Του Νίκου Σίμου
Το δεύτερο τηλεφώνημα στις 19 Μαρτίου μεταξύ του Αμερικανού και του Ρώσου προέδρου «διανθίστηκε» από την καλά μεθοδευμένη νεοσυντηρητική προπαγάνδα, σαν περίπου η απαρχή της συμφωνίας των δυο μεγάλων δυνάμεων – που κατά την ίδια προπαγάνδα θα …μοιράσουν τον κόσμο – για την διαρκή ειρήνη στην Ουκρανία
Ασφαλώς και δεν πρόκειται περί αυτού
Στο διάρκειας 2,5 ωρών τηλεφώνημα μεταξύ του κ Τράμπ και του Βλαδίμηρου Πούτιν υπήρξαν σαφείς διπλωματικές αοριστίες, το γνωστό ευχολόγιο περί του τερματισμού της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης και επι της ουσίας ΠΕΡΑΝ ΤΟΥΤΟΥ ΟΥΔΕΝ!
Η Ρωσική διπλωματία είναι επιφυλακτική όσο και προσεκτική απέναντι στον Αμερικανικό παράγοντα, που επιδιώκει μια συμφωνία που να ικανοποιεί τις δικές του στοχεύσεις και τα επιχειρηματικά συμφέροντα των παγκοσμιοποιητικών επενδυτικών κολοσσών που θέλουν την Ουκρανία αποικία, μέσα από την οποίαν επιζητούν να απομυζήσουν τον πολύτιμο για την τεχνολογική Αμερικανική βιομηχανία ορυκτό πλούτο ή τουλάχιστον αυτόν που απομένει στα εδάφη που δεν έχουν ακόμα καταληφθεί από τον Ρωσικό στρατό.
Ο Ρώσος πρόεδρος με διπλωματική μαεστρία απέφυγε να δεσμευτεί σε μια εκεχειρία χωρίς προϋποθέσεις και στην ουσία έσυρε τον πολιτικά άπειρο Τράμπ σε μια «ομοφωνία» πολιτικής αοριστίας και παράτασης των συνομιλιών έως ότου εξεταστούν τα πάγια σοβαρά και διαχρονικά προβλήματα που η κορύφωσή τους δημιούργησε την ανάγκη της ΕΣΕ και ενός επώδυνου, κατ’ ουσία εμφυλίου, πολέμου μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας
Είναι διατυπωμένη η άποψη του υπογράφοντος το παρόν σημείωμα ότι αυτή την ώρα στο δυτικό στρατόπεδο, των πολλαπλά ηττημένων, παίζεται ένα παιχνίδι που βασίζεται σε ένα κυρίαρχο αφήγημα, αυτό της ατζέντας 2030 και ένα παραπληρωματικό που έχει όμως τον ίδιο στόχο:
Ο στόχος είναι μέσα από τον μονοπολικό αγγλοσαξονικό άξονα ισχύος και τον νεοφεουδαλισμό – που χρησιμοποιεί τις ΗΠΑ σαν την γεωοικονομική, γεωπολιτική και γεωστρατηγική αιχμή – η επιβολή στον πλανήτη της αντικοινωνικής και αντιανθρώπινης ατζέντας της τεχνοφεουδαρχίας, την οποία συχνά, από το 2016, αναφέρω σαν «νέα φεουδαρχία», που σαν αποτέλεσμα θα έχει την ακύρωση του δρώντος ιστορικού πρωταγωνιστή στον πλανήτη που ήταν και είναι ο άνθρωπος.
Οι νεοσυντηρητικοί του Τράμπ στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση ενός παραπληρωματικού σχεδίου που καθόλου δεν επηρεάζει τους κεντρικούς και μόνιμους σχεδιασμούς των οιωνοί νεοφεουδαρχών
Το νεοσυντηρητικό δόγμα του μεγάλου εχθρού (Κίνα) και η επιχείρηση περιθωριοποίησης και διάλυσης των BRICS αποτελούν τους βασικούς άξονες πολιτικής των νεοσυντηρητικών της Ουάσιγκτον, που πλαισιωμένη από τα νεοσυντηρητικά deep states του «εγχειριδίου Κίσσιντζερ», επιχειρεί την «επίθεση φιλίας» στην Μόσχα προκειμένου να σπάσει τον βασικό άξονα συνεννόησης των νέων δυνάμεων για την επίτευξη της μονοπολικότητας που πρεσβεύει η πολιτική ελίτ των ΗΠΑ και που εξυπηρετεί τους ψυχογενείς και αντιανθρώπινους σχεδιασμούς των παγκοσμιοποιητών.
Επανερχόμενος στο κατ’ ουσία περιεχόμενο της δεύτερης τηλεφωνικής επικοινωνίας Τράμπ – Πούτιν θα σταθώ στις επίσημες ανακοινώσεις:
Τι είπε η Ρωσική πλευρά μετά τη συνομιλία:
1. Η Ρωσία συμφωνεί σε μια εκεχειρία 30 ημερών μόνο σε περίπτωση παύσης της αναγκαστικής κινητοποίησης στην Ουκρανία και επανεξοπλισμού των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων
Επισημάνθηκαν παράλληλα οι σοβαροί κίνδυνοι που συνδέονται με την αδυναμία διαπραγμάτευσης του καθεστώτος του Κιέβου, το οποίο έχει επανειλημμένα σαμποτάρει και παραβιάζει τις συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί, προσθέτει η ανακοίνωση του Κρεμλίνου.
2. Βασική προϋπόθεση για να κινηθεί η Ρωσική Ομοσπονδία στον δρόμο της διπλωματικής διευθέτησης πρέπει να είναι η πλήρης παύση της ξένης στρατιωτικής βοήθειας και η παροχή πληροφοριών στο Κίεβο από όλα τα κράτη της Δύσης.
3. Ο Αμερικανός πρόεδρος υπέβαλε πρόταση για αμοιβαία παραίτηση 30 ημερών από τις επιθέσεις σε εγκαταστάσεις ενεργειακής υποδομής και ο πρόεδρος Πούτιν αντέδρασε θετικά και άμεσα δίδοντας τις ανάλογες εντολές γι’ αυτό.
4. Το Κρεμλίνο δέχτηκε σαν «εποικοδομητική» την ιδέα του Ντόναλντ Τράμπ για την ασφάλεια της ναυτιλίας στη Μαύρη Θάλασσα.
«Συμφωνήθηκε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για περαιτέρω επεξεργασία συγκεκριμένων λεπτομερειών».
5. Στις 19 Μαρτίου, Ουκρανία και Ρωσία θα πραγματοποιήσουν ανταλλαγή κρατουμένων 175 για 175 στρατιωτών.
«Επιπλέον, ως χειρονομία καλής θέλησης, θα μεταφερθούν 23 βαριά τραυματισμένοι Ουκρανοί στρατιωτικοί», ανέφερε η Ρωσική πλευρά.
6. Οι δυο πρόεδροι συμφώνησαν να «συνεχίσουν τις προσπάθειες για την επίτευξη διμερούς διευθέτησης στην Ουκρανία».
Για το σκοπό αυτό δημιουργούνται ομάδες εμπειρογνωμόνων Ρωσίας και Αμερικής.
Από την Αμερικανική πλευρά ανακοινώθηκαν τα παρακάτω:
- Η κίνηση προς την ειρήνη θα ξεκινήσει με μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στους τομείς της ενέργειας και των υποδομών, καθώς και με διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός στη Μαύρη Θάλασσα.
- Θα διεξαχθούν επίσης διαπραγματεύσεις για πλήρη κατάπαυση του πυρός και εγκαθίδρυση μόνιμης ειρήνης.
«Αυτές οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν αμέσως στη Μέση Ανατολή».
- Ο πρόεδρος Τράμπ επιβεβαίωσε τη συζήτηση για τη Μέση Ανατολή «ως μια περιοχή πιθανής συνεργασίας για την αποτροπή μελλοντικών συγκρούσεων».
Και οι δύο ηγέτες εξέφρασαν κοινή άποψη ότι δεν πρέπει ποτέ να δοθεί στο Ιράν η ευκαιρία να καταστρέψει το Ισραήλ.
- Τέθηκε θέμα μη διάδοσης στρατηγικών όπλων.
Ένα μέλλον με βελτιωμένες διμερείς σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας έχει τεράστιες δυνατότητες. Αυτό περιλαμβάνει σημαντικές οικονομικές συμφωνίες και γεωπολιτική σταθερότητα μετά την επίτευξη της ειρήνης, τόνισε ο Τράμπ .
Εκκινώντας από το τελευταίο σημείο της Αμερικανικής ανακοίνωσης θα ήθελα να σημειώσω ότι η επίτευξη διμερών Αμερικανορωσικών συμφωνιών δεν επιδιώκει την γεωπολιτική σταθερότητα στον πλανήτη, γιατί απλά ο κόσμος σήμερα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΟΛΙΚΟΣ
Στον πολυπολικό χάρτη ισχύος του 21ου αιώνα η γεωπολιτική σταθερότητα θα επιτευχθεί μόνο με μια παγκόσμια συνδιάσκεψη ειρήνης, στην οποία θα συμμετέχουν ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΡΩΝΤΕΣ ΠΟΛΟΙ ΙΣΧΥΟΣ και στην οποία οι ΗΠΑ θα αποδεχτούν ότι την μονοπολική τους κυριαρχία την κατέστρεψε η ίδια η παγκοσμιοποίηση, η οποία ανέδειξε σε μεγάλες δυνάμεις χώρες που μέχρι τότε ανήκαν στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Εκείνος ο ηγέτης, από την Αμερικανική πολιτική ελίτ που θα αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία, αν επιζήσει από τα αντιτιθέμενα στην προσπάθειά του αυτή συμφέροντα των πάσης φύσεως οικονομικών Αμερικανικών ελίτ, θα γραφεί ανεξίτηλα στην ιστορία σαν ειρηνοποιός
Κάθε άλλη ερμηνεία εξυπηρετεί προπαγάνδα και δεν έχει καμία σχέση με την τρέχουσα πραγματικότητα.
Στην ανακοίνωση της Αμερικανικής πλευράς – που λειτουργεί σαν ενεργός προστάτης του ακροδεξιού Ισραηλινού καθεστώτος υπό τον Νετανιάχου – στο τρίτο σημείο της, δίνει μάλλον ερμηνεία πάρα αποτύπωση του πραγματικού περιεχομένου της συζήτησης, γιατι οι σχέσεις Ρωσίας – Ιράν και οι υπογραφείσες πρόσφατες συμφωνίες μεταξύ των δυο δυνάμεων που ανήκουν στον συνασπισμό των BRICS, δεν παραπέμπουν σε δυνητική αποδυνάμωση του ρόλου του Ιράν στην περιοχή της Μ Ανατολής και η Ρωσική πλευρά δεν θα αποδεχόταν ποτέ την μονομερή αναφορά στο Ιράν, αφού οι εχθρικές Ισραηλινές προθέσεις και η αντίστοιχη πολιτική της επεκτατικότητας του Ισραήλ στην περιοχή είναι εμφανέστατη.
Θα ήταν ολέθριο σφάλμα της Ρωσικής πλευράς η εγκατάλειψη του Ιράν και η συμβολή της Ρωσίας στην αποδυνάμωση του ρόλου του, σαν κράτος και επι κεφαλής δύναμη του «άξονα αντίστασης» στην περιοχή της Μ Ανατολής απέναντι στις επεκτατικές βλέψεις του Ισραηλινού Σιωνιστικού καθεστώτος.
Πρακτικά και η δεύτερη τηλεφωνική συνομιλία των δυο ηγετών δεν έφερε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα επι του πεδίου
Πρόσφατα έχω εκτιμήσει δημόσια ότι η Ουκρανική σύγκρουση δεν θα τελειώσει εύκολα
Θα απαιτηθούν μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων με αμφίβολα αποτελέσματα μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Ουκρανίας, αφού είναι πολλοί αυτοί οι παράγοντες που δεν επιδιώκουν την ειρήνη.
Στο μεταξύ, ενώ συμφωνήθηκε κατάπαυση του πυρός στις ενεργειακές υποδομές για 30 ημέρες και ο Τράμπ ανακοίνωσε ότι Ρωσία και Ουκρανία συμφώνησαν, η συμφωνία αυτή παραβιάστηκε μετά από… 12 ώρες!
Οι Ουκρανοί με την επίθεση τους στο σταθμό μέτρησης φυσικού αερίου στην Σούτζα προβοκάρισαν την συμφωνία, με τους Ρώσους να κατηγορούν το Κίεβο ότι στοχεύει στην απαξίωση των ειρηνευτικών προσπαθειών του προέδρου των ΗΠΑ κ Ντόναλντ Τράμπ.
«H ανατίναξη μιας σημαντικής ρωσικής ενεργειακής εγκατάστασης από μονάδες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων που υποχωρούν από το έδαφος της περιοχής του Kούρσκ είναι μια σκόπιμη πρόκληση από το καθεστώς του Κιέβου, η οποία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στη γενική σειρά πρόσφατων χτυπημάτων στην ενεργειακή υποδομή της Ρωσικής Ομοσπονδίας προκειμένου να δυσφημιστούν οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες του Προέδρου των ΗΠΑ» αναφέρει σε ανακοίνωση του το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας.
Η συμφωνία εκεχειρίας στην ενέργεια παραβιάστηκε από τις Ουκρανικές δυνάμεις, όταν έκρηξη σημειώθηκε σε αποθήκη πετρελαίου στο Κούμπαν στην Ρωσική περιοχή Κρασνοντάρ, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό δύο ανθρώπων, η έκταση της πυρκαγιάς επεκτάθηκε σε 10.000 τετραγωνικά μέτρα, η φωτιά κατέκαψε άλλη μια δεξαμενή, αναφέρει το επιχειρησιακό αρχηγείο της επικράτειας Kρασνοντάρ.
Η κατάσταση είναι τεταμένη και θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο στο Ρωσοουκρανικό πεδίο, δυσκολεύοντας σημαντικά την εφαρμογή, από την πλευρά των Αμερικανών νεοσυντηρητικών του «εγχειριδίου Κίσσιντζερ», που στόχο έχει την διάσπαση του Παγκόσμιου Νότου και την ήττα των δυνάμεων που επιδιώκουν έναν κόσμο πολυπολικής ισχύος.
Η Ευρώπη – το Ευρωπαϊκό δυστοπικό μόρφωμα της ΕΕ – προσηλωμένη στην σκληρή ατζέντα των παγκοσμιοποιητών, που καθορίζεται από το διαβόητο WEF του κ Σβάμπ – επιθυμεί να επιταχύνει την πολιτική όξυνση, που σαν αποτέλεσμα θα έχει να οδηγήσει ολόκληρο τον πλανήτη στην καθοριστική αναμέτρηση με τις δυνάμεις της Ανατολής και του Παγκόσμιου Νότου που αμφισβητούν την ηγεμονία της δυτικότροπης παγκοσμιοποίησης στον κόσμο
Οι λομπίστες και τα ενεργούμενα των παγκοσμιοποιητών στην Ευρωπαϊκή ήπειρο δεν είναι ηλίθιοι
Βαδίζουν στο σχέδιο που στην ουσία καταστρέφει την γηραιά ήπειρο και την μεταβάλλει τάχιστα στο αρχικά επιδιωκόμενο:
Μια πολλαπλά εξαρτώμενη παγκοσμιοποιητική κολεκτίβα, η οποία θα υπάρχει σαν χώρος πειραμάτων και εφαρμογής των εφιαλτικών για τον άνθρωπο σχεδίων του νεοφεουδαλιστικού μετασχηματισμού της παγκόσμιας ανθρώπινης κοινωνίας
Έτσι το Ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό και δυστοπικό μόρφωμα της ΕΕ, με πρωταγωνιστές την – «παράξενη» ιστορικά, όχι όμως και κατά την νεοφεουδαρχική ερμηνεία της ιστορίας – Αγγλογαλλική συμμαχία, συνεπικουρούμενη από του Γερμανούς, που αναζητούν για τους δικούς τους λόγους μια ιστορική ρεβάνς, πιέζει και θέλει να στείλει στρατό και αεροπορία στην Ουκρανία αλλά μια τέτοια εξέλιξη θα σηματοδοτούσε την γενίκευση του πολέμου και προφανώς, κατ’ αρχήν, η αδύναμη Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την Ρωσική πρώτη στρατιωτική υπερδύναμη του αιώνα που διανύουμε.
Μπορεί όμως να προκαλέσει μια σύρραξη παγκόσμιων διαστάσεων με απρόβλεπτες συνέπειες για τον πλανήτη, πράγμα που επιδιώκουν τα δυτικότροπα παγκοσμιοποιητικά κέντρα που λειτουργούν στο… «δόγμα»:
«Αν ο κόσμος δεν είναι δικός μας καλύτερα να μην υπάρχει!»
Η παρέμβαση της Κίνας σημαίνουσα και λακωνική:
Το αγγλόφωνο China Daily ανέφερε ότι η απροθυμία της Δύσης να σταματήσει κάθε στρατιωτική και μυστική υποστήριξη στην Ουκρανία ως απάντηση στο αίτημα του Πούτιν, στις 18 Μαρτίου για εκεχειρία, έχει «περιπλέξει το μονοπάτι της ειρήνης».
Ταυτόχρονα εξίσου σημαντική ήταν η παρέμβαση του Ρώσου προέδρου στην Ρωσική Ένωση Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών:
Οι Ρώσοι επιχειρηματικοί δημοσιογράφοι Farida Rustamova και Maxim Tovkaylo ανέφεραν στις 20 Μαρτίου ότι ο πρόεδρος Πούτιν είχε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με Ρώσους επιχειρηματίες στην Ρωσική Ένωση Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών και τόνισε ότι οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου θα ήταν αργές και δύσκολες και συμβούλευσε τους επιχειρηματίες “να μην είναι αφελείς” δεδομένων των ανθρώπων και των θεμάτων που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις.
Ακόμα στην ίδια επιχειρηματική διασκεψη δήλωσε, επίσης δημόσια, ότι η Ρωσία δεν πρέπει να περιμένει από τη Δύση να άρει γρήγορα τις οικονομικές κυρώσεις.
Ας μην έχουμε αυταπάτες που μεγιστοποιούνται στον άλλοτε Δυτικό κόσμο από μια καλά οργανωμένη προπαγάνδα
Το νεοσυντηρητικό μπλοκ εξουσίας στις ΗΠΑ θα αγωνιστεί και αυτό – με διαφορετικό πολιτικό σχεδιασμό από τον αντίστοιχο των «Δημοκρατικών» – για την διατήρηση του μονοπολικού κόσμου, ακόμα κι αν αυτό στοιχήσει στην παγκόσμια ειρήνη.
