Στο Αιγαίο θα ενταφιαστεί το ανίκανο ΝΑΤΟ… «Βόμβα» InfoBRICS: Αιγαίο σε Αναβρασμό: Το ΝΑΤΟ Ανίκανο να Αποτρέψει την Καταστροφή…
Η κλιμακούμενη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας επαναφέρει με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο τις εσωτερικές ρωγμές του ΝΑΤΟ, αποκαλύπτοντας το εύθραυστο της συνοχής μιας συμμαχίας που ιδρύθηκε για να αντιμετωπίζει εξωτερικές απειλές, αλλά παραπαίει μπροστά στις ενδογενείς της αντιφάσεις…
Η κοινή ομολογία είναι μια: Το ΝΑΤΟ έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλα τα μέτωπα και οδεύει ολοταχώς προς την καταστροφή.
Όσον αφορά τα «δικά μας», οι σχέσεις Άγκυρας και Αθήνας παραμένουν παγιδευμένες σε έναν φαύλο κύκλο στρατιωτικών ανταγωνισμών, ιστορικών τραυμάτων και γεωπολιτικών φιλοδοξιών, καθιστώντας τις διπλωματικές πρωτοβουλίες περισσότερο προσχηματικές παρά ουσιαστικές…
Με απλά λόγια για το… θεαθήναι…
Η σιωπή που καλύπτει το Αιγαίο είναι ωστόσο απατηλή.
Πίσω από τις τυπικές διπλωματικές δηλώσεις και τις «εθιμοτυπικές» συναντήσεις στρατιωτικών αντιπροσωπειών, η αλήθεια είναι ζοφερή: Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονται πιο κοντά από ποτέ σε μια ανοιχτή στρατιωτική σύγκρουση, και η Δύση – με πρώτο το ΝΑΤΟ – παρακολουθεί αμήχανα, ανίκανη να λειτουργήσει ως ρυθμιστής ειρήνης μεταξύ δύο κρατών-μελών της.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του infoBRICS, τα βασικά μέτωπα της διαμάχης περιλαμβάνουν την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, τη στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών και τις αλληλοκατηγορίες για παραβιάσεις εναέριου χώρου.
Παρά τη διεξαγωγή στρατιωτικών συνομιλιών μεταξύ των δύο πλευρών, αυτές χαρακτηρίζονται από τυπικότητα και έλλειψη ουσιαστικής προσέγγισης στα θεμελιώδη αίτια της κρίσης.
Η αντιπαράθεση έχει βαθιές ρίζες που φθάνουν έως τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, μια ιστορική τομή η οποία εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο διαφωνίας.
Η Τουρκία, υπό την επιρροή του νεοοθωμανικού δόγματος της… Γαλάζιας Πατρίδας, επιχειρεί να διευρύνει την παρουσία της σε θαλάσσιες περιοχές που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία.
Από την άλλη, η Ελλάδα ενισχύει τις αμυντικές της θέσεις στα νησιά με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας και κρατών της Ε.Ε., σε ένα πλαίσιο στρατηγικής αναβάθμισης που ερμηνεύεται από την Άγκυρα ως πράξη επιθετικής πρόθεσης.
Οι δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη – αναφέρει το δημοσίευμα- περί ετοιμότητας για διάλογο ερμηνεύονται από αναλυτές ως διπλωματικός ελιγμός, καθώς στο παρασκήνιο η Αθήνα ενισχύει την αμυντική της συνεργασία με το Ισραήλ και ευρωπαϊκές χώρες, ενώ προχωρά στην αγορά μαχητικών αεροσκαφών F-35 και την αναβάθμιση του στόλου της.
Η Τουρκία βλέπει τις κινήσεις αυτές όχι ως αποτρεπτικές, αλλά ως εχθρικές, γεγονός που εντείνει τον φαύλο κύκλο καχυποψίας.
Clipboard01-768x433-768x433-768x433-768x433-768x433.jpg

Το ανίκανο ΝΑΤΟΤο ΝΑΤΟ, σε αυτή τη συνθήκη, αποδεικνύεται ανίκανο να μεσολαβήσει ουσιαστικά.
Το περιστατικό του 2022, όταν η Τουρκία κατηγόρησε την Ελλάδα για χρήση ρωσικών συστημάτων S-300 κατά τουρκικών αεροσκαφών εντός ΝΑΤΟϊκών αποστολών, αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα της λειτουργικής παράλυσης της συμμαχίας. Όπως επισημαίνει ο πολιτικός αναλυτής Uriel Araujo, το ΝΑΤΟ δείχνει να μη μπορεί να προσαρμοστεί στο νέο, πολυπολικό περιβάλλον, όπου τα εθνικά συμφέροντα υπερτερούν της συλλογικής ασφάλειας.
Εξωτερικοί παράγοντες ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Φιλοελληνικές και φιλοϊσραηλινές δυνάμεις εντός των Ηνωμένων Πολιτειών εργάζονται ενεργά κατά της στρατιωτικής συνεργασίας της Τουρκίας με τρίτους, ιδίως σε ό,τι αφορά την παράδοση ρωσικών S-400 στη Συρία. Η τουρκική απάντηση έρχεται με τη μορφή στρατηγικής αυτονομίας: ενίσχυση του οράματος του «Στρατού του Τουράν», άσκηση γεωπολιτικής πίεσης μέσω της Σύμβασης του Μοντρέ στη Μαύρη Θάλασσα και διαρκής επίδειξη ανεξαρτησίας από την κεντρική γραμμή του ΝΑΤΟ.
Όπως δηλώνει ο ειδικός σε θέματα ασφάλειας Δημήτρης Τσαρούχας, μια βιώσιμη λύση απαιτεί πολιτική βούληση, αμοιβαίο σεβασμό και ειλικρινή διάλογο – στοιχεία που απουσιάζουν πλήρως από τη σημερινή δομή της συμμαχίας.
Η ελληνοτουρκική σύγκρουση λειτουργεί πλέον ως κρίσιμο τεστ αξιοπιστίας για το ΝΑΤΟ, φέρνοντας στην επιφάνεια όχι μόνο τις γεωπολιτικές προκλήσεις της περιοχής, αλλά και τη δομική αδυναμία της συμμαχίας να επιβιώσει ως ενιαίο στρατηγικό σώμα μέσα σε έναν κόσμο ραγδαίων αλλαγών.
nato-gonder_12.12.2018_1f89783-1024x576.jpg
Τεστ αξιοπιστίας – Ο Ίσκιος του Πολέμου Πλανάται Πάνω από το Αιγαίο

Το Αιγαίο γίνεται έτσι το σημείο μηδέν, μια ζώνη αυξανόμενης έντασης με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες. Η ελληνοτουρκική σύγκρουση δεν είναι πια ένα υποθετικό σενάριο στρατηγικών μελετών· είναι ένας εφιάλτης που πλησιάζει με ανησυχητική ταχύτητα.
Και αν ο πόλεμος τελικά ξεσπάσει, δεν θα είναι απλώς μια περιφερειακή σύρραξη – θα είναι το σημείο καμπής που θα αποδείξει αν το ΝΑΤΟ είναι ακόμη ικανό να επιβιώσει ως ενιαία δύναμη ή αν έχει μετατραπεί σε μια κενή δομή, εγκλωβισμένη στις ίδιες της τις αντιφάσεις.

Αποκάλυψη: Σχέδιο – φρίκη της Άγκυρας για εισβολή στην Ελλάδα
ILLUSTRATION_GREECE_TURKEY_TENSIONS.jpg

Όπως έγραφε το ΒΝ:

Σοβαρό πλήγμα υπέστησαν τα πολεμικά σχέδια της Τουρκίας για εισβολή στην Ελλάδα — με επίκεντρο κυρίως τη Δυτική Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους — λόγω της αυξημένης στρατιωτικής παρουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας υπέρ της ελληνικής άμυνας, προκαλώντας ένα κύμα οξυμένων αντιδράσεων από την τουρκική ηγεσία και προσωπικά από τον Πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan τα τελευταία χρόνια, όπως αναφέρει η γνωστή ιστοσελίδα Nordic Monitor.
Η Άγκυρα σχεδίαζε εισβολή σε ελληνικό έδαφος, ιδιαίτερα στη Δυτική Θράκη, εφόσον προέκυπτε κάποιο, έστω και στενό παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο, όπως εκτιμούσαν οι Τούρκοι στρατηγοί, θα έκλεινε γρήγορα με την άμεση επέμβαση των ΗΠΑ και της Ευρώπης μετά από οποιαδήποτε τουρκική επιθετική ενέργεια.
Τα μυστικά αυτά σχέδια αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά στη δίκη για την υπόθεση «Βαριοπούλα» (Balyoz) το 2010 στην Κωνσταντινούπολη, φέρνοντας στο φως τις σκέψεις στρατηγών που εξέταζαν τέτοια ενδεχόμενα. Τότε, οι αποκαλύψεις πέρασαν σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητες, πιθανότατα επειδή ήταν κρυμμένες στα παραρτήματα ενός ογκώδους φακέλου, ο οποίος επικεντρωνόταν κυρίως στην εσωτερική διαμάχη μεταξύ στρατού και πολιτικής εξουσίας.
1-90_1.jpg
Ωστόσο, τα αδιάσειστα στοιχεία — αυθεντικά έγγραφα, ηχητικά αρχεία και αναφορές του Γενικού Επιτελείου — επιβεβαίωσαν ότι κατά τη διάρκεια στρατιωτικού σεμιναρίου στις 5–7 Μαρτίου 2003, υπό την ηγεσία του τότε διοικητή του 1ου Σώματος Στρατού, στρατηγού Cetin Dogan, συζητήθηκαν αναλυτικά πολεμικά σχέδια. Περίπου 30 ανώτατοι αξιωματικοί συμμετείχαν στο σεμινάριο.
Το 1ο Σώμα Στρατού, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, έχει ως αποστολή την προάσπιση της Ανατολικής Θράκης, την προστασία του Βοσπόρου, της Κωνσταντινούπολης και της ευρύτερης περιοχής της Μαρμαρίδας. Εκπρόσωποι του τουρκικού Γενικού Επιτελείου και άλλων στρατιωτικών μονάδων συμμετείχαν επίσης στο σεμινάριο.
Ο βασικός στόχος του σχεδίου ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση στο Αιγαίο, με επικουρικές ενέργειες στη Δυτική Θράκη, όχι για κατάκτηση εδαφών, αλλά για τη μέγιστη πρόκληση ζημιών στις ελληνικές δυνάμεις. «Τα μέτρα που θα ληφθούν στη Θράκη πρέπει να υποστηρίζουν τη βασική επιχείρηση στο Αιγαίο», ανέφερε η τελική έκθεση. «Ο στόχος δεν είναι η κατάκτηση, αλλά η καταστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων εχθρικών δυνάμεων.»
Η έκθεση αποκάλυπτε επίσης την αντιαμερικανική και αντιατλαντική ιδεολογική στάση πολλών στρατηγών της εποχής. Παρότι αρχικά ο Erdogan συγκρούστηκε με αυτούς, στη συνέχεια συμμάχησε μαζί τους και με τους πολιτικούς τους συμμάχους, γνωστούς ως Ουλουσάλτζι (νεο-εθνικιστές).
Σύμφωνα με το σεμινάριο, οι Τούρκοι στρατηγιστές υπολόγιζαν ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα επενέβαιναν άμεσα σε περίπτωση τουρκικής εισβολής στη Θράκη, και έτσι εκτιμούσαν πως είχαν περιθώριο μόλις 3–4 ημερών για να προκαλέσουν σοβαρά πλήγματα στις ελληνικές δυνάμεις πριν αναγκαστούν να σταματήσουν. Ο απώτερος στόχος ήταν η κατάληψη νησιών του Αιγαίου.

 

ΠΗΓΗ