Της Ελένης Σαββάκη
H ΕΕ που έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης το 2012 σήμερα στηρίζει παντοιοτρόπως τον χαμένο πόλεμο στην Ουκρανία, μέχρι πτώσεως και του τελευταίου Ουκρανού, μέχρι απώλειας και της τελευταίας σπιθαμής της ουκρανικής γης.
Και διερωτάται ο απλός Ευρωπαίος πολίτης: Εάν οι ΗΠΑ μαζί με την Ευρώπη δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν την Ουκρανία να νικήσει την Ρωσία, πως είναι δυνατόν να φαντάζονται von der Leyen, Macron, Starmer και Merz ότι θα μπορέσει μόνη της η Ευρώπη να νικήσει την Ρωσία, χωρίς τις ΗΠΑ; Άραγε, ζητάει ο Macron ευρωπαϊκά χρήματα για να εξελίξει την πυρηνική του δύναμη για να καλύψει την Ευρώπη απέναντι στην Ρωσία, όπως δηλώνει, ή απλά προσπαθεί να αλλάξει την δυσοίωνη τύχη του στο εσωτερικό της Γαλλίας;
Και μήπως ο Starmer με την εμπλοκή του στα της ΕΕ προσπαθεί να αντιστρέψει το Brexit για να αναστήσει την εκλιπούσα δημοφιλία του; Όσο για τον Merz, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα πριν ακόμα αναλάβει την καγκελαρία, γιατί το 2022 η Γερμανία είχε 263.000 άστεγους ενώ το 2023 οι άστεγοι ξεπέρασαν τους 530.000, και γιατί το τέταρτο τρίμηνο του 2024 πτώχευσαν γερμανικές 4.215 εταιρείες που κάλυπταν 38.000 θέσεις εργασίας, σύμφωνα με το Halle Institute for Economic.
Δεν γνωρίζουν οι Βρυξέλλες και οι Ευρωπαίοι ηγέτες που ευαγγελίζονται την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που σήμερα πλέον στοχεύουν την ειρήνη, ότι η εξάρτηση από τις ΗΠΑ του ευρωπαϊκού αμυντικού εξοπλισμού είναι τεράστια, από τα αμερικανικά ανταλλακτικά μέχρι τις δορυφορικές συνδέσεις επικοινωνίας και τις ενημερώσεις λογισμικού; Δεν γνωρίζουν ότι το 55% των εισαγωγών οπλικών συστημάτων στην Ευρώπη μεταξύ 2019 και 2023 είναι από τις ΗΠΑ; Ότι πάνω από το ήμισυ των εξελιγμένων πολεμικών αεροσκαφών της Ευρώπης, όπως τα F-35 και τα F-16, αγοράζονται από τις ΗΠΑ; Και ότι αν οι ΗΠΑ σταματήσουν την υποστήριξη, ο εξοπλισμός μπορεί να σταματήσει να λειτουργεί;
Δεν γνωρίζει ο Starmer ότι τα υποβρύχια στα οποία βασίζεται το βρετανικό δόγμα πυρηνικής αποτροπής έχουν βαλλιστικούς πυραύλους οι οποίοι μισθώνονται από τις ΗΠΑ, όπου και επιστρέφουν για συντήρηση; Και ότι οι δοκιμές πυραύλων διεξάγονται υπό την εποπτεία των ΗΠΑ; Αγνοεί ο Starmer ότι τα τελευταία οκτώ χρόνια, η Βρετανία έχει αναγνωρίσει δημόσια δύο αποτυχημένες δοκιμές πυρηνικών πυραύλων; Εν ολίγοις, δεν γνωρίζουν οι καρεκλοκένταυροι της Ευρώπης ότι οι ΗΠΑ μπορούν να απενεργοποιήσουν πολλά από τα όπλα της Ευρώπης; Προς τι οι κενές υποσχέσεις στους δυστυχείς Ουκρανούς;
Επέρχεται διάλυση της ΕΕ;
Η εγκατάλειψη της Ευρώπης από τις ΗΠΑ επιβεβαιώνει την οικονομική και γεωστρατηγική συρρίκνωση της αμερικανικής αυτοκρατορίας και την παρακμή της Δύσης. Άλλωστε, εφόσον οι ΗΠΑ αποφάσισαν να συμμαχήσουν με την Ρωσία, δεν χρειάζονται πλέον την Ευρώπη ως ζώνη προφύλαξης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Επί 80 χρόνια οι ΗΠΑ ήταν υπεύθυνες για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής τάξης, και τώρα η ΕΕ αναγκάζεται να απογαλακτιστεί, και μοιάζει να επέρχεται η διάλυσή της. Όσο οι ΗΠΑ έδιναν εντολές στην ΕΕ τα κράτη/μέλη έμοιαζαν ενωμένα. Με την απόσυρση του εντολέα αποικιοκράτη, η εντολοδόχος αποικία διχάστηκε.
Και η Κομισιόν, που δεν εκλέγεται από τους Ευρωπαίους πολίτες και δεν λογοδοτεί σε αυτούς, λειτουργεί πλέον ως το Βαθύ Κράτος των Βρυξελλών, προσπαθώντας να χειριστεί την διχασμένη Ευρώπη. Παράδειγμα εξαιρέσεων στην “κοινή” πολιτική που προσπαθεί να επιβάλλει η von der Leyen αποτελεί η Ισπανία για την Παλαιστίνη και η Ουγγαρία για τη Ρωσία. Και με τους δασμούς των ΗΠΑ αναδεικνύονται καίριες ρωγμές στην “ενότητα” σχετικά με το εμπόριο, διότι οι διάφορες ευρωπαϊκές χώρες είναι εκτεθειμένες με διαφορετικό τρόπο στην αντίποινα των Βρυξελλών στον εμπορικό πόλεμο που άνοιξε ο Trump. Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Ιρλανδία, που εκτίθενται περισσότερο στους δασμούς που έχει απειλήσει ο Trump για το αλκοόλ, επικρίνουν την von der Leyen που καταφεύγει μονομερώς σε δεύτερη σειρά δασμών στα αμερικανικά προϊόντα.
Ο “συνασπισμός προθύμων” υπέρ της Ουκρανίας, που προτείνεται από Άγγλους, Γάλλους, και Τούρκους, σημαίνει αυτόματα κατακερματισμένη Ευρώπη, παρακάμπτοντας τις υπάρχουσες ευρωπαϊκές οργανωτικές δομές. Και είναι απαράδεκτο ότι η ΕΕ επιδιώκει να προχωρήσει σε στρατηγικές συμφωνίες με την Τουρκία, η οποία κατέχει το 37% της Κύπρου επί πενήντα έτη, απειλεί την Ελλάδα με casus beli, και αμφισβητεί τα ευρωπαϊκά σύνορα.
Γιατί δαιμονοποιείται η Ρωσία
Και διερωτάται κανείς, γιατί αργότερα δεν θα γίνει συνασπισμός προθύμων ενάντια σε όποιο κράτος/μέλος δεν υπακούει στις κεντρικές εντολές ή στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις; Αν και ο κύριος στόχος του βαθέος κράτους είναι άλλος, είναι η ανάπτυξη της στρατιωτικής βιομηχανίας της Ευρώπης. Και προκειμένου να πεισθούν οι Ευρωπαίοι πολίτες για την ανάγκη μείωσης των κοινωνικών παροχών και αύξησης των φόρων υπέρ της ανάπτυξης της στρατιωτικής βιομηχανίας, πρέπει να υπάρξει ένας επικίνδυνος εχθρός.
Κατά συνέπεια, όλο και περισσότερο δαιμονοποιείται η Ρωσία ως μέγιστη απειλή της Ευρώπης, παρόλο που απελευθέρωσε την Ευρώπη από τη ναζιστική Γερμανία στον Β’ΠΠ, και παρόλον ότι έκτοτε δεν απείλησε ούτε κάποια Δυτική χώρα ούτε την ασφάλεια του κόσμου. Μάλιστα, κάποιες κυβερνήσεις κρατών/μελών της ΕΕ εκδίδουν «οδηγούς επιβίωσης» σε πυρηνικό πόλεμο και κατασκευάζουν πολεμικά καταφύγια, προσπαθώντας να πείσουν τους Ευρωπαίους πολίτες για την δήθεν επερχόμενη ρωσική επίθεση. Οι Ρώσοι προ των πυλών! Εν τούτοις, η ΕΕ παραμένει διχασμένη ακόμα και μετά την κατασκευή του φανταστικού επικίνδυνου εχθρού Putin.
Το πολεμικό εγκόλπιο που οι Βρυξέλλες βάφτισαν “Λευκή Βίβλο και που αναφέρεται στο μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας, συντάχθηκε από τον Ευρωπαίο επίτροπο για την άμυνα Λιθουανό Andrius Kubilius και την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Εσθονή Kaja Kallas. Παρουσιάστηκε από την Κομισιόν στις 19/3/2025, και συζητήθηκε στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 20-21/3/2025. Τονίζει την απειλή από την Ρωσία και την ενίσχυση της Ουκρανίας. Περιλαμβάνει το επιθετικό μάλλον παρά αποτρεπτικό πρόγραμμα “ReArm Europe”, που έχει στόχο την ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας.
Tο ενδιαφέρον είναι ότι στην σύνοδο κορυφής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαφώνησαν μεταξύ τους σχεδόν σε όλες τις προτάσεις στο ζήτημα της Ουκρανίας. Δεν βγήκε κοινή δήλωση στήριξης της Ουκρανίας, λόγω άρνησης της Ουγγαρίας. Η πρόταση της Kaja Kallas περί δέσμευσης της ΕΕ να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία ύψους 40 δισ. ευρώ εντός του 2025 δεν ενεκρίθη. Επίσης δεν ενεκρίθη το αίτημα του Ζελένσκι για άμεση βοήθεια στην Ουκρανία με νέο πακέτο 5 δισ. ευρώ, λόγω άρνησης Γαλλίας και Ιταλίας παρόλον ότι οι χώρες αυτές ανήκουν στη “συμμαχία των προθύμων”.
Δεν συμφώνησαν ούτε ποιος θα είναι ο εκπρόσωπος της Ευρώπης, προσβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο την Ύπατη Εκπρόσωπο της EE για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Εσθονή Kaja Kallas η οποία άλλωστε δηλώνει ότι δεν πιστεύει στην διπλωματία και επιθυμεί να διαλύσει την Ρωσία. Στην εν λόγω σύνοδο εκφράστηκε για άλλη μια φορά ο ανυπόστατος φόβος περί επίθεσης της Μόσχας σε κράτη/μέλη της ΕΕ, καθώς και οι βάσιμες αμφιβολίες για την προστασία της Ευρώπης από τις ΗΠΑ.
Ολοταχώς προς αύξηση χρέους
Το σχέδιο “ReArm Europe/επανεξοπλισμός Ευρώπης” ανακοίνωσε η von der Leyen μετά από “σύνοδο” με παρόντα 12 μόνον από τα 27 κράτη/μέλη της ΕΕ, στην οποία μάλιστα συμμετείχαν τέσσερα κράτη που δεν ανήκουν στην ΕΕ. Και βέβαια, μια απόφαση αύξησης της αμυντικής χρηματοδότησης της ΕΕ αναδεικνύει την παραβίαση της εθνικής αμυντικής κυριαρχίας, την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών/μελών. Στην συνέχεια, το αρχικό σχέδιο της von der Leyen “επανεξοπλισμός Ευρώπης” άλλαξε ονομασία με μία περισσότερο εύηχη “προετοιμασία 2030” προκειμένου να συγκινηθούν οι Ευρωπαίοι πολίτες σχετικά με την σκοπιμότητα αύξησης των αμυντικών δαπανών σε βάρος των κοινωνικών παροχών και των προγραμμάτων λιτότητας και περικοπών που θα ακολουθήσουν.
Το εν λόγω σχέδιο περιλαμβάνει (α) την διανομή 150 δισ. ευρώ σε χαμηλότοκα δάνεια από την ΕΕ και (β) την κινητοποίηση 650 δισ. ευρώ από τους εθνικούς προϋπολογισμούς, με χαλάρωση των κανόνων χρέους, για την αγορά όπλων και πυρομαχικών για τον στρατιωτικό εξοπλισμό της Ευρώπης εναντίον της φανταστικής ρωσικής απειλής. Και υπάρχουν σοβαρές τριβές σχετικά με το εάν επιτευχθεί έκδοση κοινού χρέους (δηλαδή ευρωομολόγων) από τα 27 κράτη/μέλη ή εάν η χρηματοδότηση των αμυντικών δαπανών θα επιβαρύνει περαιτέρω τα δημοσιονομικά (χρέος και έλλειμμα) του κάθε κράτους. Οικονομολόγοι ειδοποιούν ότι αυτή η χαλάρωση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας θα αυξήσει δραματικά το δημόσιο χρέος στα κράτη/μέλη.
Εν ολίγοις η ΕΕ με το προτεινόμενο έργο, και την δημιουργία νέου τεράστιου ακάλυπτου χρέους, προσπαθεί αλόγιστα να βοηθήσει κάποια άμεση οικονομική ανάπτυξη επειδή η οικονομία της βυθίζεται. Αντί να επενδύσει σε ψηφιακή βιομηχανοποίηση, ξοδεύει περίπου ένα τρισ. για αμυντικό εξοπλισμό, και μάλιστα σε εποχή πυρηνικών δυνάμεων.
