Ισλαμικός τρόμος
Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Η ευρωκεντρικότητα των ΜΜΕ μας αφαιρεί σφαιρική όραση στα πράγματα. Ένα παράδειγμα είναι η διεθνής τρομοκρατία. Αν εξαιρέσουμε τα θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, την περίοδο 2000-15 τα θύματα τρομοκρατίας σε δυτικές χώρες ήταν μόλις το 0.5% του συνόλου. Το 2014 υπήρξαν 146 πόλεις με πάνω από 10 νεκρούς από τρομοκρατία, δηλαδή άμαχους. Οι 19 από αυτές είχαν πάνω από 100 νεκρούς. Θα μπορούσαμε να το φανταστούμε; Πρόκειται για φαινόμενο του οποίου το μέγεθος αγνοούμε.
Σύμφωνα με τη μελέτη του διεθνούς Ινστιτούτου Οικονομικών και Ειρήνης (Νοέμβριος 2015), η περισσότερο θανατηφόρα οργάνωση σήμερα δεν είναι το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος (ISIS), αλλά η Boko Haram, η οποία δρα κυρίως στη Νιγηρία. Οι δύο οργανώσεις συνεργάζονται μεταξύ τους με τη δεύτερη να έχει αυτοανακηρυχθεί ως «το Ισλαμικό Κράτος της Δυτικής Αφρικής» και «μέρος του παγκόσμιου Χαλιφάτου». Ασφαλώς δεν είναι όλη η διεθνής τρομοκρατία αποτέλεσμα του Τζιχάντ, όμως είναι η μεγαλύτερή της συνιστώσα. Σχεδόν 3 στους 5 νεκρούς από τρομοκρατία πέρυσι ήταν θύματα των δύο αυτών ισλαμιστικών οργανώσεων.
Η Μπόκο Χαράμ ιδρύθηκε το 2002 και ξεκίνησε επιθέσεις το 2009. Το όνομά της σημαίνει «τέλος στη δυτική εκπαίδευση» και αντλεί τις ρίζες της στην αποικιοποίηση της χώρας στις αρχές του περασμένου αιώνα. Μαζί με μία άλλη μικρότερη οργάνωση της Νιγηρίας, ευθύνεται για περίπου 7500 θανάτους το 2014, δηλαδή 20 την ημέρα! Για το 2015 δεν υπάρχουν πλήρη στοιχεία, όμως τα θύματα ήταν ακόμη περισσότερα.
Οι επιθέσεις της εστιάζονται κατά κυβερνητικών κτιρίων και του στρατού, αποσκοπούν στο να τρομοκρατήσουν τον τοπικό πληθυσμό επιβάλλοντας Ισλαμικό νόμο, αλλά στρέφονται και εναντίον Χριστιανών, ειδικά στη βορειοανατολική Νιγηρία. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να ενταχθεί και η τρομοκρατική επίθεση του ISIS σε πόλη του Πακιστάν στις 27 Μαρτίου 2016 (Καθολικό Πάσχα) με 69 νεκρούς, κυρίως Χριστιανούς.
Το μεγαλύτερό της χτύπημα έγινε στις 9 Ιανουαρίου 2015 με περίπου 2000 νεκρούς στην πόλη Μπάγκα, ενώ το γνωστότερο στα δυτικά ΜΜΕ ήταν η απαγωγή 276 κοριτσιών τον Απρίλιο του 2014 από ένα σχολείο της πόλης Chibok. Δύο χρόνια μετά, ακόμη αγνοούνται. Έχουν απαγάγει συνολικά περίπου 2000 κορίτσια τα τελευταία 2-3 χρόνια.
Γίνεται αντιληπτό, ότι το ζήτημα της ισλαμικής τρομοκρατίας είναι βαθύτερο από ένα παρα-πρόβλημα του προσφυγικού και ότι αγριεύει διαρκώς.
Η ίδια μελέτη υπολογίζει ότι σήμερα στη Συρία εκπαιδεύονται από τους Ισλαμιστές του ISIS περίπου 25 με 30.000 τζιχαντιστές, καταγόμενους από περισσότερες από 100 χώρες. Πολλοί εξ αυτών επιστρέφουν στις χώρες τους και σκορπούν τον θάνατο με επιθέσεις αυτοκτονίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε όλες τις περιπτώσεις επιθέσεων σε χώρα της Δύσης (ΗΠΑ το 2001, Ισπανία το 2004, Αγγλία το 2005, Γαλλία το 2015 και Βέλγιο το 2016) μεταξύ των τρομοκρατών υπήρχαν μετανάστες δεύτερης ή τρίτης γενιάς.
Όλα τα ανθρώπινα συστήματα προστασίας που έχουν δημιουργηθεί (παιδεία, ηθική, συλλογικότητες, νόμοι, θεσμοί, κρατικές-πολιτικές οντότητες, ένοπλες δυνάμεις, κάμερες, τεχνολογία) και δύνανται να φτιαχτούν με βάση όσα ο νους μας μπορεί σήμερα να προβλέψει, έχουν μία κοινή απαραίτητη προϋπόθεση λειτουργίας: πως όταν ένας άνθρωπος έχει σκοπό να βλάψει άλλους, έχει πρώτιστο ενδιαφέρον να σωθεί ο ίδιος. Όταν δεν ισχύει αυτή η προϋπόθεση, καμία ασπίδα προστασίας δεν μπορεί να λειτουργήσει. Είμαστε όλοι ευάλωτοι.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 19 Απριλίου 2016, από www.antibaro.gr
