Η πραγματικότητα έναντι των αφηγημάτων.
Σε μια χρονιά ορόσημο που στιγματίστηκε από τους “Οδικούς Χάρτες” και την ταχύτατη υλοποίηση της “Ατζέντας 2030” του ΥΠΕΘΑ, το οποίο δείχνει να μην λογαριάζει ούτε στο ελάχιστο τις αντιδράσεις, η ΠΟΕΣ αντί ανασκόπησης παρουσιάζει τη δική της ατζέντα με τα ολοένα αυξανόμενα προβλήματα των στρατιωτικών. Μια ατζέντα που διαρκώς εμπλουτίζεται και μάλιστα με ρυθμούς που σχετίζονται με την ταχύτητα υλοποίησης των “μεταρρυθμίσεων”, δημιουργώντας μια κατάσταση που οι στρατιωτικοί δεν έχουν ξαναζήσει.
Η ΠΟΕΣ παρουσιάζει την “Ατζέντα 2024”, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από τα αποτελέσματα όλης “μέριμνας” που έχουν υποστεί οι στρατιωτικοί και μεταφράζεται σε παραιτήσεις και έλαβε το όνομά της από αυτή τη χρονιά που οι στρατιωτικοί ούτε θα μπορέσουν να ξεχάσουν ποτέ, ούτε οφείλουν να επιτρέψουν να λησμονηθεί. Σε κάθε περίπτωση η ΠΟΕΣ ευχόμενη καλή χρονιά σε όλους υπενθυμίζει ότι οι μόνες μάχες που χάνονται σίγουρα είναι αυτές που δεν δίνονται και το 2025 προμηνύεται χρονιά πολύ μεγάλων μαχών.
Το έγγραφο της ΠΟΕΣ:
ΘΕΜΑ: Ατζέντα 2024 (Αντί Ανασκόπησης Έτους)
ΣΧΕΤ. : Υπ’ αριθμ. 1025/2024 έγγραφό μας
Κύριε Υπουργέ.
Τα τελευταία χρόνια η Ομοσπονδία μας έχει καθιερώσει να κλείνει το έτος με κάποιου είδους ανασκόπηση που προσαρμόζεται στα δεδομένα των ημερών. Φέτος, ο αναβρασμός είναι πάρα πολύ μεγάλος για ευνόητους λόγους, κάτι που εύκολα μπορεί να γίνει κατανοητό.
Το γεγονός ότι απογευματινές ώρες της 23/12 επιλέξατε να προβείτε στη δημοσιοποίηση της υλοποίησης του σχεδίου ενοποίησης των Ταμείων των Περιουσιακών Στοιχείων των ΕΔ, δείχνοντας προς πάσα κατεύθυνση και ιδίως προς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες στρατιωτικούς ότι οι άοκνες προσπάθειες του Υπουργείου να τους στερήσει με το πρόσχημα της μέριμνας και το τελευταίο δικαίωμά τους στο πλαίσιο της εφαρμογής της περιβόητης Ατζέντας 2030, που δεν είναι τίποτε άλλο από την υλοποίηση των «Οδικών Χαρτών», βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη ακόμα και στις άγιες μέρες των εορτών, αποδεικνύει ότι δικαίως επικρατεί τόσο κακό κλίμα.
Ωστόσο, φέτος επιλέξαμε, ένεκα των καταστάσεων, μια διαφορετικού τύπου ανασκόπηση των πεπραγμένων και των γεγονότων του 2024, έχοντας ήδη έτοιμες τις «πρώτες εκκρεμότητες» για το 2025, υπό την πολύ βαριά σκιά της «Ατζέντας 2030», δηλαδή του σχεδιασμού που εμείς πιέσαμε να αποκαλυφθεί και μάλιστα δίχως να μπορεί να κρύψει το πραγματικά φρικτό της πρόσωπο, το οποίο προκάλεσε αιτιολογημένη και εύλογη αναστάτωση και αγανάκτηση, καθώς και πολλαπλές αντιδράσεις από τις οποίες η Πολιτεία δεν ήταν συνηθισμένη. Πρόκειται για μια ατζέντα που βασίζεται στην παραδοχή / αναγκαιότητα ότι θα έχουμε τις ΕΔ που μπορούμε να υποστηρίξουμε οικονομικά και τα πάντα θα πρέπει να περιστραφούν υποχρεωτικά γύρω από αυτόν τον άξονα. Ακόμα και το προσωπικό.
Παρά τις διαψεύσεις, επίσημες ή διά των εργοδοτικών συνδικαλιστικών «εκπροσώπων» που είναι σημαντικό να αποδείξουν ότι τους αξίζει να παραμένουν στο ΣΓ ΥΕΘΑ, η ΠΟΕΣ διαρκώς επιβεβαιώνεται διαρκώς για όσα έφερε στο φως και επέμεινε να παραμείνουν εκεί. Πρώτες και κυριότερες οι παραιτήσεις που, πλέον, έχουν επεκταθεί στο σύνολο των ΕΔ και που έχει επιβεβαιώσει αυτό που φοβόμασταν: δεν αντιμετωπίζονται διότι επιδιώκονται. Το αποδεικνύει και ο προϋπολογισμός του 2025 που προβλέπει ετήσια μείωση κατά 2.500 στελέχη (προφανώς, τουλάχιστον).
Προκειμένου να ισχυροποιηθεί αυτή η «δικλείδα ασφαλείας» χρησιμοποιείται η αλάνθαστη πρακτική που βιώνουμε εδώ και πολλούς μήνες: συρρίκνωση εισοδήματος και δικαιωμάτων, επιδείνωση εργασιακής καθημερινότητας, διαρκής βομβαρδισμός ειδησεογραφίας ώστε ο Μεσαίωνας ήδη είναι εδώ να παρουσιάζεται με την προβιά της μέριμνας ως θετική εξέλιξη, διαψεύσεις επί διαψεύσεων που διαρκώς διαψεύδονται από τις πράξεις όσων τις διέδιδαν, συνεχείς υποσχέσεις για ένα αόριστο μελλοντικό χρονικό ορίζοντα κλπ. Μια ακατάπαυστη άσκηση αφόρητης ψυχικής βίας, ένα προσαρμοσμένο δόγμα του σοκ που βασίζεται στην «τρομοκρατία διά της χειραγώγησης της πληροφορίας», προσαρμοσμένο να «σπάσει» και τον τελευταίο στρατιωτικό, ώστε να καταστήσει τις «μεταρρυθμίσεις» ευκολότερες και συντομότερες.
Για να μην θεωρηθεί ότι λαϊκίζουμε, παραθέτουμε τα τελευταία στατιστικά της EUROSTAT για την αγοραστική δύναμη που διασφαλίζει το εισόδημα των Ελλήνων πολιτών, όπως αυτά δημοσιεύθηκαν για το έτος 2023. Σύμφωνα με αυτά οι Έλληνες πολίτες βρίσκονται στην τελευταία θέση του σχετικού γραφήματος, προφανώς μη μπορώντας να αντέξουν την υπερβολική ευμάρεια και ανάπτυξη, ή ίσως επειδή εξακολουθούν να «αισθάνονται φτωχοί, αλλά δεν είναι».
Για την Ιστορία, ο μέσος ετήσιος μισθός του 2023 (17.013€) ισοδυναμεί σε 1.417,5€ μηνιαίο μισθό. Αν συγκρίνουμε το μισθό του 2023 με τα τρέχοντα σημερινά δεδομένα (Δεκεμβρίου 2024), ισοδυναμεί με το μισθολογικό κλιμάκιο 30 κατηγορίας Α, το ΜΚ 20 κατηγορίας Β και το ΜΚ 13 κατηγορίας Γ, γεγονός που αποδεικνύει ότι περίπου το 40% των κλιμακίων του μισθολογίου των (κατά βάση) χαμηλόβαθμων στρατιωτικών βρίσκεται κάτω από το μ.ο. των μισθών της χώρας μας, ακόμα και με την ενσωμάτωση των επιδομάτων. Είναι το ποσοστό που πρόκειται να αυξηθεί με τη δημιουργία του Σώματος Υπαξιωματικών και της νέα σταδιοδρομίας.
Την ίδια στιγμή, η αναγκαιότητα της επίσπευσης υλοποίησης των μέτρων αποδεικνύεται από τους ίδιους του «Οδικούς Χάρτες» σε όλα τα επίπεδα. Όταν όλοι διέψευδαν, οι ΠΟΕΣ ήταν (και παραμένει) ο μόνος φορέας που επέμενε ότι όχι μόνο δεν έχουν εγκαταλειφθεί αλλά επισπεύδονται. Δυστυχώς δικαιωθήκαμε πολλαπλώς. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα: έχει εξαγγελθεί ότι το στεγαστικό πρόγραμμα θα περατωθεί το 2030, αλλά η πρόβλεψη του χρονοδιαγράμματος των Οδικών Χαρτών (6.1) θέτει όριο την 28/7/2027, δηλαδή 3,5 χρόνια νωρίτερα από τις εξαγγελίες (αποτέλεσμα που πιθανώς να αποτελέσει αφορμή για να αιτιολογήσει μερικά ακόμα παχυλά bonus παραγωγικότητας, όπως αυτά που πρόσφατα διαβάσαμε άναυδοι). Διερωτόμαστε ωστόσο, θα έχουν ολοκληρωθεί ως τότε όλα τα οικήματα, ή ως περάτωση νοείται μόνο όσα θα μπορέσουν να γίνουν;
Από το 2022 η Ομοσπονδία μας ξεκίνησε την καταγραφή σε υπόμνημα των προβλημάτων των στρατιωτικών. Το εν λόγω υπόμνημα, αν και επί της ουσίας ήταν ενός είδους «Χάρτα Προβλημάτων των Στρατιωτικών», παραδιδόταν σε κάθε συνάντηση με βουλευτές, αξιωματούχους, πολιτικά κόμματα. Άπαντες μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Περί τις αρχές του 2023, μετά την υπερβολική μέριμνα με την οποίαν ξεκίνησε να έρχεται αντιμέτωπο το προσωπικό των ΕΔ και το βάρος της οποίας προφανώς δεν άντεξε, αναγκαστήκαμε να αναδιοργανώσουμε τη μορφή του Υπομνήματος, σε διάταξη που όφειλε να είναι περισσότερο οργανωμένη. Εξυπακούεται ότι σε όλες τις περιπτώσεις δεν μέναμε μόνο στην επισήμανση, αλλά πάντα υποβάλαμε και προτάσεις (που κατά καιρούς δημοσιεύουμε σε έγγραφά μας).
Ωστόσο, αυτό που συνέβη μετά την αποκάλυψη της «Ατζέντας 2030» ήταν πραγματικά αδιανόητο, ακόμα και για εμάς που βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με τους στρατιωτικούς: μόνο το τελευταίο 6μηνό έχουν προστεθεί τουλάχιστον 30 σελίδες στην ήδη πολύ μεγάλη ατζέντα μας, η οποία περιέχει το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό προβλημάτων και την οποίαν αναγκαστήκαμε να ονομάσουμε «ΑΤΖΕΝΤΑ 2024».
Ο τίτλος δεν πρόκειται για κάποιου είδους «απάντηση», καθ’ όσον είμαστε βέβαιοι ότι θα υπάρξουν κάποιοι που θα επιχειρήσουν να προσδώσουν τέτοια ερμηνεία. Ο τίτλος προέκυψε ακριβώς από τη δραματική εκτόξευση (ποσοτική και ποιοτική) των προβλημάτων των στρατιωτικών. Πρόκειται για μια εκτόξευση που δεν έχουμε ξαναβιώσει ούτε ως στελέχη με πολυετή σταδιοδρομία, ούτε ως συνδικαλιστές με επίσης πολυετή ενασχόληση.
Έχουμε βιώσει τη χρεοκοπία του 2010 με όσα αυτή έφερε (τόσο σε επίπεδο μέτρων και υποβάθμισης, όσο και σε επίπεδο «τρομοκρατίας διά της χειραγώγησης της πληροφορίας» του τύπου «μαζί τα φάγαμε»), την εκτόξευση του κόστους ζωής από την αλλαγή νομίσματος το 2002 όπου οι 50 δρχ έγιναν 50 λεπτά σε μια νύχτα, είδαμε «λύσεις» που δόθηκαν δίχως να δίνονται ποτέ, την ευθεία απαξίωση από την Πολιτεία με πλήθος τρόπων όπως το «δεν έχουμε» που διαρκώς βλέπαμε μόνο για τους στρατιωτικούς, καθώς και πολλές άλλες παρόμοιες, δυσάρεστες καταστάσεις. Είδαμε να ψηφίζονται νόμοι και αποφάσεις που δεν εφαρμόζονται, ή άλλοι να παύουν να εφαρμόζονται οριζοντίως, ενώ «σκοτεινές» διατάξεις ερμηνεύθηκαν με χρονοκαθυστέρηση, αλλά την στιγμή που «έπρεπε». Αντέξαμε «μέριμνες» και «μέριμνες», αναγκαστήκαμε να βγούμε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούμε, να κάνουμε συνδικαλισμό ως μοναδική εναπομείνασα λύση κ.ο.κ..
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και ιδίως το τελευταίο έτος, είναι κάτι εντελώς πρωτόγνωρο. Κατανοούμε ότι μπορεί να σας ακούγονται ξένα όλα αυτά, ωστόσο οι «απλοί συνάδελφοι» δεν συνομιλούν με εσάς, ούτε με το εργοδοτικό σωματείο που διατηρείτε εντός του Γραφείου σας. Συνομιλούν με τη μόνη φωνή που εξωτερικεύει τα προβλήματά τους: την ΠΟΕΣ και δευτερευόντως κάποια αστικά σωματεία τα οποία επιχειρούμε να προστατέψουμε από τις επιθέσεις που δέχονται, για ευνόητους λόγους προάσπισης του δικαιώματος στην ελευθερία λόγου και έκφρασης, καθώς και του συνεταιρίζεσθε.
Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, σήμερα, αντί ανασκοπήσεως, κοινοποιούμε συνοπτικά την ΑΤΖΕΝΤΑ 2024 της ΠΟΕΣ, η οποία βεβαίως θα συνεχίσει να επικαιροποιείται και να εμπλουτίζεται διαρκώς με βάση τα (κάθε φορά) νέα δεδομένα, όπως δηλαδή γινόταν μέχρι σήμερα. Επίσης, διευκρινίζουμε ότι η Ατζέντα θα εξακολουθήσει να ονομάζεται έτσι και στα επόμενα έτη, ώστε όλα τα στελέχη να θυμόμαστε τη χρονιά – ορόσημο που η Πολιτεία επέλεξε να δείξει την «έμπρακτη ευγνωμοσύνη της» και μάλιστα ξανά και ξανά, γνωστοποιώντας έναν πλήρη σχεδιασμό για να τους αποστερήσει από τους στρατιωτικούς και το τελευταίο τους δικαίωμα.
Το 2024, η χρονιά των «Οδικών Χαρτών» και της «Ατζέντας 2030» είναι αναμφίβολα μια χρονιά που θα πρέπει να θυμόμαστε για πάντα, όχι μόνο για να θυμόμαστε τι ίσχυε στις ΕΔ προ «μεταρρυθμίσεων», αλλά και για να μας υπενθυμίζει ότι όντως είμαστε φτωχοί, και δεν το νομίζουμε. Όσον αφορά την Ατζέντα μας, αυτή θα συνεχίσει να παραδίδεται πλήρης, σε κάθε επίσημη και μη συνάντησή μας, όπως κάναμε μέχρι σήμερα.
