Η τραγική επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης, η πολύμηνη διαπραγμάτευση που έγινε χωρίς καν να υπάρχει η ελάχιστη συναίνεση, το προκλητικό θέατρο σκιών με τον Πάνο Καμμένο και οι συγκρούσεις που οδηγούν πλέον σε πρωτοφανείς κατηγορίες και κατά του Νίκου Κοτζιά, έχουν στριμώξει για τα καλά στη γωνία τον πρωθυπουργό.
Από το in.gr
Σε περιδίνηση βρίσκεται η κυβέρνηση με αφορμή το «Μακεδονικό» το οποίο ξαναμπαίνει στην πολιτική σκηνή και από την πόρτα και από το παράθυρο.
Οι επεισοδιακές εμφανίσεις υπουργών στη Βόρεια Ελλάδα, ο πανικός των δημοσκοπήσεων που δείχνουν κατάρρευση λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών, το δημοσίευμα του BBC που τάραξε τα νερά καθώς και οι «γκρίζες» ζώνες της συμφωνίας των Πρεσπών που ξαναβγαίνουν στην επικαιρότητα, έχουν προκαλέσει νευρική κρίση στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο πρωθυπουργός βλέπει ότι μια κεντρική επιλογή του, να πάει μέχρι τέλους τη συμφωνία με τα Σκόπια και να εμφανιστεί ως μεγάλος μεταρρυθμιστής που λύνει εθνικά θέματα δεκαετιών, δεν βγαίνει. Το αντίθετο μάλιστα. Η τραγική επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης, η πολύμηνη διαπραγμάτευση που έγινε χωρίς καν να υπάρχει η ελάχιστη συναίνεση, το προκλητικό θέατρο σκιών με τον Πάνο Καμμένο και οι συγκρούσεις που οδηγούν πλέον σε πρωτοφανείς κατηγορίες και κατά του Νίκου Κοτζιά, έχουν στριμώξει για τα καλά στη γωνία τον πρωθυπουργό.
Το ρεπορτάζ του βρετανικού καναλιού περί «μακεδονικής μειονότητας που καταπιεζόταν στην Ελλάδα», ήταν όπως φαίνεται το φιτίλι σε μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί.
Η «σωστή πλευράς της Ιστορίας» που ο Αλέξης Τσίπρας θυμίζει σε όλους ότι βρίσκεται αυτός και η κυβέρνησή του, έχει μετατραπεί σε μπούμερανγκ.
Κατ’ αρχάς η επανεμφάνιση αλυτρωτικών αναφορών καθώς και τα σενάρια για επαναφορά μιας διπλής ονομασίας που επί της ουσίας καταργεί το erga omnes είναι το ένα σκέλος της υπόθεσης.
Μόλις το Σάββατο το υπουργείο Εξωτερικών της γειτονικής χώρας εξέδωσε οδηγίες προς τους δημοσιογράφους για το πώς θα αναφέρονται στην ονομασία.
Κάτι που βεβαίως εδώ στην Ελλάδα το ΥΠΕΞ δεν τολμά να πράξει.
Σύμφωνα με τις οδηγίες το όνομα της χώρας είναι «Βόρεια Μακεδονία» αλλά η επικράτεια της χώρας είναι «Μακεδονική». Κι ότι επίσης υπάρχει «μακεδονική ταυτότητα» και «μακεδονική γλώσσα».
Στην εγκύκλιο προβάλλονται και συγκεκριμένα παραδείγματα για την «ορθή χρήση» του όρου: «Μακεδονική εθνική ταυτότητα, Μακεδονική γλώσσα, Μακεδονική κουλτούρα, Μακεδονική επικράτεια, Μακεδονικός λαός, Μακεδονική Ιστορία, Μακεδονικά βουνά, Μακεδονική λογοτεχνία, Μακεδονικό Κυριλλικό αλφάβητο, Μακεδονικό φαγητό, Μακεδονικές εκκλησίες κ.α.».
Διπλή ονομασία;
Όλα αυτά δημιουργούν την αίσθηση ότι επιχειρείται η καθιέρωση μιας διπλής ονομασίας όπου οι Ελληνες θα λένε «Βόρεια Μακεδονία» και όλοι οι άλλοι θα αναφέρονται μόνο στη «Μακεδονία».
«Αυτή η λέξη θα πρέπει να χρησιμοποιείται όταν μιλά κανείς «για τη γλώσσα μας, την ιστορία μας, την κουλτούρας μας, την κληρονομιά μας, την περιοχή μας και άλλα γνωρίσματα. Είναι ξεκάθαρα διαφορετικοί από αυτούς που χρησιμοποιούνται και σχετίζονται με την περιοχή της Μακεδονίας στην Ελλάδα», τονίζει το ΥΠΕΞ της γείτονος χώρας επιτείνοντας τη σύγχυση αλλά και τον προβληματισμό σχετικά με το τι τελικά υπέγραψαν στις Πρέσπες και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις.
Διπλωματικοί κύκλοι τονίζουν ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα καθώς η εφαρμογή της συμφωνίας στην καθημερινότητα είναι εξαιρετικά σημαντική και θα εγερθούν πολλά ζητήματα. Με πρώτο βεβαίως τι θα γίνει με όσους στην Ελλάδα μιλούν περί «μακεδονικής μειονότητας» που όπως έγραψε και το BBC, καταπιεζόταν και τώρα μπορεί να είναι ελεύθερη να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει.
Αντικρουόμενες τροπολογίες
Ακόμη κι αν επίσημα η κυβέρνηση Ζάεφ δεν θέτει τέτοιο θέμα γιατί δεσμεύεται από τη συμφωνία, κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει ατομικά (ή συλλογικά) κάποιους να εγείρουν θέμα μειονότητας χρησιμοποιώντας ως όχημα την αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικής ταυτότητας» που μέχρι σήμερα ήταν ταμπού.
Στο άρθρο 4 παράγραφο 3 της συμφωνίας τονίζεται ότι «τίποτα στο Σύνταγμα όπως ισχύει σήμερα ή όπως θα τροποποιηθεί στο μέλλον, μπορεί ή θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι αποτελεί ή θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του άλλου Μέρους σε οιαδήποτε μορφή και για οποιοδήποτε λόγο, περιλαμβανομένης της προστασίας του καθεστώτος και των δικαιωμάτων οιωνδήποτε προσώπων δεν είναι πολίτες του».
Αυτό ισχύει όμως μόνο για το Σύνταγμα το οποίο επίσης αναφέρει στην τροπολογία 36 του Συντάγματος: «Η Πολιτεία μεριμνά για την διασπορά του μακεδονικού λαού και για μέρος του αλβανικού λαού, του τουρκικού λαού, του βλάχικου λαού, του σερβικού λαού, του λαού των Ρομά, του βοσνιακού λαού και των άλλων και καλλιεργεί και προωθεί τους δεσμούς με την πατρίδα. Επ’ αυτού, η Πολιτεία δεν θα αναμειγνύεται στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών και στις εσωτερικές τους υποθέσεις».
Είναι φανερό ότι δημιουργείται ένα ομιχλώδες τοπίο όπου οι γκρίζες ζώνες είναι πολλές και τα προβλήματα που δημιουργούν αλληλοσυγκρουόμενες τροπολογίες, θα είναι τέτοια που δεν θα μπορούν να ξεπεραστούν.
Σε πανικό η κυβέρνηση
Μέσα σε όλον αυτόν τον διπλωματικό «αχταρμά» έρχεται και μια αδύναμη κυβέρνηση να δείξει ότι είναι σε πανικό. Δεν της έφτανε ο Πολάκης και τα εσωτερικά προβλήματα, ήρθε ξανά η φωτιά του Μακεδονικού να την κάψει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάνω από τα Τέμπη είναι εξαφανισμένος, οι συγκεντρώσεις που κάνει είναι τραγικές, τα επεισόδια παίρνουν διαστάσεις και η έλευση του πρωθυπουργού το επόμενο διάστημα δείχνει ότι γίνεται απέλπιδα προσπάθεια να αναστρέψουν το κλίμα. Δύσκολα, ωστόσο, μπορεί να αλλάξει μια κατάσταση που έχει φέρει δε δύσκολη θέση τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα και τους υπουργούς του. Και που θα αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις και τελικά στην κάλπη. Στο Μαξίμου μάλλον μέτρησαν λάθος τη συμφωνία των Πρεσπών πιστεύοντας ότι αυτή θα ξεχαστεί εύκολα και θα μείνουν μόνο τα βραβεία σε Τσίπρα και Ζάεφ.
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, έρχονται και οι καθημερινές συγκρούσεις, εκβιασμοί και απειλές πότε του Πάνου Καμμένου και πότε του Νίκου Κοτζιά να αναδείξουν το βορβορώδες τοπίο. Δύο πρώην υπουργοί, κορυφαίοι μάλιστα, συγκρούονται με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς και με φόντο το «Μακεδονικό». Αν μη τι άλλο πρόκειται για αρρωστημένο πολιτικό κλίμα.