Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δημοσιογράφο, δεν έχω ξαναδεί τη χώρα σε τέτοιο βαθμό διεθνούς ανυποληψίας. Κανείς δεν μας παίρνει στα σοβαρά. Το αποτύπωμα της Ελλάδας είναι αόρατο. Η Ελλάδα σε πρωτοφανές επίπεδο διπλωματικής ανυποληψίας!
Ο ίδιος Μητσοτάκης είναι σα να μην υπάρχει. Δεν λογίζεται ως αυτόφωτη φωνή στο ευρωπαικό στερέωμα. Στην καλύτερη περίπτωση τον βλέπουν σαν το παιδί για τα θελήματα των Γερμανών που σερβίρει τον καφέ και κρατιέται από το μπατζάκι του Μέρτζ και τη φούστα της Ούρσουλας.
Ακόμη και στους δικούς του, την πολεμοχαρή κλίκα των ανόητων ή αργυρώνητων που επιδιώκουν την κλιμάκωση της σύρραξης στην Ουκρανία μετριέται ως ένα μηδενικό. Αγνοούν την παρουσία του κι ας ήταν από τους πρώτους που έσπευσε να κηρύξει το πόλεμο στο Πούτιν.
Βέβαια ο άνθρωπος είναι απασχολημένος στο εσωτερικό, δεν αντιλέγω. Τρέχει να καλύψει τις βρομοδουλειές της κυβέρνησης του. Που καιρός για διεθνείς πρωτοβουλίες.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι οι πρωτοβουλίες τις οποίες ασφαλώς και δεν αναμένει κάποιος από μία κυβέρνηση η οποία έχει κάνει εθνικό δόγμα τον κατευνασμό, την ενδοτικότητα και την υποτέλεια. Εδώ μόλις βγήκε ο Τράμπ ο Κυριάκος δεν ήξερε που να κρυφτεί.
- Του ‘ρθε ως κεραμίδα το απολύτως προφανές και προβλέψιμο. Αφήστε που μια ανεκδιήγητη που έχει υφυπουργό εξωτερικών και μυστικοσύμβουλο έλεγε στους διπλωματικούς συντάκτες το αμίμητο: «Το ζήτημα είναι τώρα πώς θα περάσουμε κάτω απ΄ τα ραντάρ»!
Το φαντάζεστε; Εμείς οι ίδιοι να επιδιώκουμε να γίνουμε αόρατοι. Η υπόθεση θα άγγιζε τα όρια της κωμωδίας, αν απέναντι μας οι προαιώνιοι και αμετανόητοι εχθροί μας δεν γίνονταν ολοένα και πιο ορατοί στην διεθνή αρένα. Οσο μειώνεται το ειδικό βάρος της Ελλάδας τόσο αντιστοίχως μεγαλώνει η πατημασιά και ο διεθνής ρόλος της Τουρκίας.
Ο Χακάν Φιντάν ένας επαγγελματίας πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών, που ούτε αγγλικά δεν καταδέχεται να μιλήσει(και μάλλον δεν είναι σε θέση)έχει γίνει ο καλύτερος συνομιλητής όλων των Ευρωπαίων. Τρέχουν σαν τα σκυλάκια που ψάχνουν το λουρί τους να τον συναντήσουν και να φωτογραφηθούν μαζί του, τονίζοντας πόσο μεγάλη είναι η στρατηγική αξία της Τουρκίας και πόσο σημαντικά τα κοινά συμφέροντα που μοιράζεται με την Ευρώπη.
Η Τουρκία είναι σήμερα αναπόσπαστο τμήμα της νέας «αρχιτεκτονικής ασφάλειας» που χτίζουν οι Γερμανοί στην Ευρώπη για να απαντήσουν δήθεν στο γελοίο και διάτρητο αφήγημα της ρωσικής απειλής, παρότι ο Ερντογάν, όχι μόνο συνδιαλέγεται, αλλά και αγοράζει εξελιγμένα οπλικά συστήματα από την Μόσχα!
Μιλάμε, λοιπόν, για το απόλυτο καθεστώς παράνοιας που οδηγεί σε ρωμαϊκό θρίαμβο την τουρκική διπλωματία. Η ανίσχυρη και αδρανοποιημένη Ελλάδα του ανυπόληπτου και κλυδωνιζόμενου Μητσοτάκη έχει γίνει υποτελής βαστάζος της Γερμανίας και παρακολούθημα της Τουρκίας, την ίδια ώρα που οι Γερμανοί στρώνουν το χαλί στην ασιατική και ισλαμική Τουρκία για μια πανηγυρική είσοδο στο ευρωπαικό στερέωμα. Βγάζει νόημα αυτό;
Μία χώρα να προσδένεται στο άρμα δύο παραδοσιακών εχθρών της και να προσπαθεί να επιβιώσει, παριστάνοντας τον ψόφιο κοριό μήπως και γλυτώσει τον ακρωτηριασμό;
- Κακά τα ψέματα και η τελευταία χαραμάδα αξιοπρέπειας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας έχει κλείσει ερμητικά.
- Προχθές ο ΑΔΜΗΕ διέκοψε την χρηματοδότηση του στρατηγικής σημασίας έργου υποθαλάσσιας ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου, ακριβώς επειδή οι εργασίες που έπρεπε να γίνουν, εντός ελληνικής ΑΟΖ, ενοχλούσαν …τον Φιντάν.
Το αντιλαμβάνεστε κι αυτό; Παίζουν με τα χρήματα των φορολογούμενων ένα ατελείωτο «μπρος-πίσω», ανάλογα με το πόσο γαυγίζει η Αγκυρα.
Αν δεν υπήρχε η φωνή της μικρής και αδύναμης Κύπρου η Τουρκία, υπό το φως και των νέων εξελίξεων θα είχε ήδη εξασφαλίσει θέση στον προθάλαμο της Ευρωπαικής Ενωσης. Το σχέδιο για την πλήρη ένταξη της όπως προβλέπαμε έχει ξαναζεσταθεί μέχρι εκεί που δεν πάει. Και το ερώτημα είναι τι λέει η Ελλάδα μπροστά σε αυτή τη προοπτική.
Και τι θα μπορεί να πει στο μέλλον όταν ο Μητσοτάκης ακούει αναίσθητος, χωρίς να πετάγεται από την καρέκλα του, μία ανισσόροπη Εσθονή που δεν έχει εκλεγεί από τους Ευρωπαίους πολίτες να προαναγγέλλει την κατάργηση του βέτο για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς πλήρους περιθωριοποίησης. Και κινδυνεύει να δει την Τουρκία όχι ως πλασιέ, αλλά ως συν-κατασκευαστή οπλικών συστημάτων τα οποία θα κληθεί να αγοράσει στο μέλλον! Μιλάμε για πρωτοφανές αυτογκόλ.
Εξυπακούεται βεβαίως ότι όλες οι τελευταίες εξελίξεις θα έπρεπε να έχουν προκαλέσει, αν όχι συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, έκτακτη σύγκληση της διακομματικής επιτροπής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Κατ’ αρχήν για να αποφασίσουμε…με ποιόν είμαστε στη νέα φάση της Ουκρανικής κρίσης. Και κατά δεύτερον για να δούμε πως θα ανασχέσουμε την τουρκική…εισπήδηση στους ευρωπαικούς μηχανισμούς λήψεως αποφάσεων.
- Φυσικά κάτι τέτοιο δεν περνάει από το μυαλό ούτε της αντιπολίτευσης. Γι αυτό λοιπόν τείνω στο συμπέρασμα ότι οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια σε μία «αρμενοποίηση».
- Γρήγορα θα έχουμε την τύχη του φίλου λαού που έμεινε αβοήθητος και προδόθηκε για δεύτερη φορά από συμμάχους και εχθρούς. Αυτούς που τον παρέδωσαν βορά στις ορέξεις του αζεροτουρκικού κτήνους.
Οι Αρμένιοι δεν είχαν κανέναν να τους βοηθήσει την κρίσιμη στιγμή. Όταν μπροστά στην τουρκοκίνητη επίθεση τους εγκατέλειψαν οι δυνάμεις τους και έχασαν την ιερή γι αυτούς γη του Αρτσάχ.
Ολοι απέστρεψαν τα μάτια και έκαναν ότι δεν βλέπουν. Με προεξάρχουσες τις ηγεσίες σε Γαλλία και Ελλάδα, τις δύο χώρες δηλαδή από τις οποίες οι δύστυχοι οι Αρμένιοι ανέμεναν κάποια βοήθεια.
Ετσι θα συμβεί και με εμάς δυστυχώς. Θα εκπληρωθεί η αυτοεκπληρούμενη προφητεία του «ανάδελφου έθνους». Απλά δεν είμαι βέβαιος ότι ο Μητσοτάκης θα προλάβει να υποδυθεί τον Ελληνα …Πασινιάν.
* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
