτε Διοίκηση προκειμένου να τιμωρήσει τους μη φίλα προσκείμενους σε αυτήν υπαλλήλους συνεχώς εξαπολύει μηνύσεις που εκ των προτέρων γνωρίζει ότι  καμία τύχη δεν έχουν, αλλά μέχρι να εκδικασθούν ο υπάλληλος θα τραβήξει το δικό του δικαστικό Γολγοθά, πληρώνοντας ταυτόχρονα εξ ιδίων διόλου ευκαταφρόνητα δικαστικά έξοδα όντας εκτός υπηρεσίας; 
 
Πως συνάδει η τακτική αυτή με την αρχή της χρηστής διοίκησης; 
 
Και πως συνάδουν όλα αυτά με το κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα αλλά και το Ευρωπαικό Δίκαιο “Τεκμήριο Αθωώτητας”;
 
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές μου έδωσε η γνωστή δικαστική περιπέτεια του πρώην προϊσταμένου της Α΄ Διεύθυνσης Συλλογής Πληροφοριών (Κατασκοπίας) της Ε.Υ.Π., κ. Κώστα Αγγελάκη, ο οποίος όπως έχω γράψει  και σε παλαιότερα άρθρα τόσον στα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ (εδώ), όσον και άλλοι εκλεκτοί συνάδελφοι bloggers,  «εκδιώχθηκε» από την Υπηρεσία επί διοικήσεως Μ. Χρυσοχοΐδη – Κ. Μπίκα – Φ. Παπαγεωργίου με την κατηγορία της δήθεν Κατασκοπίας. 
 
Κατηγορία κακουργηματικού χαρακτήρα που όχι μόνο επιφέρει βαριές ποινές κάθειρξης αλλά και στιγματίζει τον φερόμενο ως δράστη. 
 
Τι του καταμαρτύρησαν; 
 
Ότι είχε κλειδωμένα στο γραφείο του, στην Υπηρεσία, τα έγγραφα που αφορούσαν τη δράση του (τους φακέλους των Πηγών – Συνεργατών του και δικές του εισηγήσεις και υποθέσεις που χειριζόταν προσωπικά…). 
 
Για το που τώρα έπρεπε να βρίσκονται αυτά, δεν μoy απάντησε κανείς, αλλά μετά από πέντε χρόνια με τσεκουρεμένες έως και μηδενικές αποδοχές ο κ. Κώστας Αγγελάκης αθωώθηκε των κατηγοριών της κατασκοπίας και της παράβασης καθήκοντος.
 
Και κάπου ενδιάμεσα αρχίζει το παράδοξο. 
 
Φοβούμενα τα απομεινάρια της παρέας ΓΑΠ στην υπηρεσία και οι συν αυτόν δημοσιογράφοι, τα όσα εκείνος γνώριζε, προκειμένου να του κλείσουν το στόμα για να μην αποκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες για τα όσα συνέβησαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια (βλ. υπόθεση υποκλοπών “Vodafone”, σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή – «Πυθία», προμήθεια του περιβόητου και πανάκριβου αμερικανικού συστήματος C4I που δεν λειτούργησε ποτέ, «Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά τη Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» δηλαδή το GIS της ΕΥΠ και άλλα πολλά,) άνοιξαν μια βιομηχανία μηνύσεων κατά του κ. Κώστα Αγγελάκη, εφευρίσκοντας ένα σωρό κατηγορίες (απάτες, πλαστογραφίες, παραβάσεις καθήκοντος κλπ), οι οποίες απορρίπτονται συνεχώς από την Δικαιοσύνη ως ψευδείς και ανυπόστατες.
 
Όμως ο υπάλληλος έτρεχε από Ανακριτή σε Εισαγγελέα, από δικηγόρους σε δικηγόρους, επισκεπτόταν τις δικαστικές αίθουσες σε ανοιχτά Ακροατήρια για να εισπράττει, στο τέλος, μόνο την ηθική ικανοποίηση ότι κηρυσσόταν αθώος. 
 
Η Διοίκηση όμως της ΕΥΠ και οι αβανταδόροι δημοσιογράφοι του συστήματος ακάθεκτοι μήνυση στη μήνυση και λάσπη στη λάσπη, διαπομπεύοντάς τον δημόσια… 
 
Έτσι λοιπόν, την ερχόμενη Παρασκευή, 18/12/2015, ο κ. Κώστας Αγγελάκης θα καθήσει και πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου, κατηγορούμενος αυτή τη φορά ότι δήθεν δεν ενημέρωσε τον διοικητή του ότι είχε λάβει και αυτός επιστολή ως πρόεδρος των συνδικαλιστών της υπηρεσίας, που περιείχε αντίγραφο των ψυχομετρικών τεσσάρων υπαλλήλων της ΕΥΠ που είχαν διοριστεί επί ΠΑΣΟΚ το 2000-2001… 
 
Σημειωτέον την ίδια επιστολή είχαν λάβει -και ήταν αυτό ορατό στην επιστολή- εκτός από τον κατηγορούμενο και ο κ. Μπίκας και οι δύο τότε υποδιοικητές της υπηρεσίας και άλλοι τρεις συνδικαλιστές… 
 
Και όλοι φαίνονταν ως αποδέκτες στην επιστολή… 
 
Δηλαδή, όταν κάποιος λαμβάνει μια επιστολή στην οποία αναγράφονται και άλλοι αποδέκτες σ΄ αυτήν, θα πρέπει κατά τον κ. Μπίκα και το παρεάκι του να ενημερώνει και τους υπόλοιπους αποδέκτες ότι έλαβε και αυτός την επιστολή… 
 
Σημειωτέον την επιστολή την παρέδωσε στον κ. Αγγελάκη η Γραμματεία της υπηρεσίας… 
 
Άρα ο κ. Μπίκας και η υπηρεσία εκτός του ότι το έβλεπαν στους αποδέκτες του αποστολέα ότι η επιστολή έχει κοινοποιηθεί και στον κ. Αγγελάκη το ήξεραν ότι την παρέλαβε και από την Γραμματεία της υπηρεσίας… 
 
Τι να πει κανείς; Τρελλά και Ελληνικά… 
 
Το θέμα είναι ότι και γι aυτό το θέμα ο κ. Αγγελάκης έχει ήδη δικαστεί και αθωωθεί…
 
Την Παρασκευή θα είναι η τρίτη πράξη του ίδιου έργου, του ίδιου δράματος, της ίδιας τραγωδίας ή μάλλον κωμωδίας… 
 
Απλά, οι τότε παρατρεχάμενοι του συστήματος ΓΑΠ στην υπηρεσία, “έσπασαν” την αρχική υπόθεση της Κατασκοπίας και σε άλλες πολλές, χρησιμοποιώντας τα ίδια μάλιστα έγγραφα, μπας και πετύχουν σε μια απ΄όλες μια καταδίκη του κ. Κ. Αγγελάκη… 
 
Φαίνεται περνάνε τη Δικαιοσύνη και όλους τους Δικαστές για ηλίθιους…
 
Και εξηγούμαστε… 
 
Την περασμένη Τρίτη, 8/12/2015, παρακολούθησα την δεύτερη πράξη της φαρσοκωμωδίας… 
 
Ο κ. Κώστας Αγγελάκης βρέθηκε και πάλι στο ειδώλιο, αυτή τη φορά για δήθεν παράβαση περί προσωπικών δεδομένων, γιατί λέει βρέθηκαν στο γραφείο του, φυλασσόμενα, τα Ψυχομετρικά Τεστ υποψηφίων διαγωνιζομένων για πρόσληψη στην ΕΥΠ δηλαδή για την υπόθεση που σας αποκάλυψα εδώ, στα «ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ», πρόσφατα. 
 
Παρακολούθησα και τη δίκη αυτή και έμεινα κατάπληκτη με τα τεκταινόμενα σ΄ αυτήν.
 
Τη μήνυση δεν την είχε υποβάλλει κανένας από τα υποτιθέμενα πρόσωπα των οποίων είχαν θιχτεί τα προσωπικά δεδομένα (;), αλλά ο τότε Διοικητής της ΕΥΠ κ. Κ. Μπίκας, ο οποίος δεν εμφανίσθηκε καν στο ακροατήριο! 
 
Ήταν λέει απασχολημένος με τη Βασίλισσα Ελισσάβετ στο Λονδίνο…
 
Ο διορισθείς στην ΕΥΠ Νομικός Σύμβουλος του Κράτους κ. Π. Παππάς (ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα και από αυτήν την κυβέρνηση στην ίδια θέση), που απ΄ ότι έχουμε διαβάσει έχει χρηματίσει και νομικός σύμβουλος του γνωστού «αδιάβαστου» Μ. Χρυσοχοΐδη αλλά και στο Υπουργείο Άμυνας επί Γιάννου Παπαντωνίου, δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής υπέρ του Δημοσίου και κατά του κ. Κώστα Αγγελάκη.
 
Ο δικηγόρος υπεράσπισης του κ. Κώστα Αγγελάκη, κ. Γεώργιος Χρ. Παπατσώρης, υπέβαλλε ένσταση με νομικά και ουσιαστικά επιχειρήματα κατά της παράστασης πολιτικής αγωγής, η οποία έγινε δεκτή τόσο από την κα Εισαγγελέα Έδρας όσο και από το Τριμελές Δικαστήριο ομόφωνα και ο Νομικός Σύμβουλος του Κράτους κ. Π. Παππάς αποβλήθηκε από πολιτική αγωγή.
 
Αμέσως μετά ο κ. Γ. Παπατσώρης υπέβαλλε και νέα ένσταση, ζητώντας να παύσει η ποινική δίωξη κατά του κ. Αγγελάκη καθότι το ζήτημα για το εάν καλώς κατείχε ο κατηγορούμενος τα ψυχομετρικά αυτά τεστ είχε κριθεί σε προηγούμενη δίκη – αυτήν της δήθεν κατασκοπίας όπως προανέφερα – καθώς το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών είχε αποφασίσει τότε πως «τα έγγραφα που αφορούν την διεξαγωγή εξετάσεων για την πρόσληψη υπαλλήλων της ΕΥΠ όπως τα έντυπα της επιτροπής ψυχομετρικών διαδικασιών με στοιχεία εξεταζόμενων ατόμων, καταστάσεις υποψηφίων, τα έγγραφα που αφορούν το κόστος του διαγωνισμού, τα έγγραφα των συνεντεύξεων αξιολόγησης, τα προγράμματα εξετάσεων, κατείχε ο κατηγορούμενος ως μέλος της οργανωτικής επιτροπής των εξετάσεων για προσλήψεις υπάλληλων οφείλεται στο γεγονός ότι έπρεπε να διατηρηθούν αυτά επί πενταετία και μάλιστα ως προς τα «ψυχομετρικά», συμφωνούσαν προς τούτο και οι διενεργήσαντες τις εξετάσεις αυτές ιατροί». 
 
Και τα έγγραφα αυτά που περιγράφονται στην μήνυση του κ. Μπίκα μεταξύ των οποίων και τα ΨΧΜ τεστ των τεσσάρων υπαλλήλων που προσλήφθηκαν το 2000-2001 που ήδη προανέφερα, αναφέρονται και στο παραπεμπτικό βούλευμα για την υπόθεση της δήθεν κατασκοπίας αλλά και στην αθωωτική Απόφαση του Εφετείου. 
 
Ευλόγως, η Εισαγγελέας και οι Δικαστές ρώτησαν : “μα είναι τα ίδια ακριβώς;;;” 
 
Ο συνήγορος υπεράσπισης κ. Γ. Παπατσώρης επέδειξε την αθωωτική απόφαση, αλλά το Δικαστήριο επειδή έπρεπε να είναι απολύτως σίγουρο, πριν εκδώσει απόφαση, λόγω του ότι τα έγγραφα στη μήνυση αναφέρονταν εντελώς αόριστα, ανέβαλε τη συζήτηση, ζητώντας η Υπηρεσία να προσκομίσει τα τεστ που βρέθηκαν στο γραφείο του Υπαλλήλου…
 
Τώρα θα αναρωτηθείτε: «Μα καλά ο Διοικητής της ΕΥΠ έκανε μήνυση και δεν προσκόμισε τα αποδεικτικά έγγραφα; 
 
Στο Αστυνομικό Τμήμα να πάει ο απλός πολίτης να υποβάλλει μια μήνυση παίρνει και τα έγγραφα που αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του. Ο Διοικητής της ΕΥΠ δεν το γνώριζε αυτό;».
 
Αυτό αναρωτηθήκαμε και εμείς και προφανώς και το Δικαστήριο.
 
Άλλωστε για το τι έχει παιχτεί στο παρασκήνιο και αυτής της υπόθεσης σας το ανάφερα στο προηγούμενό  ρεπορτάζ…
 
Απευθυνόμενη πια στους αναγνώστες, τους παρακαλώ να έρθουμε όλοι,  στη πρώτη σκέψη του παρόντος ρεπορτάζ… 
 
Ποια η θέση του υπαλλήλου απέναντι στις αρχές και τα δημοσιογραφικά κατεστημένα; 
 
Πόσο μπορεί να αντέξει τις διώξεις και τι μπορεί να πράξει, ώστε να επανέλθει στην Υπηρεσία του;
 
Και πόσο μπορούν να εξωθήσουν τα πράγματα οι έχοντες την εξουσία ώστε κάποτε κάποια μήνυση «να πιάσει τόπο» και να κλονισθούν οι αποκαλύψεις που έπονται;
 
Απευθύνθηκα ως όφειλα, στον  δικηγόρο υπεράσπισης του κ. Κώστα Αγγελάκη, κ. Γεώργιο Χρ. Παπατσώρη, ζητώντας του  να μιλήσει για την υπόθεση, καθώς, απ’ ότι πληροφορήθηκα,  έχοντας παρακολουθήσει την υπόθεση αυτή στις δικαστικές αίθουσες, έχει χειριστεί πλήθος υποθέσεων διωκόμενων υπαλλήλων της ΕΥΠ, θεωρώντας ως δεδομένο, πως  δεν μπορεί να πει όλα όσα έχουν περιέλθει εις γνώση του.
 
Η απάντησή του, ήταν λακωνική: 
 
«Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Δεν γίνεται τόσα πολλά στελέχη της ΕΥΠ ξαφνικά να βρέθηκαν στα Δικαστήρια και να αθωώθηκαν όλα.
 
 Ελπίζω κάποτε οι πραγματικοί λόγοι των διώξεων αυτών να αποκαλυφθούν». 
 
“Τι σκέφτεται να πράξει ο εντολέας σας, στη συνέχεια, κύριε Παπατσώρη”; ήταν η επόμενη ερώτηση που υπεβαλα.
 
Αρκέστηκε να μου απαντήσει με τρεις λέξεις, που όμως αφήνουν την σκέψη για… πολλές εκπλήξεις, ελπίζω δυσάρεστες για τους ανθρωποκυνηγούς ενός ΑΘΩΟΥ : «Θα δείτε. Υπομονή…»!!!

Ο Κώστας Αγγελάκης, είναι ένας σύγχρονος Ντρέϋφους… του οποίου η αθωότητα αποκαλύφθηκε περίτρανα…

Τα ερωτήματα είναι:

1. Πότε θα αποκατασταθεί και πότε θα επιστρέψει στην θέση του, ένας ΑΘΩΟΣ;

2. Πότε θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αυτοί που τον αδίκησαν;;;