Τα συνθήματα για την Τουρκία δεν ακούστηκαν μόνο από τους σπουδαστές της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού. Όπως προκύπτει σπουδαστές κι άλλων στρατιωτικών σχολών φώναξαν παρόμοια συνθήματα. Η ΣΣΑΣ των αριστούχων τίμησε με δικό της σύνθημα τη νεκρή συμφοιτήτρια τους στο έγκλημα των Τεμπών Κλαούντια Λάτα. Η ΣΜΥΝ «εισπράττει» την οργή του ΥΕΘΑ , γιατί έτσι τον βολεύει. Οι Σχολές Υπαξιωματικών πρέπει να αποδομηθούν και να κλείσουν. Είναι όπως όλα δείχνουν ένα κεφάλαιο της Ατζέντας 2030…
Μόνο που τα συνθήματα των στρατιωτικών σχολών δεν είχαν μήνυμα μόνο για την Τουρκία. Είχαν μήνυμα για την κυβέρνηση αλλά και τα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Υπήρξε κάποια οργάνωση των σπουδαστών , διαφορετικών σχολών γι΄ αυτά τα συνθήματα; Δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από πουθενά…
Οι σπουδαστές των στρατιωτικών σχολών προφανώς θα είχαν σκεφθεί τις συνέπειες. Όχι βέβαια τις ακατανόητες ακρότητες του κ.Δένδια που κάνει σόου, αλλά θα είχαν υπολογίσει τις λογικές και προβλεπόμενες τιμωρίες που τους περίμεναν. Κι όμως το έκαναν…
Σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, όταν σε παρελάσεις προηγούμενων χρόνων ακούγονταν τέτοια συνθήματα οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν ανάμεικτες και μοιρασμένες. Υπήρχαν εκείνοι που τα καταδίκαζαν κι εκείνοι που τα επικροτούσαν, Αν κάποιος παρακολουθήσει τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εύκολα θα καταλάβει ότι φέτος η υποστήριξη στους σπουδαστές που φώναξαν τα συνθήματα είναι σχεδόν καθολική!
Όλα αυτά συντάσσουν το μήνυμα που προέκυψε αυθόρμητα: η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση και ανέχεται η αντιπολίτευση στα ελληνοτουρκικά προκαλεί απέχθεια, όχι μόνο στους σπουδαστές των στρατιωτικών σχολών αλλά και στην πλειοψηφία των πολιτών. Αρέσει δεν αρέσει στην κυβέρνηση η αίσθηση που έχουν οι περισσότεροι πολίτες, είναι ότι ασκεί ενδοτική πολιτική έναντι της Τουρκίας. Γι΄ αυτό και αποδέχτηκαν τα συνθήματα των σπουδαστών των στρατιωτικών σχολών , γι΄ αυτό και «συγχώρεσαν» την «απειθαρχία» τους, γι΄ αυτό και εξοργίστηκαν με τα καμώματα του Νίκου Δένδια. Ο οποίος μετά από τις ΕΔΕ, τις αποτάξεις και τις «επικοινωνιακές» τιμωρίες, έκανε τα εγκαίνια του δεύτερου -μέσα σε λίγους μήνες- «μνημείου Αθανάτων» στον περιβάλλοντα χώρο του ΥΠΕΘΑ! Μόνο που όσα μνημεία κι αν εγκαινιάσει η ατζέντα δεν αλλάζει. Και εννοούμε η ατζέντα της επικαιρότητας ,όχι η Ατζέντα 2030.
Για να μην ξεχνιόμαστε, το μήνυμα αφορά κι εμάς τους δημοσιογράφους που αρχικά αντιμετωπίσαμε το θέμα των συνθημάτων της ΣΜΥΝ αλλά και άλλων σπουδαστών στρατιωτικών σχολών, με την λογική του παρελθόντος. Σαν να πρόκειται για ένα περιστατικό απειθαρχίας που πρέπει να «παταχθεί». Οι αντιδράσεις του κόσμου μας επανέφεραν στην πραγματικότητα που δεν πρέπει να την αγνοήσουμε.
Το βέβαιο είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των ΕΔ αντιμετώπισε το θέμα προκάλεσε ακόμη ένα τραύμα στο στράτευμα. Τραύμα που θα έχει ακόμη μεγαλύτερες συνέπειες , ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την απροθυμία των νέων να επιλέξουν την είσοδο τους σε κάποια στρατιωτική σχολή ή να προσληφθούν στις Ένοπλες Δυνάμεις. Τα στοιχεία που υπάρχουν είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτικά.
