Η «τάξη στα βοθροκάναλα»
Γράφει ο Δημήτρης Τόμπρας
Όλες οι βαρύγδουπες και πεφωτισμένες κυβερνητικές προσωπικότητες επιπέδου Παππά, Κατρούγκαλου, Καρανίκα, Αυλωνίτου και άλλων αριστερών αδαμάντων, αγωνιούν σε βαθμό υστερίας, για το πότε θα μπει επί τέλους μία τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο, ή στα «βοθροκάναλα» που λέει ο λόγιος και σεμνός αν. Υπουργός Υγείας Πολάκης.
Το νόστιμο είναι ότι όλοι, κυριολεκτικά όλοι, συμφωνούν, όλοι θέλουμε την τάξη. Αυτό σημαίνει ότι άλλαξαν νοοτροπία και συμφωνούν με την τάξη και αυτοί που από παιδιά θεοποίησαν την αταξία, όπως ο καταληψίας πρωθυπουργός Τσίπρας και η παρέα του. Θεωρητικά λοιπόν «έκρουσαν πρύμνα», για ακόμη μία φορά, φαίνεται να την επιζητούν νομοθετώντας σχετικά και παρακαλώντας υποκριτικά σύμπνοια.
Πώς άραγε νοείται κατά ΣΥΡΙΖΑ η σύμπνοια;
Η απάντηση βρίσκεται στην ελαστικότητα του όρου «ΤΑΞΗ» που είναι ανάλογη με τον όρο «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» , τον οποίον και οι πιο στυγνοί κοκκινόμαυροι δικτάτορες, αλλά και οι ροζ -πράσινοί λαοπλάνοι χυδαία ξεχείλωσαν και επικαλέστηκαν.
Υπήρξε η «ΤΑΞΗ» του Ροβεσπιέρου, του Ναπολέοντα, του Κάιζερ, του Χίτλερ και των ναζί, των μπολσεβίκων του Στάλιν, του Μάο, του Κάστρο, του Σανταμ του Καντάφι και του τωρινού Μπούλη Β. Κορέας .
Αυτού του είδους την τάξη φαίνεται να ονειρεύεται η «ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΠΑΣ &ΥΙΟΣ» ΕΠΠΕ(εταιρία περιορισμένης πολιτικής ευθύνης) σχεδιάζοντας την πιο ωμή και κυνική διαπλοκή νέων συμφερόντων, την οποία με απροσχημάτιστη ιδιοτέλεια εξυφαίνουν με τον περίεργο και παράωρο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες.
Ο σκληρός υπαινιγμός περί ιδιοτέλειας δεν είναι ατεκμηρίωτος. Πέραν των άλλων αμφιλεγόμενων για την νομιμότητα τους όρων του περίφημου εξυγιαντικού διαγωνισμού (όπως τα περί του μεγέθους προσωπικού), μόνον ο αριθμός 4 ως μέγιστος του επιτρεπτού πλήθους των αδειών, «βγάζει μάτια» .
Τι σημαίνουν λίγες θωρακισμένες άδειες; Προφανώς το κατάλληλο έδαφος για το ολιγοπώλιο και την κρατική διαπλοκή. Πολύ εύκολα οι τέσσερις αφού δεν έχουν να φοβηθούν άλλον τρελό ανταγωνιστή μπορεί να συμφωνήσουνε να μοιράζονται την διαφημιστική πίτα, διατηρώντας, χαμηλά επίπεδα τηλεοπτικών παραγωγών, περιορισμένους μισθούς τηλεαστέρων, να ανεβάζουν τις τιμές του χρόνου διαφήμισης (μετακυλήσεις φυσικά στα αγαθά), και να κατευθύνουν χωρίς αντίπαλο τα γούστα και το φρόνημα των πολιτών μέχρι πλήρους αποβλάκωσης.
Η αισχροκέρδεια είναι επιλεκτική εύκολη και δεδομένη, θα γίνει άραγε χωρίς αντάλλαγμα; Θα αρκεστούν στο να «κτίσουν τα δικά τους επικοινωνιακά οχηρά» που αφελώς ομολόγησε κυβερνητικός βουλευτής ή ισχύει και το «κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα»; Οι ενδείξεις ιδιοτέλειας δεν είναι απλά αποχρώσες είναι κραυγάζουσες.
Τώρα τα περί βιωσιμότητας, δανεισμού ,και προστασίας του δημόσιου συμφέροντος και της κοινωνίας είναι παραμύθια για μικρά παιδιά ή για τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να κοιμηθούν ξανά. Η απλή λογική επιβάλει την άποψη ότι όσα περισσότερα κανάλια υπάρχουν τόσο καλύτερα για την αρετή και την διαφάνεια εκτός αν υπάρχει κανένα σχέδιο Β αλλά Β. Κορέα κρατικοποίησης των καναλιών οπότε με λίγα κανάλια είναι πιο εύκολο.
Αν η πρόθεση του νομοθέτη ήταν ενάρετη πρώτα θα φρόντιζε:
– Να επιβάλει περιορισμούς στον τηλεοπτικό λαϊκισμό βάζοντας όρια στην προβολή της ακραίας φτώχιας των ελαχίστων περιθωριακών ή άτυχων ως τον κανόνα της καθημερινότητας, των δυστυχημάτων με την ανθρωποφαγία των αδίκαστων, δήθεν υπαιτίων, των εγκλημάτων με περιττές αποκρουστικές λεπτομέρειες, των ανίατων ασθενών, των πονεμένων ιστοριών με διαζύγια ή εγκαταλείψεις παίδων, των κακών γονέων με τις άμεσες ή έμμεσες εκπορνεύσεις, των πασχόντων και ανωμάλων, που στην ουσία τους γελοιοποιούν και τους εξευτελίζουν.
– Να απαγορεύσει, τιμωρήσει την γκρίζα και παραπλανητική διαφήμιση τύπου: «36 άτοκες δόσεις» ή «τζιπ με 50ευρώ τον μήνα» αποκρύπτοντας την υπερβολική προκαταβολή, τους όρους «το πρώτο» ή «το καλύτερο» ή το ιατρικά αποδεδειγμένο ότι «χάνεις 40 κιλά την βδομάδα με το χ μαντζούνι» χωρίς επαρκή επίσημη τεκμηρίωση. Η παραπλανητική διαφήμιση στρεβλώνει την αγορά και δημιουργεί καταναλωτές θύματα.
– Να ελέγχει και να επιβάλει δημόσια και αδιάβλητη κλήρωση σε όλες τις δήθεν προσφορές διαφόρων εκπομπών σε νικητές και να πιστοποιεί την παράδοση των δώρων τους. Τα «μαϊμού» δώρα και προσφορές όπως και οι υπόγειες χρεώσεις επικοινωνίας έχουν γίνει μάστιγα που τσακίζει τους αδύναμους αφελείς συμπολίτες μας.
– Να απαγορεύσει (…δημιουργική λογοκρισία) σενάρια ή παραγωγές όπου το χιούμορ πηγάζει- στην Ελλάδα σχεδόν αποκλειστικά- από τα θηλυπρεπή κουνήματα κίναιδων, όπως και της κάθε μορφής άμεση ή έμμεση προβολής της ομοφυλοφιλίας, καθώς και στα σενάρια που προσβάλλουν άμεσα ή έμμεσα τις διάφορες θρησκείες και εθνικά σύμβολα αλλά και τους λειτουργούς τους.
– Να πριμοδοτήσει παραγωγές που θα προβάλουν και ενισχύουν την παράδοση και τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας, όπως η οικογένεια, το σχολείο, οι ένοπλες δυνάμεις, ο σεβασμός στους μεγαλύτερους και στις γυναίκες, η αξιοπρέπεια, ο αλτρουϊσμός κτλ.
Αυτή την τάξη εννοούν όλοι οι πολίτες κ. Παππά, αυτή την εξυγίανση επιθυμούν και όχι αυτήν που η γενικά δογματικά παρωπιδωμένη οπτική σας, προσπαθεί αυταρχικά να επιβάλει, προκειμένου να δημιουργηθούν ομοούσια των, για κακή μας μοίρα κρατούντων, «βοθροκάναλων».
