Ξέσπασε ανίερος πόλεμος – Αναλυτές επισημαίνουν ότι η εξέλιξη αυτή συνιστά δημιουργία ενός νέου περιφερειακού άξονα που αμφισβητεί ανοικτά τη ρωσική επιρροή στον Καύκασο
Σε μια συμφωνία-σταθμό για τις γεωπολιτικές ισορροπίες στον Νότιο Καύκασο κατέληξαν Αρμενία, Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν, σχετικά με τον περιβόητο Διάδρομο του Zangezur.
Σύμφωνα με το περιεχόμενο του εγγράφου, η Ρωσία δεν θα έχει κανενός είδους έλεγχο στη λειτουργία του διαδρόμου, και στην πράξη αποκλείεται πλήρως από αυτόν.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι η εξέλιξη αυτή συνιστά δημιουργία ενός νέου περιφερειακού άξονα που αμφισβητεί ανοικτά τη ρωσική επιρροή στον Καύκασο.
Το γεγονός αυτό ενδέχεται να έχει βαθιές συνέπειες, καθώς απειλεί να διακόψει τη δυνατότητα χερσαίας διασύνδεσης μεταξύ Ρωσίας και Ιράν, μέσω αρμενικού εδάφους.
Στον απόηχο αυτής της δυναμικής, η κυβέρνηση Trump (μέσω διπλωματικών κύκλων που συνεχίζουν να επηρεάζουν την αμερικανική πολιτική) φαίνεται να επαναφέρει στο προσκήνιο μια πρόταση για άρση του αδιεξόδου στην περιοχή Syunik της Αρμενίας, μέσω της δημιουργίας ουδέτερης εταιρείας logistics με αμερικανική διαχείριση.
Η ιδέα αυτή βασίζεται σε προηγούμενη πρόταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία επεδίωκε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Αζερμπαϊτζάν για ασφαλή πρόσβαση στο Nagorno Karabakh, χωρίς να υπονομεύεται η αρμενική κυριαρχία.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι σχέσεις της Μόσχας τόσο με το Μπακού όσο και με το Ερεβάν έχουν επιδεινωθεί αισθητά το τελευταίο διάστημα.
Μάλιστα, αυτή η ένταση δεν προκλήθηκε από τη Ρωσία, αλλά από τις πρωτοβουλίες των ίδιων των Αζέρων και Αρμενίων, με την Αρμενία να γέρνει πλέον ξεκάθαρα προς την πλευρά της Τουρκίας.
Η αποδυνάμωση της ρωσικής παρουσίας στην περιοχή και η παράκαμψη της Μόσχας από κρίσιμες διπλωματικές συμφωνίες υπογραμμίζουν τη βαθιά μετατόπιση των ισορροπιών στον άλλοτε σοβιετικό ζωτικό χώρο.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι μόνο το ποιος ελέγχει τους διαδρόμους, αλλά και ποιος διαμορφώνει τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ευρύτερης περιοχής.
