Κατά την διάρκεια συζήτησης στην ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο, με θέμα συζήτησης την τροποποίηση της οδηγίας για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, έκανε παρέμβαση ο Ευρωβουλευτής της Χρυσής Αυγής, Λάμπρος Φουντούλης.
Σε αυτήν, αφού συμφώνησε στο γεγονός πως είναι απαραίτητες διορθωτικές ρυθμίσεις, τόσο για την καλύτερη λειτουργία της αγοράς, όσο και για να αποφευχθούν ενδεχομένως αξιόποινες πράξεις, τόνισε πως στο επίκεντρο της πολιτικής της Ένωσης πρέπει να βρίσκονται οι Λαοί και όχι το μεγάλο κεφάλαιο, πράγμα που δυστυχώς δεν συμβαίνει.
Παρατίθεται ολόκληρο το κείμενο της παρέμβασης:
«Κανείς νομίζω ότι δεν θα διαφωνήσει πως, όπως πάρα πολλοί τομείς της οικονομίας, έτσι και η αγορά χρηματοπιστωτικών μέσων έχει ανάγκη συγκεκριμένων ρυθμίσεων, ώστε να καταστεί ασφαλέστερη για όλους όσους επιλέγουν να δραστηριοποιούνται σε αυτήν.
Αρχικά για τα κράτη μέλη της Ένωσης, και την αποφυγή τελέσεως παρανόμων πράξεων και εν τέλει, για το καλό των κοινωνιών μας στο σύνολο τους.
Όμως, όσο αναγκαίες και αν είναι κάποιες από τις ρυθμίσεις αυτές, όσο και να έχουν προβλεφθεί τυχόν κενά, η αλήθεια είναι πως σε τίποτα δεν θα επηρεαστεί προς το καλύτερο η καθημερινότητα του απλού πολίτη.
Η ανεργία αυξάνεται, και η φτώχεια χτυπάει την πόρτα κάθε μέρα σε περισσότερες οικογένειες. Δυστυχώς, εν μέσω της κρίσης που διέρχεται τα τελευταία δέκα χρόνια η Ευρώπη, οι Πολίτες απαιτούν δραστικές λύσεις στα καθημερινά τους προβλήματα. Εκθέσεις όμως, όπως αυτές για τις οποίες συζητάμε σήμερα δεν προσφέρουν τις λύσεις αυτές.
Θα πρέπει λοιπόν, να επικεντρωθούμε στην αντιμετώπιση των πολλών, σοβαρών και χρόνιων προβλημάτων των Ευρωπαίων πολιτών, πέρα από τις στοχευμένες παρεμβάσεις.
Στόχος της έκθεσης είναι να ενισχύσει την προστασία των επενδυτών με τη θέσπιση ισχυρών οργανωτικών απαιτήσεων και απαιτήσεων συμπεριφοράς.
Θέματα όμως μικρής σημασίας για την μεγάλη πλειοψηφία του λαού.
Ο λόγος για τον οποίο οι πολίτες της Ευρώπης μας επέλεξαν για να τους εκπροσωπούμε εδώ είναι να δίνουμε λύσεις στα καθημερινά τους προβλήματα, και περιμένουν αποτελέσματα, τα οποία δυστυχώς το σώμα αυτό δυσκολεύεται πάρα πολύ να παρουσιάσει, μιας και είναι ελάχιστα τα όσα έχει καταφέρει να κάνει πράξη προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων μέχρι σήμερα.»
Επίσης ακόμη μια παρέμβαση κατά την συνεδρίαση της ολομέλειας στο Στρασβούργο έκανε ο ευρωβουλευτής στο θέμα της συζήτησης «Έκθεση του 2015 για τη συνοχή́ της αναπτυξιακής Πολιτικής» εκεί μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην μεγάλη απόσταση που υπάρχει μεταξύ των λεγομένων της Ένωσης και της πραγματικότητας. Επιπλέον, διαφώνησε έντονα με την προσέγγιση των Βρυξελλών όσον αφορά την ανάπτυξη εντός της Ευρώπης, μιας και δεν δίδεται βαρύτητα στους Πολίτες αλλά μάλλον στους λαθρομετανάστες και στις Μ.Κ.Ο. Τέλος, απαίτησε τον τερματισμό όλων των παρεμβάσεων της Ένωσης σε τρίτες χώρες, μιας και αυτές έχει αποδειχθεί πως οδηγούν μόνο σε καταστροφές και δυστυχίες για τις θεωρητικά ευεργετούμενες χώρες.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της παρέμβασης:
“Η συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής είναι ακόμα ένα παράδειγμα της απόστασης που υπάρχει μεταξύ της οπτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πραγματικότητας. Τίποτα από όσα θεωρητικά επιδιώκετε δεν έχει επιτευχθεί. Η κατάσταση είναι σαφώς χειρότερη από ότι πριν από μια δεκαετία, ενώ και οι προοπτικές κάθε άλλο παρά καλές είναι. Συγκεκριμένες χώρες της Ένωσης, με πρώτη την Ελλάδα, βιώνουν μια οικονομική και κοινωνική καταστροφή, που σε μεγάλο βαθμό προέρχεται από την πολιτική ανικανότητα των ειδικών της Ευρώπης. Περιττό δε να αναφέρω πως στην εν λόγω Έκθεση, μεγαλύτερη ανησυχία του συντάκτη της είναι η κάλυψη των αναγκών των λαθρομεταναστών, των ύποπτων Μ.Κ.Ο και των λοιπών εθελοντικών οργανώσεων παρά των Ευρωπαίων Πολιτών.
Όσον αφορά τις αναπτυσσόμενες χώρες, η βοήθεια που τους προσφέρετε δεν είναι τίποτα παραπάνω από νέο- αποικιακή πολιτική με αναπτυξιακό περιτύλιγμα. Θέτετε ως προϋπόθεση για την οικονομική βοήθεια την πλήρη αποδοχή από τις τρίτες χώρες των δικών σας αξιών και τον έλεγχο, έχοντας μάλιστα το θράσος να τις ονομάζετε οικουμενικές.
Απαιτείται συνολικός επαναπροσδιορισμός της οικονομικής πολιτικής της Ένωσης, με στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών των ευρωπαίων Πολιτών και όχι των πολυεθνικών. Όσον αφορά τις εξωτερικές μας σχέσεις, επί πλέον έχει αποδειχθεί πως όσο λιγότερο επεμβαίνει η Ευρώπη, τόσο το καλύτερο για όλους.”
