Αιχμηρή αντιπολίτευση δέχεται πάλι ο Κ. Μητσοτάκης από τον πρώην πρόεδρο της “γαλάζιας” παράταξης.
Ο πρώην πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη με προσεκτικές αναφορές έβαλε στο τραπέζι όλα τα θέματα για τα οποία δέχεται σφοδρή κριτική ο Μητσοτάκης.
Μηνύματα με πολλούς αποδέκτες και κυρίως το Μέγαρο Μαξίμου έστειλε ξανά ο Κώστας Καραμανλής κατά τη χθεσινή ομιλία του με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Θεσσαλονίκη» του συγγραφέα Βαγγέλη Πλάκα στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.
Ο πρώην πρωθυπουργός μιλώντας για το έργο και τις παρακαταθήκες του Εθνάρχη αναφέρθηκε σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν σήμερα τη χώρα, αλλά και συνολικά την Ευρώπη, από τα εθνικά θέματα έως το χάσμα πλουσίων – φτωχών, το οποίο διευρύνεται ταχέως.
Επί της ουσίας, με προσεκτικές αναφορές έβαλε στο τραπέζι όλα τα θέματα για τα οποία δέχεται σφοδρή κριτική ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως το κράτος δικαίου, η χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, η ασύμμετρη οικονομική ανάπτυξη υπέρ των λίγων, ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης και ο «στραγγαλισμός» κάθε διαφορετικής φωνής, η κοινωνική αναταραχή και βία και πολλά άλλα.
Το βασικότερο μήνυμα που πέρασε αφορούσε τα Ελληνοτουρκικά, όπου αφενός απάντησε πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ποτέ δεν ήταν υπέρ της απευθείας εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, όπως ψευδώς αναφέρεται τελευταία από κύκλους κοντά στη σημερινή κυβέρνηση, και αφετέρου ότι εύλογα ανησυχεί για τη συνολική πορεία των εθνικών θεμάτων, αλλά αυτό δεν τον καθιστά «εχθρό της χώρας», όπως διαδίδει η κυβερνητική προπαγάνδα για όποιον εκφράζει ενστάσεις ή διαφωνεί με τη στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου. Στην καταληκτική φράση του μάλιστα ουσιαστικά ήταν σαν να λέει στο Μαξίμου «αφού δεν έχετε σκοπό να κάνετε υποχωρήσεις και ακολουθείτε την εθνική γραμμή, γιατί κατηγορείτε όποιον σας κάνει κριτική;» Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Οι προβληματισμοί και ανησυχίες που εκφράζονται για τα εθνικά μας θέματα είναι εύλογες και υπαρκτές. Τους δημιουργεί άλλωστε η επιθετικότητα και ο αυξανόμενος αναθεωρητισμός της Τουρκίας. Η ανάδειξή τους στην ουσία ενισχύει τις πάγιες εθνικές μας θέσεις, ιδίως όταν εκφράζονται από υπεύθυνα χείλη. Είναι λάθος να αντιμετωπίζονται ως επικριτικές, εφόσον μάλιστα η χώρα παραμένει προσηλωμένη στην εθνική γραμμή».
Νωρίτερα ξεκαθάρισε στέλνοντας μήνυμα για την επικείμενη συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν: «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε όλη τη μακρά διαδρομή του στον δημόσιο βίο υπερασπίστηκε και στήριξε όσο λίγοι τα εθνικά συμφέροντα. Με ρεαλισμό, χωρίς μεγαλοστομίες, αλλά με στρατηγικό στόχο και συγκεκριμένες δράσεις. Άλλωστε η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια είναι η κορυφαία πράξη προώθησης του εθνικού συμφέροντος. Το ίδιο έπραξε πάντα και έναντι της Τουρκίας. Ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας, αλλά με σταθερές θέσεις, πάντοτε διατυπωμένες με απόλυτη διαύγεια. Ο ισχυρισμός ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν έτοιμος να μπει σε εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση με την Τουρκία, όπως ακούγεται από κάποιες πλευρές τελευταία, δεν ευσταθεί. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πίστευε ότι η μόνη διαφορά με την Τουρκία, η οριοθέτηση δηλαδή της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, θα έπρεπε να επιλυθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες, αν χρειαστεί και με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης βάσει συνυποσχετικού. Και ήταν η Τουρκία που υπαναχώρησε τότε. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Με άλλα λόγια ο υπαινιγμός ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ήταν διατεθειμένος να συζητήσει επί θεμάτων που μονομερώς και αυθαίρετα επιχειρεί να προσθέτει διαχρονικά η Τουρκία στην ατζέντα είναι ανακριβής, έωλος και ίσως εκ του πονηρού».
Ως προς τα λοιπά θέματα, ο πρώην πρωθυπουργός είπε ότι «βασική προϋπόθεση της δημοκρατίας και της ομαλής λειτουργίας της είναι η κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή», πρόσθεσε ότι «ρίχνουν λάδι στη φωτιά όσοι υπεροπτικά και αλαζονικά υποτιμούν τους δυσαρεστημένους και διαμαρτυρόμενους πολίτες ως οπισθοδρομικούς, ψεκασμένους ή εξτρεμιστές» και σημείωσε πως «το ογκούμενο χάσμα μεταξύ λίγων εχόντων και πολλών μη εχόντων είναι βόμβα στα θεμέλια της δημοκρατικής ομαλότητας και σταθερότητας και μάλιστα όχι βραδυφλεγής».
