Γράφει ο Φώτης Νάκος
Στην Ελλάδα και ιδίως στην πολιτική σκηνή, παρατηρείται συχνά το φαινόμενο οι πρωταγωνιστές να επενδύουν περισσότερο στην επικοινωνιακή διείσδυση παρά στην ουσία.
Αυτό συχνά περνά απαρατήρητο, καθώς και ο κόσμος έχει συνηθίσει να κλείνει τα αυτιά του στον θόρυβο, αλλά πλέον και να αντιλαμβάνεται τακτικές λαϊκισμού χωρίς περιεχόμενο.
Πάμε τώρα στο προκείμενο. Δύο υπουργοί της κυβέρνησης τη μεγάλη Δευτέρα, αποφάσισαν να μιλήσουν και ειδικά σε ζητήματα που μέχρι στιγμής έχουν δεχθεί έντονη κριτική, για την αποτελεσματικότητα τους, ακόμα και από κυβερνητικούς βουλευτές της συγκυβέρνησης,
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος τη στιγμή που η Ελλάδα, επισήμως σε διμερές και διεθνές επίπεδο ασκεί πιέσεις στην Τουρκία μέσω της διπλωματικής οδού, προκειμένου να επιτύχει την αποφυλάκιση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται εδώ και μέρες, στην φυλακές της Ανδριανούπολης, αποφάσισε να προδικάσει το αποτέλεσμα και μάλιστα με το πιο δυσμενές σενάριο. Ο κ. Καμμένος με ένα νέο πύρινο λόγο αυτή τη φορά στη Βουλή, προεξόφλησε ότι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί θα κρατηθούν για 15 χρόνια.
Πιο νωρίς, και λίγες ώρες μετά την αιματηρή εισβολή σε σπίτι στην Κηφισιά, όπου οι ληστές πυροβόλησαν και χτύπησαν με λοστό 52χρονο επιχειρηματία, ο αρμόδιος υπουργός προέβη και αυτός σε δηλώσεις.
Ο κ. Τόσκας δήλωσε: «Αγγελικά πλασμένο κόσμο και κόσμο χωρίς προβλήματα, εγκλήματα και παραβάσεις αν κάποιος ξέρει, να μας τον πει» τη στιγμή μάλιστα οι γιατροί έδιναν τη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή ο 52χρονος.
Οι δύο τοποθετήσεις των υπουργών της κυβέρνησης, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον άκαιρες και άστοχες.
Άκαιρες, γιατί στην παρούσα φάση και για λόγους ηθικής, όταν τρεις οικογένειες ζουν το δικό τους δράμα, απαιτούν από τους αρμόδιους υπουργούς να τους πουν ουσιαστικά λόγια για τις περιπτώσεις του και όχι διαπιστώσεις και προβλέψεις που θα μπορούσε να διατυπώσει ο καθείς αναρμόδιος. Ειδικά ο κ. Καμμένος όταν προεξοφλεί την 15αετή κράτηση των στρατιωτικών μας, σφάλλει διπλά καθώς αν έχει λόγω της ιδιότηταςτου, κάποιες συγκεκριμένες πληροφορίες, θα έπρεπε ή να σιωπήσει, ή αν ήθελε να τις κοινοποιήσει, όφειλε πρώτα να ενημερώσεις κατ’ ιδίαν τις οικογένειες των δύο στρατιωτικών μας.
Άστοχες, γιατί μερικές φορές, αποδεικνύεται ότι όντως η σιωπή είναι «χρυσός» και ειδικά σε θέματα όταν υπουργοί δεν μπορούν να προτάξουν το έργο και την αποτελεσματικότητα τους και πληρώνουν το τίμημα οι πολίτες.
