Η ηθική κατάπτωση μιας ολόκληρης κοινωνίας
Βαθύτατα σάπιος κοινωνικὸς ἱστός…
Ἀκούω καὶ διαβάζω αὐτὲς τὶς ἡμέρες τὰ ὅσα λέγονται καὶ γράφονται, ἀπὸ διαφόρους, γιὰ τὸ ἀτύχημα μὲ τὴν πόρσε καὶ τὸ δράμα τῆς γνωστῆς οἰκογενείας…
…καὶ μὲ πιάνει βαθειὰ θλίψις….!!!
Τόσο μῖσος; Τόσος φθόνος; Τόσος σαρκασμός καί χαιρεκακία γιά τούς «ἄλλους», πού ἔχουν καταφέρει κάτι περισσότερο;
Τόσοι πολλοί ἀμόρφωτοι, ἄξεστοι κι ἀγενεῖς κυκλοφοροῦν γύρω μας, σέ αὐτό τό θέατρο σκιῶν;
Μία πολὺ ἄῤῥωστη κοινωνία… Ἕνας βαθύτατα σάπιος κοινωνικὸς ἱστός, ἐν πλήρῃ ἀποσυνθέσει…
Καὶ καλά… Τὸ οἰκονομικὸ πρόβλημα θὰ τὸ ξεπεράσουμε, ἀργὰ ἢ γρήγορα.
Ἀλλὰ μὲ αὐτό, τὸ κοινωνικὸ καὶ τὸ ἠθικό, πῶς θά τά καταφέρουμε ἀνώδυνα κι ἀναίμακτα;
Ἀπέκτησαν λόγο οἱ χυδαῖοι καὶ οἱ ἄξεστοι καὶ μολύνουν τὰ πάντα στὸ πέρασμά τους.
Ἡ ἀκεραιότης καὶ ἡ ἀλήθεια ἐξ ἄλλου κτίζονται καὶ δὲν χαρίζονται.
Θεοφανάκης Στέφανος
Υ.Γ. Εὐχαριστῶ τὴν Νίνα Παυλίδου γιὰ τὴν φωτογραφία
