Υμνους στο αντεθνικό ΕΛΙΑΜΕΠ επιφύλαξε -και, μάλιστα, από βήματος Ολομέλειας- η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, η οποία λειτούργησε ως πρώτης τάξεως «πλυντήριο» του ιδρύματος, του οποίου ο ρόλος κατά των συμφερόντων της χώρας μας είναι γνωστός τοις πάσι.
Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Δημήτρη Νατσιού, ο οποίος κατηγόρησε την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι ακολουθεί την «ολέθρια πολιτική του κατευνασμού», ενώ άσκησε σκληρή κριτική και στο ΕΛΙΑΜΕΠ, η υφυπουργός Εξωτερικών ανέφερε αρχικά ότι το υπουργείο δεν έχει σχέση με τη σύνθεση του ιδρύματος «ξεπλένοντας» ταυτοχρόνως απολύτως το ΕΛΙΑΜΕΠ, λέγοντας πως «άποψη για την εξωτερική πολιτική έχουν και οι δεξαμενές σκέψεις», και όχι μόνο οι κυβερνήσεις. Την ίδια στιγμή μάλιστα ισχυρίστηκε, κόντρα στην περί του αντιθέτου άποψη των Ελλήνων, πως η ιστορική διαδρομή του ΕΛΙΑΜΕΠ «έχει θετικό αποτύπωμα», η οποία μάλιστα «τιμά» τους έγκριτους επιστήμονες που το απαρτίζουν.
Στο ίδιο μήκος κύματος, πάντως, κινήθηκε η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και όσον αφορά την ντροπιαστική φωτογράφιση των Ελλήνων, μελών του «Ελληνοτουρκικού Φόρουμ», δίπλα στον Ερσίν Τατάρ και μπροστά από τα σύμβολα του ψευδοκράτους, ψελλίζοντας πως πρόκειται για «ατόπημα». Εβδομάδες μετά τη συνάντηση εκπροσώπων του «Ελληνοτουρκικού Φόρουμ» με τον Ερσίν Τατάρ, στις 18 Ιουνίου, και τη φωτογράφιση με τα σύμβολα του κατοχικού καθεστώτος, με το υπουργείο Εξωτερικών να μην έχει βγάλει ποτέ καταδικαστική ανακοίνωση, η υφυπουργός Εξωτερικών ανάφερε ότι οι συμμετέχοντες «έχουν κατανοήσει πως η ενέργειά τους είναι ατυχέστατη και εσφαλμένη», υπογραμμίζοντας ότι η φωτογράφιση με τα σύμβολα του ψευδοκράτους δίπλα στον Τατάρ συνιστά «προφανέστατο ατόπημα».
Για να τους «χρυσώσει το χάπι», ωστόσο, έκανε λόγο για «ακούσια συμμετοχή» στο «επικοινωνιακό παιχνίδι της άλλης πλευράς», το οποίο, σύμφωνα με την υφυπουργό Εξωτερικών, δεν εξυπηρετεί την ουσία, δηλαδή την επίλυση του Κυπριακού και την επανένωση του νησιού. Αίσθηση, πάντως, προκάλεσε και ο ισχυρισμός της ότι το υπουργείο Εξωτερικών «ουδεμία σχέση είχε με τη συνάντηση» ούτε ενημερώθηκε γι’ αυτήν. Η ίδια ωστόσο υποστήριξε, αφήνοντας άφωνη την αίθουσα της Ολομέλειας, ότι οι συμμετέχοντες «δεν ήταν υποχρεωμένοι να μας ενημερώσουν».
