Και εκεί, εξάλλου, τα δωράκια ήταν πολλά και αρκετά. Ο «Καλλικράτης», σε ό,τι αφορά την Ξάνθη, πήγε μια χαρά. Μπορεί όσοι ανησυχούν για τις προθέσεις της Τουρκίας να είναι περισσότερο ανήσυχοι, αλλά τι αξία έχει μία επαρχία, ένας νομός; Υπάρχει και ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ κ. Ξυνίδης που πρέπει ο άνθρωπος να ξαναβγεί στην εκλογική περιφέρειά του και ο κ. Μάντατζη που πέρασε φυσικά τη γραμμή του και εκτός του Δήμου Μύκης στα ορεινά, κατόρθωσαν να χαρίσουν και την πεδιάδα (Δήμο Δημόκριτου) στους γνωστούς της οδού Οιωνός (σ.σ. για όσο υπάρχει αυτή η ταμπέλα ακόμη, πριν αναρτηθεί η ημισέληνος).
Για να μη σας κουράζουμε, υπάρχουν δύο σημαντικές εθνικές εορτές της Τουρκίας τις οποίες μάλλον θα τις εορτάζουμε πλέον από κοινού: Η «γιορτή του παιδιού» που είναι αφιερωμένη στο μέλλον του τουρκικού έθνους και αυτή της ίδρυσης της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης που συμπίπτει χρονικά με την αντεπίθεση που εξαπέλυσε ο Κεμάλ εναντίον των ελληνικών στρατευμάτων στη Μικρά Ασία. Αληθεύει ότι η εντολή ήταν να μην ενοχληθούν οι Τούρκοι στη διάρκεια αυτών των εορτών;
Αλλά ο Θ. Πάγκαλος ποτέ δεν ενθουσιαζόταν με τις… κοσμοπολίτικες και με… βρετανικό φλέγμα θέσεις στα ελληνοτουρκικά. Αν δεν ήταν γνωστό το ήπιο του χαρακτήρα του κ. Δρούτσα, θα πίστευε κανείς ότι η επιλογή του κ. Αποστολίδη έγινε ακριβώς με στόχο να ενοχλήσει την… αντιπροεδρία.
Αλήθεια, είναι συμπτωματικό ότι ο κ. Αποστολίδης συνεχίζει να είναι μέλος του ΔΣ ιδιωτικής τράπεζας που έχει επιχειρηματικά ενδιαφέροντα στην Τουρκία ενώ ταυτόχρονα είναι ο επίσημος διαπραγματευτής της Ελλάδας στο μείζον ζήτημα εξωτερικής πολιτικής της; Παρεμπιπτόντως: στο ΔΣ της ίδιας τράπεζας είναι και ο κ. Θ. Κουλουμπής, καθηγητής, μέλος του
ΕΛΙΑΜΕΠ και αυτός που μόλις πρόσφατα έδινε τη μάχη του μέσω της αρθρογραφίας του για τη μείωση των «αχρείαστων» εξοπλισμών της Ελλάδας…
Πάντως, από άλλες περιπτώσεις που είχαν συζητηθεί, ο κ. Αποστολιδης είναι από τις καλύτερες. Όσοι τον γνωρίζουν καλά, διαβεβαιώνουν ότι είναι ο τελευταίος που θα συναινούσε σε συμφωνίες σαν κι αυτές που ψήνονται στο παρασκήνιο. Εξάλλου το γεγονός και μόνο ότι είναι εδώ και καιρό συνταξιούχος και δεν έχει πολιτικές φιλοδοξίες, του δίνει σημαντικό πλεονέκτημα ελευθερίας κινήσεων έναντι των οσφυοκαμπτών της Β. Σοφίας και πέριξ.
Μεγάλη σιωπή έπεσε στα ΜΜΕ για την επιστολή της ΕΔΥ στον πρωθυπουργό, που τυγχάνει και υπουργός Εξωτερικών και από την προηγούμενη θητεία του γνωρίζει πολύ καλά το θέμα. Η επιστολή αφορά τις απόρρητες δαπάνες οι οποίες ακόμη και σήμερα, εν μέσω κρίσης, χάνονται στους δαιδάλους της αδιαφάνειας που κυριαρχεί στο νεοκλασικό της Β. Σοφίας.
Ποιος παίρνει τι και γιατί; Τα κρίσιμα ερωτήματα στα οποία δεν δίνεται απάντηση και φυσικά πολλοί στρέφονται εναντίον όσων εγείρουν το ζήτημα, ζητώντας κοινοβουλευτικό έλεγχο.
-Μέχρι τώρα, άγνωστο ποσό που μπορεί να φθάνει τα 25 εκατομμύρια ευρω διατίθεται χωρίς παραστατικά (και όσα υποβάλλονται καταστρέφονται εντός μερικών εβδομάδων). Βεβαίως απλώς υποθέτουμε ότι τα ποσά αυτά διατίθενται για κάποιο σκοπό. Γιατί με τη δικαιολογία του απόρρητου, κανείς δεν γνωρίζει εάν, σε ποιον και για ποιο λόγο διατίθενται αυτά τα ποσά…
Με όλη τη συμπάθεια που έχει επιδειχθεί στον κ. Αλ. Μαλλιά, πρώην πρέσβη σε Σκόπια, Ουάσιγκτον κ.λπ. βρέθηκε στα Σκόπια συνοδευόμενος από τον Θ. Κουλουμπή και τον εμπειρογνώμονα του ΥΠΕΞ κ. Κωφό ως απεσταλμένος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Μετέφερε την πρόταση για τη Βόρεια Μακεδονία, αντέδρασε ο Γκρούεφσκι και μίλησε για το δημοψήφισμα και μετά άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι με δηλώσεις των Αμερικανών, συναντήσεις του κ. Νίμιτς με τον κ. Βασιλάκη και τον κ. Γιολέφσκι. Μέχρι που αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι ο κ. Μαλλιάς πήγε επί τούτου στα Σκόπια…
Το δανικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε το κλείσιμο πέντε πρεσβειών για εξοικονόμηση πόρων, ώστε να αναδιατάξει τις διπλωματικές εκπροσωπήσεις της χώρας στο νέο παγκόσμιο σκηνικό. Το ερώτημα θα μπορούσε να τεθεί και στην ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, που αντί να εξοντώνει οικονομικά τους διπλωμάτες και να αποδυναμώνει τη διεθνή εκπροσώπηση της χώρας, θα μπορούσε να έχει επεξεργασθεί συγκροτημένο σχέδιο αναδιάρθρωσης. Όπου τα προξενεία στις ευρωπαϊκές χώρες ή και σε εξωτικούς προορισμούς, που αποτελούν τόπο… ανάπαυσης διπλωματών, θα έπρεπε να είχαν κλείσει ή συρρικνωθεί και αντίθετα να ενισχυόταν η ελληνική παρουσία σε άλλες περιοχές. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται όχι μόνο πολιτική βούληση και σθένος, αλλά κυρίως προσανατολισμός και στρατηγική, που σήμερα απουσιάζουν.
Βρήκαμε ένα ωραίο και σας το μεταφέρουμε. Ο κ. Ερντογάν μπορεί να πικραίνεται καθημερινά από τους τούρκους δημοσιογράφους και πολίτες, αλλά στην Ξάνθη βρήκε τον πραγματικό… φίλο και «οπαδό».
Ο δημοσιογράφος κ. Χριστοδούλου έγραψε τον Φεβρουάριο μια αγιογραφία (και βάλε) του νεοσουλτάνου. Πόσο σπουδαίος είναι, πόσο έξυπνος και φωτισμένος, πόσο αδιάφθορος ήταν στον Δήμο Κωνσταντινούπολης (σ.σ.: προφανώς δεν έχουν φθάσει ποτέ στην Ξάνθη τα νέα για τεράστια πολεοδομικά σκάνδαλα, που οδήγησαν στις περυσινές πλημμύρες) και αλλά τέτοια όμορφα που ο «Ταλαντούχος κύριος Ταγίπ» (όπως ετιτλοφορείτο το άρθρο) δεν τα είχε ακούσει ούτε από τη σύζυγό του.
Ο «Ταλαντούχος Ταγίπ», λοιπόν, δεν έχασε ευκαιρία. Πήρε στο τηλέφωνο τον κ. Χριστοδούλου (ναι, καλά διαβάσατε) και του είπε να πιουν καφέ. Ακράτητος ο Ταγίπ (ταλαντούχος ή μη), αφού πλάνεψε την ελληνική πολιτική ηγεσία, άσκησε τη γοητεία του και στον ελληνικό Τύπο. Τουλάχιστον γνωρίζουμε ποιος είναι ο «κολλητός» του, σύμφωνα με δικές του δηλώσεις. Τέτοια καλά λόγια σαν κι αυτά που άκουσε από τον κ. Χριστοδουλου δεν τα ακούς κάθε ημέρα. Ειδικά εάν είσαι ισλαμιστής πολιτικός και μάλιστα στην Τουρκία.
Σωστότατο το ερώτημα που ετέθη: πόσα ελληνικά μαχητικά πέταξαν στις 23 Απριλίου και πόσα τουρκικά μαχητικά αναχαιτίστηκαν; Επρόκειτο μήπως για Λευκή Απεργία;
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπαμε την πρώτη συνάντηση, όταν αυτή γίνει, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου με τον επικεφαλής των διερευνητικών επαφών πρέσβη ε.τ. και πρώην διοικητή της ΕΥΠ κ. Π. Αποστολίδη. Δεν θα είναι και πολύ ευχάριστες οι μνήμες από την περίοδο της υπόθεσης Οτσαλάν, λόγω του ειδικού ρόλου που είχε διαδραματίσει ο κ. Αποστολίδης, με τις επαφές με τους τουρκοαμερικανούς για τον απεγκλωβισμό του ελληνικού κλιμακίου από την Κένυα μετά τη σύλληψη του κούρδου ηγέτη και την παραίτηση του τότε υπουργού Εξωτερικών και νυν αντιπρόεδρου της κυβέρνησης.
