Ειδικότερα, η κυβέρνηση παρουσιάζει σε διεθνείς επενδυτές στις Κάννες και στην έκθεση MIPIM «20 ώριμα project» που προσφέρουν – όπως σημειώνει η κυβέρνηση- σημαντικές ευκαιρίες για προσοδοφόρες αποδόσεις.
Την «εκτέλεση» της ιστορίας μας και της κληρονομιάς μας… τρέχει το Υπερταμείο και η ΕΤΑΔ και εκτός από το Μπούρτζι παρουσιάζονται μεταξύ άλλων η ανάπλαση της ΔΕΘ, το Αχίλλειο στην Κέρκυρα, οι ιαματικές πηγές στις Θερμοπύλες και το ακίνητο στον Ταύρο του ΟΜΕΧ.
Μέσω… αστικής ανάπλασης το Μπούρτζι στους επενδυτές
Ειδικότερα το Μπούρτζι εντάσσεται στην κατηγορία αστική ανάπλαση (!) όπως και τα ακόλουθα έργα: τα projects της ΔΕΘ, το ακίνητο στον Ταύρο, το γήπεδο Τάε-Κβο-Ντο στο Φάληρο (μετατροπή σε συνεδριακό κέντρο) και τα εμβληματικά τοπόσημα Αχίλλειον και το Κτίριο Ασάνη στην Κέρκυρα. Την ομάδα των έργων συμπληρώνει η μαρίνα Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη.
Ειδικότερα, η κυβέρνηση παρουσιάζει σε διεθνείς επενδυτές στις Κάννες και στην έκθεση MIPIM «20 ώριμα project» που προσφέρουν – όπως σημειώνει η κυβέρνηση- σημαντικές ευκαιρίες για προσοδοφόρες αποδόσεις.
Την «εκτέλεση» της ιστορίας μας και της κληρονομιάς μας… τρέχει το Υπερταμείο και η ΕΤΑΔ και εκτός από το Μπούρτζι παρουσιάζονται μεταξύ άλλων η ανάπλαση της ΔΕΘ, το Αχίλλειο στην Κέρκυρα, οι ιαματικές πηγές στις Θερμοπύλες και το ακίνητο στον Ταύρο του ΟΜΕΧ.
Μέσω… αστικής ανάπλασης το Μπούρτζι στους επενδυτές
Ειδικότερα το Μπούρτζι εντάσσεται στην κατηγορία αστική ανάπλαση (!) όπως και τα ακόλουθα έργα: τα projects της ΔΕΘ, το ακίνητο στον Ταύρο, το γήπεδο Τάε-Κβο-Ντο στο Φάληρο (μετατροπή σε συνεδριακό κέντρο) και τα εμβληματικά τοπόσημα Αχίλλειον και το Κτίριο Ασάνη στην Κέρκυρα. Την ομάδα των έργων συμπληρώνει η μαρίνα Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη.
Να μας απαντήσουν άμεσα τι ακριβώς σημαίνει αυτή η ιερόσυλη πώληση! Δεν είναι το τσιφλίκι τους, πρόκειται για την περιουσία μας και την περιουσία των παιδιών μας και έχουμε και εμείς τον δικό μας λόγο σ ‘αυτήν».
Το Μπούρτζι
Για τον… θαλασσόπυργο του Ναυπλίου σημειώνεται ότι «η μεσαιωνική γοητεία συναντά τη διαχρονική κομψότητα σε αυτό το ιστορικό μνημείο που βρίσκεται σκαρφαλωμένο σε ένα γραφικό νησάκι στο λιμάνι του Ναυπλίου, το Μπούρτζι είναι ένα ενετικό φρούριο του 15ου αιώνα». Η συνολική επιφάνεια είναι 1.500 τ.μ. με εγκαταστάσεις σε 1.000 τ.μ. και πάνω από 99 χιλ. επισκέπτες στο Μουσείο μέσα στο 2024.
Το 1502 οι Ενετοί, μεταβάλλοντας με οχυρώσεις τη ΝΔ πλευρά της Ακροναυπλίας σε αυτοτελή προμαχώνα με επάλξεις («Πέντε Αδέρφια»), συνέδεσαν αυτόν με τεχνητό βραχίονα από ογκόλιθους στον οποίο προσέδεναν αλυσίδα η οποία έφθανε μέχρι τον Θαλασσόπυργο για την προφύλαξη του λιμένα και της πόλης, εξού και το όνομα «Λιμένας της Αλύσου».
Μετά τη συνθήκη του Κάρλοβιτς (1698) οι Ενετοί ανήγειραν στη νησίδα ισχυρότατο Πύργο και προμαχώνες με πυροβόλα, δημιουργώντας έτσι το γνωστό Φρούριο που δεσπόζει σήμερα στην είσοδο του λιμένα του Ναυπλίου.
Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821 ο Θαλασσόπυργος κατελήφθη, το 1822, από 50 οπλοφόρους και 150 πυροβολητές, των οποίων ηγούνταν οι Χέιστινγκς, Άνερμαν, Χάνεκ και Δημήτριος Καλλέργης. Αυτοί τελούσαν υπό την ηγεσία του Γάλλου ταγματάρχη Φ. Γκιουρντέν, ο οποίος κανονιοβολούσε το Ναύπλιο από τον Θαλασσόπυργο και κατάφερε να ματαιώσει τον «λαθραίο» επισιτισμό των πολιορκούμενων Τούρκων από αγγλικό πλοίο.
Στην αμέσως μετέπειτα δεκαετία, κατά τις αιματηρές ελληνικές εμφύλιες εχθροπραξίες (1823 – 1833), δύο φορές αναγκάσθηκε η τότε κυβέρνηση να καταφύγει στον Θαλασσόπυργο για την ασφάλειά της, στις 25 Μαΐου του 1824 και στις 2 Ιουλίου του 1827.
Μετά την έλευση του Βασιλέως Γεωργίου του Α’ και κατ΄ εντολή του, το 1865 ο Θαλασσόπυργος αφοπλίστηκε και κατέστη τόπος διαμονής του δημίου της γκιλοτίνας. Mε τη δημιουργία του Οργανισμού Τουρισμού, ο Θαλασσόπυργος αναπαλαιώθηκε στη δεκαετία του 1930 με έξοδα Παναγιώτη (Τάκη) Κωστούρου, και μετετράπη έτσι σε ένα από τα πρώτα άξια λόγου τουριστικά κέντρα Α΄ Κατηγορίας στην Ελλάδα, με τη λειτουργία ξενοδοχείου 12 μόνο δωματίων και εστιατόριο με ειδική μνεία στους καλύτερους διεθνείς ταξιδιωτικούς οδηγούς της εποχής. Λειτούργησε συνεχώς από την δεκαετία του 1930 μέχρι τα χρόνια της απριλιανής δικτατορίας, η οποία θεωρήθηκε σκόπιμο να το κλείσει, μη ανανεώνοντας την εκμισθωτική άδεια.
