Γράφει η Φιλονόη
Ὥραῖος καὶ βολικός…
…ἀλλὰ ὄχι βεβαίως γιὰ ἐμᾶς, παρὰ μόνον γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἀπὸ καιρὸ προετοιμάζονται νὰ πατήσουν ἐπάνω του, γιὰ νὰ μᾶς …πατήσουν τόσο, ὅσο νὰ μᾶς λειώσουν.
Τὴν ὥρα ποὺ ἤδη τὰ ἐρντογανικὰ στρατεύματα ἀναπτύσσονται στὴν Κύπρο, καταλαμβάνοντας νέα ἐδάφη πρὸ ἡμερῶν, δίχως νὰ τὰ ἐμποδίσῃ κάποιος…
Ξεκίνησε νὰ στήνεται νέος «Ἀττίλας» στὴν Κύπρο ὅσο ἐμεῖς βλέπουμε πολάκηδες
Κι ἐνᾦ ἡ (φερομένη ὡς) κυπριακὴ κυβέρνησις, παρέα μὲ τοὺς κυανοκράνους τοῦ ΟΗΕ, ξεκίνησαν τὰ γνωστὰ -πάντα είρηνευτικὰ- διαβήματα…
Κι ἐνᾦ σχεδὸν σύσσωμος ἡ Κύπρος (ὅπως φυσικὰ καὶ σύμπασα ἡ λοιπὴ Ἑλλάς) κοιμᾶται τὸν εἰρηνευτικό της ὕπνο…
Κι ἐνᾦ πράγματι ΝΑΤΟϊκὲς (ἂν καὶ ἡ Κύπρος δὲν ἀνήκῃ ἀκόμη στὸ ΝΑΤΟ), καθὼς καὶ ἰσραηλινές, δυνάμεις ἀναπτύσσονται στὴν περιοχὴ πέριξ τῆς Κύπρου, περιφρουρῶντας, ὄχι βεβαίως τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα, παρὰ μόνον τὰ συμφέροντα τῶν πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν, ποὺ ἐκμεταλεύονται παγκοσμίως τὰ κοιτάσματα ὑδρογονονθράκων… 
Οὐδὲ μία σκέψις ταλανίζει τὰ μυαλὰ ἀρκετῶν νεο-ῥαγιάδων γιὰ ἄμυνα, διότι τὴν μάζα αὐτὴν τὴν διαβεβαιώνουν οἱ (φερόμενες ὡς) κυβερνήσεις της πὼς ΝΑΤΟϊκὲς καὶ ἀμερικανικὲς καὶ ἰσραηλινὲς πολεμικὲς ὀμπρέλες τὴν προστατεύουν.
Ξεχνᾶ αὐτὴ ἡ νεο-ῥαγιαδικὴ μάζα πὼς κάθε φορὰ ποὺ ἔνας λαὸς ἀναζητοῦσε σωτῆρες κατέληγε μὲ νέους νταβατζῆδες καὶ ἀκόμη χειρότερα ἀφεντικά.
Κι ἐνᾦ στὰ βόρεια σύνορα τῆς Ἑλλάδος χαρίζεται ἡ Μακεδονία ἀπὸ τὴν (φερομένη ὡς) ἑλλαδικὴ κυβέρνησιν, διότι ἔτσι ἤθελε ὁ γιώργης ὁ πSoros καὶ τὰ ἀφεντικά του οἱ Rothschilds…,
Κι ἐνᾦ ὅλη ὁ προπαγανδιστικὴ μηχανὴ τῆς χώρας ἀποσιωπᾶ τὴν ἀκυρότητα αὐτῶν τῶν «συμφωνιῶν», ἐνᾦ μᾶς ὑποχρεώνει σὲ μόνιμες ἐθνικὲς ἡττοπάθειες…
Κι ἐνᾦ ἢδη ἀφήσαμε πίσω μας τὶς ἐνδείξεις καὶ περάσαμε στὶς ἀποδείξεις περὶ τῶν πραγματικῶν σκοπῶν τοῦ γιώργη τοῦ πSoros γιὰ τὴν ὑφαρπαγὴ τῆς Μακεδονίας ἀπὸ τὸν ἴδιον καὶ τοὺς συνεργάτες του…
«Μακεδονία τοῦ Αἰγαίου» ἔως τὸν …Πηνειό!!!
Γιὰ μίαν Μακεδονία ἔως τὸν …Πηνειὸ δουλεύουν οἱ Σκοπιανοὶ καὶ στὸν Καναδᾶ
Ἐδῶ ἀκόμη χαρακτηρίζονται ὡς «ἀκραία ἐθνικιστικὰ στοιχεία» οἱ ἀντιδρῶντες (πού, εὐτυχῶς, αὐξάνονται!!!)
Κι ἐνᾦ ἐδῶ ἤδη κάτι φίληδες καὶ κάτι κοτζιᾶδες (ποὺ φεύγοντας ἄφησε παρακαταθήκη στοὺς διαδόχους του νὰ ἐκχωρηθῇ καὶ ἡ Ἤπειρος στὴν Ἀλβανία, καθὼς φυσικὰ καὶ ἡ Θρᾴκη, πρὸ κειμένου νὰ μὴν χάσουμε τὴν εἰρηνετική μας νιρβάνα), μὲ τὰ συναδελφάκια τους στὰ Σκόπια καὶ στὴν Ἀλβανία, ἐκχωροῦν ὅσα δὲν τοὺς ἀνήκουν, ἀπολύτως ἀτιμώρητα. Ἱστορία αἰώνων καὶ ἐθνικὲς ταὐτότητες καὶ ἐδάφη προσφέρονται σὲ γείτονες, δίχως φόβο καὶ ἐνοχές, διότι τὰ ἐν λόγῳ σαπρόφυτα, προφανῶς ἀκόμη, αἰσθάνονται παντοδύναμα…
Κι ἐνᾦ ἤδη ὁ πSoro-ῥᾶμα (μετὰ ἀπὸ τὶς συζητήσεις του βεβαίως μὲ τὸν κάθε κοτζιᾶ), ἐπιβεβαιώνει ἀνοικτὰ ἐπερχόμενες ἀλλαγὲς συνόρων…
Κι ἐνᾦ τὰ ἀνύπαρκτα ἱστορικῶς σκοπιανά, μὰ καὶ ἄσχετα τελικῶς μὲ τὴν ἱστορία τῆς Μακεδονίας, πανηγυρίζουν κι ἀποθρασύνονται, προσβάλλοντας καὶ μειώνοντας διαρκῶς τοὺς Ἕλληνες, ἐφ΄ ὅσον πρώτη ἡ (φερομένη ὡς) ἡγεσία μας τοὺς ἔδωσε τέτοια δικαιώματα…
…ἑλληνόφωνα κρατικὰ σαπρόφυτα, ποὺ ἐνίοτε τὸ παίζουν καὶ κυβερνῶντες, δίδουν ἀνοικτὰ ἐντολὴ δολοφονίας τοῦ Κατσίφα καὶ μετὰ ἐξαφανίζονται ὡς νὰ μὴν ὑπῆρχαν, σφυρίζοντες ἀδιάφορα καὶ ἐκτοξεύοντας κάθε εἴδους λάσπες κατὰ ὅσων ἀκόμη συναισθάνονται τὰ στοιχειώδη καὶ λογικὰ καὶ χρεώδη ὡς ἀναγκαία γιὰ τὴν φυσικὴ ἐπιβίωσιν τοῦ Ἔθνους…
.…Ὅσο γιὰ τὸν Παλλήκαρο Κωνσταντῖνο Κατσίφα, ποὺ ἐδολοφονήθη τὴν 28η Ὀκτωβρίου, τάχα μου-τάχα μου ἀπὸ τὶς «ἀλβανικὲς ἀρχές», νὰ ξεκαθαρίσουμε κάτι: οὐδέποτε θὰ τολμοῦσαν αὐτὲς οἱ «ἀρχές» νὰ προβοῦν σὲ κάτι τέτοιο ἐὰν δὲν εἶχαν τὴν σύμφωνο γνώμη καὶ συμπαράστασιν καὶ ὑποστήριξιν τῶν ἐδῶ ἑλληνοφώνων γραικύλων. Ἡ ἐντολὴ ἀποσβέσεως κάθε ἑλληνικῆς φωνῆς, μὲ ὁποιοδήποτε κόστος καὶ οἱεσδήποτε τακτικές, δὲν ἐλήφθη ἀπὸ ἀλβανικὲς κυβερνήσεις ἀλλὰ ἐδόθη ἀπὸ τὰ ἑλληνόφωνα μιάσματα.
Βόρειος Ἤπειρος, μία κακοφορμισμένη πληγὴ ἀπὸ …ἑλληνόφωνες μαχαιριὲς (β)
Κι ἐνᾦ τὰ νησιά μας τελοῦν ὑπὸ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῶν Μ.Κ.Ο., ποὺ ἐξυπηρετοῦν ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον τὰ συμφέροντα τοῦ γιώργη τοῦ πSoros καὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἐπιβάλλοντας ἐτσι-θελεικὰ νέες, «οἰκονομικῆς ἐξαρτήσεως», (μποῦ χὰ χὰ χά…!!!) νέα, καθαρὰ νεοταξίτικα, νομικὰ πλαίσια καὶ «ἀξιακὲς δομές»…
Κι ἐνᾦ ὁ νόμος καὶ τὸ δίκαιον παραμένουν, ἐκεῖ εἰδικῶς, ἀλλὰ ὄχι μόνον, στὰ χέρια ἀνεγκεφάλων ἰδιωτῶν, ποὺ ἐπιχειροῦν τὸν ἀπόλυτο ἐποικισμὸ στὴν χώρα μας, ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς Εὐρώπης, πρὸ κειμένου νὰ δημιουργηθῇ, ἐκ τοῦ μὴν ὄντος, τὸ πολυπόθητον, γιὰ τὴν κρατοῦσα τάξιν, «νέον ἀνθρώπινον εἶδος»…
Κι ἐνᾦ οἱ ἀντιδρῶντες στιγματίζονται καὶ διώκονται ὡς ἐγκληματίες τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ κώδικος…
…διαρκῶς ξεπετάγονται, ὡς πορδές, πολυπολιτισμικοὶ κοτσανολόγοι καὶ «φερέλπιδες» «ἐθνοσωτῆρες» γιὰ νὰ μᾶς ἐπιβεβαιώσουν πὼς ὀφείλουμε καὶ ἀπαιτεῖται καὶ τελικῶς ἐπιβάλλεται νὰ παραιτηθοῦμε, γιὰ χάριν τῆς εἰρήνης, ἀπὸ κάθε τί ποὺ ἔως τώρα θεωρούσαμε ἀδιαπραγμάτευτον. Στὴν πραγματικότητα θέλουν νὰ μᾶς παρασύρουν ὅμως στὴν ὅσο τὸν δυνατὸν βαθυτέρα ἡττοπάθεια γιὰ νὰ ἀποποιηθοῦμε στοιχειωδῶν ἀρχῶν, δικαιωμάτων μας καὶ κυρίως ἀπαγορευτικῶν γραφμμῶν, δίχως ἀγῶνες, ὡς ἔχουμε χρέος.
Κι ἐνᾦ ἤδη κάποιοι διαπραγματεύονται ἀπὸ καιρὸ καὶ τὴν Θρᾴκη…
Κι ἐνᾦ ἤδη 500.000 ἀφροασιάτες ἀναμένουν ἐντολὴ τοῦ Ἐρντογᾶν γιὰ νὰ εἰσβάλουν στὴν χώρα…
Κι ἐνᾦ οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις ἔχουν -ὑποχρεωτικῶς- μεταλλαχθῆ σὲ …Φιλιππινέζες τῶν νεο-ἐποίκων…
…ἐμεῖς, ἂν καὶ ἀρχίσαμε ἤδη νὰ ἀντιλαμβανόμεθα πὼς οἱ διαρκεῖς κι ἐπαναλαμβανόμενες ὑποχωρήσεις ἀν τί νὰ μᾶς διασφαλίζουν τὴν -πολυπόθητο- εἰρήνη, μᾶς ὁδηγοῦν σὲ σφαγεία…
…ἐν τούτοις παραμένουμε, σὲ μεγάλον βαθμό, ἀρκούντως ὑπάκουοι, ἐλπίζοντας ἴσως στὸν …θεὸ τῆς Ἑλλάδος ποὺ θὰ μποροῦσε, ἐὰν ὅλα εἶχαν καλῶς, νὰ ἐπέμβῃ καὶ νὰ ἀνατρέψῃ ὅλα τὰ εἰς βάρος μας δεδομένα.
Δυστυχῶς ὅμως κάτι παρανοήσαμε.
Κι αὐτὸ ποὺ παρανοήσαμε εἶναι τὸ αὐτονόητον: γιὰ νὰ δικαιοῦται κάποιος νὰ διαβιῇ ἐν εἰρήνῃ πρωτίστως ὀφείλει νὰ παραμένῃ διαρκῶς ἑτοιμοπόλεμος, πρὸ κειμένου, κάθε στιγμή, νὰ δύναται νὰ διασφαλίζῃ αὐτὴν τὴν εἰρήνη. Ἡ εἰρήνη φίλοι μου δὲν εἶναι μία κατάστασις ποὺ ὁδηγεῖ τοὺς λαοὺς στὸ νὰ σαπίσουν παρὰ μία διαρκὴς προετοιμασία γιὰ νὰ ἀντιμετωπισθῇ, ἐν τῇ γενέσει του, κάθε πιθανὸς κίνδυνος.
Ἐμεῖς, σὲ μεγάλον βαθμό, αὐτὸ ποὺ παύσαμε νὰ ἀντιλαμβανόμεθα εἶναι τὸ αὐτονόητον: θεωρήσαμε τὴν εἰρήνη ὡς κάτι ποὺ δὲν πρέπει νὰ ὑπερασπισθοῦμε ἀλλὰ ἀκόμη καὶ νὰ θυσιασθοῦμε στὸ ὄνομά της, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι πὼς τελικῶς αὐτὸ ποὺ θυσιάζουμε εἶναι τὸ δικαίωμά μας νὰ ἐπιβιώσουμε. Πρὸς τοῦτον λοιπόν, ὅσοι ἐξυπηρετοῦν αὐτὴν τὴν παράνοια, στὴν πραγματικότητα ἐξυπηρετοῦν κάθε ἕναν ποὺ ἐπιβουλεύεται αὐτὴν τὴν εἰρήνη.
Θέτοντας λοιπὸν τὸ βόλεμά μας πολὺ παραπάνω ἀπὸ τοὺς βαθμοὺς Ἐλευθερίας μας, φθάσαμε πλέον σήμερα νὰ προβληματιζόμεθα γιὰ ἀνούσιες παπαρολογίες, τὴν ὥρα ποὺ ἐπίκειται ἡ φυσική μας ἐξόντωσις. Ἐλπίζοντες δὲ νὰ μᾶς …λυπηθοῦν καὶ πρὸς χάριν πάντα τῆς εἰρήνης, θὰ θέλαμε νὰ μᾶς ἀφήσουν ἔξω ἀπὸ ἐμπόλεμες διαδικασίες, ἐνᾦ καταλήξαμε νὰ προσφέρουμε ἀκόμη καὶ τὰ παιδιά μας ἀνερυθρίαστα γιὰ νὰ στελεχώσουν τοὺς στρατοὺς τῶν εἰρηνιστῶν, μὴ ἐννοῶντες πὼς τελικῶς ἁπλῶς ἐπιβεβαιώνουμε πὼς ἡ βλακεία εἶναι ἀνίκητος..
Τὰ πράγματα εἶναι πολὺ σοβαρότερα ἀπὸ ὅσο ἡ πλέον ἀκραία φαντασία μᾶς ἐπισημαίνει. Καὶ οὐδόλως κινδυνολογῶ, παρὰ μόνον ἀναφέρω μερικὰ ἐξ ὅσων βλέπουν κατὰ καιροὺς τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος.
Τὸ πρόβλημά μας, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὰ ἐθνικά μας ζητήματα, δὲν εἶναι σημερινό, ἀλλὰ σήμερα ἀρχίζουμε νὰ τὸ ἀντιλαμβανόμεθα.
Οἱ ἐχθροὶ δὲν περιμένουν νὰ εἰσβάλουν, παρὰ ἤδη ἔχουν, μέσα ἀπὸ ἀμέτρητες Κερκόπορτες, ἀναλάβη ὅλα τὰ νευραλγικὰ ἐκεῖνα σημεῖα, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ λειτουργήσουν ὑπέρ μας. Συνεπῶς οὐδὲν ἀναμένουμε καὶ ἀπὸ Ἔνοπλες Δυνάμεις καὶ ἀπὸ Ἡνωμένες Εὐρῶπες καὶ ἀπὸ ΟΗΕδες, μὰ κυρίως ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ κράτος, ποὺ δρᾶ ἀνοικτὰ ἐναντίον μας.
Τὸ σαράκι ἀποτελειώνει τὶς τελευταῖες, ἤδη ἀποσαθρωμένες, δομὲς καὶ ἐλπίς, ἐκ τῶν συμμάχων ἢ ἐκ τῶν (φερομένων ὡς) ἐθνικῶν μας γραμμῶν ἀμύνης δὲν ἀναμένεται. Εἴμαστε ἀφῳπλισμένοι, παρῳπλισμένοι καί, κυρίως, ἐλπίζοντες …αὐτόχειρες!!!
Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ὅ,τι κάνουμε θὰ τὸ κάνουμε μόνοι μας. Τὸ πῶς ἀδυνατῶ νὰ σᾶς τὸ περιγράψω, διότι ἀγνοῶ, σὲ μεγάλον βαθμό, τρόπους ἀμύνης μας, ἀλλὰ εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ στρωθοῦμε καὶ νὰ ἀνακαλύψουμε μόνοι μας ὅλα μας τὰ ὅπλα, ἀκόμη καὶ τὰ πλέον εὐφάνταστα ἢ …παιδικά.
Τὸ μόνον γιὰ τὸ ὁποῖον μπορῶ νὰ σᾶς διαβεβαιώσω εἶναι πώς, γιὰ ἀρχή, πρέπει νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ κάθε εἴδους εἰρηνόφιλες θέσεις μας.
Ξεκινῶντας ἀπὸ αὐτά, βῆμα τὸ βῆμα, θὰ βλέπουμε, θὰ μαθαίνουμε καὶ θὰ ἀποφασίζουμε μετὰ γιὰ τὸ πῶς θὰ πορευθοῦμε.
