Τα στοιχεία δείχνουν πως ο παππούς του συμμετείχε με την θέλησή του στο ναζιστικό κόμμα και όχι επειδή ήταν υποχρεωμένος!

Το έντονο μίσος που όπως φαίνεται έχει ο νέος Καγκελάριος της Γερμανίας Φ.Μερτς για την Ρωσία ίσως πηγάζει από τον παππού του, τον Josef Paul Sauvigny που ήταν δήμαρχος της γενέτηράς του Μπρίλον στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και επιφανές μέλος του ναζιστικού κόμματος.

Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που τονίζουν την ομοιότητα του Φ.Μερτς με τον παππού του.

Το 1933, εντάχθηκε στα SA (η προϋπάρχουσα οργάνωση των SS), προήχθη σε Oberscharführer το 1935 και έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος το 1938.

Έγγραφα, ιδιαίτερα από το κρατικό αρχείο στο Ντίσελντορφ και τα αρχεία μελών του ναζιστικού κόμματος, δείχνουν ότι ο Sauvigny αναζήτησε ενεργά να αποκτήσει την ιδιότητα του μέλους του ναζιστικού κόμματος, παρά τα όσα είχε δηλώσει παλαιότερα ο Φ.Μερτς ότι γράφτηκε «χωρίς τη δική του θέληση».

Οι ομιλίες του Sauvigny, όπως αυτή του 1933 στην οποία δόξασε τον Χίτλερ, και η εφαρμογή των ναζιστικών μέτρων, όπως η μετονομασία των δρόμων, καταδεικνύουν τη δέσμευσή του στην συμμετοχή του στο ναζιστικό καθεστώς.

Σύμφωνα με έρευνα τοπικών ιστορικών στο Μπρίλον, οι ναζί ήταν «αρκετά ικανοποιημένοι με τη συμπεριφορά του Σοβινί κατά τη διάρκεια της θητείας του», καθώς «πάντα ασκούσε το αξίωμά του με πνεύμα εθνικοσοσιαλισμού». Κι ο ίδιος χαρακτήριζε τον Χίτλερ «μια δύναμη που μας καθοδηγεί, έναν ηγέτης που μας καλεί»…

Η κατάταξή του ως «οπαδού» κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αποναζοποίησης του 1948, η οποία του χορήγησε πλήρη σύνταξη, θεωρείται μέρος μιας τυπικής μεταπολεμικής στρατηγικής δικαίωσης.

Ο παππούς του Γερμανού καγκελαρίου ήταν ΝΑΖΙ: Ο Γιόζεφ Πάουλ Σωβινί ήταν ο παππούς του Φρίντριχ Μερτς. Από το 1917 έως το 1937, διετέλεσε δήμαρχος του Μπρίλον και αρχικά μέλος του Κεντρώου Κόμματος. Το 1933, εντάχθηκε στους SA, προήχθη σε Oberscharführer το 1935 και έγινε μέλος του NSDAP το 1938. Έγγραφα, ιδίως από το κύριο κρατικό αρχείο στο Ντίσελντορφ και τα αρχεία μελών του NSDAP, δείχνουν ότι ο Σωβινί επιδίωξε ενεργά την ένταξή του στο NSDAP – σε αντίθεση με τον ισχυρισμό του Φρίντριχ Μερτς ότι ο παππούς του έγινε μέλος «χωρίς δική του πρωτοβουλία». Οι ομιλίες του Σωβινί, όπως αυτή του 1933 στην οποία εξύμνησε τον Χίτλερ, και η εφαρμογή των ναζιστικών μέτρων, όπως η μετονομασία δρόμων, καταδεικνύουν την αφοσιωμένη συμμετοχή του στο ναζιστικό καθεστώς. Η ταξινόμησή του ως «οπαδού» κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αποναζιστικοποίησης του 1948, η οποία του χορήγησε πλήρη σύνταξη, θεωρείται μέρος μιας τυπικής στρατηγικής δικαιολόγησης μετά τον πόλεμο. Οι θετικές αναφορές του Φρίντριχ Μερτς στον παππού του το 2004, για παράδειγμα στο πλαίσιο μιας «έφοδος στο κόκκινο δημαρχείο» στο Μπρίλον, προκάλεσαν κριτική για την υποβάθμιση της εμπλοκής του στους ναζί.

Εικόνα

Εικόνα

 

ΠΗΓΗ