Η Ελλάδα… περιμένει… Τι αλλάζει στο αεροπορικό ισοζύγιο Ελλάδας – Τουρκίας!

Νέα δεδομένα εναέριων απειλών καλείται η Ελλάδα να αντιμετωπίσει η Ελληνική πολεμική αεροπορία στο θέατρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Με την πιθανή συγκατάθεση της Γερμανίας για αγορά 20 + 20 (option) μέσα από την κοινοπραξία των υπολοίπων τριών χωρών(Ιταλία, Ισπανία, ΗΒ) του μαχητικού εναέριας υπεροχής Εurofighter Typhoon.
Η πιθανή απόκτηση του Eurofighter Typhoon από την Τουρκία θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την στρατηγική ισορροπία του Αιγαίου, αλλά δεν θα ανατρέψει άμεσα την αεροπορική ισχύ της Ελλάδας.
Καθώς η αγορά αυτή σύμφωνα με δημοσιεύματα του γαλλικού τύπου υπάρχει ρητή προϋπόθεση η αγορά των Εurofighter να συνοδευτεί με την απόκτηση των προηγμένων πυραύλων Meteor.

Ο καταλύτης

Ένας κρίσιμος παράγοντας είναι η επιχειρησιακή ετοιμότητα των μοιρών και ο χρόνος παράδοσης των αεροσκαφών.
Αν τελικά η Τουρκία αποκτήσει το Εurofighter, θα χρειαστεί χρόνια για να τα παραλάβει αλλά και για να αναπτύξει πλήρως τις ικανότητές και την υποστήριξη που απαιτούνται για να καταστούν τα αεροσκάφη πλήρως επιχειρησιακά και ικανά σε πλήρη κλίμακα.
Το προσωπικό όπως οι πιλότοι, οι μηχανικοί και οι τεχνικοί εδάφους θα πρέπει να εκπαιδευτούν σωστά και με τη παραλαβή των αεροσκαφών να χρειαστεί ένας χρόνος επιπλέον για να καταστούν πλήρως επιχειρησιακά στη μοίρα που θα ανήκουν σύμφωνα με τα νατοϊκά κριτήρια.
Το Eurofighter Typhoon, όπως και το Rafale F3, μπορούν να φέρουν τον πύραυλο METEOR, δίνοντας τους δυνατότητες BVR.
Η ικανότητα και των δύο αεροσκαφών να φέρουν τον ίδιο πύραυλο σημαίνει ότι το πλεονέκτημα στις εμπλοκές μεγάλου βεληνεκούς (BVR) εξαρτάται πλέον περισσότερο από τους αισθητήρες και την τακτική.
Παρόλο που υπάρχουν στο ελληνικό οπλοστάσιο προηγμένα συστήματα όπως των μαχητικών Rafale F3 (ολοκλήρωση 2025) μαζί με τους πυραύλους METEOR, F-16 VIPER (ολοκλήρωση 2026), των πυραύλων Aster-30 που θα εξοπλίζουν τις φρεγάτες FDI και του ΑΣΕΠΕ (Αερομεταφερόμενου Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης & Ελέγχου) E-145 Erieye ,όπου ο συνδυασμός μπορεί να αποτελέσει έναν πολλαπλασιαστή ισχύος για την αντιμετώπιση των τουρκικών Eurofighter Typhoon, αυτός φαίνεται ότι δεν είναι αρκετός.
Το Eurofighter θα διαθέτει ικανότερο radar από την Ελληνική έκδοση των Rafale όπου σε συνδυασμό με το E-7T (Αεροσκάφος Έγκαιρης Προειδοποίησης & Έλεγχου), το οποίο προσφέρει μεγάλο πλεονέκτημα στην επίγνωση της κατάστασης με την ανίχνευση στόχων από μεγάλες αποστάσεις κάτι που το κάνει εξαιρετικά επικίνδυνo καθώς του δίνει πλεονέκτημα στην εναέρια μάχη.

Ο κίνδυνος

Η Ελλάδα έχει περιθώριο μερικών ετών να ολοκληρώσει τις προγραμματισμένες αναβαθμίσεις και να ενισχύσει περαιτέρω την αεροπορική της δύναμη, δεδομένου ότι η Τουρκία δεν έχει ακόμη παραλάβει Eurofighter.
Ωστόσο, είναι σημαντικό η χώρα να συνεχίσει να επενδύει σταθερά στις ένοπλες δυνάμεις, ώστε να διατηρήσει την αεροπορική κυριαρχία στο Αιγαίο και στην Αν.Μεσόγειο. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει ένα χρονικό παράθυρο μερικών ετών για να προσαρμόσει τις δικές της αμυντικές υποδομές.
Από διπλωματική πλευρά η Ελλάδα μη έχοντας ζητήσει ρήτρα από τη Γαλλία να μην πουληθεί ο πύραυλος στην Τουρκία, κινήθηκε αργοπορημένα διπλωματικά για να μπλοκάρει την πώληση του προηγμένου πυραύλου ΜΕΤΕΟR στο οπλοστάσιό της Τουρκίας μη έχοντας κανένα αποτέλεσμα.
Δημιουργώντας μια αποτυχία που δεν μπορεί παρά να επηρεάσει όχι μόνο το αεροπορικό ισοζύγιο, αλλά και όλο το πλέγμα των ελληνικών αγορών όπλων.

Ταξιάρχης Μιχαήλ