Τους έφερε κοντά ο Τσίπρας!
Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι η δεύτερη κάλπη, με το ερώτημα της ακυβερνησίας, θα συσπειρώσει συντηρητικούς ψηφοφόρους
Μπορεί να πέρασε κάτω από τις κεραίες, αλλά μπορεί οι κ.κ. Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης να είναι στα… μαχαίρια και σε προσωπικό επίπεδο, η αλήθεια όμως είναι ότι την Τετάρτη 9/7 το μεσημέρι, από το βήμα της Βουλής, ήρθαν πιο κοντά, παρά τις βαριές κουβέντες που αντάλλαξαν.
Ο λόγος έχει ονοματεπώνυμο και δεν είναι άλλος από τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Τα όσα είπαν και οι δύο θύμιζαν κάτι από το παρελθόν, τότε που η ΝΔ του Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου (με γραμματέα τον Ανδρουλάκη) είχαν έρθει τόσο κοντά που έφτιαξαν μαζί κυβέρνηση.
Και μπορεί σήμερα αυτή η συγκυβέρνηση να ανήκει στο ιστορικό παρελθόν, αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτε για το μέλλον, καθώς η ενεργοποίηση του πρώην πρωθυπουργού ξυπνά αντανακλαστικά από το χθες.
Μπορεί λοιπόν σήμερα η πρόβα συγκυβέρνησης να μην θεωρείται πιθανή, καθώς οι Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης επιμένουν, ο καθένας (και λογικά) στο δικό του αφήγημα, αλλά η πραγματικότητα επιβάλλει τις δικές της λύσεις όταν χρειαστεί.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης γνωρίζει δύο βασικά πράγματα:
Το πρώτο είναι ότι μια ενδεχόμενη επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό σκηνικό απειλεί ευθέως τον ίδιο και τους σχεδιασμούς του. Επί της ουσίας θα του κόψει την όποια προοπτική ενός ισχυρού διψήφιου ποσοστού και τις δυνατότητες να ηγηθεί ενός σχήματος στην ευρύτερη κεντροαριστερά.
Το δεύτερο αφορά τις ισορροπίες εντός του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει μια ισχυρή τάση εντός του Κινήματος που θεωρεί ως κόκκινη γραμμή την όποια συνεργασία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη «δεξιά», καθώς εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε δυσανάλογα τη συνεργασία του με τον Σαμαρά.
Από την άλλη, υπάρχουν όλοι αυτοί που βίωσαν τα όσα έγιναν το 2015 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το κυνήγι που δέχτηκαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ από την Κουμουνδούρου, και δεν θέλουν να ακούν για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα… αποκόμματά του.
Η δύσκολη άσκηση
Η άσκηση είναι δύσκολη για τον κ. Ανδρουλάκη, γι’ αυτό και μέχρι τέλους θα επιμείνει στο σενάριο της αυτόνομης πορείας.
Βέβαια, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Μιτεράν, πριν από τις εκλογές και μετά τις εκλογές υπάρχει μια σημαντική ημέρα: αυτή των εκλογών, που καθορίζει τα πάντα. Και το βέβαιο είναι ότι το αποτέλεσμα της κάλπης είναι αυτό που θα διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό, που σήμερα μοιάζει ρευστό όσο ποτέ.
Από την άλλη, στο Μαξίμου έχουν ξεκαθαρίσει ότι ο Μητσοτάκης θα επιμείνει στο σενάριο αυτοδυναμίας, και εάν δεν την έχει, θα πάει και σε δεύτερες και σε τρίτες εκλογές. Αυτά ωραία ακούγονται τώρα, αλλά θα είναι διαφορετικά όταν έχουμε εκλογικό αποτέλεσμα.
Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι η δεύτερη κάλπη, με το ερώτημα της ακυβερνησίας, θα συσπειρώσει συντηρητικούς ψηφοφόρους, που στα δύσκολα θα επιστρέψουν στη ΝΔ.
Υπάρχουν όμως και φωνές εντός της ΝΔ που προέρχονται από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, οι οποίες δεν κακοέβλεπαν ένα σενάριο συγκυβέρνησης ειδικού σκοπού. Αλλά για να θέσουν όρους σε οποιονδήποτε εταίρο, θα πρέπει το ποσοστό να είναι τέτοιο που να μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση.
Εάν τα ποσοστά είναι αυτά που βλέπουμε σήμερα, τότε το παζλ δυσκολεύει, και θεωρείται ως δεδομένο ότι κανείς δεν θα δεχτεί να μπει σε μια κυβέρνηση που θα έχει πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Και εκεί θα είναι το δύσκολο, σε μια γαλάζια κοινοβουλευτική ομάδα που ο πρωθυπουργός θα την ελέγχει σε μεγάλο βαθμό.
Άσε που αν πάμε σε δεύτερη Κυριακή, τότε θα έχουμε λίστα στα κόμματα και ο κάθε αρχηγός θα την κουνάει στους… διαφωνούντες.
Αλλά, όπως είπαμε, όλα αυτά είναι σενάρια, καθώς ο λαός θα είναι εκείνος που θα διαμορφώσει την επόμενη μέρα.
Ως τότε, θα δούμε και θα διαβάσουμε πολλά.
Ο Πειραιώτης
