Της Ηλιάνας Τεβουνά
Μέσα στο λουτρό αίματος εκατοντάδων Αλαουιτών της επαρχίας Λαττάκεια και περιχώρων της Ταρτούς που εξαπολύθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής, 7 Μαρτίου, από τις νέες δυνάμεις ασφαλείας έπεσε η μάσκα του υποτίθεται «μετριοπαθή» νέου Προέδρου της Συρίας, Άχμεντ αλ Σαράα.
Ο άνθρωπος που ηγούνταν ως πρότινος της οργάνωσης τζιχαντιστών Hayat Tahrir al Sham (HTS) και έγινε αποδεκτός σαν ο νέος «μεταβατικός» Πρόεδρος της Συρίας, μετά βαΐων και κλάδων, όχι μόνο από τον πολιτικο-στρατιωτικό κηδεμόνα του, Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και από σχεδόν όλες τις κυβερνήσεις της Δύσης (ΗΠΑ, χώρες Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας…), έδειξε αυτός που πραγματικά είναι τρεις μήνες από την κατάρρευση της κυβέρνησης του προκατόχου του Μπασάρ Άσαντ (8 Δεκεμβρίου 2024): Ένας αδίστακτος αρχηγός τζιχαντιστών που δυσκολεύεται να παίξει το ρόλο του «μετριοπαθούς πολιτικού» που του ανέθεσαν.
Πρόκειται για τον… μετριοπαθή ηγέτη με τον οποίο συναντιούνται εδώ και λίγους μήνες δεκάδες ξένοι ηγέτες και υπουργοί Εξωτερικών, μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Γεραπετρίτης που έσπευσε να υποβάλλει τα σέβη του στο πλαίσιο μίας κακής εξωτερικής πολιτικής συνεχούς υποχώρησης αν όχι απεμπόλησης των εθνικών συμφερόντων μεταξύ άλλων σε Μέση Ανατολή, ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου, κ.α.
Κάπως έτσι τα πρωτοπαλίκαρα της «νέας Συρίας» του Προέδρου Άχμεντ αλ Σαράα, που τρομοκρατούσαν επί ένα τρίμηνο τους Αλαουίτες της επαρχίας Λατάκειας και των πόλεων Ταρτούς και Χομς αιματοκύλισαν από τα ξημερώματα ως αργά το βράδυ της Παρασκευής τα δυτικά παράλια της Συρίας προκαλώντας διαδοχικά λουτρά αίματος σε πόλεις και χωριά.

Εκτελέσεις αρρένων άνω των 14 ετών…
Σε αναρίθμητα βίντεο που κυκλοφορούν από το πρωί της 7ης Μαρτίου σε πλατφόρμες Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης μεταξύ των οποίων η πλατφόρμα Χ παρουσιάζουν ανατριχιαστικές εικόνες-γροθιά στο στομάχι με πολλές δεκάδες πτώματα αγοριών και ανδρών κάθε ηλικίας να γεμίζουν δρόμους πόλεων και χωριών της επαρχίας Λαττάκεια. Αυτόπτες μάρτυρες είπαν σε δημοσιογράφους πως οι νέες «δυνάμεις ασφαλείας» της κυβέρνησης του Προέδρου Σαράα εκτελούσαν εν ψυχρώ, είτε κατά μόνας, είτε ομαδικά, οποιονδήποτε Αλαουίτη άνω των 14 ετών.
Entire Alawite families killed by Joulani’s jihadist orcs in Syria. Dr. Bassam Sobh and his family. Dr. Ibrahim Nazha, his pharmacist sisters and their mother. Death toll is still on the rise. Were they also “Assad regime remnants”? pic.twitter.com/ejzMIyvk4I
— Hadi (@HadiNasrallah) March 7, 2025
Το ανθρωποκυνηγητό σε βάρος τους εξαπολύθηκε όχι μόνον στους δρόμους πόλεων και χωριών αλλά και από σπίτι σε σπίτι…
Σύμφωνα με νεότερα στοιχεία του «Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» που εδρεύει στο Λονδίνο και διαθέτει καλά ενημερωμένες πηγές από την έναρξη του πολέμου στη Συρία το Μάρτιο του 2011, ξεπερνούν μέσα στο τελευταίο διήμερο τους 200 τα θύματα των συγκρούσεων που ξεκίνησαν το βράδυ της Πέμπτης, 6 Μαρτίου.
A video submitted by the Syrian Observatory for Human Rights purportedly shows HTS fighters disrespecting several individuals and forcing them to meow and bark in Syria’s Tartous. pic.twitter.com/iJX60dd10Y
— Rudaw English (@RudawEnglish) December 26, 2024
Οι συγκρούσεις αυτές ξεκίνησαν το βράδυ της 6ης Μαρτίου μετά από αιφνιδιαστική επίθεση Αλαουιτών (μεταξύ των οποίων και ο πρώην στρατιωτικός υψηλόβαθμος αξιωματούχος Σουχάιλ αλ Χασάν που ήταν από τους στενούς συμμάχους του τέως Προέδρου Άσαντ) οι οποίοι πήραν τα όπλα μετά από τρεις μήνες συνεχούς εκφοβισμού των δυτικών παράκτιων περιοχών της Συρίας από τους τζιχαντιστές της οργάνωσης HTS που κατέκλυσαν την περιοχή από την επαρχία Ιντλίμπ αναλαμβάνοντας ρόλο «δυνάμεων ασφαλείας».
Ανάμεσα στα εκατοντάδες θύματα των λουτρών αίματος και των ομαδικών εκτελέσεων που διαπράχθηκαν την Παρασκευή, 7 Μαρτίου, στα περίχωρα και της πόλης της επαρχίας Λαττάκεια ήταν κατά τις πρώτες πληροφορίες 13 γυναίκες και τουλάχιστον πέντε παιδιά.
Ζήτησαν και βρήκαν καταφύγιο στη ρωσική αεροπορική βάση Χμέιμιμ
Στον ορυμαγδό του μακελειού που έστησαν οι αγαπημένοι τζιχαντιστές ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, αρκετές εκατοντάδες οικογένειες Αλαουιτών αναζήτησαν καταφύγιο στη ρωσική αεροπορική βάση Χμέιμιμ.
Thank you Russia for sheltering Syrian civilians in Hmeimim airbase. A dark day for Syria thanks to the US and Israel backed regime change.
A thread 🧵 pic.twitter.com/bT4D34h3it
— Syrian Girl (@Partisangirl) March 8, 2025
Οι εξελίξεις αυτές σημειώνονται κατά τραγική ειρωνεία κοντά στην 14η επέτειο από την έναρξη του πολέμου στη Συρία το Μάρτιο του 2011.
Ανάφλεξη συγκρούσεων και εντάσεων σε τρία μέτωπα
Καταδεικνύουν πως η χώρα όχι μόνον δεν βρίσκεται στο τέλος του καταστροφικού πολυετούς πολέμου αλλά με ένα νέο, σοβαρό κίνδυνο γενικής ανάφλεξης σε τρία βασικά μέτωπα:
- Στα δυτικά παράλια όπου οι Αλαουίτες ξεσηκώνονται κατά των τζιχαντιστών του νέου Προέδρου μετά από τρίμηνο μπαράζ τρομοκρατίας, ταπεινωτικών προκλήσεων και βίαιης αντεκδίκησης.
- Στο νότο τμήμα όπου οι Δρούζοι συγκροτούν νέες ένοπλες οργανώσεις για να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στα νέα αφεντικά της εξουσίας στη Δαμασκό αλλά και απέναντι στις ισραηλινές δυνάμεις εισβολής που κατέκτησαν από την πρώτη μέρα της κατάρρευσης της κυβέρνησης Άσαντ νέα συριακά εδάφη και απαιτούν πλήρη αποστρατιωτικοποίηση του συριακού νότου.
- Στο βορειοανατολικό τμήμα, όπου οι Κούρδοι των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» (SDF) (που συνεργάστηκαν επί χρόνια με τον αμερικανικό στρατό απέναντι στους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους») και οι αυτόνομες διοικητικές δομές τους, δέχονται ως σήμερα απανωτές επιθέσεις όχι μόνο από τους τουρκόφιλους μισθοφόρους του λεγόμενου (και τάχα διαλυμένου) «Συριακού Εθνικού Στρατού» αλλά και από τον τουρκικό στρατό, που ουδέποτε εγκατέλειψε τα εδάφη της βόρειας Συρίας που κατέλαβε μετά από τρεις στρατιωτικές εισβολές.
Κατά τραγικό τρόπο, υπό το παρόν ρευστό περιφερειακό και διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον, τόσο η Συρία όσο και η Λιβύη, (θύματα αμφότερες πολυετών επεμβάσεων δυτικών χωρών και πλούσιων μοναρχιών του Κόλπου) δε βρίσκονται μόνο στο επίκεντρο ξαναμοιράσματος της τράπουλας σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και άλλου ορυκτού πλούτου. Βρίσκονται παράλληλα και στους χάρτες χάραξης νέων, ανταγωνιστικών εμπορικών δρόμων (π.χ. ινδο-ισραηλινός διάδρομος IMEC και κινέζικοι σύγχρονοι δρόμοι του μεταξιού μέσω της πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη και ένας Δρόμος», Belt and Road Initiative).
Μέχρι να ξαναμοιραστεί η τράπουλα, μένει να χυθεί ακόμη πολύ αίμα…