Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι η μεγάλης κλίμακας επίθεση στις εγκαταστάσεις της Υεμένης ήταν δοκιμαστική για ένα χτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, αλλά άλλοι θεωρούν τώρα την αποσταθεροποίηση των μουλάδων ως την καλύτερη προσέγγιση.
Η πρόσφατη μεγάλης κλίμακας ισραηλινή επιχείρηση εναντίον στόχων στην Υεμένη χρειάστηκε εβδομάδες για να σχεδιαστεί, αλλά δεν δείχνει ότι οι ισραηλινοί ηγέτες έχουν παραμερίσει αυτό που θεωρούν τη μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ – το Ιράν. Στις 19 Δεκεμβρίου, δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, φορτωμένα με καύσιμα και βόμβες ενός τόνου, απογειώθηκαν προς την Υεμένη, σε απόσταση μεγαλύτερη από 1.120 μίλια.
Η πορεία της πτήσης τους τα οδήγησε κατά μήκος της ακτογραμμής της Ερυθράς Θάλασσας, δίπλα από τον βαλλιστικό πύραυλο που είχαν εκτοξεύσει οι αντάρτες Χούθι από την Υεμένη προς το Ισραήλ την ίδια ακριβώς ώρα. Καθώς τα πολεμικά αεροσκάφη έριχναν τις βόμβες τους, η κεφαλή του πυραύλου των Χούθι που προμήθευε το Ιράν προσγειώθηκε σε ένα άδειο σχολικό κτίριο στα προάστια του Τελ Αβίβ, καταστρέφοντάς το.
«Είναι η πρώτη φορά που οι Ισραηλινοί πολίτες είδαν τι συμβαίνει όταν ένας βαρύς βαλλιστικός πύραυλος χτυπά έναν πολιτικό στόχο», δήλωσε στο Al-Monitor πηγή στη Διοίκηση Εσωτερικού Μετώπου του Ισραήλ υπό τον όρο της ανωνυμίας.
Η ισραηλινή επίθεση ήταν η τρίτη τους τελευταίους έξι μήνες που εξαπολύεται εναντίον της Υεμένης σε αντίποινα για περίπου 400 πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη που το Ισραήλ κατηγορεί τους Χούθι ότι εκτοξεύουν εναντίον του. Οι πιλότοι έριξαν περίπου 60 βόμβες σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και αποθήκες καυσίμων, πλήττοντας για πρώτη φορά τη Σαναά, την πρωτεύουσα της Υεμένης, καθώς και τα λιμάνια της Ερυθράς Θάλασσας Χοντέιντα και Ρας Ίσα. Η επίθεση προκάλεσε εκτεταμένες διακοπές ρεύματος σε ολόκληρη τη χώρα.
«Μαθαίνουν τις συνέπειες για όσους επιτίθενται στο Ισραήλ», δήλωσε στο Al-Monitor ανώτερη ισραηλινή πηγή ασφαλείας, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας, ενώ παραδέχθηκε επίσης ότι είναι δύσκολο να αποτρέψει κανείς την ομάδα. «Είχαν μεταξύ 150.000 και 300.000 νεκρούς στον εμφύλιο πόλεμο. Δεν μπορείς να τους απειλήσεις οικονομικά, επειδή έχουν συνηθίσει να ζουν σε συνθήκες φτώχειας και δεν έχουν πού να πάνε. Αυτός ο καβγάς μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό».
Ιράν, η κύρια αρένα
Το Ισραήλ θεωρεί τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τους πυραύλους των Χούθι, τα περισσότερα από τα οποία αναχαιτίστηκαν, ως ενοχλητικές επιθέσεις ή παρενοχλήσεις στο περιθώριο της κύριας αρένας, του Ιράν. Ορισμένοι στο Ισραήλ θεωρούν μάλιστα τα τρία αντίποινα στην Υεμένη ως «πιλοτικό σχέδιο» για την προετοιμασία μιας πιθανής επίθεσης στο ισόγειο Ιράν.
«Οι Ιρανοί είναι υπεύθυνοι για τη δραστηριότητα των Χούθι και επίσης για το γεγονός ότι επέβαλαν ναυτικό αποκλεισμό στο Ισραήλ και έβλαψαν το εμπόριο μέσω της Ερυθράς Θάλασσας», δήλωσε στο Al-Monitor υψηλόβαθμη ισραηλινή διπλωματική πηγή υπό τον όρο της ανωνυμίας. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο το Ιράν δεν πρέπει να υποστεί πλήγματα από το Ισραήλ. Η εποχή κατά την οποία το Ιράν στραγγάλιζε το Ισραήλ μέσω πληρεξουσίων και το Ισραήλ περιοριζόταν στις απαντήσεις του σε αυτά τα πληρεξούσια έχει τελειώσει».
Έχοντας πρακτικά συντρίψει τους συμμάχους του Ιράν στον Λίβανο και τη Γάζα – τη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς, αντίστοιχα – συμβάλλοντας έτσι στην κατάρρευση της φιλοϊρανικής κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ Άσαντ στη Συρία, το Ισραήλ βλέπει τώρα μια ευκαιρία να ολοκληρώσει τη μεταμόρφωση της Μέσης Ανατολής ανατρέποντας το ιρανικό καθεστώς.
Κατά το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, ισραηλινοί πολιτικοί και εμπειρογνώμονες έχουν συζητήσει πώς θα αντιμετωπίσουν καλύτερα τις φιλοδοξίες του Ιράν για πυρηνική και περιφερειακή κυριαρχία. Ενώ πολλοί έχουν ταχθεί υπέρ των στρατιωτικών χτυπημάτων, άλλοι έχουν υποστηρίξει ότι η ανατροπή του κληρικού καθεστώτος θα επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή τον εκτροχιασμό της πυρηνικής προσπάθειας της χώρας.
Αυτή η συζήτηση συνεχίζεται, αλλά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απηύθυνε έκκληση την περασμένη εβδομάδα στον ιρανικό λαό, εκφράζοντας την ελπίδα του ότι μια μέρα θα απαλλαγεί από τους μουλάδες. Μιλώντας στα αγγλικά με περσικούς υπότιτλους, ο Νετανιάχου είπε ότι οι Ιρανοί ηγέτες «ξόδεψαν πάνω από 30 δισεκατομμύρια δολάρια για να υποστηρίξουν τον Άσαντ στη Συρία» πριν η κυβέρνησή του «καταρρεύσει σε σκόνη».
«Οι καταπιεστές σας ξόδεψαν δισεκατομμύρια για την υποστήριξη της Χαμάς στη Γάζα. Σήμερα το καθεστώς τους βρίσκεται σε ερείπια», πρόσθεσε. «Οι καταπιεστές σας ξόδεψαν πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια για την υποστήριξη της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι περισσότεροι από τους ηγέτες της Χεζμπολάχ, οι πύραυλοί της και χιλιάδες τρομοκράτες της έγιναν καπνός».
Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ έχει επενδύσει τεράστιους πόρους, ενέργεια και δημιουργικότητα σε μια προσπάθεια να ματαιώσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Μέχρι στιγμής, το έχει πετύχει. Το Ιράν δεν έχει ακόμη χαρακτηριστεί ως πυρηνική δύναμη, αλλά παραμένει ένα κράτος κατωφλίου ή προ-κατωφλίου. Τώρα, ωστόσο, όλο και περισσότεροι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες στο Ισραήλ πιστεύουν ότι η λύση δεν είναι μια στρατιωτική επίθεση στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, αλλά η υπονόμευση του καθεστώτος.
Σε αυτό το ζήτημα, το Ισραήλ έχει μεγάλες ελπίδες να λάβει βοήθεια από τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Το Ισραήλ έχει έρθει σε επαφή με το μεταβατικό επιτελείο του Τραμπ για να συζητήσει τις προοπτικές των Ηνωμένων Πολιτειών να επιβάλουν πρωτοφανείς κυρώσεις στο Ιράν, ενώ το Ισραήλ, κατά πάσα πιθανότητα, θα βλάπτει άμεσα τις υποδομές και τους κυβερνητικούς χώρους. Όταν το Al-Monitor ρώτησε σχετικά με τις συζητήσεις για το θέμα αυτό και την πιθανότητα αποσταθεροποίησης και ανατροπής του καθεστώτος στην Τεχεράνη, ένας ανώτερος ισραηλινός στρατιωτικός αξιωματούχος απάντησε, υπό τον όρο της ανωνυμίας: «Είναι αλήθεια. Αν μπορούμε, θα προσπαθήσουμε να το βοηθήσουμε να συμβεί».
Ισραηλινοί αναλυτές πιστεύουν ότι η ιρανική κυβέρνηση βρίσκεται σήμερα στο χαμηλότερο σημείο της δημοτικότητάς της από την επανάσταση του 1979 που την έφερε στην εξουσία.
«Το Ιράν έχει υποστεί πολύ σοβαρά πλήγματα και το ιρανικό κοινό το γνωρίζει αυτό», δήλωσε στο Al-Monitor ανώτερη ισραηλινή πολιτική πηγή, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας. «Το ιρανικό κοινό το αισθάνεται επίσης στις τσέπες του και όσον αφορά το βιοτικό του επίπεδο». Σημείωσε ακόμη ότι το Ιράν έχασε τη Συρία, το πιο πολύτιμο περιουσιακό του στοιχείο, ότι η Χεζμπολάχ βρίσκεται στο έδαφος αιμορραγώντας και ότι η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
«Στο Ιράν είναι τώρα απασχολημένοι με την ανταλλαγή κατηγοριών και κάνουν μια προσπάθεια να οχυρώσουν το καθεστώς, προετοιμάζοντας ένα πιθανό κύμα ταραχών στο εσωτερικό μέτωπο», δήλωσε η ανώτερη ισραηλινή πολιτική πηγή. «Φαίνεται σαν να χρειάζεται μια ακόμη ώθηση για να επισπευσθεί το τέλος της Ισλαμικής Επανάστασης».
Συμφωνία ομηρίας πριν από την ορκωμοσία του Τραμπ;
Πηγές προσκείμενες στον Νετανιάχου λένε ότι θέλει να καταλήξει σε συμφωνία για τους ομήρους που κρατούνται από τη Χαμάς στη Γάζα πριν από τις 20 Ιανουαρίου, για να «καθαρίσει το τραπέζι» και να ξεκινήσει τις σχέσεις με την κυβέρνηση Τραμπ με το δεξί. Ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με αυτές, ελπίζει πολύ ότι θα ωριμάσει επίσης μια συμφωνία εξομάλυνσης με τη Σαουδική Αραβία μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Τόσο η απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν όσο και η επερχόμενη κυβέρνηση Τραμπ επενδύουν βαθιά στην επίτευξη μιας συμφωνίας με τη Χαμάς που θα απελευθερώσει τους δεκάδες ομήρους, ανάμεσά τους και επτά Αμερικανούς.
Ο Τραμπ έχει ήδη διορίσει έναν ειδικό απεσταλμένο για τους ομήρους, τον Άνταμ Μπούλερ, ενώ οι απεσταλμένοι του Μπάιντεν συνεχίζουν να καταβάλλουν έντονες προσπάθειες και συνομιλίες στην περιοχή για τη διαμόρφωση μιας συμφωνίας. Ο Μπόλερ βρέθηκε αυτή την εβδομάδα στο Ισραήλ, όπου συναντήθηκε με τον Νετανιάχου και άλλους ανώτερους αξιωματούχους. Στη συνέχεια, σύμφωνα με ισραηλινές πηγές, αναχώρησε για τη Σαουδική Αραβία, ακολουθώντας προφανώς τα βήματα της κυβέρνησης Μπάιντεν για την προώθηση μιας ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας.
Οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι με τους οποίους συναντήθηκε ο Μπόλερ υπογράμμισαν τη σημασία της αντιμετώπισης του Ιράν. Επέδειξε αισιοδοξία και παρουσίασε διάφορα σχέδια προτάσεων για τη Γάζα και τη Σαουδική Αραβία, αγνοώντας ίσως το γεγονός ότι συχνά στη Μέση Ανατολή, μια αισιόδοξη στιγμή ακολουθείται από ένα κύμα απαισιοδοξίας και απογοήτευσης.
