H «Ομάδα Πολιτών» αποτελούμενη από 91 μέλη της επιστημονικής κοινότητας, των Ενόπλων δυνάμεων, των επαγγελμάτων και των τεχνών καλούν, ουσιαστικά τον Αντώνη Σαμαρά να αναλάβει πρωτοβουλίες εξόδου από την κρίση
Ηχηρή η σημερινή παρουσίαση στην ΕΣΗΕΑ της πρωτοβουλίας δεξιών προσωπικοτήτων.
Η «Ομάδα Πολιτών» ή «κίνηση των 91» δεν αποτελεί νέο πολιτικό φορέα, μοιάζει περισσότερο με όμιλο προβληματισμού και ανησυχίας για την κατάσταση της ελληνικής πολιτικής σκηνής, της οικονομίας και των γεωπολιτικών εξελίξεων.
Μεταξύ των πρωταγωνιστών της πρωτοβουλίας είναι οι Γιάννης Μάζης και Μελέτης Μελετόπουλο, οι οποίοι φέρονται να έχουν συντάξει την Διακήρυξη της Εθνικής Σωτηρίας που συνυπογράφουν δεκάδες άλλες προσωπικότητες όπως οι Περικλής Νεάρχου και Ηλίας Λιβάνης.
Στο κείμενό τους ασκούν κριτική στην κυβέρνηση για τα εθνικά ζητήματα αλλά και για εσωτερικά όπως την ακρίβεια, την εγκληματικότητα, την παράτυπη μετανάστευση και άλλα ζητήματα.
Σίγουρα μετά την σημερινή ημέρα ο πονοκέφαλος στο Μαξίμου δεν μπορεί να περάσει με μια απλή ασπιρίνη.
Ή θα αλλάξει ριζικά πολιτική ή θα δει το κίνημα που γεννήθηκε σήμερα να γιγαντώνεται και να το καρπώνεται ο Αντώνης Σαμαράς.
Μετά την σημερινή συνέντευξη Τύπου στην ΕΣΗΕΑ, δημοσιοποιείται η Διακήρυξη των 90 πολιτών με τις υπογραφές τους.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως επανεκκίνηση με όραμα και σχέδιο
Οι υπογράφοντες, ενεργοί πολίτες, Έλληνες και Ελληνίδες, διαπιστώνουμε τα εξής:
1. Σε περίοδο πρωτοφανών γεωπολιτικών ανατροπών, πολεμικών συρράξεων και αλλαγών συνόρων, η Ελλάδα αντιμετωπίζει απροκάλυπτη και άμεση αμφισβήτηση της εδαφικής της ακεραιότητας, καθώς και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Διακυβεύεται η σταθερότητα της περιοχής και ο ρόλος της χώρας μας ως παράγοντα σταθερότητας.
Η πολιτική της υποτιθέμενης «ελληνοτουρκικής φιλίας» έχει αποδειχθεί ολέθρια για την χώρα μας και επωφελής μόνον για την Τουρκία, καθώς ο ατέρμονος και χωρίς αποτέλεσμα διάλογος νομιμοποιεί τις παράνομες τουρκικές αξιώσεις.
Το ελληνικό κράτος παραιτείται από νόμιμα δικαιώματά του όταν η Τουρκία απειλεί με αντίποινα.
Η μαζική και ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών από άλλες ηπείρους, που έχει προσλάβει το τελευταίο διάστημα εικόνα οργανωμένης υβριδικής εισβολής, με διαφορετικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά, θέτει σε κίνδυνο την εθνική και κοινωνική συνοχή.
Η εξαγορά υποδομών, γης και ακινήτων από αλλοδαπούς σε ακριτικές περιοχές οδηγεί σε επικίνδυνη απώλεια ελέγχου της χώρας.
Η ασκούμενη τα τελευταία χρόνια εξωτερική πολιτική έχει οδηγήσει την χώρα μας σε γεωπολιτικό αδιέξοδο και σε καταρράκωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
2. Εσωτερικά, η Ελλάδα βιώνει μία περίοδο καθίζησης, χωρίς προηγούμενο:
-Δημογραφικά, καταρρέει στην κυριολεξία, ενώ η νεολαία μεταναστεύει μαζικά στο εξωτερικό.
-Η ύπαιθρος ερημώνει, η γεωργία, η βιοτεχνία και η βιομηχανία φθίνουν.
-Η δημόσια εκπαίδευση και η δημόσια υγεία έχουν υποβαθμιστεί ανησυχητικά.
-Η ανομία, η εγκληματικότητα και η βία έχουν εκτοξευθεί σε πρωτοφανή ύψη.
-Η οικολογική καταστροφή ολόκληρων περιοχών στην Εύβοια, στην Θράκη, στην Θεσσαλία, στην Αττική, στην Χίο και αλλού δημιουργεί πλήγματα χωρίς προηγούμενο.
-Η βεβιασμένη “πράσινη μετάβαση” εκτόξευσε το κόστος ενέργειας σε περίοδο μείωσης των διεθνών τιμών πετρελαίου, πλήττοντας τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.
-Το κύμα ακρίβειας απαξιώνει (ίδιο κατά κεφαλήν εισόδημα με το 2009 αλλά 40% χαμηλότερη αγοραστική δύναμη, λόγω πληθωρισμού) το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων.
-Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που είναι η σπονδυλική στήλη της οικονομίας και που κράτησαν την χώρα όρθια στα χρόνια της κρίσης, έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο με την εξοντωτική φορολογία και με τις εξαντλητικές ρυθμίσεις και κανονισμούς.
-Οι εξαγορές υποδομών εθνικής και κοινωνικής σημασίας (ενέργεια, αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηρόδρομοι, επικοινωνίες κ.λπ.) δεν δημιούργησαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά οδήγησαν την χώρα σε απώλεια ελέγχου των υποδομών της.
Θα πρέπει να σημειωθεί ιδιαίτερα η συρρίκνωση της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, καθώς και της ναυπηγικής βιομηχανίας, παρά το ότι τα ελληνικών συμφερόντων πλοία αντιπροσωπεύουν το 59% του στόλου των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-Η οικονομική πολιτική, μείγμα επιδομάτων, επιδοτήσεων, «προγραμμάτων» κλπ., δίχως παραγωγικές επενδύσεις και αναπτυξιακό σχέδιο, οδηγεί στην διαιώνιση της οικονομικής καχεξίας.
-H μη εκμετάλλευση του τεράστιου δυναμικού υδρογονανθράκων που διαθέτει η Ελληνική Αποκλειστική Ζώνη, αλλά και των κρίσιμων για την σύγχρονη τεχνολογία ορυκτών του Ελληνικού χώρου προκαλεί τεράστια απώλεια δυνητικού εθνικού προϊόντος και γεωπολιτικής ισχύος, κάτι που η κυβέρνηση αποκρύπτει.
3. Η σημερινή κυβέρνηση ιδεολογικά βρίσκεται στον αντίποδα της ελληνικής κοινωνίας, έχοντας υιοθετήσει την γραμμή της «πολυπολιτισμικότητας» και του (ήδη απαξιωμένου διεθνώς) κινήματος woke.
Η ελληνική ταυτότητα, η παράδοση, η γλώσσα, η ιστορία, η οικογένεια, ο πατριωτισμός, η θρησκεία μας, δεν ανήκουν στις προτεραιότητές της, και μάλιστα προκαλούν απέχθεια σε κορυφαία στελέχη της.
Η κριτική σκέψη και η αμφισβήτηση του κυρίαρχου κυβερνητικού αφηγήματος διώκεται. Υποκλοπές, προσπάθεια ελέγχου των μμε και των μκδ, υπονομεύουν τα θεμέλια της δημόσιας ζωής.
4. Το λεγόμενο «επιτελικό κράτος» απαξιώθηκε πολιτικά με την τραγωδία των Τεμπών και ηθικά με όσα την ακολούθησαν.
Η αδυναμία απόδοσης δικαιοσύνης ανατρέπει τα θεμέλια του κράτους δικαίου και ακυρώνει το κοινωνικό συμβόλαιο επί του οποίου συγκροτείται το πολιτικό οικοδόμημα. Η χώρα βιώνει ένα πρωτοφανές στην ελληνική ιστορία κύμα οργής, που έγινε ανάγλυφο με τις τεράστιες διαδηλώσεις σε όλον τον κόσμο. Τα Τέμπη υπήρξαν ο καταλύτης για την συνειδητοποίηση της συνολικής εθνικής παρακμής, που απειλεί το ίδιο το μέλλον της χώρας. Τώρα έρχεται να προστεθεί το κύμα σκανδάλων του ΟΠΕΚΕΠΕ, ίσως το μεγαλύτερο των τελευταίων δεκαετιών, που δημιουργεί γενικευμένη οργή και αποστροφή στην κοινή γνώμη. Το αίτημα της κάθαρσης και της επανεκκίνησης προβάλει ως επιτακτικό και γενικό αίτημα.
5. Όχι μόνον η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά, αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις στην υπαρξιακών διαστάσεων κρίση.
Δεν έχει όραμα για το μέλλον, δεν παράγει πολιτικές προτάσεις. Περιορίζεται στην διαχείριση της αποσύνθεσης της χώρας, μέσα από προπαγάνδα, επικοινωνιακές ασκήσεις και ξύλινη γλώσσα. Αδυνατεί να εμπνεύσει και να εμψυχώσει την κοινωνία. Τα σημερινά κόμματα, μικρά, μεσαία και μεγάλα, είναι μέρος του προβλήματος και αντανακλούν τις παθογένειές του. Δημοσκοπικά κυριαρχεί ο «κανένας». Ζητείται ρεαλιστική και πειστική απάντηση στο αδιέξοδο.
ΤΙ ΖΗΤΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Στην ελληνική κοινωνία αξίζει ένα καλύτερο μέλλον από την προβληματική κατάσταση που βιώνει σήμερα.
Οι σύγχρονοι Έλληνες, φορείς ενός σπουδαίου πολιτισμού, διαπρέπουν σε όλες τις χώρες του κόσμου στην επιστήμη, στην οικονομία, στην ναυτιλία, στον πολιτισμό, παντού εκτός από την πατρίδα τους.
-Απαιτούνται επειγόντως βαθιές και τολμηρές πολιτικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα, ώστε η δημοκρατία μας να ανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.
Ζητείται όραμα που να εμπνεύσει την ελληνική κοινωνία και σχέδιο πραγματοποίησής του για την αναγέννηση της πατρίδας μας.
-Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ανακτήσει την παραγωγική της ικανότητα.
Με τα κατάλληλα χρηματοπιστωτικά εργαλεία, σύγχρονη τεχνογνωσία και κρατική αρωγή, μπορεί να αναγεννηθεί η ελληνική γεωργία, η βιοτεχνία και η βιομηχανία, ώστε η χώρα να αποκτήσει διατροφική ασφάλεια, κάλυψη των βασικών της αναγκών και εξαγωγική δυναμική. Μόνον με την παραγωγική ανασυγκρότηση και τις εξειδικευμένες θέσεις εργασίας που αυτή θα δημιουργήσει, θα γίνει εφικτή η παλιννόστηση της ελληνικής νεολαίας στην πατρίδα μας.
-Η ανασυγκρότηση της δημόσιας εκπαίδευσης και η μεταμόρφωσή της σε ένα σύγχρονο, υψηλού επιπέδου και διεθνών προδιαγραφών εκπαιδευτικό σύστημα, στην βάση της ελληνικής παράδοσης και κλασσικής παιδείας, με εκπαιδευτικούς με κύρος, κοινωνική αναγνώριση και αξιοπρεπείς αμοιβές, μπορεί να διαμορφώσει ολοκληρωμένους και ώριμους πολίτες με κριτική σκέψη και ικανότητα επιτυχημένης δράσης στον σύγχρονο κόσμο.
Η συστηματική αντιμετώπιση της παραβατικότητας και της βίας στον χώρο της νεολαίας θα αντιμετωπισθεί με την διαμόρφωση πλαισίου αξιών και ιδανικών και την προβολή κατάλληλων προτύπων.
-Η εξωτερική πολιτική πρέπει να ανασυνταχθεί στην βάση της εθνικής αξιοπρέπειας, της εθνικής κυριαρχίας και της ενεργού προσήλωσης στην διεθνή νομιμότητα.
Η συνεννόηση με συμμάχους και αντιπάλους πρέπει να γίνεται με σοβαρότητα, αξιοπρέπεια και με βάση τα αμοιβαία συμφέροντα.
Η Ελλάδα, ως οργανικό μέλος του δυτικού κόσμου, πρέπει να καταστεί, από ουραγός που είναι σήμερα, πρωταγωνιστής και πρωτοπόρος στις διεθνείς εξελίξεις.
Η ανάκτηση γεωπολιτικής επιρροής και ισχύος είναι η βασική προϋπόθεση.
7. Απαιτείται ριζική ανασύνταξη του πολιτικού σκηνικού, ανανέωσή του με ακέραια και ικανά πρόσωπα από την κοινωνία, την οικονομία, την επιστήμη και την νέα γενιά.
Χωρίς ιδεολογικούς αποκλεισμούς, εξαιρουμένων των άκρων του πολιτικού φάσματος, όλοι οι Έλληνες καλούνται να συμμετάσχουν στην αναγέννηση της χώρας. Ασφαλώς στο νέο σκηνικό θα συμμετέχουν και τα στελέχη των σημερινών δημοκρατικών κομμάτων που πιστεύουν στις πατριωτικές και δημοκρατικές αξίες και επιμένουν να πολιτεύονται με ακεραιότητα και αξιοπρέπεια.
Όμως, την ανασύνταξη της χώρας και την δημιουργία αξιόπιστης εναλλακτικής δύναμης διακυβέρνησης δεν μπορούν να την αναλάβουν ούτε τα διαρκώς συρρικνούμενα κόμματα εξουσίας ούτε τα μικρομεσαία κόμματα διαμαρτυρίας.
Μπορούν, όμως, να την αναλάβουν ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες με κυβερνητική εμπειρία, ακεραιότητα, παιδεία και αποδεδειγμένο πατριωτισμό, που διαθέτουν το απαιτούμενο κύρος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Προσωπικότητες που έχουν πίστη στην ευρωπαϊκή παράδοση και στον δυτικό προσανατολισμό της χώρας αλλά και έχουν έμπρακτα αποδείξει ότι βλέπουν την Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της Δύσης και όχι ως ουραγό, που αντιλαμβάνονται τις διεθνείς συμμαχίες της Ελλάδας ως πλαίσιο προώθησης του εθνικού της συμφέροντος, όπως, άλλωστε λειτουργούν όλες οι κυρίαρχες χώρες.
Που να έχουν αυτοτελές όραμα και σχέδιο για την Ελλάδα, δίχως να παραδίδονται στο εκάστοτε έξωθεν εισαγόμενο αφήγημα.
Που να γνωρίζουν να οικοδομούν συμμαχίες και να διαμορφώνουν στόχους.
Προσωπικότητες που μπορούν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια του μέλλοντος των νεώτερων γενεών και των γενεών που έρχονται.
Που να έχουν την ικανότητα να δρομολογήσουν μία νέα εποχή για την Ελλάδα.
Αυτές οι προσωπικότητες, ακόμη και εάν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να “εφευρεθούν”.
Αλλά ευτυχώς υπάρχουν και πρέπει να επιστρατευθούν! Εμείς, οι ενεργοί και αγωνιζόμενοι πολίτες που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, τους
καλούμε να ενεργοποιηθούν, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Η συγκυρία το επιβάλλει και η κοινωνία το χρειάζεται επειγόντως.
ΥΠΟΓΡΑΦEΣ
1. Aγουρίδης Δημήτριος, CEO INTUS SMARTCITIES, CANADA
2. Αλικάκος Νικόλαος, Υποστράτηγος ε.α., Πρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητος
3. Ανεψιού Γεώργιος, Ταξίαρχος Πολεμικής αεροπορίας ε.α., Δρ Διεθνούς Δικαίου,
4. Αργυρόπουλος Κωνσταντίνος, αξιωματικός ε.α., συγγραφέας, Βετεράνος πολέμου Κύπρου 1974
5. Αϋφαντής Γεώργιος, πρέσβυς ε.τ.
6. Βάρσος Χρόνης, φιλόλογος, ιστορικός ερευνητής, ΜΑ νεώτερης και σύγχρονης ιστορίας Πανεπιστημίου Νεάπολης Πάφου
7. Βεργή Μαργαρίτα, Μαθηματικός
8. Βερούτης Αγησίλαος, Επιχειρηματίας, Οικονομικός Αναλυτής
9. Βλασακίδης Ευστράτιος, Λέκτωρ Πληροφορικής
10. Βλασακίδης Χρήστος, Φοιτητής ΠΑΜΑΚ
11. Γαϊτάνης Μιχαήλ, Υποπτέραρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α.
12. Γερογλής Παναγιώτης, Υποστράτηγος ε.α.
13. Γιαβάσογλου Κωνσταντίνος, νομικός, πρ. στέλεχος τραπέζης, πρ. κοινοτικός σύμβουλος Φιλοθέης, Πρόεδρος Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Φιλοθέης
14. Γιακουβάκη Γλυκερία, Επιχειρηματίας
15. Γρίβας Κωνσταντίνος, Καθηγητής Γεωπολιτικής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων
16. Δημητρόπουλος Παναγιώτης, Φαρμακοποιός
17. Άννα Δοντά, Δημοσιογράφος, Μέλος Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
18. Δουδούμης Γεώργιος, πρ. πληρ. Υπουργός Οικονομικών και Εμπορικών υποθέσεων, συγγραφέας
19. Ζαρκαλή Ιουλία, Αρχιτέκτων Μηχανικός
20. Ζηκόπουλος Ευστράτιος, cand. PhD Geopolitics,, MSc Geopolitics, NKUA
21. Ζωγράφου Αναστασία, Βιοτέχνης
22. Θεοφιλόπουλος Θεόφιλος, Οικονομολόγος
23. Θεοφιλοπούλου Βιργινία, Ψυχολόγος
24. Θωμαΐδου Χαρίκλεια, Στέλεχος ΟΣΕ
25. Καζάρα Αγγελική, Φιλόλογος
26. Καλεντερίδης Σάββας, Αξιωματικός ε.α., εκδότης, συγγραφέας
27. Καλικάκης Γεώργιος, Ταξίαρχος ε.α.
28. Καπακλής, Νικόλαος, MSc Human Ressources Management
29. Καψάσκης Πέτρος-Διονύσιος, Διδάκτωρ Πολιτιστικής Διπλωματίας
30. Καραβίδας Στέφανος, ΜSc Διεθνών Σχέσεων, υπ. Δρ ΕΚΠΑ, Επισμηναγός (Ι) ε.α.
31. Καραγιαννακίδης Νικόλαος, Δικηγόρος
32. Καραφωτιάς Παναγιώτης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων.
33. Κατσαρός Παναγιώτης, Αντιπτέραρχος ε.α.
34. Κομνηνός Λάκης, Ηθοποιός
35. Κοντράρου Τζώρτζια, Δημοσιογράφος
36. Κουκούτσης Σπυρίδων, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
37. Κουρούσης Γεώργιος, Ελαιοπαραγωγός
38. Κυπριανίδης Επαμεινώνδας, Νευροχειρουργός
39. Κωνσταντάκη, Ειρήνη, αγρότισσα
40. Λαυρέντζος Αναστάσιος, Οικονομολόγος
41. Λεβέντη Αντωνία, Φιλόλογος-Εκπαιδευτικός
42. Λεφάκης Νικόλαος, Σμήναρχος ε.α., Μέλος ΕΛΙΣΜΕ
43. Λιβάνης Ηλίας του Αντώνη, Εκδότης
44. Μάζης Ιωάννης Θ., ομ. Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας & Γεωπολιτικής Θεωρίας ΕΚΠΑ
45. Μανωλά Άννα, Καθηγήτρια Δημοσίων Σχέσεων
46. Μαρτζούκος Βασίλειος, αντιναύαρχος (ε.α.), Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ
47. Μελετόπουλος Μελέτιος-Ταΰγετος Η., Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης, Διδάκτωρ Ιστορίας ΕΚΠΑ, Διευθυντής Λυκείου
48. Μπαλτζώης Ιωάννης, Αντιστράτηγος ε.α., Πρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
49. Μπασκαλής Αντώνης, Σπουδαστής Σχολής Εμπορικού Ναυτικού
50. Μπέζας Εμμανουήλ, Μηχανικός Ορυκτών Πόρων, Γεωπολιτικός Αναλυτής
51. Μπιτσακτσή Ειρήνη, φοιτήτρια Ψυχικής Υγείας
52. Μπούτος Γεώργιος, ε.τ. Διευθυντής Διεύθυνσης Δ/νσης Επεξεργασίας Νομοθετικών Πράξεων του Γ.Λ.Κ.
53. Νεάρχου Περικλής, Πρέσβης ε.τ., π. Πρόεδρος Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών
54. Νούκα Αριάδνη, Δικηγόρος
55. Ντάβρης Γεώργιος, Αντιπτέραρχος ε.α.
56. Ντίνος Κωνσταντίνος, Ψυχίατρος
57. Οικονομίδης Πέτρος, Επιχειρηματίας
58. Παναγιώτου Σταύρος, Καθηγητής ΕΜΠ
59. Παντζαρίδου Δέσποινα, Προϊσταμένη Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης
60. Παπαγκότσης Θεόδωρος, Επισμηναγός ε.α.
61. Παπαδοπούλου Θωμαή-Αντρια, Ψυχολόγος, Στέλεχος Επιχειρήσεων.
62. Παπανικολάου Ευγενία (Τζένη), Εκπαιδευτικός
63. Παπανικολάου Κυριάκος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ
64. Παππά Δήμητρα, Υποδιευθύντρια PNC/USA
65. Πατσόγιαννης Ευάγγελος, Γεωπόνος, π. Πρόεδρος ΝΟΔΕ Αρκαδίας
66. Παυλόπουλος Ευστάθιος, Γεωπόνος MSc, Eπιχειρηματίας
67. Παυλόπουλος Ιωάννης, Ναύαρχος ε.α., Επίτιμος Αρχηγός Στόλου
68. Παύλος Παναγιώτης, Καθηγητής Φιλοσοφίας, Οslo University
69. Πύργαρης Γεώργιος, οικονομολόγος, ιστορικός ερευνητής, συγγραφέας
70. Πουκαμισάς Γιώργος, Πρέσβυς ε.τ.
71. Ρολόγης Δημήτριος, Νευροχειρουργός
72. Ρωμανός Κωνσταντίνος, ομ. καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
73. Σαρήπαπας Ανάργυρος, Αντιστράτηγος ε.α., Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητος
74. Σιδηροπούλου Χαρίκλεια, Θρησκειολόγος-Ψυχολόγος
75. Σπίνος Αντώνης, Επιχειρηματίας
76. Στρούμπος Βασίλειος, Ιατρός
77. Τασιός Πέτρος, Διεθνολόγος με ειδίκευση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, στέλεχος ναυτιλίας
78. Tζούμης Λάμπρος, Αντιστράτηγος ε.α.
79. Τζωρτζίνης Δημήτρης, Γυναικολόγος, Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Καλαμάτας
80. Τσαπρούνης Νικόλαος, Καθηγητής Σ.Α.
81. Τσελέντης Διονύσης, φιλόλογος, πρώην Συνδιευθυντής Κολλεγίου Αθηνών
82. Τσικόπουλος Γεώργιος, Παιδοχειρουργός
83. Τσιότος Γρηγόρης, Επίκουρος Καθηγητής Ιατρικής, Missouri Cansas, USA
84. Φαλούκας Αθανάσιος, Φυσικός, πρώην Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Αντιπρόεδρος Πανελλήνιας Παιδαγωγικής Εταιρείας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
85. Φαράκλας Ιωάννης, Εκδότης ALL ABOUT SHIPPING, London
86. Φίλης Γεώργιος, Καθηγητής, Γεωπολιτικός Αναλυτής
87. Φραγκούδης Γεώργιος, συντ. Καθηγητής Μ.Ε., Εκδότης
88. Φωτόπουλος, Αθανάσιος, Ιστορικός, Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
89. Χαραλαμπίδης Γιάννος, Νομικός, Δρ Διεθνών Σχέσεων
90. Χατζηδημητρίου Νάσος, Χρηματιστής
