Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Δεν αδικώ κανέναν που διατηρεί σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με τα στατιστικά που κυκλοφορούν ως προς τις ανθρώπινες απώλειες κ.λπ. στη Λωρίδα της Γάζας. Κυρίως όταν αυτά προέρχονται από εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας – συνήθως αυτή η πηγή παρουσιάζεται.
Πρώτα απ’ όλα, η ίδια η καθημερινή μας πείρα μάς έχει μάθει ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τυφλά πληροφορίες που αφορούν εμπόλεμες καταστάσεις (επίσης πλέον και σε εκλογικές αναμετρήσεις, τρόπους επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων, οριοθετήσεις ζωνών στις θάλασσες κ.ά.).
Έπειτα, όσο κι αν σήμερα οι εκθέσεις μιας Διεθνούς Αμνηστίας εμφανίζονται ως έσχατο όπλο υπεράσπισης ενός αδύναμου λαού που παλεύει με θηρία, στη χώρα μας λειτούργησαν περίφημα ως… σκληρός, καθεστωτικός λόγος! Κήρυξαν ανεπιθύμητη την προάσπιση των συνόρων, δίδαξαν στις εθνικές αρχές των ευρωπαϊκών χωρών ότι δεν έχει σημασία η διαδρομή διά της οποίας έφτασαν στη χώρα οι κατατρεγμένες προσφυγοπούλες και οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες (πόσα χρόνια τώρα είπαμε ότι η διεθνής κοινότητα «κλείνει το μάτι» στην Τουρκία;) και μας βομβάρδισαν με αδιανόητο όγκο στατιστικών, στα οποία «πατούσαν» οι υπόλοιποι υπερ-γκλομπαλιστές (βλ. την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες) για να εξασφαλίσουν τον εποικισμό της χώρας.
Φέρ’ ειπείν, στις εν λόγω εκθέσεις θα μπορούσε κανείς κατ’ επανάληψη να εντοπίσει την πληροφορία ότι το 99% των γυναικών στη Σομαλία έχει υποστεί την επίπονη πρακτική της κλειτοριδεκτομής, συνήθως σε παιδική ή εφηβική ηλικία. Αν, ωστόσο, εμφανίζονταν Σομαλές γυναίκες που δήλωναν ότι δεν έχουν υποστεί αυτήν την επέμβαση, επιστρατεύονταν… τα στατιστικά για να αντικρούσουν την πραγματικότητα! Ισοδυναμούσε με σκάνδαλο η διάψευση των στατιστικών, έστω και η πιθανότητα να αποβιβάζονταν στην Ελλάδα κάποιες από τις γυναίκες που ανήκαν στο φερόμενο ως τυχερό 1% του πληθυσμού της αφρικανικής χώρας!
Η γραμμή που έπεφτε επέτασσε να διατρέχουν οι πάντες ύψιστο κίνδυνο ζωής, αν επέστρεφαν στις χώρες τους και, κατ’ επέκταση, τους χορηγούνταν το προνόμιο να… λιάζονται στην Ομόνοια! Τα λέμε αυτά διότι το ελληνικό κράτος επί πολλά έτη αυτήν τη γραμμή ακολουθούσε πιστά, κουνώντας μάλιστα και το δάχτυλο, π.χ., στους «ξενοφοβικούς» Ούγγρους.
Ναι, τα πράγματα είναι δύσκολα και ενώπιον νέου αδιεξόδου στη Μέση Ανατολή, αλλά κρατάω προσώρας μικρό καλάθι ως προς τα «ποιηματάκια» περί γενοκτονικής πολιτικής…
