Η Αγκυρα δεν θα διστάσει να εγκληματήσει εναντίον της  Ελλάδας

Τον Μάρτιο του 2013 ο Ερντογάν ήρθε σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τους Κούρδους και το ΡΚΚ. Ο Ερντογάν υποσχέθηκε σειρά ευνοϊκών μέτρων υπέρ των Κούρδων όπως η διδασκαλία της Κουρδικής στα σχολεία, η αμνηστία των ανταρτών, η αναγνώριση τους ως μειονότητα κάτι το οποίο αποτελούσε καινοτομία εφόσον στην Τουρκία δεν υπάρχουν επίσημα αναγνωρισμένες μειονότητες, και στο τέλος αφέθηκε να εννοηθεί ότι η Τουρκία θα αναγνώριζε την αυτονομία ή ημιαυτονομία των Κούρδων της Τουρκίας εντός της τουρκικής επικράτειας. Η συμφωνία αυτή είχε ακόμα και τις ευλογίες του έγκλειστου Οτσαλάν.Αντίθετοι με την συμφωνία ήταν οι Κεμαλικοί και ειδικά οι στρατιωτικοί. Ωστόσο οι Κούρδοι αποδέχθηκαν την κατάπαυση του πυρός και προς στιγμήν φάνηκε κάποια ακτίδα φωτός στην 25ετή σύρραξη μεταξύ Κούρδων και Τουρκίας.
 
Ο Ερντογάν και ο κολαούζος του, Νταβούτογλου, φάνηκαν ως οι νέοι οραματιστές σε μια κίνηση υψηλού πολιτικού περιεχομένου που αν μη τι άλλο έπαυε έναν αιματηρότατο πόλεμο και οδηγούσε την Τουρκία σε μια πρωτοφανή σε ρεαλισμό και σωφροσύνη πρωτοβουλία.
 
Το Κατάρ το οποίο αποτελεί τον χρηματοδότη της Τουρκίας αλλά και οι ΗΠΑ δεν φάνηκαν να έχουν σοβαρές αντιρρήσεις για την συμφωνία. ‘Ισως γιατί ο Ερντογάν θα έπαιρνε ως αντάλλαγμα τους ψήφους των 20 εκατομμυρίων Κούρδων, ψήφους που χρειάζονταν για να αναδειχθεί ως πρόεδρος τη Τουρκίας και να περάσει το νέο σύνταγμα το οποίο θα υποβάθμιζε την βουλή και θα έδινε υπερεξουσίες στον πρόεδρο. Έτσι ο Ερντογάν θα προωθούσε την ισλαμική ατζέντα και θα απέδιδε τα υποσχόμενα προς τα αφεντικά του, το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία
 
Το καλοκαίρι του ίδιου έτους ξέσπασαν ταραχές στην Κωνσταντινούπολη οι οποίες εξαπλώθηκαν σε όλη την χώρα για πολλές εβδομάδες.Οι Κούρδοι πιστοί στην συμφωνία δεν συμμετείχαν στις ταραχές,ούτε καν οι αστικοί πληθυσμοί των Κούρδων.
 
Όμως ο Ερντογάν έχασε τον έλεγχο και σύντομα εγκατέλειψε την διακυβέρνηση της χώρας και επιδόθηκε σε κυνήγι υπαρκτών και κυρίως φανταστικών εχθρών οι οποίοι θα προκαλούσαν τα επεισόδια.Κατάφερε να έρθει σε ρήξη με την επιχειρηματική -κοσμική και όχι ισλαμική-ελίτ, κατακρήμνισε την οικονομία και μαζί με τον τότε στενό συνεργάτη του και διοικητή της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν κλείσθηκε το γραφείο του βλέποντας φαντάσματα.
 
Οι Κούρδοι γρήγορα απαίτησαν την συνέχιση των διαπραγματεύσεων και της ολοκλήρωσης των συμφωνηθέντων όμως ο Ερντογάν ακριβώς όπως όλοι οι παρανοϊκοί δικτάτορες δεν είχε καμία επαφή με την πραγματικότητα.Κάποιες καθυστερημένες κινήσεις για να καλοπιάσει τους Κούρδους και μάλιστα με απεσταλμένο τον Χακαν Φιντάν δεν είχαν επιτυχία.Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε σήμερα. Οι Κούρδοι της Τουρκίας σφάζονται καθημερινά μέσα στις πόλεις τους και οι Κούρδοι της Συρίας μάχονται εναντίον του Ισλαμικού Κ΄ραοτυς αλλά και του τουρκικού στρατού στην τουρκοσυριακή μεθόριο.
 
Ο Ερντογάν μάλιστα αφού απέτυχε να σύρει τις ΗΠΑ σε επιχειρήσεις στην Συρία εναντίον των Ρώσων και αφου απέτυχε να υποστηρίξει τους ισλαμιστές του Ισλαμικού Κράτους βλέπει με τρόμο την όλο και πιο πιθανή δημιουργία Κουρδικού κράτους που θα αποσπάσει εδάφη και από την Τουρκία.
 
Συνεπώς δεν μπορείς ποτέ να κάνεις συμφωνίες με τους Τούρκους, ποτέ.
 
Η Τουρκία ακόμα και τους ισλαμιστές του Ισλαμικού Κράτους, τους μέχρι σήμερα προστατευόμενους της, ακόμα κι αυτούς θα πολεμήσει προκειμένου να δημιουργήσει το πρόσχημα για να εισβάλει στην Συρία και στην καρδιά της Κουρδικής αντίστασης .
 
Συνεπώς δεν μπορείς ποτέ να κάνεις συμφωνίες με τους Τούρκους, ποτέ.
 
Το 2013 ο Ερντογάν βομβαρδισε άμαχους στην Δαμασκό προκειμένου να ενοχοποιήσει το καθεστώς Άσαντ και να προκαλέσει την στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.Λίγους μήνες αργότερα διέρρευσε απομαγνητοφώνηση του τουρκικού  συμβουλίου ασφαλείας  στο οποί ακούγονται υπουργοί και στρατηγοί να εισηγούνται την δημιουργία προβοκάτσιας στην τουρκοσυριακή μεθόριο, βάζοντας την τουρκική ΜΙΤ να βομβαρδίσει  Τούρκους πολίτες σε μεθοριακή πόλη για να δοθεί και πάλι η αφορμή για διεθνή επέμβαση στην Συρία. Ευτυχώς οι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες δεν έφαγαν το παραμύθι.
 
Με αυτούς του τύπους συνδιαλέγονται οι Κύπριοι σήμερα.
 
Πρόσφατα επισκέφθηκε την Τουρκία ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του αμερικάνικου στρατού καλεσμένος από την τουρκική κυβέρνηση. Ο Αμερικάνος στρατηγός αποχώρησε χωρίς να ενδώσει στις πιέσεις των Τούρκων για ενεργή στρατιωτική ανάμειξη των ΗΠΑ στην Συρία δήθεν εναντίον των ισλαμιστών αλλά με αληθινό στόχο την αναχαίτιση των Ρώσων.
 
Η Τουρκία ευχαρίστως θα εξόντωνε τους μέχρι σήμερα προστατευόμενους της ισλαμιστές στην Συρία εάν επρόκειτο να εμπλέξει τις ΗΠΑ στην περιοχή.
 
Ποτέ κανείς δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στους Τούρκους.
 
Επειδή η Τουρκία χρειάζεται τις ΗΠΑ και τον στρατό τους εφόσον είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τους Ρώσους οι οποίοι ενισχύουν τους Κούρδους, θα πρέπει να κάνει κάτι για να προσελκύσει την αμερικανική εύνοια.
 
Ένας πολύ πρόσφορος τρόπος είναι να προσφέρει την Ελλάδα στο ”πιάτο” 
 
Εάν η Τουρκία εισέβαλε στην Ελλάδα θα αποκτούσε ένα τρόπαιο, ‘ενα διαπραγματευτικό χαρτί το οποίο θα έπαιζε επιδέξια μεταξύ των δύο διεκδικητών της Ελλάδα, τις ΗΠΑ και την Γερμανία.
 
Η Τουρκία έχει συνάψει συμμαχία με την Γερμανία και Κατάρ, συμμαχία που άπτεται ενργειακών θεμάτων -αγωγός Κατάρ, Τουρκίας,Ελλάδας,Ιταλίας, Γερμανίας, αλλά και θεμάτων όπως η οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας , η απορρόφηση του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού της από την Γερμανία και άλλα επωφελή. Ωστόσο στην παρούσα συγκυρία η οποία απειλή την Τουρκία με χάσιμο εδαφών η ανάγκη για την επανόρθωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ είναι αναγκαιότητα εφόσον μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να αντιπαρατεθούν στρατιωτικά απέναντι στον σπόνσορα των Κούρδων , την Ρωσία.
 
Η Τουρκία θα μπορούσε να εισβάλει στην Ελλάδα, να καταλάβει νησί ή νησιά ή τέλος πάντων να κάνει ένα θερμό επεισόδιο με ναυτικό αποκλεισμό και να σύρει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ‘οπως το 1996 και τα Ίμια οπότε και η πολιτική ηγεσία ευχαρίστησε δημόσια τις ΗΠΑ για την διαμεσολάβηση τους. Έτσι οι ΗΠΑ θα αποκτούσαν ακόμα μεγαλύτερα ερείσματα και έλεγχο στην Ελλάδα, έλεγχο που έχουν χάσει μετά την οικονομική κατοχή των Γερμανών.

Η Τουρκία δεν έχει ούτε συνέπεια αλλά ούτε και συγκροτημένη εξωτερική πολιτική, ωστόσο το μόνο συγκεκριμένο είναι ότι θα χρησιμοποιήσει όταν είναι απαραίτητο κάθε δόλιο μέσο ακυρώνοντας συμμαχίες και καταφεύγοντας σε εγκλήματα.