Του Στέφανου Καραβίδα
Στις 23 Μαΐου 2006 το πρωί, είχα προσγειωθεί στην 135ΣΜ, τον βατήρα του Αιγαίου. Έζησα στα READINESS της Σκύρου τα όσα έγιναν και ΔΕΝ έγιναν εκείνη την ημέρα και την κατάντια του ελλαδικου και ουχί ελληνικού, συστήματος ΜΗ λήψης απόφασης.
Ο Θάνατος Ηλιακή ήταν ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ και όχι ατύχημα. Αυτοί που με τις καταθέσεις τους εξυπηρέτησαν τη δικαιοσύνη να τον βαφτίσει ατύχημα, επιβραβεύτηκαν υπηρεσιακά.
Το Αιγαίο το έχει γκριζάρει πρώτα η στρατιωτική ελίτ. Από την επόμενη της δολοφονίας του, η Πολεμική Αεροπορία εφάρμοσε άνωθεν Εθνικού Εναέριου Χώρου, δηλαδή Επικράτειας, το ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ νατοικό AIR POLICING. “Επίτιμοι” και αποτυχημένοι πολιτευτές του σήμερα, που είχαν ως εν ενεργεία ΕΥΘΥΝΗ για την υπεράσπιση του Αιγαίου, απειλούσαν τα πληρώματα να μην πλησιάζουν τα τουρκικά μαχητικά και να μην τα εγκλωβίζουν με τα ραντάρ τους.
Σήμερα, ξεδιάντροπα «παπαρολογούν» σε δευτερότριτες εκπομπές στο YouTube ζώντας με ναπολεόντιες ψευδαισθήσεις. Στη βάρδια τους έκαναν ότι μπορούσαν για να χτυπήσουν το ΦΡΟΝΗΜΑ και τη ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΝΙΚΗΣ των Αιγαίουμας, ασκώντας αφόρητη πίεση προκειμένου να λειτουργούν απρόσωπα, ως “επαγγελματίες”. Εύχομαι η ΣΠΙΘΑ της ΑΕΡΟΠΟΡΟΣΥΝΗΣ να κρατάει τη ΦΛΟΓΑ της ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΉΣ μας ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ αναμμένη, απέναντι στους γραφειοκρατες, τους οσφυοκάμπτες και τους αριβίστες “επαγγελματίες”. Ο Θεός να αναπαύει τον Κωνσταντίνο Ηλιακή και όλους τους Ήρωες μας.
