Κόφτης αυταπάτης
Γράφει ο Παντελής Μπουκάλας
Τα μυστήρια του γκουγκλ: Αρχίζεις να πληκτρολογείς τη λέξη «κόφτης» στο ανιχνευτήρι και πριν καν φτάσεις στο τελικό σίγμα, ανοίγει ο κατάλογος των διαδικτυακών λημμάτων: κόφτης/τρίφτης, κόφτης πλακιδίων, χαρτιού, πατάτας, πολυστερίνης, τζαμιού, άλλος κόφτης/τρίφτης, τέλος κόφτης λάχανου – το όλον οχτώ· ένας κόσμος ολόκληρος. Πληκτρολογείς τώρα «κοφτης», άτονο, όπως συνήθως κάνει η βιασύνη, ή, ακόμα πιο βιαστικά, «κόφτησ», και διαπιστώνεις ότι στη λίστα προστίθεται ο κόφτης καλωδίων και ο παραδοσιακός κόφτης του καφέ. Με τον πληθυντικό, «κόφτες», συνεχίζεται ο εμπλουτισμός, αφού το ψαχτήρι σε οδηγεί και στους κόφτες αλλαντικών, μοτίβων και πούρων. Ακόμα όμως κι αν, κατά λάθος ή εσκεμμένα, γράψεις «κόπτες», δεν μένεις παραπονεμένος. Εκτός από τους αναμενόμενους Κόπτες, τους χριστιανούς της Αιθιοπίας, εμφανίζονται στην οθόνη και οι καθαρευουσιάνοι «κόπτες μπισκότων» και «κόπτες σχεδίων».
Σε καμιά από τις εκδοχές αναζήτησης, λοιπόν, η βεντάλια δεν ανοίγει σε «κόφτη μισθών», «κόφτη συντάξεων» ή «κόφτη δημοσίων δαπανών». Δάκτυλος της κυβέρνησης, άραγε, που έχει καταφέρει να σύρει στον χορό της ακόμα και τα ιντερνετικά ψαχτήρια; Δεν παίρνω όρκο, τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει σχετική ανακοίνωση – καταγγελία από την πλευρά του κ. Γεωργιάδη. Προς το παρόν, όμως, ο κ. αντιπρόεδρος μαθητεύει –με κάποια αργοπορία είναι η αλήθεια– στη Σχολή Σιωπής του Πυθαγόρα, ύστερα από τους ύμνους που έπλεξε για τον κ. Τσίπρα αυτοπαρασυρόμενος.
Γιατί τι άλλο από το να υμνείς τον κατεξοχήν αντίπαλό σου και να αδειάζεις τη ρητορική του κόμματός σου και την όλη στρατηγική του διαπράττεις όταν λες ξαφνικά πως οι Ευρωπαίοι «υποχώρησαν στις αριστερές ανοησίες του κ. Τσίπρα», η δε κ. Λαγκάρντ «μαγεύτηκε» από τον Ελληνα πρωθυπουργό, ενώ μέχρι λίγο πριν υποστήριζες πως η διαπραγμάτευση ήταν ένα θέατρο σκιών και πως οι πιστωτές δεν εμπιστεύονται για το παραμικρό τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του; Αν προσθέσει κανείς σε αυτά την κατακεραυνωτική επίθεση της κ. Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου εναντίον των Ευρωπαίων, που «δείχνουν σκανδαλώδη ανοχή στον ΣΥΡΙΖΑ», θα καταλάβει γιατί στα όνειρα της νεοδημοκρατικής ηγεσίας εμφανίζεται όλο και συχνότερα ένας κόφτης: ένας κόφτης δηλώσεων. Και θα κατανοήσει επίσης τον σαρκασμό της καταληκτικής φράσης στο άρθρο του Κώστα Ιορδανίδη, στην «Κ» της Κυριακής: «Μεγαλύτερη υπηρεσία δεν ήταν δυνατόν ποτέ να αναμένει από τους πολιτικούς του αντιπάλους ο Ελληνας πρωθυπουργός. Αν πάμε όμως έτσι, τότε φοβούμεθα ότι η Δεξιά θα πάρει τα βουνά».
Ποιους κωδικούς θα πλήττει ο κόφτης δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα. Ξέρουμε όμως ήδη ποιον κωδικό θα τσακίσουν τα κοφτάκια των νεοεπιβαλλόμενων έμμεσων και άμεσων φόρων: τον κωδικό καθημερινότητα – ή επιβίωση. Κοφτάκια αμέτρητα, που απαγορεύουν την κυβερνητική διακίνηση σεναρίων αυταπάτης περί συντελεσμένης επιτυχίας και μελλούσης ευτυχίας.
Πηγή: Καθημερινή (Έντυπη Έκδοση)
