Του Μανώλη Κοττάκη
Την περασμένη Πέμπτη, η εφημερίδα «Τα Νέα» είχε ως πρωτοσέλιδο θέμα την είδηση ότι «Τα θαλάσσια πάρκα πήραν πράσινο φως και ανακοινώνονται άμεσα», ενώ στον υπότιτλο αναγραφόταν η πληροφορία «θεωρείται δεδομένο ότι θα βρίσκονται στις αποσκευές Μητσοτάκη πριν πάει στην Αγκυρα».
Αρα, ένα κατεξοχήν θέμα κυριαρχίας είναι ευθέως διασυνδεδεμένο με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις! Στο οικείο ρεπορτάζ της Μαρίας Μουρελάτου διαβάσαμε ότι «στην περίπτωση του νοτίου Αιγαίου, η δυσκολία έγκειται περισσότερο σε ζητήματα διαχειριστικά, που απορρέουν από τον κατακερματισμό του πάρκου, προκειμένου να χωρέσουν οι περιοχές προστασίας εντός των χωρικών μας υδάτων». Ενώ λίγο πιο κάτω καθίστατο περισσότερο από σαφές ότι τα πάρκα δημιουργούνται «με όριο πάντοτε τα 6 μίλια». Τα διεθνή ύδατα που περιλαμβάνονταν στον αρχικό χάρτη αγνοούνται!
Κάπως έτσι λαμβάνει τέλος η σεμνή τελετή που άρχισε με το τελεσίγραφο της Τουρκίας προς την Ελλάδα προ μηνών να μη χωροθετήσει πάρκα εκτός των χωρικών της υδάτων, πέρα από τα 6 μίλια, και κορυφώθηκε από την παραίτηση του αρμόδιου διευθυντή του ΥΠΕΞ, πρέσβη Κούνδουρου, που αντέδρασε δικαίως στη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης προς την Τουρκία. Ηταν θέμα αρχής.
Από ό,τι φαίνεται, δεν ήταν το μόνο θέμα αρχής. Η κυριαρχία μας είναι πλέον υπό διαρκή διαπραγμάτευση. Η Ελλάς, προϊόντος του χρόνου, γίνεται ένα κράτος μειωμένης κυριαρχίας και τα θαλάσσια πάρκα είναι μόνο μια υπόθεση από τις πολλές που το πιστοποιούν.
Την περασμένη Τετάρτη βρέθηκα στη Λευκωσία για την παρουσίαση του βιβλίου του εκδότη Κωστή Χατζηκωστή «Ξυπνάτε, Ελληνες». Στο ακροατήριο ήταν ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης, με τον οποίο είχαμε σύντομη συνομιλία, καθώς και τέσσερις πέντε υπουργοί του, όλοι κορυφαίοι – Οικονομικών, Δικαιοσύνης, Υγείας κ.ά. Ρώτησα έναν εξ αυτών, που συνήθως εξαπολύει… κεραυνούς με τις δημόσιες παρεμβάσεις του, αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι το περίφημο «καλώδιο» απορρίπτεται και εγκαταλείπεται και για οικονομικούς λόγους, πλέον των γεωπολιτικών. Ο άνθρωπος ήταν ειλικρινής μαζί μας. «Υστερα από μελέτη που έκανε μεγάλος αμερικανικός οίκος για την κυβέρνησή μας, το έργο δεν είναι βιώσιμο, κοστίζει πολλά και απορρίπτεται από την κυπριακή κυβέρνηση με την παρούσα μορφή του» μας απάντησε. Στη Λευκωσία έχουν φτάσει καιρό τώρα πληροφορίες ότι το καλώδιο σχεδιάστηκε για να κερδίσει οικονομικά, όπως και τα θαλάσσια πάρκα στην αρχική μορφή τους, μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρία με γνωστό υποστηρικτή στην κυβέρνηση.
Αλλά, όταν και στις δύο περιπτώσεις, και για τα θαλάσσια πάρκα και για το καλώδιο, η κυβέρνηση αποπειράθηκε να ασκήσει κυριαρχικό δικαίωμα στα διεθνή ύδατα αιφνιδιάστηκε από την αντίδραση της Τουρκίας. Νόμιζε ότι, αν επρόκειτο για… δουλειές, θα τα βρίσκαμε εύκολα μαζί τους. Φευ! Ετσι, κλειστήκαμε οριστικά παντού στα 6 μίλια, και στην Κάσο και στα θαλάσσια πάρκα του νοτίου Αιγαίου και στον χάρτη με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που καταθέσαμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του, το οποίο έχει στο εξώφυλλο μια μεγάλη καμπάνα, μήπως ξυπνήσουμε, ο Κωστής Χατζηκωστής δεν «μάσησε» τα λόγια του. Τόνισε ότι «η Ελλάς σταδιακά μετατρέπεται σε επαρχία της Τουρκίας» και ότι «η Αμερική στρατολογεί ήδη την Τουρκία στην υπηρεσία της Δύσης, για να υποκαταστήσει τη Ρωσία στην περιοχή!».
«Ελληνοτουρκική διαφορά»
Ο έμπειρος εκδότης υπογράμμισε με δριμύτητα την απόσυρση της Ελλάδος από το πλευρό της Κύπρου, καθώς η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν θεωρεί το Κυπριακό ως «ελληνοτουρκική διαφορά». Η πεποίθηση είναι πλέον κοινή και μας πονά: κανείς δεν δίνει σημασία στην Ελλάδα πλέον στα μεγάλα θέματα. Μικραίνουμε καθημερινά. Χάνουμε πόντους κυριαρχίας. Ενώ η Τουρκία, υποκαθιστώντας πλήρως τον ΟΗΕ, συγκαλεί σύσκεψη για την Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη, σύσκεψη με το ΝΑΤΟ στην Αττάλεια, σύσκεψη τουρκογενών κρατών σε ευρωπαϊκό έδαφος στην Ουγγαρία, σύσκεψη κορυφής στις Βρυξέλλες για να μετάσχει στο πρόγραμμα ευρωπαϊκής άμυνας SAFE κ.λπ. Ο άμεσος ρόλος που φαίνεται να της παραχωρούν οι ΗΠΑ είναι να αποτελέσει κράτος αναφοράς για τη Δύση, έχοντας ως δορυφόρους της την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Βοσνία, τη Βουλγαρία, τη Συρία, τη Λιβύη κ.ά.
Πλέον αυτού, στοχεύει στην Αφρική, χώρες της οποίας εφοδιάζει πλέον με εξοπλισμούς. Τούτων δοθέντων, ήταν μάλλον ανατριχιαστική η εκτίμηση που διατύπωσε ένας εγνωσμένου κύρους πανεπιστημιακός, όταν με το πέρας της εκδήλωσης στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας δειπνήσαμε στην παραδοσιακή ταβέρνα του Ζαννέτου, στην Παλαιά Πόλη. «Δυστυχώς, όλα όσα συμβαίνουν μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αναιρούνται κάθε μέρα στην πράξη, επί των ημερών αυτής της κυβέρνησης, τα αποτελέσματα του 1821. Ζούμε την αναίρεση της Επανάστασης του 1821! Η Επανάσταση κηρύχτηκε με βασικό αίτημα ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος στη βάση των διεθνών συσχετισμών. Επί 200 χρόνια είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας και ποτέ δεν υποκύψαμε σε τελεσίγραφα διαρκείας με την ένταση που το ζούμε καθημερινά εσχάτως. Για καθετί που κάνουμε υποχρεούμαστε να ρωτάμε τα άλλα κράτη! Και, μάλιστα, ποια κράτη; Τους παλαιούς δυνάστες μας! Αν δεν είναι αυτό η πλήρης αναίρεση του 1821, αγαπητοί, τι είναι άραγε;»
Η αλήθεια πονά. Πονά μάλιστα περισσότερο, όταν η αμήχανη ηγεσία μας παρουσιάζει τις «σφαλιάρες» που τρώει κάθε μέρα ως επιτυχία.
Τελευταίο δείγμα σφαλιάρας, η απόφαση-σοκ της Αιγύπτου για τη δήμευση της περιουσίας της Μονής του Σινά, της οποίας ηγούνται επί αιώνες Ελληνες μοναχοί. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν υποχωρούν μόνο τα φυσικά μας σύνορα στα 6 μίλια, υποχωρούν και τα πνευματικά μας σύνορα. «Η Ελλάς δεν έχει τελειώσει ακόμα» έγραφε αισιόδοξα προχθές μια αρθρογράφος μας. Τελειώνει, όμως. Αργά και βασανιστικά…
