Του Γιώργου Χαρβαλιά
Θα δυσκολευτούν πολύ οι ιστορικοί του μέλλοντος να εξηγήσουν τη «ρωσική εμμονή» του Κυριάκου Μητσοτάκη, επιστρατεύοντας μονάχα τη μεθοδολογία της πολιτικής επιστήμης. Είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί να καταφύγουν σε ερμηνευτικά εργαλεία και από παρακείμενους χώρους. Πιθανώς να αναζητήσουν βοήθεια στον τομέα της αστικής οικονομίας και ιδιαίτερα του κεφαλαίου περί ιδιωτικής αποταμίευσης. Ισως και σε άλλα επιστημονικά πεδία, όπως αυτό της κλινικής ψυχολογίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ενότητα των λεγόμενων «παρανοϊκών διαταραχών».
Οπως και να έχει το πράγμα, το φαινόμενο, δυστυχώς, αντί να έχει εισέλθει σε φάση ύφεσης, αφού το σύνδρομο της ρωσοφοβίας έχει κάπως καταλαγιάσει, ειδικά στις ΗΠΑ μετά την επανεκλογή Τραμπ, στην περίπτωση Μητσοτάκη εντείνεται και κλιμακώνεται.
Ο πρωθυπουργός φαίνεται πλέον έτοιμος να αποδώσει όλα τα στραβά που του συμβαίνουν σε ρωσική υπονόμευση. Η αόρατη χείρα του Πούτιν είναι αυτή που κινεί τα νήματα, βγάζει τον κόσμο στους δρόμους και γιγαντώνει το κύμα αμφισβήτησης στο πρόσωπο ενός εθνικού κυβερνήτη που κανονικά θα έπρεπε να αποθεώνεται και να καταχειροκροτείται με εκδηλώσεις λατρείας.
Τα ρωσικά χαλκεία, αυτά τα δαιμονικά bots που αγωνίζεται να ξεσκεπάσει ο πολυμήχανος καθηγητής Μιχάλης Μπλέτσας του MIT, συναγωνιζόμενος σε επιστημονική επάρκεια τον άλλο πρωθυπουργικό φίλο, εκείνον που παραλίγο να φέρει το ηφαίστειο της Κρακατόα στη Σαντορίνη, είναι τα εργαλεία της άτιμης ρωσικής προπαγάνδας, η οποία κατακλύζει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκαλώντας ανεξήγητους αντικυβερνητικούς τριγμούς.
Χάρη στα υπερηχητικά κύματα που εκπέμπουν τα κόκκινα σόναρ της ρωσικής πρεσβείας στο Παλαιό Ψυχικό, οι κάτοικοι της Αθήνας ξεχύνονται σαν κουρδισμένοι υπνοβάτες στο κέντρο της πόλης κάθε λίγο και λιγάκι για να διαμαρτυρηθούν σχετικά με ανυπόστατες υποθέσεις, όπως η κυβερνητική συγκάλυψη στη τραγωδία των Τεμπών. Με τα ίδια ραδιοκύματα χαλκεύονται και τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων που ξαφνικά δείχνουν τα ποσοστά του «ηγέτη», του ενός και αδιαμφισβήτητου, να γκρεμίζονται εις όφελος μάλιστα μιας αντιπαθητικής φωνακλούς που είναι αναμφισβήτητα στρατολογημένη κι αυτή από τον Πούτιν, όπως άλλωστε και η Μαρία Καρυστιανού και οι λοιποί συγγενείς των Τεμπών.
Διασκεδάζετε; Εγώ καθόλου, πρέπει να σας πω. Γιατί αυτά που σας μεταφέρω υπό τη μορφή πλάκας στήνονται ως επίσημο αφήγημα, τύπου Ρουμανίας. Και το αφήγημα αυτό, που είναι μια χαρά για μαύρη κωμωδία, αλλά όχι για σοβαρό πολιτικό σενάριο, το πληρώνει από την τσέπη του ο Ελληνας φορολογούμενος.
Ναι, εμείς, φίλες και φίλοι, πληρώνουμε τις ιδεοληψίες και τα σύνδρομα καταδίωξης του Κυριάκου μας. Μία ολόκληρη υπηρεσία, η Εθνική Αρχή Κυβερνοασφάλειας, χρηματοδοτείται από εθνικά και κοινοτικά κονδύλια με μοναδικό στόχο να ανακαλύψει τους ρωσικούς «ιούς», τα bots, τα τρολ και τα κακόβουλα λογισμικά που μολύνουν το διαδίκτυο ξεσηκώνοντας τον κόσμο κατά της κυβέρνησης.
Προσέξτε: Μόνο Ρώσους ψάχνουν! Με επικεφαλής έναν απίθανο τύπο που επαξίως συναγωνίζεται σε… αισθητήριο τον Συνολάκη των ηφαιστειακών εκρήξεων ξοδεύουν τα λεφτά του Ελληνα και του φορολογουμένου κυνηγώντας Ρώσους… κυβερνο-σαμποτέρ.
Δεν τους ενδιαφέρουν οι υπόλοιποι. Τρομοκράτες, ισλαμιστές, Τουρκαλάδες που αλωνίζουν ανενόχλητοι και πιστολίζονται μεταξύ τους μέχρι να πυροβολήσουν εμάς, δεν ενδιαφέρουν τον δαιμόνιο καθηγητή Μπλέτσα και την παρέα του. «Ρώσους, φέρτε μου Ρώσους» είναι η άνωθεν εντολή, η αποσταθεροποιημένη φωνή του ηγέτη που ενώνεται μαζί με τις τσιρίδες της Κάγια Κάλας και της άλλης ξανθομαλλούσας θείας που βγήκε προχθές σαν επιστάτρια σε θάλαμο του Μπούχενβαλντ να μας πει ότι τελείωσε το…μέρισμα της ειρήνης και πρέπει να κηρύξουμε τον πόλεμο. Στους Ρώσους εννοείται…
Το ότι οι Ρώσοι δεν ασχολούνται αυτή τη περίοδο με την αφεντιά του Μητσοτάκη το αντιλαμβάνονται, νομίζω, όλοι οι Έλληνες, εκτός από αυτούς που εξακολουθούν να ποστάρουν φωτογραφίες του Ζελένσκι στο προφίλ τους. Αλλά δεν είμαι σίγουρος πως οι Ελληνες συνειδητοποιούν ότι οι ίδιοι πληρώνουν το αφήγημα με το κυνήγι μαγισσών που οσονούπω θα μας σερβιριστεί αλά Γκεοργκιέσκου.
Προχθές, με τον πιο αψυχολόγητο τρόπο η κυβέρνηση αρνήθηκε να ανανεώσει την διαπίστευση του ανταποκριτή του επίσημου κρατικού ρωσικού πρακτορείου Νοβόστι, ενός σοβαρού επαγγελματία που κάνει τη δουλειά του αξιοπρεπώς και αθόρυβα τα τελευταία 12 χρόνια.
Επίσημη δικαιολογία δεν υπήρξε. Αλλά υπήρξαν διαρροές. «Πράκτορας του εχθρού, εχθρός του Πατριαρχείου, κόκκινος σαμποτέρ, ρωσοτρόλ» και άλλα τέτοια ωραία.
Εκατό και πλέον Έλληνες δημοσιογράφοι είχαμε την ευθιξία να αντιδράσουμε στην παράνοια υπογράφοντας ένα κείμενο διαμαρτυρίας και ζητώντας την άμεση ανάκληση της έμμεσης απέλασης του Ρώσου ανταποκριτή.
Δεν αναμένω βεβαίως ότι θα ιδρώσει κάποιο αυτί. Διότι το αφήγημα πρέπει να στηθεί. Δεν επιτρέπεται να έχει ρωγμές. Οι μεγάλοι διεθνείς παράγοντες διαβουλεύονται για να σταματήσει η αιματοχυσία στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ του Τραμπ βρίσκουν κανάλι επικοινωνίας με τη Ρωσία του Πούτιν, αλλά ο Κυριάκος απτόητος οφείλει να συνεχίσει τον δικό του ανένδοτο οδηγώντας τις ελληνορωσικές σχέσεις σε σημείο μη επιστροφής.
Ακόμα μια φορά η Ρωσία δεν θα κληθεί στις εορταστικές εκδηλώσεις των κατά τόπους διπλωματικών και προξενικών Αρχών για την εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου. Ποιος; Η Ρωσία, που συνέβαλε τουλάχιστον όσο και οι δύο άλλες Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής στον Αγώνα της Απελευθέρωσης από τον οθωμανικό ζυγό. Το υπουργείο Εξωτερικών έβγαλε και μία κατάπτυστη οδηγία προς αυτή την κατεύθυνση. Επειδή είμαστε προφανώς σε εμπόλεμη κατάσταση με τη συγκεκριμένη χώρα…
Μόνο που ήρθε η ώρα να μπει ένα φρένο σε αυτή την εξωφρενική κατάσταση. Γιατί είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη πολιτική δεν προάγει κανένα απολύτως ελληνικό συμφέρον. Μπορεί να εξηγείται με όρους ψυχιατρικής ανάλυσης ή με αυτό που λένε οι Αμερικανοί «follow the money», σίγουρα όμως δεν εξυπηρετεί ανάγκες του Έλληνα ψηφοφόρου. Και αν δεν μπει φρένο σήμερα που μιλάμε, σύντομα θα φτάσουμε να πληρώσουμε πολύ ακριβά (κυριολεκτικά και μεταφορικά) το σύνδρομο καταδίωξης του Κυριάκου. Πολύ απλά, στις επόμενες εκλογές θα αμφισβητήσει το αποτέλεσμα από την ανάποδη, λέγοντας ότι μπήκαν στη Singular Ρώσοι χάκερ και πείραξαν τα αποτελέσματα για να φέρουν στην εξουσία «τους εχθρούς του λαού», όπως στη γειτονική Ρουμανία. Πραγματικά, με αυτά που βλέπουν τα μάτια μας τελευταία, θα σας φαινόταν απίθανο;
