Ενώ η ΕΕ πάει για συμπαραγωγή όπλων και η Ολγκίν ψάχνει να βρει άκρη…
Ο Αττίλας ενισχύεται από την περασμένη Τετάρτη ακόμη περισσότερο και δη στρατιωτικά με νέα αυτοκινούμενα πυροβόλα 155 χιλιοστών. Και αυτό συμβαίνει πότε; Κατά τη στιγμή που: 1. Η Απεσταλμένη του ΓΓ του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελα Ολγκίν Γκουεγιάρ, επιδιώκει να σώσει τα ΜΟΕ και να βρει τις συνταγές της επανέναρξης των συνομιλιών, τη στιγμή κατά την οποία ο Τατάρ εκβιάζει. Και απειλεί ότι, εάν δεν τερματιστεί η διαδικασία για τους σφετεριστές, Πενταμερής γιοκ. 2) Η ΕΕ με τη δική μας ανοχή και τις νομικές αλχημείες της Επιτροπής παρέχει στην Τουρκία τη δυνατότητα να συμμετάσχει στο “SAFE”, που σημαίνει ότι θα βάζει χέρι στα 150 δις ευρώ ετησίως για τις πολεμικές της βιομηχανίες.
Συμπληρωμένη Μοίρα και Κιόνελι
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Σ», που είναι σε γνώση των Υπηρεσιών της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Τουρκικός Κατοχικός Στρατός ξεφόρτωσε από αρματαγωγό, το οποίο κατέπλευσε στο λιμάνι της Αμμοχώστου την περασμένη Τετάρτη, αυτοκινούμενα πυροβόλα 155 χιλιοστών (Τ-155 Fertina). Τα εν λόγω πυροβόλα είναι τουρκικής κατασκευής. Κατά πάσα πιθανότητα έχουν ως τελικό προορισμό το Κιόνελι και είναι περί τα 10 στον αριθμό (εκτός και αν υπάρξουν αναδιαρθρώσεις). Οι αρχικές εκτιμήσεις για το Κιόνελι στηρίζονται σε δυο γεγονότα. Πρώτο, είχαν ήδη μεταφερθεί εκεί 8 στον αριθμό αυτοκινούμενα πυροβόλα “Fertina”, οπότε με τα νέα που έφθασαν, θα συμπληρωθεί μια Μοίρα με 3 πυροβολαρχίες, εκ των οποίων εκάστη θα διαθέτει 6 πυροβόλα. Δεύτερο, τον τελευταίο χρόνο στο συγκεκριμένο στρατόπεδο είχαν παρατηρηθεί έργα υποδομών (κτηριακές εγκαταστάσεις κ.λπ), που είναι πιθανό να σχετίζονται με τη φιλοξενία των “Fertina”.
Τα “Fertina” έχουν βεληνεκές που μπορεί να φτάσει ώς τα 42 χιλιόμετρα, αναλόγως του γεμίσματος και του τύπου των πυρομαχικών. Γίνονται δοκιμές έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν πυρομαχικά ώς και τα 62 χιλιόμετρα. Ο τουρκικός στρατός στην Κύπρο είναι σε επιθετική διάταξη. Εφόσον δε οι αποστάσεις είναι μικρές και τα “Fertina” έχουν μεγάλο βάθος και όγκο πυρός, θα ήταν δυνατό να γίνει εξοικονόμηση χρήσης της πολεμικής αεροπορίας, η οποία, σε περίπτωση κρίσης και δη γενικευμένου πολέμου, θα χρησιμοποιηθεί αλλού, όπως π.χ. στο Αιγαίο. Προς την κατεύθυνση αυτή συνηγορεί και το γεγονός ότι οι Τούρκοι διαθέτουν σύγχρονα drones στη Βάση του Λευκονοίκου. Μεταξύ των τουρκικών drones περιλαμβάνονται και εκείνα των περιφερόμενων πυρομαχικών (loitering munitions) ή «drones Καμικάζι». Ποια είναι τα πλεονεκτήματα τέτοιων drones; Ότι είναι, για παράδειγμα, προγραμματισμένα να κτυπήσουν άρματα ή πυροβόλα, και παραμένουν στον αέρα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ψάχνοντας τον στόχο τους. Και μόλις τον εντοπίσουν, πέφτουν πάνω του για να τον καταστρέψουν.
To ραντάρ και «εφιάλτης»
Όπως αποκάλυψε η «Σ» στις 25 Ιανουαρίου του 2025, στο Κιόνελι έχει εγκατασταθεί το υπερσύγχρονο ραντάρ STR-700G, το οποίο: 1) Είναι δικτυωμένο (δικτυοκεντρικό) με μονάδες πυροβολικού, όλμων αντιαεροπορικών, μη επανδρωμένων σκαφών και δη drones αέρος, καθώς και με το μεγάλο ραντάρ που βρίσκεται στον Πενταδάκτυλο με ακτίνα δράσης 500 χιλιόμετρα, όπως και με άλλα πιο μικρά ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης τακτικού επιπέδου του τύπου «Serhat II», με παρεμφερείς δυνατότητες εντοπισμού στόχων και λοιπών ηλεκτρονικών αισθητήρων. 2) Στέλνει τις ακριβείς συντεταγμένες της πηγής από την οποία εκτοξεύθηκε η απειλή (βλήμα ή ρουκέτα), δηλαδή τη μονάδα του πυροβολικού, για να υπάρξει άμεση αντίδραση. 3) Εντοπίζει το βλήμα και την τροχιά του και επιλέγει ποιο οπλικό σύστημα θα χρησιμοποιηθεί για την άμεση εξουδετέρωση της απειλής. Άρα η απειλή θα κτυπηθεί στην πορεία της, δηλαδή το βλήμα ή ρουκέτα, προτού φτάσει στον στόχο, είτε από drone είτε από μονάδες πυροβολικού, αεράμυνας κ.λπ. 4) Διορθώνει βολές συντεταγμένων πυροβολικού και ρουκετοβόλων. Δηλαδή, όταν πέφτει το πρώτο βλήμα και δεν είναι εντός της περιοχής ή του στόχου που θα πρέπει να πληγεί, γίνεται διόρθωση από παρατηρητές, κυρίως αξιωματικούς. Τώρα τη δουλειά αυτή την διενεργεί αυτοματοποιημένα το STR-700G. Αυτό συμβαίνει εάν οι πρώτες δικές του συντεταγμένες δεν είναι ακριβείς, παρότι είναι κατασκευασμένο στην εξής λογική: βλήμα και στόχος, που σημαίνει ακρίβεια. Στην ουσία αποτελεί, σε συνδυασμό με τις λοιπές τεχνολογικές δυνατότητες του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, πολλαπλασιαστή ισχύος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τι σημαίνουν τα ανωτέρω; Εξουδετέρωση των μονάδων πυροβολικού της ΕΦ μέσω τουρκικού αντιπυροβολικού με σύγχρονα μέσα και προστασία των στρατηγικών στόχων του Αττίλα, όπως π.χ. αεροδρόμια, λιμάνια και σημαντικές μονάδες ή «κυβερνητικές» εγκαταστάσεις, που υπό άλλες συνθήκες θα ζούσαν τον εφιάλτη των πυρών της ΕΦ. Αυτός ο εφιάλτης, ακόμη και αν δεν εξουδετερώθηκε πλήρως, χάνει σημαντικά από τα όποια πλεονεκτήματά του. Γίνεται περισσότερο εφιάλτης για την ΕΦ.
Η ουρά του SAFE
Επί των ανωτέρω εγείρονται τα εξής συναφή ερωτήματα:
- Πώς η Κυπριακή Δημοκρατία συζητά για ΜΟΕ με τον κατοχικό ηγέτη όταν: Α) Ενισχύεται ο Αττίλας. Β) Με την αποναρκοθέτηση εκείνος που επωφελείται είναι ο ισχυρότερος και επιτιθεμένος, του οποίου τα άρματα θα έχουν σε περίπτωση κρίσης τη δυνατότητα να προελάσουν με «σβηστές μηχανές».
- Πώς είναι δυνατό να επιτρέπεται στην Τουρκία η συμμετοχή στο “SAFE” όταν κατέχει την Κύπρο; Η Κύπρος και η Ελλάδα, αλλά και οι υπόλοιποι εταίροι μας, της προσφέρουν τη δυνατότητα να αντλεί από ένα ταμείο 150 δις ευρώ προκειμένου να φτιάχνει όπλα με βιομηχανίες της ΕΕ, για να κατέχει την Κύπρο και να απειλεί την Ελλάδα; Προβάλλονται επί τούτου οι ισχυρισμοί ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες. Χωρίς όμως να τις κατονομάσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γιατί δεν μας τις λέει; Εάν αναφέρεται στη Δήλωση της Επιτροπής στα πρακτικά του κανονισμού για το SAFE, ότι δηλαδή για τα υποψήφια για ένταξη κράτη θα ισχύει το άρθρο 212 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ, που παραπέμπει στο 218 παρ. 8 και στο δικαίωμα βέτο, θα πρέπει να επισημανθεί η εξής ουρά: Με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (Τ-236/07), Γερμανία vs Επιτροπή, τονίζεται ότι η οποία Δήλωση στα πρακτικά δεν παράγει δίκαιο και δεν είναι δεσμευτική. Για να ήταν δεσμευτική, με άλλα λόγια να ήταν αμάχητο και ακλόνητο το βέτο, θα έπρεπε να περιλαμβανόταν εντός του κανονισμού για το SAFE. Ερώτημα: Εφόσον η Επιτροπή και οι εταίροι μας είχαν καλή πρόθεση, γιατί δεν το περιέλαβαν εντός του κειμένου; Και γιατί δεν το αξίωσαν Αθήνα και Λευκωσία αναφερόμενοι στην κατοχή της Κύπρου; Εάν πάλι το ζήτησαν, αλλά δεν έγινε δεκτό, τι σημαίνει; Ότι οι εταίροι μας δεν πιστεύουν σε αρχές και αξίες, αλλά μόνο στα δικά τους συμφέροντα ή ότι Αθήνα και Λευκωσία απέτυχαν στον αυτονόητο; Ποιο είναι το αυτονόητο; Ότι η Κύπρος είναι υπό κατοχή και ότι, ενόσω τελεί υπό κατοχή, η Τουρκία δεν μπορεί να συμμετάσχει στην παραγωγή όπλων με την ΕΕ και μάλιστα μέσω χρήματων από την Ευρώπη.
Αποχώρηση τουρκικού στρατού ως αντάλλαγμα…
Αλλά ας υποθέσουμε ότι, εκ παραδρομής και πολιτικής αμέλειας το θέμα αυτό δεν ηγέρθη. Γιατί τώρα δεν το θέτει ο Πρόεδρος ως θέμα αρχής και γιατί δεν το συνδέει με τις ασφαλιστικές δικλίδες, τις οποίες επικαλείται; Πώς να το συνδέσει; Με τον εξής τρόπο: Με μια σαφή πολιτική δήλωση ότι: Εάν η Τουρκία δεν αρχίσει άμεσα την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών της στρατευμάτων από την Κύπρο επί τη βάσει χρονοδιαγράμματος που δεν θα ξεπερνά τους τρεις π.χ. μήνες, δεν θα μπορεί να συμμετάσχει στο SAFE. Μακάρι να το πράξει. Βεβαίως, υπό αυτές τις συνθήκες, δηλαδή με βάση τις ασφαλιστικές δικλίδες της ΕΕ, η Τουρκία δεν θα έπρεπε να ήταν καν υποψήφιο για ένταξη κράτος. Βρήκαν όμως τρόπο και την έχρισαν ως τέτοιο με τη δική μας συνδρομή. Διότι, ακόμη και όταν στις 3 Οκτωβρίου του 2005 είχαμε τη δυνατότητα να ασκήσουμε βέτο, δεν το πράξαμε! Ερώτημα: Ακόμη και αν έχουμε ασφαλιστικές δικλίδες ή και βέτο, θα το χρησιμοποιήσουμε; Ή μήπως η νομική σε πρώτη φάση απώλεια του βέτο και άσκησή του υπό όρους και προϋποθέσεις θα είναι λύτρωση για την κυπριακή Κυβέρνηση; Γιατί; Διότι θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχουμε τελικά βέτο και δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις και ότι τα μεγάλα κράτη της ΕΕ θέλουν την Τουρκία μέσα και όχι έξω. Αυτό, άλλωστε, δεν συνέβη και τώρα με το νομικό πλαίσιο του SAFE; Με τη δική μας ανοχή επιτρέψαμε στην Επιτροπή να θέσει τη νομική βάση του SAFE κάτω από το άρθρο 122 της Συνθήκης Λειτουργίας, που δεν προνοεί βέτο, αντί κάτω από τα θέματα ασφάλειας ή των άρθρων 212 και 218, παρ. 8, που το προβλέπουν. Και έτσι, αντί μέσω του ξεκάθαρου θεσμικά βέτο να έχουμε εργαλείο διπλωματικών πιέσεων, τώρα θα πρέπει να βρεθούν οι ασφαλιστικές δικλίδες και να αποδείξουμε τα αυτονόητα περί κατοχής, που θα είναι σε αντιδιαστολή με τα συμφέροντα των εταίρων μας και με τις πολεμικές βιομηχανίες, τις οποίες εμείς κατορθώσαμε να μην έχουμε ως αντιστάθμισμα.
Το άλλοθι στην κατοχή
Πέραν τούτου, υπάρχει και κάτι άλλο: Τόσο η περίπτωση του SAFE όσο και η συμμετοχή της Τουρκίας στη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Άμυνας και Ασφάλειας είναι αποτέλεσμα: Α) Των ελλειμμάτων των εταίρων μας, καθώς και της Κύπρου και της Ελλάδας. Β) Της ρωσικής απειλής που αποτυπώνεται στην κατοχή της Ουκρανίας. Ερώτημα, λοιπόν: Δεν γνωρίζουν οι εταίροι μας για την κατοχή της Κύπρου; Άλλο η κατοχή της Ουκρανίας από τη Ρωσία και άλλο της Κύπρου από την Τουρκία; Πώς μπορεί ο κατακτητής να γίνεται ειρηνοποιός; Αθήνα και Λευκωσία δεν προχώρησαν σε αυτήν τη σύνδεση; Ή μήπως τελικά η έναρξη της διαδικασίας και η παρουσία της Ολγκίν για τα ΜΟΕ αποσυνδέει το Ουκρανικό από το Κυπριακό, παραχωρώντας έτσι άλλο ένα άλλοθι στην Τουρκία;..

Παρουσιάζεται το Στρατόπεδο Πυροβολικού στο Κιόνελι. Με τετράγωνο κόκκινο, ο χώρος ανέγερσης συγκροτήματος 17 οικιών.
Ένθετες χρονολογικές εικόνες:
- Ο χώρος πριν από την ανέγερση των οικιών (14/5/2023).
- Ο χώρος με σήμανση των θέσεων του συγκροτήματος (1/3/2024).
- Ο χώρος με εξέλιξη της ανάπτυξης προκατασκευασμένων οικιών (21/11/2024).
- Ολοκλήρωση συγκροτήματος (4/12/2025).
Υπολογίζεται ότι πρόκειται για στρατωνισμό μιας Μοίρας. Μέχρι πρότινος υπήρχαν 8 πυροβόλα. Τώρα η Μοίρα συμπληρώθηκε με 10 Fertina 155 χιλιοστών αναβαθμισμένα. Το σύνολο είναι 18, δηλαδή μια Μοίρα με τρεις πυροβολαρχίες.

Ο χάρτης είναι αποκαλυπτικός. Απεικονίζει την τουρκική απειλή, όπως αυτή εκδηλώνεται από τις µονάδες του πυροβολικού, που βρίσκονται στα κατεχόµενα και στοχεύουν σε ζωτικούς χώρους, όπως είναι το Λιµάνι Λάρνακας, το ∆ιεθνές Αεροδρόµιο Λάρνακας και περιοχές όπου βρίσκονται στρατόπεδα της Εθνικής Φρουράς. Με άσπρο διακεκοµµένο αποτυπώνεται το βεληνεκές ώς τα 30 χιλιόµετρα και µε µοβ χρώµα το βεληνεκές των 40 χιλιοµέτρων, που διαθέτουν τα αυτοκινούµενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών. ∆εξιά, υπάρχει καταγραφή των δυνάµεων πυροβολικού ανά τύπο. Από τα 155 χιλιοστών, ρυµουλκούµενα και αυτοκινούµενα, ώς τα πυροβόλα 105 χιλιοστών και τους Πολλαπλούς Εκτοξευτές Πυραύλων που βρίσκονται στο Κιόνελι. Άλλα πυροβόλα είναι τουρκικής κατασκευής και προελεύσεως και άλλα αµερικανικά. Στο σύνολο φτάνουν στα 294.

Τα στρατόπεδα στο Κιόνελι, τουρκικό προπύργιο. Στις δορυφορικές φωτογραφίες απεικονίζονται τα αυτοκινούμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών Μ52-Τ1, τα πυροβόλα των 203 χιλιοστών και οι πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων με 40 σωλήνες έκαστος. Ακόμη αποτυπώνονται 14 και 19 «τομές μάχης», καθώς και οι όρχοι των πυροβόλων και των εκτοξευτών στα στρατόπεδα του Κιόνελι. Η τουρκική απειλή και κατοχή σε όλο το «μεγαλείο της»…