Αντιεπιστημονική η προσέγγιση, καθολική αποχή από λήψη dna σε κατοικίδια
Για την έναρξη ισχύος της παράτασης απαιτείται νομοθετική ρύθμιση, η οποία και αναμένεται. Απέναντι δε στη σθεναρή αντίσταση του κτηνιατρικού κλάδου να εφαρμόσει ένα μέτρο αντιεπιστημονικό, το ΥΠ.ΕΣ., βλέποντας ότι ούτε η αύξηση της αμοιβής των κτηνιάτρων ούτε οι απειλές έπιασαν τόπο, αποφάσισε να συνεχίσει την παρελκυστική του τακτική, δίνοντας άλλη μια παράταση που επί της ουσίας κανένα ζήτημα δεν επιλύει και ταυτόχρονα, υπόσχεται τους ιδιοκτήτες μείωση του κόστους του παραβόλου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Κτηνιατρικού Συλλόγου:
Ως Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος δεν κάνουμε βήμα πίσω!
Εξαρχής τονίζουμε ότι ο αγώνας μας αυτός δεν αφορά συντεχνιακά ζητήματα, αλλά την επιστημονική μας υπόσταση, τη δεοντολογική και ηθική μας ακεραιότητα.
Χρέος μας είναι η υπεράσπιση της υγείας και ευζωίας των ζώων, η διασφάλιση της δημόσιας υγείας και πίσω από αυτό δεν πάμε.
Η 4μηνη παράταση, όπως και όλες οι υπόλοιπες που έχουν δοθεί, δεν απαντούν σε τίποτα. Τα πραγματικά επιστημονικά ερωτήματα προφανώς και δεν τα απαντά κανείς από τους αρμόδιους διότι είτε δε γνωρίζει την απάντηση είτε γνωρίζει ότι οι απαντήσεις δεν είναι προς όφελός του. Αυτά συμβαίνουν όταν οι νόμοι σχεδιάζονται με βάση τεχνοκρατικές αντιλήψεις και σκοπιμότητες και όχι με γνώμονα το κοινό καλό.
1. Πώς είναι δυνατόν να καθορίζεται ως υποχρεωτική μια κτηνιατρική πράξη, ένα χειρουργείο, χωρίς αυτή να λαμβάνει υπόψη της τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ζώου, την κλινική του εικόνα;
Υπάρχουν ζώα στα οποία αντενδείκνυται απόλυτα η στείρωση (υπερήλικα, με καρδιακές παθήσεις, αναπνευστικά προβλήματα, ζητήματα στο ήπαρ, στα νεφρά κ.λπ.). Υπάρχουν σοβαρές περιπτώσεις που η γοναδεκτομή σχετίζεται με νεοπλασματικές ασθένειες, ενώ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβαίνει πριν από την εφηβεία. Κανείς από το ΥΠ.ΕΣ. δε σχολιάζει τα παραπάν, όπως διατυπώθηκαν από διακεκριμένους επιστήμονες της χώρας μας και του εξωτερικού.
2. Σχετικά με τη λήψη γενετικού υλικού:
α. Τι συμβαίνει σε εκείνες τις περιπτώσεις που η συμπεριφορά του ζώου –επιθετικότητα, μη συνεργασία- δεν επιτρέπει την ορθή λήψη δείγματος;
β. Το γενετικό υλικό είναι βιολογικό υλικό, η ορθή διακίνηση του οποίου προϋποθέτει την τήρηση αυστηρών προδιαγραφών καθώς εμπίπτει στην κατηγορία των δυνητικά μολυσματικών.- UΝ 3373Β. Για τη μεταφορά του απαιτείται η χρήση πιστοποιημένων υλικών συσκευασίας, σύμφωνα πάντα με τον Παγκόσμιο Οργανισμού Υγείας, WHO, τις Εθνικές οδηγίες μεταφοράς οι οποίες είναι εναρμονισμένες με τα Διεθνή πρωτόκολλα IATA (Αεροπορικές μεταφορές), RID (Σιδηροδρομικές μεταφορές), IMDG (Θαλάσσιες μεταφορές) και ADR (Οδικές μεταφορές).
Ως εκ τούτου, η μεταφορά του γενετικού υλικού από το κέντρο λήψης του, έως το Εργαστήριο Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων Συντροφιάς (ΕΦΑΓΥΖΣ) θα πρέπει να γίνεται από πιστοποιημένες μεταφορικές εταιρίες ώστε να διασφαλιστεί η προστασία του από επιμολύνσεις και να ελαχιστοποιούνται οι όποιοι πιθανοί κίνδυνοι για τη Δημόσια Υγεία και για το Περιβάλλον. Υπάρχουν εταιρίες στην Ελλάδα που πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις;
γ. Υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την αξιοπιστία του δείγματος.
Η μη καταγραφή και των δύο γεννητόρων στη βάση δεδομένων, δίνει τη δυνατότητα μόνο να εξαιρεθεί και όχι να επιβεβαιωθεί ο γεννήτορας.
Το ισχυρό ποσοστό ενδογαμίας σε ορισμένες κλειστές περιοχές με μεγάλο αριθμό αρσενικών γεννητόρων μπορεί να οδηγήσει σε επισφαλή αποτελέσματα για την «συγγενική σχέση» μεταξύ των υπό εξέταση δειγμάτων.
Η ύπαρξη ζώων που ανήκουν στις «ελληνικές» φυλές – με μη καταγεγραμμένο πουθενά γενετικό υλικό, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μη αξιόπιστα αποτελέσματα, για την συγγενική σχέση μεταξύ των υπό εξέταση δειγμάτων.
Η ύπαρξη εκατομμυρίων αδέσποτων ζώων μη στειρωμένων και με μη καταγεγραμμένο το γενετικό τους υλικό είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας στην ανεύρεση του γεννήτορα.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει απαντηθεί επιστημονικά και επίσημα.
Αναφέρουμε τα παραπάνω ως δείγμα των επιστημονικών, ισχυρών μας ενδοιασμών για την εφαρμογή των συγκεκριμένων άρθρων του ν. 4830/21. Σε αρκετές χώρες της Ευρώπης πλέον η στείρωση στα ζώα συντροφιάς επιβάλλεται μόνο στα αδέσποτα ζώα, ενώ στα ιδιόκτητα απλώς ενθαρρύνεται.
Η πρόταση για στείρωση εξατομικεύεται και πάντα ελέγχεται αν ταιριάζει στις ανάγκες υγείας του ζώου (φυλής, προδιάθεσης νοσημάτων). Μάλιστα, σε κάποιες χώρες, όπως η Σουηδία και η Νορβηγία, η στείρωση ιδιόκτητων ζώων απαγορεύεται (δια νόμου). Εκεί, η στείρωση επιτρέπεται μόνο όταν υπάρχει κτηνιατρική ένδειξη δηλ. σχετική πάθηση. Με αυτό τον τρόπο οι χώρες αυτές δείχνουν ότι σέβονται τα ζώα και την ευζωία τους και παράλληλα αναγνωρίζουν την ελευθερία και το δικαίωμα του ιδιοκτήτη να αποφασίζει, με την καθοδήγηση του κτηνιάτρου, αν ταιριάζει η στείρωση στο ζώο του.
Στην Ελλάδα έχουμε οξυμένο πρόβλημα υπερπληθυσμού αδέσποτων και ανεξέλεγκτης αναπαραγωγής ζώων συντροφιάς.
Η πολιτεία, ούσα υπεύθυνη για τα αδέσποτα, οφείλει να προχωρήσει σε άμεση εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τα συστηματικά προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων ανά δήμο, την ίδρυση δημοτικών και διαδημοτικών κτηνιατρείων και καταφυγίων για τα αδέσποτα ζώα, καθώς επίσης και τον έλεγχο στις ηλεκτρονικές σημάνσεις.
Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν αναποτελεσματικά ημίμετρα που δεν αφορούν την αντιμετώπιση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων.
Για αυτό και ως Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος συνεχίζουμε την αποχή διαρκείας από τη λήψη και δήλωση δειγμάτων DNA ζώων συντροφιάς.
