Του Κώστα Στούπα 

Πριν λίγες μέρες στη διάσκεψη του Μονάχου ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ανέφερε μεταξύ άλλων πως “η Ιστορία δεν γράφεται από εκείνους που κωλυσιεργούν, από εκείνους οι οποίοι φοβούνται και τρέμουν μπροστά στις αλλαγές. Η Ιστορία, αντιθέτως, γράφεται από εκείνους που τολμούν να επιφέρουν αλλαγές και να σταθούν, παρά τις αντιδράσεις, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας…”

Προφανώς ο κ. Τσίπρας πιστεύει πως βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, έστω και αν αλλάζει τις πλευρές όπως αλλάζει τα πουκάμισα.

Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κοτζιάς χωρίς να εξασφαλίζουν συναίνεση πήγαν και δέσμευσαν τη χώρα στη συμφωνία των Πρεσπών, μια συμφωνία στην οποία είναι αντίθετο το 70% της ελληνικής κοινωνίας και σχεδόν ένα καθολικό ποσοστό στις περιοχές της ελληνικής Μακεδονίας.

Αμφότεροι ως πολιτικά πρόσωπα έχουν επιδείξει επανειλημμένα σημαντική έλλειψη διορατικότητας και ικανότητας ανάλυσης και ρεαλιστικής εκτίμησης της πραγματικότητας.

Δεν είναι μόνο η εκτίμηση πως οι δανειστές θα υποχωρούσαν αν η Ελλάδα απειλούσε με Grexit το 2015.

Ο κ. Τσίπρας γινόταν “Κνίτης” τις ημέρες που κατέρρεε η σοβιετία. Τούτο μοιάζει με κάποιον που ανοίγει αντιπροσωπεία πώλησης αυτοκινήτων στην Ελλάδα μιας εταιρείας που κατεβάζει ρολά.

Ο κ. Κοτζιάς λίγα χρόνια πριν την κατάρρευση της σοβιετίας έγραφε βιβλία υποστήριξης του καθεστώτος και τώρα όταν του τα θυμίζουν κάνει μηνύσεις και με ύποπτες δικαστικές μεθοδεύσεις προσπαθεί να κάνει όσους ασκούν κριτική να σιωπήσουν.

Καμία από τις στρατηγικές  εκτιμήσεις και μεθοδεύσεις  της κυβέρνησης δεν έχει επαληθευτεί τα τελευταία χρόνια.

Προκειμένου να αντιληφθεί κάποιος πόσο ανεπαρκής είναι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα στην ικανότητα ανάλυσης εκτίμησης και πρόβλεψης, αρκεί να λάβει υπόψη το “κάζο” που υπέστησαν με το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης σε ό,τι αφορά το θέμα της εκλογής του Προέδρου.

Η Ν.Δ. εντελώς αθόρυβα και αιφνιδιαστικά πήγε και ψήφισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για να μπει η συγκεκριμένη διάταξη προς αναθεώρηση, έτσι η πρόταση πέρασε με περισσότερες των 180 ψήφων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η επόμενη Βουλή να μπορεί να αλλάξει το συγκεκριμένο άρθρο και να αποδεσμεύσει την εκλογή Προέδρου από την πιθανότητα πρόωρων εκλογών με 151 ψήφους.

Όλοι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης μέχρι τώρα έδειχναν πως στόχευε στο να καταστήσει τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη μια κυβερνητική “παρένθεση” καθώς η αδυναμία εκλογής προέδρου στις αρχές του 2020, θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές με απλή αναλογική. Υπολόγιζαν έτσι πως θα εξασφάλιζαν να ηγεμονεύσουν στην Κεντροαριστερά αφού θα ήταν ο ισχυρότερος πόλος ενός γαλαξία μικρότερων κομμάτων που θα δημιουργούσε η απλή αναλογική.

Η απλή αναλογική από την άλλη πλευρά θα ενίσχυε τις φυγόκεντρες δυνάμεις στη Ν.Δ.

Όλα αυτά τα σχέδια τώρα έχουν ανατραπεί. Η επόμενη κυβέρνηση με 151 ψήφους εξασφαλίζει τετραετία εντός της οποίας θα έχει τα περιθώρια να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να ακυρώσει την απλή αναλογική.

Αν δεν κατάφεραν να προβλέψουν τα οφθαλμοφανή στο ζήτημα της “δεξιάς παρένθεσης” πώς είναι βέβαιοι πως έχουν προβλέψει τα απαραίτητα  σε μια κρίσιμη διεθνή συμφωνία όπως αυτή των Πρεσπών…

Πόσο μάλιστα που έχουν εισέλθει σε μια περίοδο τεκτονικών γεωπολιτικών ανακατατάξεων, οι οποίες πολύ σύντομα είναι πιθανό να οδηγήσουν μέχρι και σε επαναχαράξεις συνόρων και στην περιοχή μας.

Οι τεκτονικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις επιβεβαιώθηκαν στην τελευταία σύνοδο του Μονάχου στην οποία μίλησε και ο κ. Τσίπρας.  Την πλέον περιεκτική διατύπωση της περιόδου που διανύουμε έκανε πρόσφατα ο παγκοσμίου φήμης Έλληνας φυσικός κ. Νανόπουλος σε μια συνέντευξή του.

“Σας ανησυχεί η άνοδος του Τραμπ στην εξουσία, αλλά και το σκηνικό που διαμορφώνεται διεθνώς με ηγέτες όπως ο Ερντογάν και ο Πούτιν;

Με ανησυχεί που ο Τραμπ έχει στα χέρια του τις τύχες του κόσμου. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες, αλλά δεν είναι ικανοποιητική η εικόνα που έχουμε.

Με ένα κραχ μπορεί να έρθουν τρομακτικά πράγματα. Παγκοσμίως έχουμε πολύ φθηνούς ηγέτες. Αν δούμε τι πολιτικοί ηγέτες μας έχουν μείνει θα καταλάβουμε ότι δεν έχουν καμία σχέση με τις προσωπικότητες του παρελθόντος. Δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να έχουμε φτάσει στο σημείο κάποιοι να καταλαβαίνουν την αρχή του σύμπαντος και κάποιοι συμπολίτες μας να μας οδηγούν, εκεί που μας οδηγούν…”