Του Γιώργου Χαρβαλιά
Θα ξεκινήσω σήμερα ανατρέχοντας σε μία πραγματική ιστορία που εξελίχθηκε πριν δύο χρόνια σε ένα βόρειο προάστιο των Αθηνών και είναι πραγματικά εξόχως διδακτική. Μου την μετέφερε προ ημερών η ίδια η παθούσα, διακεκριμένη ελληνίδα ιατρός και εξαιρετική φίλη με αρκετές δεκαετίες επαγγελματικής εμπειρίας στους ώμους της.
Η ιστορία δεν είναι ιατρική, αν και υπό μία έννοια θα μπορούσε να ερμηνευθεί με ιατρικούς όρους ή να εξελιχθεί σε ιατρικό…συμβάν. Η παθούσα λοιπόν, μόλις είχε κλείσει το ιατρείο της και όδευε με το αυτοκίνητο της σε ένα σουπερ μάρκετ για να συμπληρώσει τα ψώνια του σπιτιού. Την ώρα που είχε ανάψει τα «αλάρμ» για να…διεκδικήσει μία θέση στο πάρκιγκ ένας «έξυπνος» πρόλαβε και χώθηκε.
Όπως ήταν φυσικό η ιατρός δεν τον άφησε έτσι. Πλησίασε το αυτοκίνητο του και του επεσήμανε πώς αυτό που έκανε ήταν ανάγωγο. Αμέσως πετάχτηκε έξω ένας μελαψός άνδρας με εμφανή αραβικά χαρακτηριστικά που μιλούσε αρκετά καλά ελληνικά και άρχισε να την στολίζει. Η γυναίκα όμως δεν έκανε πίσω και στο τέλος ο μελαψός έριξε την απειλή: «Πρόσεξε καλά γιατί θα σε σφάξω!».
Μετά το πρώτο σοκ η ιατρός, αντί να σπεύσει να εξαφανιστεί, προφανώς εξοργισμένη από την ευθεία απειλή κατά της ζωής της, σήκωσε το γάντι και του είπε : «Αυτά να τα λες στη χώρα σου, εκεί που σφάζετε με τη σέσουλα τον κόσμο στο όνομα του Αλλάχ!».
Τι ήταν να το πει…Ο επίδοξος σφαγέας ξάπλωσε φαρδύς πλατύς μπροστά από τις ρόδες του αυτοκινήτου της, έπιασε το κινητό του κι άρχισε να ουρλιάζει: «Την έβαψες με αυτό που είπες. Δεν θα φύγεις ποτέ από δω χάμου, παρά με χειροπέδες. Θα σε πάνε μέσα με τον αντιρατσιστικό. Τώρα καλώ την αστυνομία. Θα πρέπει να με πατήσεις για να φύγεις».
Η ιατρός ομολογουμένως τα έχασε! Είχε αρχίσει να μαζεύεται κόσμος, επειδή ο «ακτιβιστής» μπλόκαρε ξαπλωτός την κυκλοφορία στο πάρκιγκ, αλλά κανείς δεν έδειχνε διάθεση να υπερασπιστεί μία γυναίκα που δεχόταν ύβρεις και απειλές. Ολοι ήθελαν να λήξει το επεισόδιο για να πάνε σπίτι τους.
Ενας υπεύθυνος του σούπερ μάρκετ που παρενέβη, προσπαθώντας να ηρεμήσει τον έξαλλο «θιγέντα», στο τέλος τον κατσάδιασε, αλλά εκείνος δεν άκουγε τίποτα. «Τώρα θα δείτε που ‘ρθει η αστυνομία, έλεγε και ξανάλεγε».
Ανήσυχη η φίλη μου τηλεφωνεί στην δικηγόρο της και της εξιστορεί το συμβάν για να ακούσει το αναπάντεχο: «Ζήτα του τώρα συγνώμη γιατί δεν θα ξεμπερδέψεις! Αν έρθει η αστυνομία θα σε πάνε γκαραντί αυτόφωρο και επειδή είναι Παρασκευή, θα κάτσεις και μέσα. Δευτέρα θα πάτε στο δικαστήριο και από κει και πέρα θα είναι «ο λόγος του και ο δικός σου». Αν είσαι τυχερή και πέσεις σε λογικό δικαστή μπορεί και να αθωωθείς. Αλλά ο αντιρατσιστικός(σημ. που έφερε στη χώρα μας η κυβέρνηση Σαμαρά ως μνημονιακό προαπαιτούμενο!)είναι δρακόντειος.»
Η ιατρός έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Πριν λίγα λεπτά είχε δεχτεί απειλή για τη ζωή της και τώρα έπρεπε να ζητήσει και συγνώμη. Το έκανε δια της πλαγίας λέγοντας στον υπεύθυνο του σούπερ μάρκετ ότι δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να θίξει το θρησκευτικό συναίσθημα του αλλοδαπού, ο οποίος ανένδοτος εξακολουθούσε την ξάπλα μπροστά από τις ρόδες του αυτοκινήτου.
Τελικά όταν μπλοκαρίστηκε όλο το πάρκιγκ και ο υπεύθυνος του σούπερ μάρκετ έβαλε τις φωνές ο «θιγείς» αποδέχτηκε την συγνώμη και πήρε πίσω την αστυνομία για να ακυρώσει την κλήση στολίζοντας και τον τηλεφωνητή: «Ετσι κι αλλιώς άχρηστοι είσαστε, τόσο ώρα σας έχω καλέσει και δεν έρχεστε».
Το επεισόδιο θυμήθηκε να μου το διηγηθεί η φίλη μου μόλις προ ημερών καθώς είχαμε πιάσει κουβέντα για τη Συρία, αφού ο πρωταγωνιστής του επεισοδίου ήταν κάποιος Αραβας που είχε μετοικήσει στη χώρα μας, άγνωστο υπό ποιες συνθήκες, αλλά με απόλυτη επίγνωση των πλεονεκτημάτων που του δίνει ο νόμος έναντι των «κοινών θνητών» αυτής της χώρας. Ο τύπος δηλαδή ήταν απολύτως εκπαιδευμένος στο τι πρέπει να κάνει σε περίπτωση αντιπαράθεσης με Ελληνα πολίτη. Πρώτα του λέει «θα σε σφάξω» κι άμα αυτό δεν πιάσει (ή δεν έχει τη χατζάρα πρόχειρη) πέφτει στο έδαφος σα να τον χτύπησε ρεύμα και αρχίζει το θεατρινιλίκι…Η παράσταση δεν είναι αυτοσχεδιασμός, είναι φανερό ότι οι «ασυλούχοι» έχουν κάνει και πρόβες. Κάποια από αυτά τα ευγενικά παιδιά που τους κουβαλούν εδώ μέσα, τους λένε και τι να κάνουν σε περίπτωση…καυγά!
Τώρα λοιπόν που επανήλθε η…δημοκρατία στη Συρία, έστω και σε ισλαμική version, κι αφού και η δική μας κυβέρνηση χαιρέτησε την πτώση του…λαομίσητου καθεστώτος Ασαντ, τώρα που τον πρώτο λόγο έχει ένας πεφωτισμένος τζιχαντιστής από αυτούς που κηρύσσουν το Κοράνι και τον Αλλάχ, δεν ήρθε η ώρα να επιστρέψουν οι «κατατρεγμένοι» σπίτια τους;
