Όπως συνήθως συμβαίνει, τον τελευταίο χρόνο σ’ αυτή τη χώρα, χρειάζεται να περάσουν μερικές μέρες για να αποκαλυφθεί το –πραγματικό- περιεχόμενο των συζητήσεων στις συναντήσεις των κυβερνητικών στελεχών με παράγοντες της οικονομίας.

Μετά την πρόσφατη συνάντηση που είχαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης και ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος με τις διοικήσεις των τραπεζών, εξεδόθη επίσημη ανακοίνωση της αντιπροεδρίας που αναφέρει ότι υπήρξε συμφωνία με τις διοικήσεις των τραπεζών «για τη διαπραγματευτική γραμμή στο θέμα της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και ειδικότερα στην εξαίρεση από την πώληση σε τρίτους συγκεκριμένων κατηγοριών δανείων».

Η αλήθεια ωστόσο είναι πολύ διαφορετική.

  1. Οι διοικήσεις των τραπεζών επεσήμαναν στην κυβέρνηση ότι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας και δεν μπορούν πλέον να αγοράζουν Έντοκα Γραμμάτια του Δημοσίου με την ευκολία του παρελθόντος. Υπάρχουν 15 δις Ευρώ σε Εντοκα Γραμμάτια που πρέπει να ανανεωθούν φέτος και τα λεφτά δεν είναι εύκολο να βρεθούν γιατί πλέον οι τίτλοι αυτοί δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ενέχυρο.
  2. Οι τραπεζίτες αποκάλυψαν στην Κυβέρνηση ότι η επικεφαλής του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM) Ντανιελ Νουί που ήρθε στην Αθήνα, έθεσε νέα αυστηρότατα πλαίσια στις τράπεζες για την ανάληψη κρατικού ρίσκου, εκφράζοντας ρητά την απαίτηση του SSM να παύσουν να λειτουργούν ως “τελευταίο καταφύγιο” (last resort) για τον δανεισμό κρατικών επιχειρήσεων. Με απλά λόγια, ο επόπτης των τραπεζών απαγόρευσε στις τράπεζες να αγοράζουν ομόλογα ΔΕΚΟ και κρατικών επιχειρήσεων παρά μόνο μετά από σχετική εισήγηση της Τράπεζας της Ελλάδος στον SSM και μόνο εφόσον το αίτημα περάσει από το Γενικό Συμβούλιο του SSM και εγκριθεί.
  3. Οι τραπεζίτες ενημέρωσαν την κυβέρνηση ότι ένα μεγάλο μέρος της κεφαλαιακής τους επάρκειας οφείλεται στον περιβόητο «αναβαλλόμενο φόρο» ο οποίος όμως μετά τον Ιούνιο θα περιορισθεί σημαντικά –αν δεν καταργηθεί εντελώς- εξαιτίας της αναξιοπιστίας της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αν μειωθεί η κεφαλαιακή τους αξιοπιστία, οι τράπεζες δεν θα μπορούν ούτε τις βασικές τους λειτουργίες να διεκπεραιώσουν.
  4. Τέταρτο, όσον αφορά την πώληση «κόκκινων δανείων» σε distress funds το πρόβλημα δεν είναι η πίεση των ξένων για να πωληθούν τα πακέτα δανείων αλλά στις εξαιρετικά χαμηλές –εξευτελιστικές τις ονόμασαν- τιμές που προσφέρουν οι διαχειριστές. Επιπλέον , τα «κοράκια» δεν ενδιαφέρονται καθόλου για δάνεια με ενέχυρο ακίνητα σε «μη διάσημες τουριστικές περιοχές». Σε αυτές τις τιμές οι τράπεζες δεν μπορούν ούτε να πωλήσουν ούτε να βελτιώσουν τη διαθέσιμη ρευστότητά τους.

Με λίγα λόγια, αντί για τη συναίνεση που διαφημίζει η κυβέρνηση, οι τραπεζίτες χτύπησαν ηχηρό σήμα κινδύνου ότι αν δεν ολοκληρωθεί –πολύ γρήγορα- η αξιολόγηση κι αν δεν προχωρήσουν –πολύ γρήγορα- οι ιδιωτικοποιήσεις και οι άλλες μεταρρυθμίσεις που υπέγραψε η κυβέρνηση στο Μνημόνιο ΙΙΙ, οι εξελίξεις στην πραγματική οικονομία θα είναι οδυνηρές και χειρότερες από τη μίζερη κατάσταση που βιώνουν οι Έλληνες σήμερα…