Η αρχαία εβραϊκή περγαμηνή ανακαλύφθηκε το 1970, στην περιοχή του Εν-Γκεντί του Ισραήλ. Στην περιοχή σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ζούσε μια πολυπληθής εβραϊκή κοινότητα από τα τέλη του 8πΧ αιώνα μέχρι και στα 600 μΧ, όταν ο οικισμός της καταστράφηκε από φωτιά.
Κατά τις αρχαιολογικές ανασκαφές, ήρθε στο φως η αρχαία συναγωγή της κοινότητας και μαζί με αυτή πλήθος θησαυρών. Μια από τις κυριότερες ανακαλύψεις ήταν μια περγαμηνη από την Εποχή της Βίβλου, που έγινε γνωστή σαν το χειρόγραφο του Εν-Γκεντί. Το χειρόγραφο από δέρμα ζώου, όμως, δεν διαβάστηκε ποτέ μέχρι σήμερα, καθώς ήταν καμένο σε βαθμό που κάθε πιθανή προσπάθεια να ξετυλιχθεί θα προκαλούσε την καταστροφή του.
Για τέσσερις δεκαετίες η περγαμηνή φυλάχθηκε από την Υπηρεσία Αρχαιοτήτων του Ισραήλ. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων όλες οι προσπάθειες για να διαβαστεί το κείμενο απέτυχαν, καθώς η περγαμηνή είχε μετατραπεί σε κάρβουνο με αποτέλεσμα να τρίβεται κάθε φορά που οι αρχαιολόγοι έκαναν προσπάθειες να την ακουμπήσουν. Έτσι το χειρόγραφο του Εν-Γκεντί φαινόταν πως θα είχε τη μοίρα τόσων αντίστοιχων θησαυρών και θα ήταν καταδικασμένο να κρατήσει φυλαγμένα τα μυστικά του.
Μέχρι που μια ομάδα ερευνητών από Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Ισραήλ, με επικεφαλής τον καθηγητή του τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Κεντάκι William Bread Seals, κατάφερε αυτό που φάνταζε αδύνατο! Κατόρθωσε να διαβάσει το χειρόγραφο χωρίς να το ανοίξει, μέσω μιας καινοτόμας μεθόδου «ψηφιακού ξετυλίγματος». Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους στο επιστημονικό περιοδικό Science Advances.
Πλήρες ψηφιακό «ξετύλιγμα» του πάπυρου του Εν-Γκεντί
Χρησιμοποιώντας μια διαδικασία σκαναρίσματος, κατόρθωσαν να αναλύσουν την μοριακή δομή της καμένης μάζας και έτσι να ξεχωρίσουν τα διάφορα επίπεδα της περγαμηνής. Στη συνέχεια διαχώρισαν το υλικό του δέρματος του ζώου από τη μελάνη που χρησιμοποιήθηκε για να γραφτεί το κείμενο. Με τα στοιχεία αυτά δημιούργησαν μια τρισδιάστατη αναπαράσταση στον υπολογιστή, η οποία αποτελεί ένα 100% ακριβές ψηφιακό αντίγραφο, απόλυτως εφικτό να «ξετυλιχθεί» στην οθόνη του υπολογιστή.
Έτσι, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, η ψηφιακή αναπαράσταση αποκάλυψε πως ο πάπυρος περιείχε το κείμενο του Λευιτικού (Μπαμιντμπάρ ή βιβλίο των Αριθμών στην Εβραϊκή Βίβλο), γεγονός που το καθιστά το παλαιότερο αντίγραφο τμήματος του Πεντάτευχου (Τορά) που έχει βρεθεί μετά από τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας.
To κείμενο του Λευϊτικού στο χειρόγραφο του Εν-Γκεντί και η μετάφραση των γραμμών 5-7
Ο καθηγητής William Brent Seales
Το επίτευγμα της ψηφιακής ανάγνωσης της σχεδόν καμένης περγαμηνής από δέρμα ζώου χαρακτηρίσθηκε «σημαντική ανακάλυψη στο πεδίο της βιβλικής αρχαιολογίας». Οι ερευνητές ελπίζουν πως η συμβολή τους θα «ξεκλειδώσει» και τα μυστικά πολλών άλλων αρχαίων κειμένων που μέχρι σήμερα η επιστήμη δεν κατάφερε να ανακαλύψει. Χωρίς αμφιβολία, οι νέοι δρόμοι που άνοιξαν στη μελέτη των αρχαίων κειμένων, αναμένεται να αποκαλύψουν τα επόμενα χρόνια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία ιστορίας και πολιτισμού από ολόκληρο τον κόσμο!
