Γράφει ο Κωστάκης Αντωνίου
Ποιος θα εγγυηθεί τη ζωή, την περιουσία και την ασφαλή διαμονή των Ελληνοκυπρίων που θα επιστρέψουν σε μία περιοχή-προτεκτοράτο της Τουρκίας;
Πρόσφατα, σε μια ενημερωτική εκπομπή του MEGA, με θέμα το περιουσιακό, ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Τουμάζος Τσιελεπής, επεσήμανε, πολύ ορθά, ότι η επιστροφή Ελληνοκυπρίων υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, καθώς και όλη η πτυχή του περιουσιακού, δεν περιορίζεται μόνο στο θέμα “εστία”. Περικλείει και πολλά άλλα, όπως, για παράδειγμα, πρώτα και κύρια, το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα ζήσουν όσοι αποφασίσουν να επιστρέψουν.
Αυτό το τεράστιο θέμα αφήνεται στην τύχη και δεν συζητείται καν, στις διεξαγόμενες συνομιλίες. Θα μπορέσουν οι Ελληνοκύπριοι που θα επιστρέψουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση να έχουν εγγυημένη την ασφάλεια, την περιουσία τους, την εργασία τους; Ή θα ζουν μέσα σε γκέτο, με Τούρκους στρατιώτες έξω από τα σπίτια τους, ή περικυκλωμένοι από Τούρκους εποίκους; Θα μπορούν να δημιουργήσουν μέσα σε συνθήκες ασφάλειας και ενός περιβάλλοντος που δεν θα απειλεί τη ζωή των οικογενειών τους, την απρόσκοπτη λειτουργία των εργασιών τους και την ομαλή ζωή τους; Ή θα εξαναγκαστούν εκ νέου να προσφυγοποιηθούν, ύστερα από διωγμούς, καταπιέσεις και απειλές των Τούρκων;
Είχα παραθέσει σε πρόσφατο ρεπορτάζ μου τις ανησυχίες και τους δικαιολογημένους προβληματισμούς που μου είχε εκθέσει ο Νίκος Ρολάνδης, γνωστός υποστηρικτής της διζωνικής ομοσπονδίας, σε μία συνέντευξη που του είχα πάρει πριν από μερικά χρόνια. Μεταφέρω εκ μνήμης, όσα μου ανέφερε:”Ελάτε στη θέση ενός Ελληνοκυπρίου, ο οποίος επιστρέφει στην, υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, Κερύνεια”, μου είχε πει. “Αυτός ο Ελληνοκύπριος, ξεκινά το πρωί από την Κερύνεια για να έλθει στη Λευκωσία, όπου εργάζεται. Είναι υποχρεωμένος να διέρχεται μέσα από μνημεία, αψίδες και συνθήματα, που εξυμνούν την τουρκική εισβολή και τον τουρκισμό. Έρχεται στη Λευκωσία με την αγωνία για την τύχη της οικογένειάς του, της γυναίκας του και των παιδιών του, τους οποίους άφησε εκτεθειμένους στους Τούρκους στρατιώτες και στους εποίκους. Μπορείτε να συλλάβετε την καθημερινή αγωνία του και την ψυχολογική και άλλη πίεση που θα υφίσταται κάτω από τις συνθήκες υπό τις οποίες είναι υποχρεωμένος να ζει;”.
Ήταν ίσως μία απλή, αλλά πραγματική απεικόνιση της πίεσης κάτω από την οποία θα βρίσκονται, καθημερινά, Ελληνοκύπριοι που θα επιστρέψουν στις υπό τουρκική διοίκηση περιοχές. Αλλά ταυτόχρονα και ένας σοβαρός προβληματισμός κατά πόσον μπορεί να λειτουργήσει χωρίς προβλήματα και να καταστεί βιώσιμη μία λύση διζωνικής ομοσπονδίας.
Η ιστορία του τουρκικού έθνους αποδεικνύει, κατά εφιαλτικό τρόπο, ότι οι Τούρκοι έχουν προχωρήσει σε όλες τις φάσεις της ιστορίας τους, σε διωγμούς, καταπιέσεις, βασανισμούς και εκδιώξεις μειονοτήτων. Θέλουν να ζουν σε αμιγώς τουρκικούς πληθυσμούς και δεν δέχονται ανάμειξη με άλλες εθνότητες. Πόντιοι, Αρμένιοι, Μικρασιάτες, Κωνσταντινουπολίτες, υπέστησαν γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις και εκτοπίστηκαν διά πυρός και σιδήρου, από τις πατρογονικές εστίες.
Η επιλογή της διζωνικής ομοσπονδίας, ως λύσης του Κυπριακού, δεν είναι άσχετη με την προαιώνια στρατηγική των Τούρκων να διαβιούν σε αμιγώς τουρκικές περιοχές. Ούτε η απαίτηση του Μουσταφά Ακιντζί, για πλειοψηφία πληθυσμών και γης, είναι τυχαία και άσχετη με τη διαχρονική στρατηγική των Τούρκων. Άλλωστε, ας μην πηγαίνουμε πολύ πίσω. Γιατί εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες; Γιατί δεν απέμειναν Ελληνοκύπριοι στην Κερύνεια, στην Αμμόχωστο, στη Μόρφου, στην Καρπασία και σε κάθε χωριό και πόλη που κατέκτησε ο Αττίλας;
Ας μας πει κάποιος, γιατί τώρα η Τουρκία θα θελήσει να έχει, στις υπό τουρκική διοίκηση περιοχές, ελληνοκυπριακό πληθυσμό; Γιατί απορρίπτει άμεση αποχώρηση των στρατευμάτων της και επιδιώκει παραμονή τους σε απεριόριστο χρόνο; Να μας εξηγήσει, ποία εγγύηση υπάρχει, για την ασφάλεια της ζωής, της περιουσίας και του περιβάλλοντος στο οποίο θα κληθούν να ζήσουν και να δημιουργήσουν, όσοι Ελληνοκύπριοι επιστρέψουν; Ας μας εξηγήσουν αν υπάρχει εγγύηση γι’ αυτούς που θα επιστρέψουν, ότι δεν θα τύχουν της ίδιας καταπίεσης, της ίδιας τρομοκρατίας και των ίδιων απειλών, ενός περιβάλλοντος το οποίο τους υποχρέωσε πριν από 41 χρόνια να προσφυγοποιηθούν.
Τα πράγματα θα καταστούν χειρότερα, με τη λύση που συζητείται. Το τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος θα αποτελέσει ισλαμικό κράτος, προτεκτοράτο της Τουρκίας, στο οποίο θα εισρέουν κρυφά και φανερά, φανατικά στοιχεία, έτοιμα να εκτελέσουν τις οδηγίες της Άγκυρας. Θα υπάρχει τουρκικός στρατός, θα υπάρχουν οι εγγυήσεις της Τουρκίας, θα υπάρχουν και οι αναλλοίωτοι διαχρονικοί στόχοι της Τουρκίας για τουρκοποίηση της Κύπρου; Ποιος θα προστατεύσει όσους Ελληνοκύπριους επιστρέψουν και ποιος θα προστατεύσει τον κυπριακό Ελληνισμό; Η υπό διάλυση Ευρωπαϊκή Ένωση, ή το ΝΑΤΟ;
Μπορούν να απαντήσουν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Άντρος Κυπριανού;
