Του Εμμανουήλ Μπέζα
Ο Υπουργός Άμυνας διατυπώνει επαναλαμβανόμενα ένα από τα βασικά επιχειρήματα της μεγάλης μεταρρύθμισης των Ενόπλων Δυνάμεων εν όψει της ατζέντας 2030, πως δε γίνεται δηλαδή να έχουμε περισσότερα στρατόπεδα από τις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι και «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Σύμφωνα με το Military One Source, στις 50 Πολιτείες των ΗΠΑ βρίσκονται συνολικά 337 στρατιωτικές εγκαταστάσεις ενώ εκτός των ΗΠΑ υπάρχουν ταυτόχρονα περίπου 60 εγκαταστάσεις. Οι εγκαταστάσεις αυτές διακρίνονται από τις γιγαντιαίες «Μικρές Αμερικές» έως τις μικρές εγκαταστάσεις ραντάρ.
Το Military One Source αναφέρεται όμως και σε στρατιωτικές βάσεις και επισημαίνει τις διακρίσεις μεγέθους μεταξύ των στρατιωτικών εγκαταστάσεων των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο. Οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις διαφοροποιούνται σημαντικά σε μέγεθος από τα ελληνικά στρατόπεδα. Σύμφωνα με το Today’s Military: «Οι σημερινοί στρατιωτικοί σταθμοί και οι βάσεις μπορεί να είναι αρκετά μεγάλοι και το να ζεις σε έναν από αυτούς είναι σαν να ζεις σε μια πόλη. Σε κάθε έναν μπορείτε να βρείτε ταχυδρομεία, εμπορικά κέντρα, ιατρικές και οδοντιατρικές κλινικές και άλλες επιχειρήσεις. Αυτές οι ανέσεις είναι προσβάσιμες σε όλα τα μόνιμα μέλη της υπηρεσίας και τις άμεσες οικογένειές τους».
Επομένως, η μέτρηση, διότι η σύγκριση είναι μια διαδικασία μέτρησης, βασίζεται σε λάθος δεδομένα, με αποτέλεσμα να καταρρίπτεται συνολικά το επιχείρημα. Η σύγκριση των στρατιωτικών δομών δύο χωρών δεν μπορεί να πραγματοποιείται με απλούς αριθμούς στρατοπέδων, καθώς υπάρχουν και άλλα μεγέθη που διαφοροποιούνται σημαντικά. Ακόμα και εάν κάποιος, ίσως ορθότερα, μετρούσε την αναλογία εκτάσεων στρατοπέδων σε σχέση με την έκταση της χώρας, θα διορθώνονταν από κάποιον που θα μετρούσε εκτάσεις στρατοπέδων ανά πληθυσμό, για να διορθωθεί από έναν ακόμα που θα μετρούσε εκτάσεις στρατοπέδων ανά έκταση ή πληθυσμό Πολιτείας (στην περίπτωση των ΗΠΑ). Αυτό που θα πρέπει να συγκρίνεται είναι το επιχειρησιακό αντίκτυπο της δομής των στρατιωτικών μονάδων σε σχέση με τους κινδύνους ασφαλείας που υφίστανται.
Όπως αναφέρει ο Ρόμπερτ Κάπλαν στο βιβλίο του «Η Εκδίκηση της Γεωγραφίας», οι δύο ωκεανοί, (Ατλαντικός και Ειρηνικός), αποτέλεσαν ιστορικά ίσως την καλύτερη άμυνα για τις ΗΠΑ. «Ο ιστορικός Τζον Κίγκαν εξηγεί ότι η Αμερική και η Βρετανία μπορούσαν να υπερασπιστούν την ελευθερία μόνο επειδή η θάλασσα τους προστάτευε «από τους χερσαίους εχθρούς της ελευθερίας»… Στην Ευρώπη, συμπυκνωμένα κράτη και αυτοκρατορίες γειτνιάζουν μεταξύ τους σε μία συνωστισμένη ήπειρο…»
Οι ΗΠΑ προστατεύονται από δύο ωκεανούς από τους ιστορικούς αντιπάλους τους, ενώ η Ελλάδα συνορεύει άμεσα χερσαία και θαλάσσια με χώρες με τις οποίες αντιμετώπισε στο παρελθόν σοβαρά προβλήματα (Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Τουρκία) που έχουν οδηγήσει σε πολεμικές συγκρούσεις. Ας περάσουμε όμως στο ζήτημα της Αλβανίας.
Στρατόπεδα στα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας
Το κεντρικό αντεπιχείρημά μας για την ανάγκη συνέχισης λειτουργίας του 628ΤΠ στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας αλλά και όλων των διασυνοριακών στρατιωτικών μονάδων μεταξύ των δύο χωρών, διαμορφώνεται ως εξής: Σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η Τουρκία θα αξιοποιήσει την Αλβανία. Για να στηρίξουμε αυτό το αντεπιχείρημα θα πρέπει να απαντήσουμε στα δύο ακόλουθα ερωτήματα.
1. Γιατί η Τουρκία χρειάζεται πολεμικά την Αλβανία;
Συγκρίνοντας τις στρατιωτικές δυνάμεις των δύο χωρών, Ελλάδας και Αλβανίας, με βάση το δείκτη αξιολόγησης και κατάταξης στρατιωτικών δυνάμεων, «Σύγκριση Στρατιωτικής Ισχύος 2025», που διαθέτει η ιστοσελίδα Global Fire Power, παρατηρούμε το εξής:
Ενώ η Ελλάδα κατατάσσεται στη 30η θέση από τις 145 χώρες που καταγράφονται και η Αλβανία στην 78η, με την Ελλάδα να προηγείται στις 6 από τις 8 κατηγορίες αξιόλογης, η Αλβανία προηγείται σε δύο από αυτές με δεσπόζοντα ρόλο τη γεωγραφία. Με βάση την ίδια ιστοσελίδα, στη γεωγραφία προηγούνται της Ελλάδας και τα Σκόπια αλλά και η Βουλγαρία.
Κοιτώντας αναλυτικά τις υποκατηγορίες της γεωγραφίας παρατηρούμε πως η Αλβανία προηγείται της Ελλάδας στις 3 από τις 4. Συγκεκριμένα η Ελλάδα κατατάσσεται 22η στην υποκατηγορία «κοινά σύνορα» ενώ η Αλβανία 15η. Η Ελλάδα κατατάσσεται 97η στην «ακτογραμμή» ενώ η Αλβανία 18η και η Ελλάδα κατατάσσεται 94η στις «πλωτές οδούς» με την Αλβανία να βρίσκεται δύο θέσεις πιο πάνω, στη 92η. Στην υποκατηγορία «κοινά σύνορα» προηγούνται της Ελλάδας και τα Σκόπια. Όπως εξηγεί η ιστοσελίδα για κάθε μία από αυτές τις υποκατηγορίες:
«Η κάλυψη των «κοινών συνόρων» (Shared Border Coverage) είναι η πλήρης απόσταση των συνόρων που μοιράζεται με τους γείτονες ένα δεδομένο έθνος στον τύπο του Global Fire Power. Η κάλυψη των κοινών συνόρων θεωρείται σημαντικός παράγοντας, καθώς μπορεί να επηρεάσει τις συμμαχίες και αντανακλά την εισερχόμενη/εξερχόμενη κίνηση και τις εμπορικές δυνατότητες. Σε περιόδους πολέμου, τα σύνορα γίνονται όλο και πιο κρίσιμα για την άμυνα της πατρίδας. Ως εκ τούτου, τα μακρύτερα σύνορα αποτελούν φυσικό εμπόδιο για μια δεδομένη αμυντική δύναμη (και επομένως ποινή στη φόρμουλα GFP). Από το 2023, ο συνολικός αριθμός των γειτόνων που συνορεύουν με μια χώρα εφαρμόζεται πλέον ως ποινή.
Η κάλυψη των «πλωτών οδών» (Water Ways Coverage) μετράται ως η συνολική διαθέσιμη απόσταση των χρησιμοποιήσιμων λωρίδων νερού που είναι εσωτερικά προσβάσιμες σε οποιοδήποτε κράτος εντός του πεδίου εφαρμογής του τύπου GFP. Η πρόσβαση στις πλωτές οδούς επιτρέπει την ταχεία κίνηση διαφόρων αγαθών και στρατιωτικών δυνάμεων όταν οι επισκέψιμοι δρόμοι και οι σιδηρόδρομοι αποδεικνύονται περιοριστικοί. Σε καιρό ειρήνης, οι πλωτές οδοί είναι κρίσιμες για το εμπόριο, ενώ σε περιόδους πολέμου οι πλωτές οδοί παρέχουν στους πολεμικούς σχεδιαστές διαδρομές για την κίνηση ανθρώπων, μηχανών και προμηθειών σε κρίσιμες περιοχές».
Όπως αναφέραμε παραπάνω η Ελλάδα μοιράζεται τη χερσαία συνοριογραμμή της με τέσσερεις χώρες, δηλαδή Τουρκία, Βουλγαρία, Αλβανία και Σκόπια. Έτσι, ενώ η Ελλάδα υπερτερεί στρατιωτικά από τις τρεις τελευταίες ξεχωριστά, βρίσκεται ταυτόχρονα εκτεθειμένη σε όλες, ειδικότερα στην περίπτωση που βάλλεται από την ισχυρότερη από τους γείτονές της Τουρκία.
Η Τουρκία χρειάζεται την Αλβανία, διότι ένα από τα πολεμικά μειονεκτήματα της χώρας μας είναι η ταυτόχρονη έκθεση σε πολλαπλά μέτωπα. Η Τουρκία πιθανώς να θελήσει να ενεργοποιήσει αυτά τα μέτωπα μετατρέποντάς τα σε ανοιχτές πολεμικές συγκρούσεις, διασπώντας τις ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η Αλβανία μπορεί να επιτελέσει αυτό το ρόλο ως ο βασικός σύμμαχος της Τουρκίας στα Βαλκάνια, διαθέτοντας πλωτές οδούς για να διακινήσει γρήγορα στρατιωτικό υλικό, συνορεύοντας με την Ελλάδα χερσαία και θαλάσσια, διατηρώντας τουρκική ναυτική βάση και γνωρίζοντας καλά τα μονοπάτια στο φυσικό οχυρό της Ελλάδας στην περιοχή, τα βουνά της Πίνδου.
2. Έχει αναπτύξει η Τουρκία ιδιαίτερες στρατιωτικές και διπλωματικές σχέσεις με την Αλβανία;
Σύμφωνα με το CATS, η πρώτη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας Αλβανίας-Τουρκίας υπεγράφη το 1997 και έδωσε τη δυνατότητα στην Τουρκία να ανοικοδομήσει τη μοναδική ναυτική βάση της Αλβανίας, Pasha Liman, νότια του Vlorë (Αυλώνα). Αυτή η συμφωνία παρέχει στο ναυτικό της Τουρκίας το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη βάση.
Μεταξύ των δύο πλευρών έχει επίσης υπογραφεί συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με το 9,35% των εισαγωγών της Αλβανίας να προέρχονται από την Τουρκία, κατατάσσοντάς την στην 3η θέση πίσω από Ιταλία και Κίνα που κατέχουν 21,7% και 11,1% αντίστοιχα. Συγχρόνως, μεταξύ των δύο χωρών έχει δημιουργηθεί και ανώτατο συμβούλιο στρατηγικής συνεργασίας.
Σύμφωνα με το Nordic Monitor, η Τουρκία πρόκειται να επικυρώσει το επόμενο διάστημα στρατιωτικές συμφωνίες-πλαίσια που έχουν υπογραφεί με τα τρία βαλκανικά κράτη της Αλβανίας, των Σκοπίων και του Κοσόβου (δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα από την Ελλάδα). Οι συμφωνίες αυτές εντάχθηκαν με fast-track διαδικασίες στην ατζέντα του τουρκικού κοινοβουλίου, σε αντίθεση με παρόμοια στρατιωτικά σύμφωνα που συνήθως υποβάλλονται σε πιο μακροχρόνιες διαδικασίες έγκρισης.
Οι στρατιωτικές συμφωνίες-πλαίσιο διαφέρουν από τις συμφωνίες συνεργασίας στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Με βάση τις συγκεκριμένες συμφωνίες, η Τουρκία και οι εταίροι της θα συνεργαστούν σε μια σειρά στρατιωτικών και αμυντικών τομέων, όπως εκπαίδευση, κοινές ασκήσεις, συνεργασία αμυντικής βιομηχανίας, ανταλλαγή πληροφοριών, υλικοτεχνική υποστήριξη, ιατρικές υπηρεσίες, άμυνα στον κυβερνοχώρο, ειρηνευτικές αποστολές και εξουδετέρωση ναρκών ξηράς και αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών. Οι συμφωνίες αυτές διευκολύνουν επίσης την ανταλλαγή προσωπικού, την κοινή έρευνα στη στρατιωτική επιστήμη και τεχνολογία και την επιχειρησιακή συνεργασία στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Και επειδή το στρατιωτικό σκέλος είναι αυτό που μας ενδιαφέρει εν προκειμένω, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Κύπριο [maritimes.gr, 27.02.2025], «Μέχρι στιγμής, η Τουρκία έχει προμηθεύσει στην Αλβανία μια ποικιλία εξοπλισμού που περιλαμβάνει πολυβόλα MP5 που παράγονται με αδειοδότηση στην Τουρκία και τυφέκια MPT-76 και MPT-55. Επιπλέον, η Τουρκία έχει δωρίσει τουλάχιστον 150 τζιπ Land Rover Defender που παράγονται επίσης με αδειοδότηση στην Τουρκία και πάνω από 50 θωρακισμένα αυτοκίνητα Otokar APV. Η Αλβανία έχει επίσης προχωρήσει τις διαδικασίες για να προμηθευτεί 6 Bayraktar TB2 UCAV από την Τουρκία μαζί με πυρομαχικά MAM, Roketsan Cirit και UMTAS για τον εξοπλισμό τους».
Το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της τουρκικής επεκτατικότητας στα Βαλκάνια
Εξετάζοντας το γιατί η Τουρκία θέλει να αξιοποιήσει την Αλβανία και το κατά πόσο μπορεί να ανταποκριθεί η υποδεέστερη της χώρας μας στρατιωτικά Αλβανία στις επιδιώξεις της Τουρκίας, διαπιστώσαμε πως αυτό το ρόλο/σκοπό μπορούν να τον επιτελέσουν και άλλες χώρες σε κρίσιμη γεωγραφική θέση για την πολεμική έκθεση της Ελλάδας. Έτσι, κοιτώντας τα Βαλκάνια συνολικά, παρατηρούμε πως η Τουρκία αυξάνει την επιρροή της εκεί οικοδομώντας σχέσεις οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν και «εχθρικά» απέναντι στην Ελλάδα.
Η ΜΚΟ «New Line Institute» δημοσίευσε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για το ρόλο της Τουρκίας στα Βαλκάνια, σε ένα άρθρο με τίτλο «Χαρτογράφηση της ανόδου της τουρκικής σκληρής δύναμης», που κυκλοφόρησε στις 24 Αυγούστου 2021.
Όπως εξηγεί ο πολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής Ιβάν Μίλετιτς, «Η μετάβαση από την ήπια δύναμη της Τουρκίας στη σκληρή δύναμη είναι ξεκάθαρα ορατή στα Βαλκάνια. Η πολιτική της Τουρκίας στα Βαλκάνια ευθυγραμμίζεται με τις συστάσεις και τις δεσμεύσεις του πρώην υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος καθιέρωσε ένα δόγμα εξωτερικής πολιτικής με βάση την «εξάρτηση» της Τουρκίας από Βόσνιους και Αλβανούς στα Βαλκάνια, γιατί τρέφουν παρόμοια συναισθήματα προς την Τουρκία όπως οι Σέρβοι απέναντι στη Ρωσία. Αυτό το δόγμα βασίζεται στην ιδέα ότι η Τουρκία, ως περιφερειακή δύναμη, θα πρέπει να προσφέρει μια εναλλακτική λύση στις χώρες των Βαλκανίων στη διάρκεια παύσης της επέκτασης της Ε.Ε., η οποία είχε ως αποτέλεσμα χώρες των Δυτικών Βαλκανίων να παραμένουν στον προθάλαμο της Ε.Ε. χωρίς σαφές μήνυμα για το πότε θα συμβεί η επόμενη διεύρυνση στα Δυτικά Βαλκάνια».
Η Τουρκία κατείχε τη διοίκηση των δυνάμεων της KFOR το 2023-2024, έχει δημιουργήσει τη στρατιωτική βάση Sultan Murad στο Κοσσυφοπέδιο, συνεργάζεται στρατηγικά με την Αλβανία, η οποία συμμετέχει σε τουρκικές στρατιωτικές ασκήσεις και έχει συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με το Μαυροβούνιο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ενώ συνεισφέρει καθοριστικά στον εξοπλισμό και την εκπαίδευση των KSF, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης των πιλότων ελικοπτέρων.
Για τους «δεσμούς» της Τουρκίας στα Βαλκάνια συγκεκριμένα καταγράφουμε:
Κόσοβο
– Η Τουρκία και το Κόσσοβο έχουν υπογράψει στρατιωτική συμφωνία-πλαίσιο κατά την επίσημη επίσκεψη του υπουργού Άμυνας του Κοσόβου Ejup Maqedonci στην Άγκυρα στις 29-30 Ιανουαρίου 2024.
– Στις 26 Δεκεμβρίου 2024, το τουρκικό σώμα στο Κοσσυφοπέδιο, που αναπτύχθηκε ως μέρος της ειρηνευτικής αποστολής της ΝΑΤΟϊκής Δύναμης του Κοσσυφοπεδίου (KFOR), παρείχε εκπαίδευση στο προσωπικό των KSF (Δυνάμεις Ασφαλείας Κοσόβου) στον αυτόματο εκτοξευτή χειροβομβίδων MK-19.
– Στις 20 Οκτωβρίου 2024, οι τουρκικές δυνάμεις παρείχαν εκπαίδευση χειρισμού όλμων στη Διοίκηση του 3ου Συντάγματος των KSF.
– Το 2023, το Κόσοβο αγόρασε τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar, ενισχύοντας σημαντικά τις τακτικές του ικανότητες. Ο Πρωθυπουργός Albin Kurti χαιρέτισε την προσθήκη αυτών των drones τονίζοντας τον κρίσιμο ρόλο της Τουρκίας στην προώθηση του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού του Κοσσυφοπεδίου.
Σκόπια
– Τουρκία και Σκόπια έχουν υπογράψει συμφωνία στρατιωτικής εκπαίδευσης και συνεργασίας το 2021.
– Το πακέτο βοήθειας της Τουρκίας προς τα Σκόπια περιλάμβανε drones, εξοπλισμό επικοινωνιών, γυαλιά νυχτερινής όρασης και προστατευτικό εξοπλισμό, συγκεκριμένα αμυντικά οχήματα και προμήθειες. Ένα σημαντικό μέρος αυτής της βοήθειας αποτελείται από ελαφρά όπλα, στρατιωτικές στολές και υλικοτεχνική υποστήριξη.
– Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, η κυβέρνηση των Σκοπίων επικοινώνησε με την Baykar, την εταιρεία με επικεφαλής τον γαμπρό του Προέδρου Ερντογάν Selçuk Bayraktar, για συζητήσεις σχετικά με την εξαγορά νέων μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Βοσνία
– Το 1996, η Τουρκία υπέγραψε δύο συμφωνίες με τη Βοσνία για στρατιωτική εκπαίδευση και κατασκευή υποδομών αμυντικής βιομηχανίας.
– Το 2023 η Τουρκία και η Βοσνία υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας που περιλαμβάνει ανταλλαγή επιχειρησιακών πληροφοριών, εκπαίδευση και δωρεά εξοπλισμού.
– Ο Υπουργός Άμυνας της Βοσνίας Zukan Helez, έχει ανακοινώσει συμφωνία για την αγορά έξι μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB2 από την Τουρκία, προσθέτοντας ότι οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και η Βοσνία πρόκειται να παραλάβει τεθωρακισμένα οχήματα Kirpi II από την Τουρκία μέσα στο 2025.
– Δεκάδες τζαμιά που υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη αναστηλώνονται από την Τουρκία.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται;
Όταν οι Ιταλοί εισέβαλαν στην Ελλάδα μέσω των ελληνο-αλβανικών συνόρων, παρέταξαν τέσσερεις μεραρχίες (Σιένα, Κένταυρος, Φεράρα και την επίλεκτη μεραρχία αλπινιστών Γιούλια). Οι Έλληνες απέκρουσαν γενικά την Ιταλική εισβολή αλλά η μεραρχία Σιένα διέσχισε τους Φιλιάτες και κατέλαβε την Ηγουμενίτσα φθάνοντας μέχρι το Μαργαρίτι, για να διακόψει την πορεία της λόγω της πολεμικής επικράτησης των Ελλήνων στα βουνά της Πίνδου. Ιστορικά λοιπόν, η «πεδινή» περιοχή δυτικά της Πίνδου έδωσε πλεονεκτήματα στο πεζικό της Ιταλίας το οποίο αριθμούσε περισσότερους στρατιώτες από τους Έλληνες.
Η δυτική πλευρά της Πίνδου, εκεί δηλαδή που βρίσκεται το 628ΤΠ είναι πεδινή και ευνοεί την είσοδο/κάθοδο πεζικού. Η Αλβανία δεν έχει τις επιχειρησιακές δυνατότητες για κάτι τέτοιο αλλά η Τουρκία τις έχει και φαίνεται πως δημιουργεί τις συνθήκες ώστε οι σύμμαχοι της στα Βαλκάνια να έχουν την δυνατότητα να πετύχουν ανεπανόρθωτα χτυπήματα. Ενώ η Πίνδος λειτουργεί ως φυσικό οχυρό άμυνας ικανό να ανακόψει ακόμα και μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις, το δυτικό πεδινό κομμάτι ευνοεί την κάθοδο, όπως έγινε και στο παρελθόν, ειδικότερα εάν μείνει εκτεθειμένο χωρίς την ύπαρξη επιτόπιας στρατιωτικής μονάδας .
Συμπεράσματα
Σύμφωνα με τον καθηγητή Τζον Μερσχάιμερ, η πολεμική αποτροπή διακρίνεται σε τέσσερα επίπεδα/σενάρια αποτελεσματικότητας από την επιτυχημένη έως την αποτυχημένη. Όσον αφορά την Ελλάδα και την Τουρκία, σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης, τα τέσσερα αυτά επίπεδα/σενάρια είναι:
1. Η Ελλάδα κερδίζει τον πόλεμο και η Τουρκία χάνει.
2. Κανείς δεν κερδίζει.
3. Η Τουρκία κερδίζει, αλλά πληρώνει μεγάλο τίμημα για τη νίκη της.
4. Η Τουρκία κερδίζει γρήγορα και αποφασιστικά.
Αυτά είναι τα σενάρια αφού τεθεί ο αντικειμενικός πολεμικός στόχος. Η συνολική κατάληψη της Ελλάδας μοιάζει αδύνατη, επομένως αυτό που πιθανώς θέτουν οι Τούρκοι ως στόχο είναι η στρατιωτική επικράτηση στις περιοχές που εντάσσονται στη «Γαλάζια Πατρίδα». Και επειδή η μάχη στη θάλασσα είναι δύσκολη, όπως επισημαίνει ξανά ο Μερσχάιμερ, ακόμα και για τις μεγαλύτερες παγκόσμιες στρατιωτικές δυνάμεις τη σημερινή εποχή του εξελιγμένου τεχνολογικά πολέμου, η χερσαία επικράτηση σε συγκριμένα σημεία θα είναι προφανώς ο κεντρικός αντικειμενικός στόχος της Τουρκίας, ενώ ο χερσαίος αντιπερισπασμός και η διάσπαση δυνάμεων στα βαλκανικά σύνορα θα είναι οι επιμέρους στόχοι για την επίτευξη του κεντρικού στόχου.
Το να μειονεκτείς στρατιωτικά δεν είναι πρόβλημα αυτό κάθε αυτό. Το πόσο μειονεκτείς είναι το ζήτημα. Η Ελλάδα μπορεί να μειονεκτεί θεωρητικά της Τουρκίας, αλλά όχι αρκετά για να καταλήξουμε στο χειρότερο σενάριο έκβασης του πολέμου. Είναι όσο ισχυρή χρειάζεται έτσι ώστε να οδηγήσει την Τουρκία σε ένα από τα υπόλοιπα σενάρια πολεμικής αποτροπής. Έτσι, η πολεμική σύγκρουση με τη χώρας μας για την Τουρκία κρίνεται «ασύμφορη». Η Τουρκία λοιπόν θα προσπαθήσει να αλλάξει τις συνθήκες υπέρ της, μέσω της διάσπασης δυνάμεων.
Ο ελληνικός στρατός, σύμφωνα με τον Υπουργό Άμυνας, στρέφεται συνολικά προς την Τουρκία, γυρνώντας όμως την πλάτη του στα Βαλκάνια, με αιχμή του δόρατος την Αλβανία και κίνδυνο η Τουρκία να μας «χτυπήσει πισώπλατα», όσο εμείς την «κοιτάμε» στα μάτια. Γι’ αυτό άλλωστε συντηρείται πολιτικά στην Αλβανία, με τις πλάτες της Τουρκίας, και το λεγόμενο «τσάμικο ζήτημα».
Το θέμα επομένως δεν είναι μόνο εάν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε «κατά μέτωπο» την Τουρκία αλλά από πόσα επί μέρους μέτωπα αποτελείται το «κατά μέτωπο». Η Τουρκία επεκτείνει την επιρροή της στα Βαλκάνια και δημιουργεί ξεκάθαρες στρατιωτικές, πέρα από στρατηγικές, συμμαχίες.
Η περιοχή που βρίσκεται το 628ΤΠ είναι θεωρητικά πολεμικά ευάλωτη λόγω της πεδινής της φύσης. Η ιστορία έμπρακτα το έδειξε αυτό κατά την Ιταλική εισβολή. Η Αλβανία δεν είναι μεγαλύτερη δύναμη, αλλά η Τουρκία είναι, και η Αλβανία αποτελεί το βασικό της σύμμαχο στα Βαλκάνια. Συνολικά, η παραμεθόριος Ελλάδα είναι πολύ πιο ευάλωτη από την παραμεθόριο Αμερική. Η Ελλάδα συνορεύει με τέσσερεις χώρες που αντιμετώπισε ιστορικά πολεμικά προβλήματα και είναι εκτεθειμένη ταυτόχρονα και στις τέσσερεις σε περίπτωση πολέμου με την ισχυρότερη.
