Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: Αλύγιστος, διορατικός, στρατηγικός, ανυπέρβλητος, πατριώτης.
Στο πολύχρωμο μωσαϊκό των ηρώων του ’21, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν αποτελεί απλώς μια μορφή. Είναι ο πυρήνας. Η φωνή και η σκιά του αγώνα. Ο Γέρος του Μοριά που έκανε τα βουνά θρόνο και τα λιοντάρια μαθητές του.
Περισσότερο από ένας πολεμιστής, περισσότερο από μύθος και πάντα κάτι παραπάνω από ένας απλός θνητός. Ο Κολοκοτρώνης δεν πολεμούσε μόνο με το γιαταγάνι. Πολεμούσε με τη φλόγα του βλέμματός του με τη βροντή των λέξεών του, με την πίστη που μιλούσε πριν ακόμα βγάλει μιλιά.
Συμβολικός κληρονόμος των αρχαίων Ελλήνων έφερε στις φλέβες του το αίμα της αντίστασης. Ήταν εκείνος που μπορεί να σηκώσει ένα έθνος από τα ερείπια δεν είναι μόνο στρατηγός αλλά ένας ποιητής της ψυχής.
Ο Κολοκοτρώνης ήξερε να δίνει κουράγιο με μια κουβέντα να χαράζει πορείες χωρίς χάρτη, να γράφει ιστορία πριν αυτή προλάβει να καταγραφεί. Έτσι γίνονται οι ηγέτες με λόγια που ανάβουν και σιωπές που διδάσκουν.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)
10 αποφθέγματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
1..«Οι Έλληνες είναι τρελλοί, αλλά έχουν Θεόν φρόνιμον»
2.«Το Γένος μας και άλλες φορές σταυρώθηκε, αλλά ιδού ζώμεν».
3. «Μια φορά εβαπτίστημεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μία με το αίμα δια την ελευθερίαν της πατρίδος μας.»
4.«Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω»
«Σήμερα γεννηθήκαμε και σήμερα θα αποθάνουμε για την ελευθερία της πατρίδας»
5.«Όχι τα κλαριά να μας κόψεις, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μήτε πέτρα απάνω στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνάμε. Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε. Και μην ελπίζεις πως τη γη μας θα την κάνεις δική σου, βγάλ’ το από το νου σου».
6.«Στρατιωτικός. Κρατάω σαράντα εννιά χρόνους στο χέρι το ντουφέκι και πολεμώ για την πατρίδα».
7.«Καλύτερα που με σκοτώνουν άδικα, παρά να με σκότωναν δίκαια»!
8.«Το ‘’αν’’ εσπάρθη πολλές φορές, αλλά δεν εφύτρωσε»
9.«Τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους».
10.«Κι ευγενέστατο, κι ενδοξότατο, κι εκλαμπρότατο, κι εξοχώτατο, και μεγαλειότατο, και μονάχα παναγιώτατο δε μ’ ωνομάσανε» ή «μαζευτήκαμε οκτώ-εννιά, τα παιδιά μου, κάτι ξαδέλφια, κάτι ανίψια και μαζί με το άλογό μου εμείς οι τρελοί ήμασταν δέκα».
